Ik ben Marion
Ik ben een vrouw en woon in (Nederland) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 03/12/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Na 6 jaar een huurcamper en 8 jaar een eigen camper hebben we Amerika en Canada grotendeels gezien. .
We gaan nu de andere continenten verkennen.
De dagen in Tokyo bestaan uit lopen en met de metro. Onze metrokaart wordt goed gebruikt. We lopen gemiddeld 15 km per dag. Vanuit de metro lopen we het Ueno-park in waar de kersenbloesem al begint te bloeien.Vandaar naar een wijk met een aantal tempels en tot onze grote verrassing was bij iedere tempel een begraafplaats. Soms kregen we het idee dat zelf bij woningen stukjes grond bezet werden door graven. De graven staan heel dicht op elkaar en achter de graven staan platte stokken met teksten erop. Na de graven gaan we eerst lekker aan de koffie, dan komen we bij een grote gamehal, waar we helaas geen fotos mogen maken. Maar mensen wat een geflits van licht en een hels kabaal. Als we later bij de vismarkt in de wijk Tsukiji komen is alles al opgeruimd. Voor het zien van de echte vis aanvoer moet je er tussen 5 en 6 uur zijn. iets te vroeg voor ons. In de buurt van de vismarkt zijn veel kleine restaurantjes en winkels die vis verkopen. Ook hier wordt de vis duur betaald. Op weg naar het metrostation de tempel Hongwan-ji bezocht. Dit is de grootste Boehddistische tempel van Tokyo, erg mooi. Met de metro naar de Nakano Sun Mall. Dit is een heel gezellige Mall, drie verdiepingen met allemaal kleine winkeltjes waar vooral verzamelaars van typisch Japanse hebbedingen, als poppetjes, stripboeken en plaatjes hun hart ophalen. Het is er gezellig druk. Terug in het hotel ga ik eerst de was doen. We hebben de wasmachine en droger tegenover onze kamer. Als tegen half acht de was klaar is, zoeken we weer een eettentje in de buurt op. Ook vanavond weer lekker gegeten.
Vandaag was het familiedag. Ik (Marion) heb ook een neef in Tokio. En vandaag was de dag dat we elkaar zouden ontmoeten. Het was heel gezellig allemaal. Er is altijd een herkenning die alleen familie heeft. En ook dit is weer een heel gezellige neef die al twintig jaar in Tokio woont, maar toch Hollands blijft. Eerst uitgebreid aan de koffie en praten, dan een eindje lopen maar het is een zeer natte dag in Tokio, dan brengt hij ons in een echt Japans tentje. Daar kunnen weer 10 tot 12 man in. Het ziet er allemaal lekker uit en uit alle bakken die er staan krijgen we een schaaltje. Dan eten met stokjes. Ik kom erachter dat je het makkelijkst eet als je de stokjes aan elkaar laat zitten. Dat klemt heel goed... Als we aan het eind van de middag afscheid nemen, met een nieuwe afspraak voor het eind van onze vakantie, zoeken we overdekte straatjes op met allemaal kleine winkeltjes. Dan zit er in een winkeltje een dame achter de naaimachine zonder elektriciteit. Ze draait aan een zwengel onder de tafel waardoor de naald op en neer gaat. Heel kunstig. En dan kan ze allerlei figuren en namen op stof zetten. Ze zet mijn naam op een kaartje. Aan het begin van de avond uitgebreid gegeten. Raad maar waar en wat! We hebben ondanks het slechte weer een hele gezellige dag gehad. Mede dankzij mijn heel gezellige neef Ron.
