Ons eerste ontbijt in Israël met z'n tweeën bestond uit:
sandwichen, kaas, melk, granaatappel, nectarinen, koffie (eerst mét,
daarna zónder dras (Machteld de keukenprinses)). Om 9u stond Ilan voor
de deur om ons op te pikken. We vertrokken richting Nahalal (kijk eens
op google maps hoe de stad is ingeplant in de omgeving: heel uniek!)
waar zich een onderzoeksboerderij bevindt. Tom z'n onderzoek zal
voornamelijk hier gebeuren. Daar heeft Tom samen met de medewerkers
overlegd hoe en waar de camera's bevestigd moeten worden. Een bezoek aan
Newe Ya'ar volgde. Dit is de 250 ha grote onderzoekscampus in het
noorden van Israël. Hier zijn geen melkkoeien te vinden, maar wel
stierkalveren en vleesvee. We hebben een rondleiding gekregen over de
campus, waar ook verschillende labo's liggen, en hebben de medewerkers
ontmoet. Hier zullen wij ook een kantoortje krijgen en een taakje op de
boerderij zodat we ons goed kunnen integreren . Ilan trakteerde ons op Arabisch en joods getinte gerechten, zoals humus en falafel. Daarna
kon de zoektocht naar auto, appartement en gsmkaart beginnen. Daarvoor
reden we naar Haifa, een grote havenstad in de buurt. Auto's blijken
hier heel duur te zijn. Minstens 10 000 euro voor een 2 jaar oude kleine
hyundai of fiat! We zoeken verder.. Ook een gsm-kaart bleek niet zo
voor de hand te liggen. De ene operator kon niet werken met zo'n 'oude'
toestellen als de onze, bij de tweede operator weigerden ze Engels te
spreken, maar ze hebben ons uiteindelijk toch geholpen. Onze Israëlische
nummers: Tom: +972-528815574; Machteld: +972-528835503 Vervolgens
zijn we terug naar Tivon gereden om er een appartement te bezoeken. Het
uitzicht was geweldig! De buurt was goed! De prijs ook.. MAAR het
appartement zelf trok helaas op niet veel. Heel oud, onbemeubeld, er
liep een dikke zwarte spin rond, er was geen airco en er bleek een heel
gedoe te zijn met een advocaat. Hopelijk is niet alles zoals dit! We
hebben internet gevonden in onze kamer, vandaar de start van onze blog
Dadelijk gaan we een wandelingetje maken en wat eten. Morgen gaan we
voor 't eerst zelf iets ondernemen: naar de bank en een housing agency!
Als alles goed gaat, komt Ilan ons daarna oppikken.. Groetjes!
Om 8u stipt (!) stond Ephraim
voor onze deur. Hij verwende ons met een uitgebreid ontbijt: cornflakes, een
gebakken eitje, tomaten en komkommers, croissantjes uit de oven, Rond 9u
reden we naar het Volcani Center. Deze buurt is het kloppende hart van de
Israëlische landbouw, gaande van het ministerie van Landbouw tot
onderzoeksinstellingen en dierenklinieken. Wij gingen hier op zoek naar de
mensen die alles voor ons geregeld hebben. 10 jaar geleden was het gebouw met
fontein vast hypermodern, maar door de aanhoudende droogte is er een verbod op
waterverkwisting zoals fonteinen en beregenen van gras. Daarna reden we naar
het Institute of Agricultural Engineering buiten de campus. Dit is 1 van de 6
afdelingen van het Volcani Center. Daar kwamen we de 2e professor
tegen: Ilan Halachmi. Haha, en uiteraard hebben ze hier problemen met het
uitspreken van Machteld. Ephraim blijft halsstarrig Masjteld zeggen. Ook
Mitchel, Marcha, .. hebben we al gehoord. Ilan is toch al bij Marteld geraakt,
maar hij heeft dan ook 3 jaar in Nederland gedoctoreerd.
