Als we opbreken van de camping regent het en hangen de wolken laag. Dit kennen we (haast) niet. Vandaag (maandag) een lange rit van zo’n 175 mijlen (ca. 280 km). Op zich niet zo bijzonder ver, maar het is één lange scenic route door de wildernis. Aan het begin vind je een bord met: ‘next 100 miles no services’, dus geen dorpjes, geen benzine etc. We zijn op vakantie en hebben er de hele dag de tijd voor.

Op de vorige blog hebben we melding gemaakt van onze ontmoeting met de Nederlandse fietsers. We wisten dat zij die dag nog een eind zouden doorfietsen en dezelfde route zouden nemen als wij. En jawel, tegen koffietijd zagen we twee gele hesjes voor ons opdoemen én de NL-vlaggetjes. De aangeboden koffie (en thee) werden door hen geaccepteerd. Omdat het nogal vochtig was buiten, hebben we gezellig onder de koffie gekletst en gegevens uitgewisseld. Na een uurtje ging ieder z’n eigen weg verder. Gezien het vochtige weer hadden we wel met hun te doen.

De route van Grangeville naar Missoula (Idaho Hwy 12) is een lange, slingerende weg die de rivier de Lochsa volgt, dwars door dennenwouden. Deze route door de Rockies was ook de doorgang die de expeditie van Lewis & Clark hadden gevonden om van het oosten naar de westkust te komen. Een hele mooie en rustige scenic route.

In Missoula (Montana) overnacht. Weer bij Walmart. Het is ons opgevallen, ook de vorige keer dit jaar dat we in Montana waren, dat de Walmart parkeerplaats door heel veel RV’s gebruikt wordt en dat dit goed wordt gevonden. We staan soms wel met 20 RV’s.

Vandaag Missoula downtown gedaan. We hebben het na een half uurtje gezien. Ze hebben getracht er toch een soort centrum van te maken. Een kledingzaakje, een souvenirwinkeltje, en het meest toch eten en drinken. The St. Francis Xavier Church was een bezoekje waard. Veel mooie muur- en plafondschilderingen en gebrandschilderde ramen.