Na onze
vakantie in Belgie, werden we weer direct met de voetjes op aarde gezet. Nieuwjaarsdag
werd er gewerkt! Daar ging Machteld haar romantisch idee van verjaardag
vieren i.p.v. dat opgeklopte Nieuwjaarsfeest.. Oudjaarsavond besloten we dan
maar een hapje te gaan eten bij de Italiaan, een filmpje (the silver linings)
mee te pikken en een glaasje cava te gaan drinken boven de Bahai Gardens. Er
waren precies meer mensen met dat idee Tot onze grote verbazing was er veel
vuurwerk te zien in de benedenliggende wijken Wadi Nisnas en German Colony.
Beetje gek om naar beneden te kijken om vuurwerk te zien.. Ook in de omliggende
steden zoals Akko en Nazareth knetterde het erop los! We lieten ons vertellen
dat Russische joden grote fans zijn van Nieuwjaar, met peperdure diners en veel
vuurwerk. Ook de Arabische christenen kunnen er wat van. En verder ook de
nieuwe immigranten uit landen waar Nieuwjaar ook groots gevierd wordt, zoals de
Verenigde Staten. Onze collegas hadden er geen flauw benul van: Hoe, is dat
vandaag? Oh, een dag als een andere..
Nieuwjaarsdag
waren wij dan ook gewoon op kantoor. Ephraim kwam langs om onze vooruitgang te
bespreken. Met onze gedachten waren we toch op de familiefeesten.. Machteld had
altijd gedacht dat verjaren op Nieuwjaarsdag haar een levenslange vrijstelling
op werken zou geven, maar dat was dit jaar dus niet het geval. 1x en nooit
meer!
Vrijdag
trokken we naar de World Press Exhibition in het Eretz Israel Museum in Tel
Aviv. Naast de World Press Photos was er ook een exhibitie van lokale
fotografen over lokale problematiek, zoals de vele vluchtelingen uit Soedan en
Eritrea in de buitenwijken en parken van Tel Aviv. Schrijnend.. We bezochten
ook een tentoonstelling met fotos van gezinnen. Heel mooi! En grappig ook wel
Het museum is wel totaal niet buitenlander-vriendelijk, met haast alleen
maar wegwijzers in het Hebreeuws..
Na het
museumbezoek aten we onze picknick op in HaYarkon Park. Daarna wandelden we
naar de haven, waar we fietsen huurden voor een fietstocht in het park. Het was
ook behoorlijk warm, Tom fietste zelfs gewoon in T-shirt!
Zaterdag
begon het te regenen en donderdag was het nog steeds niet gestopt. Toen Tom
naar Bet Dagan moest voor een afspraak, stond hij een tijdje in de file. In Tel
Aviv hebben ze een snelweg in een rivierbedding gelegd. 300 dagen per jaar
staat deze rivier droog, en in het verleden trad deze 1x om de 10 jaar uit
zijn oevers. Dit jaar was de regen wel extreem (tot 100 l in paar dagen tijd)
en was de snelweg overgestroomd, dus al dat verkeer moest omgeleid worden. In
de loop van de dag zagen we ook veel fotos op nieuwssites en facebook
voorbijkomen van de waterellende. Autos die voorbijdrijven, de politie die
zich verplaatst met surfplanken, ... Dan viel het in onze regio nog mee.
Hoewel.. Ook bij ons veranderen wegen in modderstromen bij het minste beetje
regen.. En moeten we over beken springen om van ons kantoor naar de keuken of
wc te gaan, of terug naar de auto.. Het is toch een beetje gek dat men hier
totaal niet voorzien is op regen. Het regent per jaar zon 700mm in onze streek, wat niet
zoveel minder is dan in Belgie (800 mm), maar hier valt het op 3 a 4 maanden ipv
gespreid door het jaar. Modderstromen, overstromingen, ... tot gevolg.
We blijven
het ook vreemd vinden dat huizen hier geen verwarming hebben. Wanneer het
kouder is dan 20 graden is het toch direct fris in huis. Het gebrek aan
isolatie zorgt er immers voor dat het buiten en binnen ongeveer dezelfde
temperatuur is. Dus dan kruipen we maar met een dekentje op de zetel, ook
gezellig