Vrijdag
gingen we op uitstap. We bezochten een grootschalige boerderij in Kocin, waar
ze koeien, varkens, paarden, een heleboel land, . hadden. Deze boerderij is geprivatiseerd
na de val van het communisme toen het een grote staatsboerderij was. We werden
hartelijk onthaald met een glaasje vodka (om 9u20!) en een tweede ontbijt. De
vodka diende om ons van binnenuit te desinfecteren J
Daarna
volgde een rondleiding op het bedrijf. Eerst liepen we door de oude stallen
waar nu de vaarzen en de droge koeien in potstallen werden ondergebracht. De
kudde bestond uit een mengeling van verschillende rassen, maar het roodbonte
overheerste toch. Er was van hieruit ook een export van vaarzen naar Rusland.
De kleine
kalfjes werden allemaal gehuisvest in een iglo. Doordat het zon groot bedrijf
is, heerst er ook soms een plaatsgebrek en dus moeten ze noodgedwongen
verschillende kalveren bijeen zetten. En net toen wij daar waren, zagen we een
kalf vrolijk rondhuppelen, dus ook daar weten ze te ontsnappen uit de iglos!
Ze hadden
ook net de eerste mais afgedaan van het jaar. Deze werd ingekuild in een
speciale overdekte sleufsilo. Waarom dat deze overdekt moest zijn was ons maar
de vraag. Ze dekten de sleufsilo ook af met betonplaten ipv de autobanden die
men gebruikelijk terugvindt.
Dmv
Europese steun hadden ze hier 2 jaar geleden ook een nagelnieuwe stal gebouwd
voor een deel van hun melkvee. De stal werd gebouwd naar West-Europese normen,
en was modern te noemen. ER werden zon 200 koeien gehuisvest, en gemolken in
een 2x12 visgraat melkstal.
De
gemiddelde melkproductie van de afgelopen 2 jaar kan je terugvinden op
onderstaande foto. De melkprijs schommelde hier gemiddeld rond de 0.30/l. Alle
melk werd opgehaald door een noord-Italiaanse firma. Toch een hele afstand om
hun melk te gaan halen
Bij hun
nieuwe stal hadden ze ook een mestzak en een mestpomp geinstalleerd. In
Slovakije kan er mest uitgevaren worden tot 30 november, en daar maakten ze dan
ook handig gebruik van.
Naast
koeien hadden ze ook nog zeugen, schapen en paardjes.
Onze toer
liep op zijn einde en dus trokken we terug naar de bus, waar we koers zetten
naar de volgende bestemming.
Ons
middagmaal nuttigden we in een agroturismo. Een fantastisch lekkere maaltijd
werd ons daar voorgeschoteld: kippensoep met slierten, eend met dumplings en
rode kool en een stuk appeltaart!
Als
geschenk voor ons bezoek kreeg iedere bezoeker ook nog een 250ml fles eigen
gestookte vodka (52% slivovica) mee. Dat zal smaken!
Na het eten
bezochten we ook het agro-gedeelte van dit bedrijf. Ze kweekten er werkpaarden
en springpaarden, hadden er vee in de bergachtige weien lopen en er liep ook
een groep inheemse varkens rond.
Tot slot
bezochten we ook nog het oude boerderij museum waar oude landbouwtoestellen
tentoongesteld stonden. Ook oude spellen waren er te zien zoals een kegelbaan.
Woensdagmorgen
was het dan tijd voor onze presentaties, zo spannend! Machteld was als eerste
aan de beurt.
Na haar presentatie volgden er heel wat vragen. Zoiets is altijd
interessant om nieuwe ideeën te krijgen! Na de koffiepauze was Tom aan de beurt.
Hij deed dat heel goed!
Na onze
presentaties viel er toch een last van onze schouders Na een middag vol
presentaties, gingen we s avonds samen met Liesbeth en Andres opnieuw naar de
stad. We aten een hapje in restaurant Verne, nog een plaatsje dat Eva had
aangeraden. Voor weinig geld krijg je echt zoveel eten in Bratislava! En daarna vlogen we in de cocktails..
