Hoihoi allemaal,

Vandaag wilden we een cruise gaan doen in het land van de 30.000 eilanden(jes) in de Georgian Bay. Dit is een onderdeel van Lake Huron, een van de 5 grote meren op de grens van USA en Canada. We stonden al met de neus in de goede richting, toen Clemens het idee kreeg toch een aantal kilometers (75) verder te rijden naar een Nationaal Park. Het is een eiland waar je met een watertaxi naartoe wordt gebracht.

Zo gezegd zo gedaan. In het Nationale Park Georgian Bay Island aangekomen hebben we 2 daytripper-kaartjes gekocht, waarmee we naar het eiland zouden worden gebracht. Daar konden we in de uren die we daar zouden doorbrengen twee aaneengesloten hikes kunnen lopen.. Dus de wandelschoenen aan, de lunch in de rugzak en op naar de boot. Om 11.00 vertrek, om 15.30 uur weer opgehaald.

Op de boot werd ons verteld dat er 's-morgens een beer gesignaleerd was op het eiland waar we gedropt zouden worden. De beren blijken namelijk van eilandje naar eilandje te zwemmen. We moesten tijdens de hike maar flink met elkaar praten. En dat terwijl de bearbell in de kar ligt. Er kwamen ook veel slangen voor (waaronder ratelslangen), werd ons verteld. Maar daar hoefden we niet bang voor te zijn, want de laatste mens die gebeten was door een slang daar op het eiland was in 1950 geweest... Dus als we er een zouden zien, gewoon een foto van maken en dan met een boog er omheen lopen.

Het eiland bestaat uit kale rotsen die door gletsjerijs zijn gladgeschuurd en daarop groeien dan weer diverse bomen en struiken. Dus up en down en soms wel hele steile gladde stenen. Dan ben ik weer blij dat mijne Clemens erbij is om mij naar beneden of omhoog te helpen. (Dit altijd met het ongeluk in Nieuw-Zeeland in ons achterhoofd). We hebben inderdaad de 2 trails gelopen waarbij je over afgesleten rotsen loopt door bossen en regelmatig uitzicht over water met daarin veel plezierjachten. In de bossen kom je alweer schitterende paddenstoelen tegen..

Alle “wilde” dieren die we gezien hebben hierbij op de foto. De enige “beer” die we gezien hebben was in de vorm van een pootafdruk.(de Ranger beaamde dat die inderdaad van een beer is). We hebben dan ook gedeeltes tijdens de hike sinterklaasliedjes (en dan aangepast in het amerikaans) etc. gezongen. De beer is daar waarschijnlijk zo van geschrokken dat hij wel uit de buurt wilde blijven. Op de boot hoorde we dat hij echt aan het dwalen was in de buurt van onze trail, dus we hebben weer geluk gehad.

We hadden fantastische weer, heerlijk gelopen en gerust. Een hele fijne dag gehad.