Het leven bij de joden valt ons echt reuze mee. Maar we zijn toch ook
wel blij dat we niet bij ultra-orthodoxe joden, met hun gekke hoeden, kleren en krullen, zijn beland. Onze
huisbaas is wel gelovig, maar ziet er gelukkig niet zo uit. Hij heeft wel elke dag zijn keppeltje op. Eergisteren zijn we bij hem aan tafel
mogen schuiven voor een feestmaaltijd, en toen wijdde hij toch ook het
brood en de wijn en bedankte hij voor het eten. Bij zijn kinderen leeft
het niet zo hard, maar ze zijn toch nog fanatieker bezig met hun geloof
als de mensen in België. Een feestmaaltijd is hier vergelijkbaar met België. De hele tafel stond vol! We begonnen met een visschotel, die best wel pikante groente bevatte, en daarna was het self-service. Er was rijst, brood, gebakken kip, gestoofde patatten, puree, gehaktballen, slaatjes, rauwe groenten, gestoofde wortelen, ... Er stond meer op tafel dan dat we op konden eten. Bij het eten drinken ze ofwel wijn of bier (Israelische Goldstar, Heineken en Carlsberg zijn de meest voorkomende), ofwel 'lemonade' of een andere vruchtensap, ofwel water.
De shabbat is niet meer zo heilig hier bij de 'gewone' joden. Het is
zoals de zondag in België. Je mag dan niet werken, en ook geen grote
inspanning leveren, maar voor de rest mag je doen wat je wil. Veel
mensen gaan dan een citytrip doen, naar zee, of familie bezoeken.
Het eten hier is toch ook wel een beetje verschillend. Het is veel
pittiger, of heter. En ipv mayonaise hebben ze hier 'chumus', gemaakt
van oa kikkererwten
(http://aspicymeatball.blogspot.com/2005/06/chumus-hummus-or-however-you-spell-it.html).
Ik ben er niet zo'n fan van, maar in kleine hoeveelheden is het nog te
doen.
Voor de rest gebruiken ze hier veel olijfolie. De geitenkaas, overgoten met olijfolie, is hier ook heel lekker!
Het nationale gerecht van Israel is de 'falafel'. Dat lijkt op een
bitterbal, maar het is ook gemaakt van kikkererwten met kruiden, wat dan
gefrituurd wordt
(http://www.mijnreceptenboek.nl/recept/hapjes/falafel-6858.html).
Hier drinken ze veel water, gewoon omdat dat moet anders droog je uit.
Verder drinken ze ook veel 'lemonade', zelf gemaakte limonade van
citroenen en munt (http://simplyrecipes.com/recipes/perfect_lemonade/), en thee drinken ze hier ook graag. Maar dan niet van
de zakjes, maar dan eerder echte kruidenthee, met de kruiden die ze hebben
staan in hun tuintje.
We hopen dat dit toch een beter idee geeft van wat wij hier op ons bord krijgen. Natuurlijk als we zelf ons eten moeten maken, blijven we het toch houden op de 'westerse keuken' zoals pannekoeken (njam njam!), spaghetti, patatten, brood,... Het is wel zo dat we hier nog nergens varkensvlees hebben gezien. En soms missen we dat toch wel een beetje...
Pannenkoekenbeslag maken ging vandaag al een heel stuk beter nu we een klopper en een kom hebben! In de voormiddag zijn we naar Ali Laban, de doe-het-zelf-zaak geweest om wasmand, vuilbak, kattenkop en stekker te kopen.. Zo kunnen we (Tom dus) de Schotse stekker van ons strijkijzer vervangen door een Israëlische. Het strijkijzer hebben van Ilan en Shuli gekregen. Zij hadden dat gekocht tijdens hun sabbatical vorig jaar (in Schotland dus). We zijn ook inkopen gaan doen in de supermarkt. Gepakt en gezakt reden we weer naar huis. De goesting om te poetsen en te strijken was er nog niet echt, maar na het invullen van een sudoku, het middageten en een beetje internetten gingen we aan de slag.. Machteld nam de strijk voor haar rekening, Hemd van Tom, tijdens en na, pfft, niet gelachen hoor!
terwijl Tom de rest deed (de badkamer grondig onder handen nemen en dweilen).