Vanochtend toch iets later uit bed ivm tijdsverschil. Maar dat mag de pret niet drukken. We zijn na de gratis koffie van het hotel op pad gegaan. We hebben een drie dagen metrokaart voor Y1500 (12) pp. Heel handig om snel van het ene punt naar het andere te gaan. We moeten een aardig stukje overbruggen om bij het Metropolitan Gorvernment building te komen. Dat is het stadhuis van Tokio. Daar mag je op de 45e etage uitkijken over Tokio. We zijn vandaag gegaan daar het de komende dagen gaat regenen en flink ook is de voorspelling. Dat is jammer maar het is niet anders. We gaan dan met de plu op pad. Vandaar doorgelopen naar Piss Alley, een erg smalle steeg waar vroeger de daklozen rondhuisden en overal plasten. Nu zitten er allemaal kleine eettentjes. Maar veel zijn er nog niet open. En het stinkt niet meer naar Pis. Dan loop je de wijk Shinjuku in, allemaal eettentjes en kleine winkeltjes. In de eettentjes, vooral de goedkopere, kun je met zon 10 tot 12 man aan de bar rondom de kok eten. Het zijn vooral mannen. Een snelle hap van ongeveer 20 minuten en dan gaan ze weer aan het werk. Er lopen nog veel mensen met mondkapjes, komen ze een eettentje in met kapje dan gaat het kapje onder de kin en dan kun je eten. Dan naar de Meiji Shrine. Het is een van de bekendste Shinto Shrines van Japan en ligt in een prachtig park, een genot om doorheen te lopen. Het is een heiligdom, gemaakt voor keizer Meiji in 1920. Als je in Tokio bent MOET je de Shibuya Crossing oversteken. Een zebrapad vanaf alle hoeken van het plein waar per keer een paar honderd mensen tegelijkertijd kriskras oversteken. Dan nog even de Champs Elysee van Tokio, hier met de naam Omotesando. Alle dure merken zijn hier vertegenwoordigd . Om vijf uur even naar het hotel, uurtje met de beentjes omhoog. Dan lekker aan de noedels.
Na een heel rustige, goed verzorgde vlucht met de KLM in Tokio aangekomen. Het vliegveld ligt 62km buiten Tokio. Clemens had uitgezocht hoe we bij het grote station in Tokio konden komen. Hij had het weer prima voor elkaar. Van daaruit zijn we lopend naar het hotel gegaan. Het is mooi weer, zonnig en 10 gr.C. Vanuit het hotel zijn we een rondje gaan lopen. We zijn nu moe daar we niet veel slaap hebben gehad en een tijdsverschil hebben van 8 uur. Dus rustig aangedaan. Maar het voelt goed. Vanavond de plannen voor morgen klaarmaken.
Maandag 5 maart 2018 vertrekken we naar Japan. We reizen door Japan met de trein. Vanuit huis hebben we alle hotels gereserveerd. Dus onze route staat vast. 5 april landen we weer op Schiphol. We hebben er veel zin in en zijn erg benieuwd hoe deze manier van reizen ons zal bevallen. Als jullie het leuk vinden kunnen jullie onze avonturen weer lezen.
Nog één keer vroeg op waar we na een ontbijt om vijf uur om zes uur vertrekken naar Hugharda. Nadat we in 3 hotels voor Hugharda mensen hebben afgezet komen we uiteindelijk om half één op de luchthaven aan. Na een rustige vlucht landen we om kwart voor zeven op Schiphol en zijn we om half tien thuis. We hebben een prachtige week gehad, veel cultuur gesnoven, veel genoten, gezellige mensen, veel zon en heerlijk gegeten.
Vallei van de Koningen en de graftempel van Hatshepsut
Vandaag weer eens vroeg op, om 05:30 uur. Na het ontbijt vertrekken we om 07:30 uur naar de Vallei der Koningen, even tengersten van de Nijl nabij Luxor. Hier liggen ruim 60 graven van koningen vanaf ca. 1500 v Chr. De graven zijn ieder via een tunnel in de heuvels te bereiken. Met het toegangskaartje mag je 3 graven naar keuze bezoeken. Onze eerste keus was die van Ramses III, een lange gang waarvan de wanden en plafonds bewerkt zijn met veel hiërogliefen. Erg indrukwekkend. Helaas was het niet toegestaan om fotos te maken tenzij je een extra kaartje koopt voor 15, . Japanners doen dat dus maar Hollanders niet. Wij kopen de dvds voor 7,50. Hugo van onze groep heeft toch nog stiekem een foto gemaakt. Daarna door naar de graftempel van Hatshepsut, een van de weinige vrouwelijke faraos. De tempel heeft een enorm terrasgewijs front. Wij kunnen daar een uur rondlopen, fotos maken en van de zon genieten. Want mensen wat hebben we weer prachtig weer deze week in Egypte. Dan toch nog even langs een steenfabriek waar ze mooie dingen nog met de hand maken. We hebben iedere keer een klein clubje van 8 mensen die meedoen aan de excursies De andere mensen die met ons mee zijn gekomen voor de cruise komen hier allemaal al voor de zoveelste keer. Zij gaan aansluitend ook nog één of meerdere weken door naar Hugharda. s Avonds hebben we de laatste excursie naar de tempel van Karnak voor een licht- en soundshow.
