Momenteel zitten we vast op de luchthaven van Tel Aviv. Het vliegtuig dat uit België moest komen heeft namelijk een serieuze vertraging opgelopen door de sneeuw. Het blijft een gek idee om straks thuis te zullen zijn in de sneeuw, terwijl we in Israel amper een jas nodig hadden.. Onze laatste werkdag bestond uit data-analyse, boerderijbezoeken en afscheid nemen.. Ilan hing uit de venster om ons uit te kunnen zwaaien, hij gaat zijn studentjes missen! Hij had ons ook heel graag naar het station willen brengen, maar zijn vrouw had hem opgegeven om te chauffeuren voor een klasuitstapje van hun zoon naar de zoo. Dus voor 1 x mocht zijn vrouw met zijn mooie nieuwe auto rijden om ons weg te brengen Hij staat ook te popelen om ons te komen halen, hij werkt die dag dan toch in Bet Dagan (nabij Tel Aviv).. Dat we dan pas zullen landen rond middernacht deert hem niet, dan werkt hij toch gewoon tot middernacht.. We hebben het echt enorm met hem getroffen! Nu zijn we vooral heel moe, en het is best balen dat we vertraging hebben want we kijken er zoooooo naar uit om thuis te zijn! Het zullen drukke dagen worden Op 2 januari vertrekken we weer terug naar Israel! Dus tot dan! Of tot een dezer dagen! We hebben een vlucht te halen, eindelijk
Dit weekend besloten we er nog eens op uit te trekken. Eerst gingen we nog kadootjes kopen voor onze petekindjes, omdat we daar in Belgie wellicht niet de tijd voor zullen hebben. Op de parking van het winkelcentrum zagen we ook nog iets hilarisch voor onze ogen gebeuren. Er reed namelijk een auto voor onze neus voorbij, en dat zonder bestuurder! Het gevolg was dus dat deze tegen een andere auto opknalde, maar de schade bleef beperkt. Blijkbaar was de bestuurder zijn handrem vergeten op te trekken Elk jaar breken we onze hoofden er weer over wat we dit jaar zullen kopen, en ook dit jaar was het niet anders. Het speelgoed in de winkels kan je best vergelijken met wat je in Belgie vindt, inclusief 'Justin Bieber'-gadgets ;-) Eens binnen in de winkel, kwam het kind weer boven in Tom (niet dat het zo diep verscholen zit...), en hij kocht voor zichzelf een Rubiks-Cube. Ook voor de petekindjes vonden we een geschikt kado, dus onze peter/meter-plicht hebben we ook weer vervuld!
In de namiddag vertrokken we richting Haifa, want we hadden via via gehoord dat er een festival was deze maand, dat de 3 grote feesten (Chanoeka, Kerstmis en Ramadan) van de 3 grote godsdiensten (Jodendom, Christendom en Islam) tesamen viert. Het centrum van de festiviteiten lag in Wadi Nisnas, een Arabische wijk in Haifa, en de German Colony. De straten waren versierd met lichtjes, en de kraampjes en etalages waren voorzien van rendieren, kerstbomen en -mannen. Allemaal kitsch dus, en het voelde toch ook vreemd aan om kerstmis te vieren zonder de echte winterkou en een warme dikke winterjas. Voor het festival zelf waren we blijkbaar een beetje te vroeg in Haifa. We waren namelijk daar in de namiddag, en toen was er nog geen enkel optreden of dergelijke te zien. Gelukkig was er dus nog de (kerst-)markt.
Zaterdag hebben we een bezoek gebracht aan Zippori. Dit reisje zal ook de geschiedenis ingaan als het eerste reisje in Israel waar we een trui hebben moeten aantrekken vanwege het weer ;-) Op deze plaats was vroeger een oude Romeinse stad gevestigd, en tijdens opgravingen de laatste eeuw werden er enkele grote mozaieken bloot gelegd. Je kon er wandelen over een oude heirbaan waar de karresporen nog duidelijk zichtbaar waren, en een wandeltocht door de oude Romeinse stad met zijn mozaieken, en het ondergrondse waterreservoir. Ook voor de Joodse geschiedenis was deze plaats van groot belang. Tijdens de Romeinse periode weigerden de Joden zich te verzetten tegen het gezag van de Romeinen, en in ruil werden ze met rust gelaten. Hierdoor werd de stad gespaard van krijgsgeweld, en konden de mensen gerust verder leven. De grote rabbi van in die tijd vestigde zichzelf ook in Zippori, en schreef er de Mischna, de eerste versie of voorloper van de Thora. We zijn hier ook achter gekomen dat de ouders van Maria, de moeder van Jezus, Anna en Joachim heetten, en dat de stad genoemd is naar de vrouw van Mozes, Zipporah. En zoals in elke historische nederzetting vind je ook hier sporen terug van Arabische invloeden. Er was ook nog een klooster te zien, in de verte weliswaar, dat gebouwd was door de kruisvaarders. Het klooster was speciaal gebouwd voor Anna, de oma van Jezus dus. Tegenwoordig werden er kinderen van Christelijke Arabieren onderwezen.
Tijdens de week zijn we weer verder gegaan met ons werk. Ilan zou de eerste 3 dagen niet op kantoor zijn, omdat hij andere opdrachten had. De kat was dan wel van huis, maar de muizen bleven ijverig doorwerken. Zondagmorgen stonden wij ook weer in voor het laten drinken van de kalveren. Vorige week waren er 16 nieuwe gearriveerd, dus het experiment blijft verder lopen.
Maandag is Tom nog eens naar de boerderij gegaan om zijn experimenten op te starten, deze keer al in alle vroegte. Machteld profiteerde hier van en bleef rustig verder slapen. Na het opstarten van het experiment ging Tom Machteld oppikken om samen naar het werk te rijden. Tijdens het ontbijt was het rustig. Enkel wij twee, Alla en Moush waren aanwezig. Terwijl Moush geen woord Engels spreekt, doet Alla toch goed haar best. Na het ontbijt volgt dan gewoonlijk de thee en een koekje. Deze keer waren het chocoladekoekjes, en dat zijn nu net niet de favoriete koekjes van Machteld. De onwetende Moush presenteerde ons de koekjes, maar Machteld wimpelde het aanbod af. En we zijn maar pas begonnen met onze Hebreeuwse les, maar de 2 woorden die Moush toen sprak, verstonden we al wel: "Gam lo?" Het betekent zoveel als: "Ook al niet?", en hij doelde op het feit dat Machteld ook al geen fan is van tomaten en komkommers. We moesten toch allemaal eens aardig lachen met de situatie...
Dinsdag hadden ze Tom gevraagd om hun te helpen met de kalveren te wegen. Eén à twee keer per maand worden ze allemaal eens gewogen om de groei op te volgen. Het wegen gaat eigenlijk allemaal vrij vlot eens de beesten in de wachtruimte zijn. Daarna worden ze naar de weegbrug geleid, waar ze 1 voor 1 gewogen worden, en hun ID wordt nagekeken. Een derde persoon staat erbij om alles te noteren. 's Avonds zijn we dan nog naar Nazareth gegaan om nog snel enkele boodschappen te doen. Het verkeer is hier echt een heksenketel! Je moet hier echt ogen op je rug hebben. En er staat hier ook een grappig opschrift uit de Koran, zie hieronder op de foto
Hij staat ook te popelen om ons te komen halen, hij werkt die dag dan toch in Bet Dagan (nabij Tel Aviv).. Dat we dan pas zullen landen rond middernacht deert hem niet, dan werkt hij toch gewoon tot middernacht.. We hebben het echt enorm met hem getroffen!
){kind=link}