2 u later ploften we uitgeteld van het werk en het warme weer op onze keukenstoelen voor een rondje mailen, Sporza'en, FB-en, ... Om 18u15 worden we bij Ilan en Shuli verwacht. Ze willen ons voorstellen aan een jong Nederlands koppel. Dus dat wordt weer een gezellige avond!
Om even terug te komen op gisteren: We zijn naar de BarbaRossa geweest. Echt een heel leuk café! 23+ We hoorden er zelfs Belgische muziek, nl. Lasgo, Technotronic, Kate Ryan, Stromae (in een Israëlische versie dan toch ), ... Elad en z'n vrienden gingen rond middernacht door naar een fuif, maar wij zijn daar gebleven omdat we t toch niet té laat wilden maken.. Wel n beetje vreemd is dat ze hier Leffe en Stella tappen in halve liters! Echt gigantisch! Maar helaas ook redelijk prijzig: 32 NIS.. We zijn tegenwoordig echt slecht bezig met het nemen van foto's, waarvoor onze excuses.. Vandaag hebben we een beetje uitgeslapen en zijn we gaan zwemmen in Haifa. Op het strand was het heel wat drukker dan de vorige keer, maar we zijn echt verliefd op 'ons' strand! We vinden het nog steeds te warm om echt stedenbezoeken te doen, en aangezien we hier normaal 3 jaar zullen verblijven hebben we daar ook nog tijd genoeg voor eh! Vandaag ontdekten we ook dat onze auto minder vreemde geluiden maakt met Machteld aan het stuur dan wanneer Tom rijdt.. Vanavond was ons diner een beetje zielig (wegens geen winkels open door de feestdag.. Maken we morgen wel weer goed bij Ilan ): Tom at een broodje dat nog over was van de bezoekers en Machteld at cornflakes. We zijn ook onze huishuur gaan betalen, waarbij ons weer een lekker kopje thee en een stukje cake werd voorgeschoteld.. Huisbaas Moti is vastbesloten Engels te gaan leren met zoveel buitenlanders in zijn huis. Hij kon maar niet begrijpen dat wij Engels kunnen praten terwijl dat in België niet eens een landtaal is Na een aftersunsessie zijn we in de zetel geploft voor een avondje internetten, bloggen, muziek luisteren, House kijken, ...
Vandaag was alweer de laatste dag van onze werkweek! Om kwart voor 7 rolden we uit bed. Voor Tom is het vroege uur nog steeds heel moeilijk! In de voormiddag discussieerde de koeiengroep over de behaalde resultaten van deze week en maakten ze verdere afspraken over het verloop van het project. Machteld deed intussen weer wat research voor haar doctoraat. We gingen met z'n allen lunchen in een Arabisch-joods restaurant om de bezoekers ook van de lokale specialiteiten te laten proeven: humus en falafels. Daarna volgde het afscheid van de groep. Tom en Machteld werkten nog wat verder op kantoor. Machteld had een meeting met Ephraim en Ilan om zo'n beetje het verloop van haar doctoraat te schetsen. (Nu nog goedkeuring van Leuven krijgen..) De volgende maand wordt echt heel druk! Inwerken in de software en de data, literatuuronderzoek, boerderijbezoeken, ... Omdat Ephraim in november een jaar ertussenuit knijpt voor zijn sabbatical, willen ze nu nog zoveel mogelijk geregeld hebben. Die sabbatical is trouwens echt een goed concept! Na 6 jaar werken krijgt iedere onderzoeker in Israël de mogelijkheid om een jaar naar het buitenland te gaan met behoud van loon. Het is dan de bedoeling dat hij iets totaal anders gaat doen dan normaal. Een andere taal leren, een cultuur ontdekken, de wereld zien, ... We zijn er echt fan van! Al lijkt het ons toch een hele organisatie om met heel je gezin een jaar ergens anders te gaan wonen! Maar