Na overleg en overleg en kijken op de weather channel toch weer van route veranderd. Er komt maandag en dinsdag een heel slecht weergebied over de Dakota’s en met name over de Black Hills waar we zitten. De oorzaak een stroom zware buien vanuit het noordwesten van de VS richting het noordoosten. Deze relatieve warme buien vermengen zich met de koudere lucht die vanuit Midden-Canada afzakt. Deze vermenging leidt tot zware slagregens, hagel en zelfs tornado’s. We hebben onze buik vol van hagel na de Denver Hail Storm die behoorlijk schade aan onze kar heeft veroorzaakt. En aan een heleboel andere campers,  auto’s, huizen en andere gebouwen. 

We besluiten de Great Plains te verlaten en dichter tegen de Rockies te gaan zitten. We rijden daarvoor vandaag richting Yellowstone tot Cody, zo’n 550km westelijker. Vanochtend zijn we met blauwe lucht begonnen en dat de rest van de dag tot bijna in Cody. Vanavond begon de echte zware regen, onweer en zeer harde wind. We staan nu te schudden op de parkeerplaats van Walmart, maar de regen bracht hier gelukkig alleen water en kleine hagelsteentjes. Nu kunnen we nog een dag hele harde wind verwachten. Af en toe denken we in een boot te zitten, terwijl de wind ‘op de neus’ staat. Vanaf woensdag hopelijk weer rust ‘in de tent’. Desondanks toch blij dat we verkast zijn. Woensdag zien we waar onze reis dan naartoe leidt.

Vanmorgen vanuit Custer City (Black Hills South Dakota) eerst naar Jewel Caves. We dachten om 9u zo te kunnen aansluiten bij de rondleiding. Bleek dat we nog eerst ruim anderhalf uur moeten wachten. Dan maar eerst op de parkeerplaats koffie en lezen. Jewel Cave moet de 3^de grootste grot van de wereld zijn. De totale lengte van de gangen is 250 km. Slechts een klein deel is voor bezoekers toegankelijk. Grotdelen worden ook nu nog steeds onderzocht. In de 80-minuten durende scenic tour loop je ongeveer 1 km door gangen op z’n 100m diepte. Tijdens de toer zie je enkele mooie formaties, maar vele delen zijn hetzelfde.

Na de lunch naar Crazy Horse Monument. In navolging van Mount Rushmore is men hier bezig een belangrijk indianenopperhoofd uit de 19de eeuw uit een bergwand te houwen. Het kunstwerk in wording is op grote afstand te zien. Eind jaren veertig is men ermee begonnen. Na 50 jaar is het gezicht gereedgekomen. Ons inziens duurt het zeker nog 50 jaar voordat het geheel gereed is. Het kunstwerk wordt bekostigd uit de entreegelden. Gezien de belangstelling lijkt dit een succesvolle onderneming.

Toch ook nog maar even doorgereden naar Mt Rushmore. Hoewel we het in 2012 al eens hebben gezien, is het toch weer aardig om het nog eens in het echt te zien. Ieder gezicht is ongeveer 20 m hoog. De 4 gezichten tesamen passen bijna geheel in het gezicht van Crazy Horse. Om maar een beeld te krijgen van de omvang.

Zo’n 6 goederentreinen zijn vannacht de camping gepasseerd. Ja, ze halen je uit de slaap en nee, ’t was niet vervelend. Dit is een typisch Amerikaans ‘geluidje’. Hoort erbij …

Vanochtend hebben we het nabij gelegen Fort Laramie bezocht. Deze handels- en legervesting is rond 1840 hier gesticht ter ondersteuning van de Amerikaanse trekkers naar ’t westen. Deze trekkers waren onderweg om verschillende redenen. Sommigen om vervolging vanwege geloof te voorkomen, zoals Mormonen en zeer strenge christenen, anderen op zoek naar nieuwe landbouwgronden of gelukzoekers op zoek naar goud in ’t westen. Het leger moest er voor zorgen dat er geen ongeregeldheden kwamen tussen de blanken en de indianen. In de praktijk zorgde het leger voor de bescherming van de trekkers. Tijdens de trek kwamen tenminste 20.000 trekkers om. Zo’n 2% door strijd met de indianen, maar de meesten door ziektes, tijdens ’t oversteken van rivieren en door wagenongelukken. Een video op het visitorscentrum geeft een aardig idee van ’t leven in en rond het fort.

Via de grote open vlaktes van Wyoming zijn we naar de Black Hills in het zuidwesten van South Dakota gereden. Het eerste plaatsje in Zuid Dakota is Edgemont, een gehucht, maar met een museum. We besluiten er ‘even’ te gaan kijken. We worden warm verwelkomd door Mr. Clyde, een Veteraan van 93 jaar. Hij werkt als vrijwilliger in het museum. Als je 93 jaar oud bent heb je een heleboel te vertellen. Helemaal als wij de eerste bezoekers van vandaag zijn. Hij heeft zelfs nog een stukje piano voor ons gespeeld. Na ruim een uur hebben we beleefd afscheid genomen.

Vanavond op een PA-camping (=Passport America=50% korting) in Custer City. De camping is aan de rand van dit leuke stadje. De komende dagen zullen we in de Black Hills rondkijken.

Donderdag Fort Collins bezocht, een universiteitsstad, met een stadscentrum dat dynamiek en gezelligheid uitstraalt. Via de Cache de Poudre Scenic Byway zijn we Wyoming ingereden.