We werden even rondgeleid op het
Institute en ontmoeten nog wat mensen die ons zullen bijstaan met onze
onderzoeken. Daarna reden we naar de Dairy Farm, een onderzoeksboerderij van
het Volcani Center. De typische kenmerken van de Israëlische koeienstallen
waren hier terug te vinden. (Voor de niet-kenners: ;-) De stallen zijn hoog en
open, ze hebben geen roosters. De mest aan de voergang wordt dagelijks
weggeschept, maar de rest van de stal wordt wekelijks met de cultivator bewerkt
en eens per jaar verzameld om het land te bemesten.)
Elke koe draagt hier 4
sensoren op en in haar lijf, waarmee allerlei data verzameld worden en waarmee
wij ook zullen gaan werken. Vervolgens reden we naar een commercieel
melkveebedrijf in een kibboets, waar ook data verzameld worden. (Een
werkneemster sprak Nederlands. Die Hollanders kom je ook overal tegen! ;-) ).
De melktanks zijn hier trouwens gigantisch! Net als de melkstal (met 2x12
visgraat)! Tijd voor het middagmaal samen met Ilan en Ephraim in de refter van
het Volcani Center. Het menu was gelukkig herkenbaar: kip, schnitzel, pasta,
rijst en veel groenten. Wist je overigens dat je best water van een watertap
drinkt dan van de kraan omdat er haast kokend water uit de kraan komt doordat
de leidingen zo worden opgewarmd door de zon. Er liggen ook veel zonnepanelen
op huizen, instellingen, stallen, ... Op daken van sommige gebouwen staat ook
een waterkoker, een ton met water die wordt opgewarmd door de zon. Na het
eten zijn we met Ilan naar het Noorden vertrokken over autostrade 6, de enige
met tol. Je hoeft hier niet te stoppen aan een loket om de tol te betalen, maar
ze trekken een foto van je nummerplaat en sturen de rekening naar je thuis. Mensen
die vaak de tolweg gebruiken, kunnen een kaske in hun auto hangen waardoor de
registratie sneller verloopt en ze dus ook tot 50 % kunnen besparen. Het
landschap was in den beginne open, heuvelachtig en dor, met olijfbomen en
cactussen langs de weg. Serres kwamen we ook tegen. Anders dan bij ons dient de
serre hier om de planten tegen de zon te beschermen. Na een tocht van anderhalf
uur kwamen we aan in Kiryat Tivon, waar we ons eerste stekkie betrekken. Het is
1 grote kamer met een bed, een zeteltje, een paar stoelen en een tafel, een tv
met 2 zenders, een badkamer en een mini-keuken met alleen een stroomgevende
oven en een koelkast. Toen nam Ilan ons mee naar een Leumi-bankkantoor om een
bankrekening te openen. Rond 15u kwamen we daar aan maar de bank was gesloten.
Ze siëstaen hier tussen 13u en 16u! We zijn dan maar de buurt gaan verkennen
en spraken om 16u terug af met Ilan.
Uiteraard was Tom zn paspoort vergeten,
dus kunnen we volgende week opnieuw 2u paperassenplezier ondergaan Die 2u
blijkt in vergelijking met andere landen nogal mee te vallen. Ilan heeft bij
zijn doctoraat in Nederland maar liefst 2 weken moeten wachten! Maar Machteld
heeft dan toch al een buitenlandse rekening! Nu nog geld.. Ons geld wisselen
bleek moeilijker dan verwacht en we werden doorverwezen naar een exchange
kantoortje in de buurt. Na een lange dag kon Ilan ons eindelijk naar huis
brengen. We spraken af dat hij ons de volgende dag rond 9u weer zal oppikken. Wij
zijn naar een kleine supermarkt om de hoek gegaan voor ons avondmaal en
ontbijt. Het valt niet mee om eten te kiezen in een vreemde taal, maar goed dat
er soms fotos op de verpakking staan!