net daardoor snappen ze ook heel goed hoe wij ons nu voelen in een nieuw land, een nieuwe omgeving, met nieuwe mensen en andere gewoonten, ... We hoopten na het werk nog te kunnen winkelen aangezien morgen een feestdag is, maar de winkel was al gesloten.. Vanavond zijn we gaan eten bij onze huisbaas Moti omdat zijn zoon Elad jarig is. Manman, het was echt het beste eten dat we hier al gehad hebben, om niet te zeggen: het beste eten ooit! Rijst, puree, patatjes, kip, gehaktballetjes, schnitzel, veel groenten, ... Echt zoooooo lekker klaargemaakt! Ze hebben ook liedjes gezongen (Happy B-day in t Hebreeuws!) en gebeden. We zaten trouwens buiten in hun soeka. Het was echt heel gezellig! Iedereen is zo vriendelijk! En echt zo'n lekker eten! Het water loopt ons nog in de mond! Na het eten ging Tom voetbal kijken met Elad (Hapoel Tel Aviv - Olympique Lyon). Dadelijk gaan we nog uit met Elad om verder zijn verjaardag te vieren. We gaan naar het uitgaanscentrum van Ramat Yishay. Maar eerst zullen we wsl nog langs de bank moeten en het Hebreeuws ontcijferen. Het centrum ligt op ongeveer een kilometer van ons appartement. In België zouden we hier waarschijnlijk de auto voor nemen (wegens het weer), maar hier is het echt zalig om nog een nachtelijk wandelingetje te maken! ;-) I'chaim!
Vandaag zou het weer een drukke dag worden voor ons beiden. Om half acht kwam Ilan Tom immers al ophalen om naar de boerderij in Nahalal te rijden en er alles klaar te zetten voordat de rest van de groep kwam. Machteld ging ondertussen naar de bank om er onze chequeboekskes af te halen. Ze kwam daar aan om 8.15u en er stonden al 8 mensen voor haar. Dus tegen de tijd dat de bank open ging (08.30u), leek het net een festivalweide aan de deur van de bank. Maar Machteld wist gelukkig toch haar plaats te behouden. Ze was dan ook al weer snel buiten en reed verder door naar Nahalal. De groep mensen die aan het project van Tom meewerken bestaat uit
Andres, een Chileen die nu in Wageningen doctoreert;
Anne Marie, een Hongaarse die nu in Zweden aan haar doctoraat werkt;
Eduardo, een Braziliaan die nu in Leuven in werkt...
de respectievelijke begeleiders Kees, Usi en Arno.
Zij maakten de opstelling verder af, en probeerden al enkele beelden te schieten met de camera. Machteld kwam nu ook aan op de boerderij om er een meeting vast te leggen met Ephraim en Ilan. Ze kwam ook de cheque halen om de auto te betalen, wat ze dan ook even later ging doen. Ze moest zich haasten, dacht ze, want ze moest om 10.00u bij Ilan&Shuli's huis zijn om te gaan winkelen met Shuli en de dochters Algom en Lotem. Maar blijkbaar had Ilan het tijdstip niet correct doorgegeven, en dus kwam Shuli pas om 11.00u terug thuis. Machteld heeft de tijd dan maar nuttig gebruikt om de kinderen van Ilan beter te leren kennen...
Ondertussen verliep de setup op de boerderij weer bijzonder moeilijk. We waren er echter wel in geslaagd enkele beelden te maken, zodat we toch verder konden gaan met de discussie in de namiddag. Eerst gingen we weer lunchen in het restaurant van gisteren, Oktagon. Het menu was hetzelfde, maar nu koos Tom toch voor de dagsoep en de kipfilets. Best wel lekker! Na de lunch volgde er dus een discussiemoment. Eerst gaven Andres en Arno een korte presentatie, waarna de discussie losbarstte. Om 16.00u besloot Ilan om het even te laten rusten en morgen verder te gaan, en om nu naar Nazareth te gaan met de groep.
