Op vrijdag 8 juni zijn we (alweer) in Haifa naar zee geweest. Met deze warmte is er echt niks anders aan te vangen. Het is géén weer om buiten te komen. Ook nu vertrokken we pas om 15.00 thuis om de grootste hitte te vermijden. We bleven nu dan ook op het strand totdat de duisternis begon in te vallen. Voor we terug naar huis gingen, besloten we in Carmel centrum, zeg maar de levendige buurt van Haifa, iets te gaan eten. Daarna nuttigden we een drankje in een Irish Pub, waar toevallig ook het EK voetbal op tv was.
Na de voetbal hadden we het wel allemaal gehad, en reden we terug naar huis. Maar eerst overschouwden we de baai van Haifa en bijhorende haven nog in het donker
In de loop van de week nam Ilan ons nog eens mee op een boerderij bezoekje. Een van zijn collegas is gespecialiseerd in koelsystemen voor koestallen. Hij heeft dan ook een heel nieuw concept bedacht: een afgesloten stal waarin continue ventilatie en vernevelingsystemen zijn ingebouwd. We hebben de test gedaan, en het was binnen de stal (22-24°C) echt veel aangenamer te vertoeven dan erbuiten (35-40°C). Dit nieuwe concept gaat in tegen de trend van de laatste jaren waar men grote, hoge open stallen bouwde. Daarom zijn er voor dit concept natuurlijk voor- en tegenstanders: is dit idee revolutionair of gaat het terug in de tijd?.
Op 14 juni was er weer een BBQ gepland bji ons op het werk. Dit keer was de gelegenheid het pensioen van Ephraim. Hij is immers op 1 mei al op pensioen gegaan, maar vond nu pas de tijd om een feest te geven. Normaal gezien zijn familie en vrienden ook uitgenodigd op dit feest, maar aangezien de kinderen van Ephraim in het buitenland wonen, was de familiekring beperkt op dit feest. Wij namen dan maar de rol op van (aangenomen) kleinkinderen. Dit hield echter ook in dat er een speech van ons verwacht werd. De avond voordien hebben we er dus ons hoofd over liggen breken, maar uiteindelijk kwamen we toch tot een mooie tekst. We hadden afgesproken dat Tom hem zou schrijven, en dat Machteld hem dan zou voordragen. En zo geschiedde. Machteld deed het uitstekend, en kreeg naderhand ook vele complimentjes voor de mooie speech. Ephraim liet deze kans dan ook niet schieten om Machteld nog eens te zoenen.
Ilan en Aharon hadden ook nog een mooi cadeau voor Ephraim. Ze hadden hem een schilderset gekocht, want blijkbaar was Ephraim een fervent schilder voor hij begon te werken. Ze hopen dan ook dat hij zijn oude hobby weer snel terug opneemt (en niet meer te veel onder de voeten inloopt ;-))
