Vanochtend, woensdag, zijn we om negen uur weer bij de oceaan. We zien nog blauwe lucht, maar de mist is weer in aantocht. Er is een flauwe regenboog boven het water te zien.

De rotsen die gisterenmiddag in het water lagen, liggen nu vrij en wij besluiten er naartoe te lopen. We zijn alleen op een gigantische strand. Een leuke ochtendwandeling en omdat we nu in zand lopen zijn onze footprints goed te zien. Het is alweer opkomend water, altijd moeilijk in te schatten als je de getijden niet weet. Na een half uurtje bij de rotsen zien we dat we toch terug moeten daar het water sneller stijgt dan je verwacht. Stukken strand zijn alweer verdwenen.

Vandaar naar een ander punt gereden midden in het Olympic Natl. Park, nl. Hoh Rain Forest. Ze geven aan dat dit een van de meest spectaculaire regenwouden van de wereld is. We lopen 2 trails en merken dan toch dat het ook hier de afgelopen weken niet geregend heeft. In juli en augustus valt hier de minste regen van het jaar. Desondanks een mooie 'bos'. Zie foto's

’s Avonds worden we verrast door een elk op de camping.