In Nazareth zijn we naar de kerk geweest waar Maria (zogezegd) te horen kreeg dat ze in verwachting was van Jezukke. De kerk was van buitenuit best wel schoon om zien. In de kelders waren ze nog steeds bezig met archeologische opgravingen, en hoe meer ze groeven, hoe meer ze vonden. De binnenkant van de kerk mocht Tom niet zien, omdat zijn broek te kort was! Ge moogt daar blijkbaar niet met blote knieën binnen! Ma Tom ni gelaten, zo ne religieuze is hij toch ni. Hij dacht dan maar rond de kerk te lopen, maar zelfs dat mocht niet.. GEZEVER!! Daarna zijn we weer met zijn allen door het centrum van Nazareth gelopen en zijn we een paar winkelkes binnen gelopen. Om 18.00u zaten we terug in het hotel van de gasten waar Ilan en Tom nog samen een koffie gedronken hebben met de rest van de groep. Na de koffie was het weer richting huis!
Thuis aangekomen trof Tom een uitgeputte Machteld aan. Ze had gedacht om efkes te gaan winkelen, maar het heeft tot 17.30u geduurd. Veel te lang naar haar goesting dus. Ze is echter toch niet met lege handen teruggekomen. Zo zijn we nu ook een waterkoker, strijkijzer, patattemeske en klopper rijker. Uitgeteld van alweer een drukke dag kruipen we nu alweer ons beddeke in.
Pieppiep pieppiep pieppiep ... 6u50 en de wekker gaat.. Zucht! Dit is het ochtendgevoel dat Tom vanmorgen had.. Machteld sprong uit bed en zette gezwind de ontbijttafel klaar. Na 10 minuten rolde Tom ook uit bed en vervoegde hij Machteld aan tafel, die ondertussen de was ook al gedaan had. Om 7u30 werden we verwacht in Newe Ya'ar om alles klaar te zetten, want om 8u zouden de bezoekers van de koeiengroep uit het project van Tom arriveren. Wij hielpen Ilan met: de waterkoker vullen, koffie en thee zetten, bordjes, bekertjes en lepeltjes uitpakken, ... Na de voorstellingsronde vertrok de groep naar Nahalal om de experimentele setup van het project af te werken. (Machteld probeerde intussen telefonisch de autoverzekering in orde te brengen en las de handleiding van de software die ze zal gebruiken). De experimentele setup verliep echter niet van een leien dakje! Wanneer je in Israël werkt moet je ALTIJD rekening houden met de warmte. De camera's waren hier dus ook niet op voorzien. Het werd middag en er was nog geen echte vooruitgang geboekt.. Lunchbreak dan maar.. In een restaurant werden onze buikjes gevuld met Israëlische groentensalade of een soepje, gevolgd door een zalmsteak met puree. Gelukkig is Machteld geen grote eter In de namiddag werd er verder gewerkt aan de setup en rond 16u kwam er eindelijk licht aan het einde van de tunnel. Dat was een hoopvol resultaat om de dag mee af te sluiten en morgen verder te werken. (De autoverzekering is toch nog in orde gekomen, ze hadden blijkbaar een man nodig om dat te kunnen regelen..) Tom en Machteld zijn nog even naar hun kantoor gegaan om enkele documenten af te printen alvorens ze naar huis reden voor een rustige avond. Hun avondeten hadden ze meegekregen vanuit de koeiengroep: een broodje met groenten en kippenschnitzel. Bete'avon!
We hoorden er zelfs Belgische muziek, nl. Lasgo, Technotronic, Kate Ryan, Stromae (in een Israëlische versie dan toch 