Na het eten besloten we te internetten.
Maar al héél snel bleek dat dat niet gaat. Dus we
schrijven het nu al maar posten het wanneer we aan het internet kunnen. Nu
rap douchen en dan slapen, want morgen is het weer vroeg dag. We gaan dan naar
Newe Yaar (daar bevindt zich de campus waar wij grotendeels onze tijd zullen
doorbrengen) en naar een onderzoeksboerderij in de buurt. We gaan ook een auto
zoeken, een Israëlische gsm-kaart en internetkabel kopen en een eerste
appartement bekijken. Meer nieuws volgt!
Ons grote avontuur is begonnen!
Zondag 12 september in de late namiddag begon onze eerste grote beproeving in
de luchthaven van Luik: inchecken met 35 kg bagage te veel, bagagecontrole én
hetvliegtuig nemen! Rond 18u20
vertrokken we voor een ruim 4u durende vlucht tot Tel Aviv. We werden al direct
geconfronteerd met de orthodoxe joden, biddend en zingend.. Onze angst voor de
douane bleek ongegrond.. Alhoewel.. Machteld lieten ze zonder problemen
binnen.. Tom - onze terrorist- daarentegen werd even aan de kant gezet. Een
half uur later en zonder enige uitleg werdhem toch een aangenaam verblijf in Israël toegewenst en mocht hij
beschikken. Machteld stond, na de koffers van de band te hebben gesleurd,
verweesd rond te dwalen in de grote hal. Een zoet weerzien verzekerd! Op naar
professor Ephraim Maltz, de vriendelijke man die ons kwam ophalen en bij wie we
mochten overnachten. (@ familie Steensels: Hij lijkt op nonk Jef van tant Ida!)
Hij belde zelfs zn vrouw uit bed om eten voor ons te maken. Zijn huis was geen
grote villa, maar een gezellige witte woonst in een buitenwijk van Tel Aviv. We
hadden een gastenkamer ter onzer beschikking met badkamer EN airco. Het was om
1u s nachts dan ook nog 27 °C! Er is trouwens geen tijdsverschil op dit
moment. In Israël werd de klok gisteren terug op winteruur gezet. Dus als
jullie in winteruur gaan, lopen wij een uur voor. Doodmoe kropen we om 2u in
ons bed om de dag erna rond 8u weer gewekt te worden.
Na eens lekker lang uitslapen gingen we vandaag een bezoekje brengen aan de circusschool in Kfar Yehoshua. Vandaag was er een open dag. Shuli en Daniel waren zo enthousiast over het circus dat wij wel nieuwsgierig werden! Het was echt amusant om eens te zien! Zelf hebben we ons gewaagd aan over een koord lopen en jongleren. Daniel, onze Amerikaanse circusvriend, was verantwoordelijk voor het handjes vasthouden bij het koorddansen. (Zie foto ). Tom heeft zelfs een staaltje fietsen op 1 wiel laten zien! Op het einde was er een kleine show waarin verschillende technieken te zien waren: trapeze, jongleren, door een tennisracket kruipen, acrobalance, ... Wij stonden met onze stijve knoken wel te kijken van al die lenigheid! In de namiddag hebben we ons wat beziggehouden met nietsdoen.. Machteld heeft haar Stieg Larsson uitgelezen.. Tom heeft het huishouden op zich genomen.. Koken gebeurde vandaag met wat we in de kast vonden. Gisteren vergeten dat het vandaag Shabbat is.. We hebben spaghetti met kaassaus en gerookte zalm klaargemaakt. Best moeilijk zelf saus te maken zonder klopper! Maar het heeft gesmaakt! Na het avondeten zijn we een wandeling gaan maken door ons dorp. Tegelijk konden we dan ons afval in de container dumpen. Vanavond wordt een rustig dvd-avondje, want morgen begint voor Tom alweer een drukke werkweek!
. 
