Hoihoi Allemaal, vanochtend, zaterdag, werden we na achten wakker. Dit is voor ons echt uitslapen. Dit ondanks dat er verkeerslawaai is, een regelmatig toeterende trein die langskomt denderen, de airco van Sam’s Club die het nodige lawaai maakt. Terwijl we thuis van een langskomende auto al wakker worden. Maar niet getreurd, we hebben op ons gemak ontbeten, gewassen en op pad naar een Mall in het noorden van Provo. In de Mall kwamen we een winkeltje tegen voor Koningin Maxima. Daar hangen rekken met dezelfde jurkjes in alle kindermaten. Ik hoop alleen dat ze ze haar kinderen niet aan doet, daar ze niet om aan te zien zijn. Daar is, naast de Mall, ook een grote concentratie van allerlei verschillende winkels op rij-afstand van elkaar. Dus als echte Amerikanen hebben we eerst koffie gescoord. Toen van de ene parkeerplaats naar de andere met de kar. Er zijn drie verschillende soorten winkels waar ze een grote handwerkafdeling hebben, zijnde Hobby Lobby, Michaels en Jo-Ann. En Clemens is altijd zo lief mij de gelegenheid te geven om daar even te neuzen.

Tegen dat we alles gezien hadden, was het lunchtijd, dus in de kar de lunch gedaan. We hadden zin een eind te lopen en zijn naar een park gereden. Naast het park was een grote begraafplaats. Met een War Memorial. Veel begraafplaatsen in Amerika hebben platte stenen in het gras. Vaak zit in de steen een uitsparing waar je bloemen in kunt zetten. Wat je dan ziet is een grasveld met plastic bloemetjes. Op deze begraafplaats vind je veel grafstenen met een afbeelding van een tempel van de Mormomen. Klaarblijkelijk graven van Mormonen. Niet vreemd in dit gebied in de buurt van Salt Lake City, het Rome van de Mormonen. Wat opvalt is dat op de grafsteen ook vaak al de naam van de nog levende partner staat vermeld (uiteraard zonder sterfdatum..) en ook de kinderen staan vaak onderaan de steen vermeld.

Nadat we de begraafplaats over gelopen waren, zijn we richting Heber City gereden. Onderweg kwamen we langs de Bridal Veil Falls. Altijd een mooi gezicht.

Bij Heber City reden we langs een Walmart, gestopt, gevraagd of we mochten staan komende nacht en dat was prima. Nog even gewinkeld, gegeten en nu lekker borduren en lezen. Wij hebben een geweldig leven. Zeggen we iedere dag weer tegen elkaar. En morgen is er weer een nieuwe dag. Weer vol verrassingen.