Voordat we vanochtend weg willen rijden naar de McDonald Observatory kijkt Clemens de bandenspanning nog even na. Een van de achterbanden staat bijna leeg. Hij naar het hotel om te vragen naar een autobedrijf. En dat in een dorpje van 1.200 inwoners. Maar five blocks down the road, schijnt er eentje te zijn. Wij er naar toe. Zijn we nr. 3 in de rij voor reparatie. Kan ongeveer 1,5 uur duren voor we aan de beurt zijn. Dat is op zich geen probleem, ware het niet dat we om 11.00 uur een reservering hebben voor een tour op de Observatory. Wij daarheen gebeld dat we niet op tijd kunnen zijn. Fijn dat we gebeld hebben en als we er zijn, zullen ze kijken wat ze voor ons kunnen doen.

Bij de reparatie blijkt dat het verlengstuk van het ventiel gebroken is en daardoor lucht verliest. De vervanging is vervolgens snel gebeurd.

Wij zijn tegen 11.30 uur bij de Observatory. Wij mogen aansluiten bij de groep, die nog in de presentatieruimte zit te luisteren. We hebben wat uitleg en een aantal mooie plaatjes van de zon en het heelal gemist, maar de tour naar 2 telescopen kunnen we gelukkig meemaken.

Door de tour was onze lunch pas om 14 uur.

Na de lunch nog de weg vervolgd, een scenic route van 50 mijl. Op deze weg wel 3 auto’s en 3 motoren gezien. We besluiten niet terug te gaan naar Fort Davis, maar door te rijden naar Van Horn. De weg die we anders morgen zouden rijden. In Van Horn (Nederlandse voorouders?) op een PA-camping met full hook-up voor slechts $11,--. (PA= Passport America, waarbij leden 50% korting krijgen bij deelnemende campings).