Vrijdagmorgen
sliepen we lekker uit. Rond de middag trokken we naar het Carmelgebergte. We
parkeerden de auto en gingen op zoek naar een wandelpad. Dat vonden we nabij
Isfiya, een druzendorp. Onderweg kwamen we haast niemand tegen, en het viel ons
ook op hoe proper het was, ook een aanwijzing dat het pad niet druk bewandeld
wordt. Het was wel een hele mooie wandeling, we plaatsen hem zeker in onze
top10! Pas tegen het einde van de tocht door het bos, kwamen we andere mensen
en ook meer afval tegen. Het laatste stuk moesten we over de weg afleggen. Het
leek niet zo ver op de kaart, maar in werkelijkheid viel het toch tegen..
Zaterdag
genoot Machteld buiten van het zonnetje en een boekje. Ze zag ook de hele
familie van de huisbaas en de rabbi voorbijkomen, allemaal mooi gekleed van het
feest in de synagoge; het was immers Tu Bishvat.
Maandag en
dinsdag was Machteld een beetje ziek, wat resulteerde in namiddagen in bed.
Saai!
Foto's volgen nog, maar voor de ongeduldigen plaats ik het nu al ;-)
De volgende
dag, maandag, reisde ik verder naar Hobro. De hoofdreden van de trip! Ik ging
een cursus volgen over stressbiologie. Het treinstation van Hobro lag zon 5 km
van het hotel, maar opnieuw vertrouwend op mijn richtinggevoel, en met een
beetje hulp van de tablet met kaart op (best handig zon elektronica!) kwam ik
goed op tijd aan in het hotel. Mijn kamer was nog niet klaar, dus ik moest
wachten in de lobby. Ik friste me dan maar op in de toiletten. Het sneeuwde
immers toen ik aan het wandelen was, dus ik was redelijk doorweekt en snakte
naar een droge outfit.
De cursus
begon met lunch. Nooit slecht eh
De volgende
dagen bestonden uit lezingen van gastsprekers, presentaties van de deelnemers,
eten, slapen, groepswerkjes, discussies, ...
Op
woensdagavond kwam er een politiehondentrainer met zijn hond op bezoek om uit
te leggen hoe politiehonden gekozen en getraind worden. Hij toonde dit vooral
aan de hand van videos en later volgde buiten ook een demonstratie. Hij had
een bloedstaal en een stukje haar verstopt. De hond, Hector, vond dit haast
zonder problemen. Ik had gedacht dat de koude en de laag sneeuw hem wel parten
zou spelen, maar de hond was heel enthousiast
Er stond
ook een uitstap naar de zoo op het programma. Woensdagavond kregen we wat meer
uitleg over hoe men omgaat met stress in de Randers Rainforest Zoo. Daarna
kregen we een rondleiding. De zoo bestaat uit 3 gebouwen, en in ieder gebouw
werd een ander werelddeel nagebootst: Zuid-Amerika, Afrika en Azië. Hun
ideologie is om mensen de natuur te leren kennen en hen ervan te laten houden.
Dieren zitten daarom niet in kooien, maar zijn vrij in het gebouw en leven
ook allemaal door elkaar. Het was dus overal lekker warm, maar helaas werden we
op veel plaatsen ook begroet door kakkerlakken en vleermuizen. Maar dat hoort
erbij eh
Op
donderdag bezochten we de onderzoeksboerderij in Foulum. In de voormiddag
kregen we presentaties over het onderzoek dat daar uitgevoerd wordt en in de
namiddag werden we in groepjes gedeeld om oefeningen te maken. Ik zat in een
groepje met 4 Deense meisjes en een Noors meisje. Onze opdracht bestond eruit
om stalen te nemen in de fistels van de koeien en om hun gedrag te observeren
in emissiekamers.
Donderdagavond
was al de laatste dag van de cursus, en die werd dan ook afgesloten met een
heus banket. Wat later op de avond werd er zelfs gedanst
Vrijdagmiddag
was de cursus afgelopen. In de namiddag maakte ik met Ilan een wandeling naar
het nabijgelegen meer. Het meer was bedekt met een dun laagje ijs en de hele
omgeving was wit, heel mooi! Ik wandelde in mn eentje nog een stukje verder,
tot een nabijgelegen gezellig dorpje. Daar werd ik opgepikt door een
vriendelijke Deen die me een lift gaf tot aan het hotel Hij had zelf de
wereld afgereisd en vaak vertrouwd op liften als vervoermiddel. Nu wilde hij
iets teruggeven aan de wereld. Werd een gezellig babbeltje!
Rond 17u
verliet ik het hotel om aan de terugreis te beginnen. Ik wandelde terug naar
het station, onderweg stoppend in Hobro centrum om een koffie te drinken. De
trein was afgelast, waardoor ik een hele tijd moest wachten. Het plan was om in
Aarhus nog een hapje te eten alvorens weer naar Kopenhagen te reizen, maar in
Aarhus was het stevig aan het sneeuwen en waaien, waardoor ik bij de MacDonalds
belandde voor mij avondmaal. Om 22u stapte ik op de trein, om 2u20 kwam ik aan
in de luchthaven. Daar heb ik me nog een paar uurtjes op een bankje gelegd, tot
ik om 7u in kon checken voor mij vlucht naar huis.