Donderdagmorgen
gaf Ilan een presentatie, waar we natuurlijk heen gingen voor de morele steun
;-) In de koffiepauze kwam er een Amerikaan op Machteld afgestapt om haar
droogweg te melden dat ze de award gewonnen had. Machteld wist wel dat ze 1 van
de 5 geselcteerden was uit 24 inzendingen, maar dit had ze toch niet verwacht!
Ze had s morgens haar naam wel zien staan op een papiertje in de hal, maar
dacht dat dit te maken had met haar beurs.. De uitreiking van de award zou s
avonds op het galadiner plaatsvinden, en ze wilden zeker weten dat ze daar zou
zijn..
Wat meer
uitleg over de award: Het gaat om een award voor een jong persoon die onderzoek
doet in de melkveehouderij. De prijs is een gesponsorde reis naar de Verenigde
Staten in juli 2013 om daar een grote Amerikaanse conferentie bij te wonen. Een
hele eer dus! En ook een mooie kans om iets van de VS te gaan ontdekken!
s Avonds
maakten we ons mooi voor het galadiner. Dat ging door in een Hilton-hotel. Al
heel in het begin werd Machteld naar voren geroepen, en ze mocht ook een
dankwoordje uitspreken.. Ook weer heel spannend! Ilan kwam er natuurlijk direct
bijstaan, maar hij had niet meer te vertellen dan: En maandag terug op het
werk eh!
Toen
Machteld terug aan haar tafel zat, was de eerste die haar kwam feliciteren een man
van Iran. Wel heel speciaal, gezien de relatie tussen Iran en Israël! In die
ene avond werd er een pak meer genetwerkt dan op de hele conferentie ;-) Het
eten was wel niet veel soeps. Het hoofdgerecht was lekker op smaak gebracht,
maar het was wel koud voordat het bij ons was. Ook de tiramisu kon niet tippen
aan het recept uit het kookboek van de Boerinnenbond! En daar betaalden we dan
50 euro voor, foeifoei!
Ook deze
avond was er een bandje om de boel wat op te vrolijken. Veel werd er echter
niet gedanst, en om half 11 namen we dan ook al een taxi terug naar het hotel.
Maandagmorgen
begon de conferentie dan echt. Na de presentaties van die dag had Machteld nog
een afspraak met een lid van de Cattle Commission om haar presentatie een
keer door te nemen. Dat duurde langer dan gepland! Om 19u kwam ze eindelijk
terug in het hotel. Ondertussen waren Tom en Liesbeth (een vroegere medestudente
van Tom) op Machteld aan het wachten in de lobby.
We gingen
een hapje eten in een zaakje dat Eva de dag ervoor had aangeraden. Daarna namen
we een taxi naar het nieuwe theatergebouw, waar er een openingsreceptie
gehouden werd. De meeste mensen daar hadden erop gerekend dat ze ook eten
zouden krijgen, maar dat was dus niet het geval. Wij beklaagden het ons geen
moment dat we te laat waren!
Na de
receptie gingen we nog iets drinken met 2 collegas: Andres van Tom zijn
project en Rudi, een meer ervaren rot in het vak. Machteld voelde de champagne
alweer, dus bestelde een lokale cola. Waaw, die was zo verschrikkelijk zoet dat
ze er pijn van aan haar tanden kreeg!
Dinsdagmorgen
hadden we vrij. We namen dan ook onze tijd om nog eens een wandelingetje door
het centrum te maken.
Op de rechtse foto zie je een voorgevel van een huis van maar 1.3 m breed! Niet voor niets wordt dit het 'smalste huis' genoemd.
Onderweg ontmoetten we een Brit/Amerikaan die in
Bratislava Engelse les gaf. Wel leuk om weer een praatje te slaan! Het hotel
was echt wel ideaal gelegen, op 3 minuten wandelen van de conferentie locatie
en op 10 minuutjes van het oude centrum. In de namiddag volgden we nog wat
presentaties en werkten we ook aan onze eigen presentaties.. s Avonds was er
een Slovaakse avond in de oude Markthal. Er speelde een bandje, de drank
vloeide rijkelijk en er was een berg eten voorzien! Heel gezellig!