Gisteravond ging een fel rode zon onder in Dawson Creek.

Vandaag gestart op de Alaska Highway. Rondom Dawson Creek zien we eerst grote koolzaadvelden. Even verder geeft een bord aan dat er parallel aan de huidige weg nog een stukje oude highway ligt met de oorspronkelijke brug over de Kiskatinaw-rivier. De brug heeft nog het oorspronkelijke houten wegdek.

In Taylor houdt de dame van het Visitor Center ons bezig. Ze wil ons allerlei toeristenblaadjes en – boekjes meegeven. Ook voor de route van de terugweg. Goed bedoeld, maar we bedanken vriendelijk zodat we niet omkomen in een berg papier.

In Fort St.John komen we bij een herdenkingsmonument. Bij de bouw van de weg in 1942 zijn 11 soldaten omgekomen op een meer bij het vervoeren van materieel toen plotseling het weer veranderde en golven hun ponton deed zinken.

Steeds noordelijker wordt het aantal plaatsen snel minder, maar toch nog erg veel verkeer op de weg. Naast wat toeristisch verkeer dat naar noord of zuid rijdt, erg veel vrachtverkeer met zwaar materieel dat verband heeft met de gaswinning hier in het noorden van British Columbia. Het is momenteel erg mooi, droog weer (meer dan 30gr.) waardoor dit vrachtverkeer, dat kriskras uit de bos komt en er weer inrijdt, veel stof levert. Altijd nog beter dan nat weer, waarbij dan veel modder op de weg komt.

Ps: We komen steeds meer in afgelegen gebieden. Mogelijk kan het een paar dagen gaan duren voordat de blog is geupdate.