Vandaag naar Fort Laramie gereden. Onderweg de Register Cliff Historical Site bezocht. In 1840-1860 zijn vele gelukzoekende Amerikanen, waaronder vele Mormonen, van Oost-Amerika naar het westen getrokken met huif- en handkarren. Hier op z’n derde deel van de trektocht hebben velen hun naam in deze bergwand gekerft.

Nu staan we op een camping waarlangs ieder uur een goederentrein loopt. De trein moet zich laten horen als hij de vlakbij gelegen overweg nadert. Hoe gaat dat vannacht? Surprise surprise!!!

Het is een warme dag, 35 gr.C. Dus op de camping kan na het eten ’s avonds de airco lekker aan. We hebben hier ook eindelijk fatsoenlijke wifi. Daar worden wij blij van.

Maandag is de vlucht voorspoedig verlopen. Dinsdag hebben we de camper bij ons onderhoudsbedrijf opgehaald. Hij heeft 'm twee weken geleden uit de stalling opgehaald. Op dat moment trok een zware hagelbui over Denver. Onze kunststof dakramen waren er niet tegen bestand. Ook dat leed is inmiddels verholpen. De camper stond weer voor ons klaar. De rest van de dag gebruikt voor de schoonmaak en het uitpakken van de koffers. Ondertussen lekker weer: 25 gr + zon.
Woensdag rijden we rustig een stukje naar 't noorden van Colorado, op weg naar de Dakota's.Vandaag gestopt in Boulder. We waren van plan om de Rocky's in te trekken en naar Yellowstone te rijden. Omdat daar het weer de komende dagen  slecht is (regen en sneeuw) laten we dat links liggen (letterlijk en figuurlijk).

Ps Door problemen met internet waren we niet in staat je eerder over onze 'belevenissen' te informeren.

Na een prachtige vakantie in het Zuid-Afrikaanse zijn we met een grote Airbus 380 naar Londen gevlogen, waar we de Europese zonsopgang zagen. We zijn dit keer via IJmuiden Nederland weer binnen gevlogen.

We hebben heel veel zon gehad, heel veel blauwe luchten, heel veel vriendelijke mensen. De vriendelijke mensen zagen en spraken we met name op de plaatsen waar we overnacht hebben. We hebben op deze vakantie veel gebruik gemaakt van Airbnb. Je woont een nachtje bij de gewone bevolking in huis. Wel met een eigen slaapkamer en badkamer. Soms zelfs een heel appartementje. Het is allemaal veel persoonlijker dan in een hotel. En veel minder duur. Op deze manier kom je veel te weten over de situatie in Zuid Afrika. Een hele andere wereld dan Nederland.

En een heel andere wereld qua natuur. We hebben in september het noord-oostelijke deel gedaan. Alles was daar heel droog en dor. Nu hebben we vanuit Kaapstad het zuidelijk deel en de Garden Route gedaan en via Lesotho naar het noorden (Johannesburg) gereden. Een schitterende tijd aan de Indische Oceaan, mooie bergen en dieren op weg naar het noorden. Voor mensen die van reizen houden is Zuid-Afrika zeker een aanrader en zelfstandig heel goed te doen.

Als afsluiting hebben we de laatste dagen weer bij de familie doorgebracht wat weer heel gezellig was.

Nu gaan we ons weer voorbereiden op ons huisje in Amerika. Dus ik zou zeggen tot de volgende reis.

Onze laatste Zuid-Afrika dag. We besluiten er een rustige dag van te maken. We gaan een tochtje op het water maken, een blauwe lucht, een zonnetje en 29 gr.C. Wat zullen we het mooie Afrika en de gezelligheid hier weer missen. Nog een gezamenlijke lunch in het dorp, een ritje langs de Vaaldam en de rest van de middag en het avondeten op de waranda.

Gisteren een dagje thuis, op een ritje na naar de nursery, zijnde de kwekerij. Verder een lekkere luie dag, lezen, spelletjes doen.

Vanochtend tegen 10.00 uur vertrokken naar het Weltevree Lion Park. Het is een soort van dierentuin in privé handen. Er zijn verschillende soorten dieren, waaronder leeuwen, wolven, katachtigen, uilen, zwijnen, schilpadden. En bij het terras 5 honden, een kat, een leeuwenwelp van 3 maanden en een stokstaartje van 4 weken. Het stokstaartje was gevonden en ze hadden het hier afgeleverd. Hij kon het gelijk goed vinden met de honden en het leeuwtje. In een weiland verderop woont een cheetah. Hij leeft al 10 jaar bij deze mensen en is helemaal tam. Ik had er toch moeite mee om mee naar binnen te gaan. Maar Clemens vond dat ik ook deze drempel maar over moest. Ik ben niet te dicht bij gekomen. De cheetah liep wel tegen zijn benen aan. Het was al met al toch weer een leuke ervaring. Hoewel ik altijd moeite heb met dieren in een ‘kooitje’ hadden de meeste dieren hier veel ruimte.

Leon was op tijd thuis en om vijf uur begon hij het vuur aan te maken voor de braai. We hebben heerlijk gegeten braai met Afrikaanse pap, een maizena gerecht wat veel zwarte Afrikaanse mensen eten en dan drie maal per dag. De blanken doen er van alles bij in: wortels, knoflook, champignons en wat je in de koelkast hebt liggen.