Rond 7u waren we alweer klaarwakker. We maakten een wandelingetje door de Oude Stad, op zoek naar eten. Op dit vroege uur gemakkelijker gezegd dan gedaan! Wel een speciale ervaring om de stad zo rustig te zien. Normaal is het dringen geblazen in de soeks..

Om 8u30 werden we door een busje opgepikt voor een toer naar Hebron. Hebron is iets speciaals.. Het is een heilige plaats voor zowel joden, christenen als moslims, omdat men hier de 'Grot van de Patriarchen' kan vinden, waar Abraham, Sarah, Isaak, Rebekka, Jakob en Leah begraven zijn. Er wonen zo'n 120 000 mensen, op ca. 600 joden na is iedereen Arabisch. De stad is opgedeeld in 2 gebieden: H1 en H2. H1 is onder volledig Palestijnse controle en H2 staat onder Israëlische controle. Er zijn ook zo'n 3000 soldaten in de stad, alsook een heleboel waarnemende organisaties, die als doel hebben om de situatie tussen joden en moslims te beschrijven. Naast Hebron is er een joodse nederzetting, Kiryat Arba. Omdat de stad overwegend Arabisch is, werd een deel van de stad afgesloten, zodat ook joden 'veilig' naar de Grot van de Patriarchen kunnen gaan.

Het was een heel interessante dag, met o.a. een bezoek aan de moskee, een winkel in de spookstraat, de soek, een gezin, een keffiya-fabriek (sjaals) en een glasblazerij… Het is moeilijk om te beschrijven wat we allemaal gezien hebben; het heeft dan ook tot veel discussies geleid met onze joodse collega’s.. De situatie is zo verschrikkelijk complex! We zijn heel blij dat we in het dagelijkse leven niet met zo'n extreme mensen samenwerken! Je zou het eigenlijk zelf moeten zien..  Wat we wel kwijt willen is dat het best eng was om het leger eens in actie te zien. Overal in Israël is er veel leger aanwezig, maar meestal zien we ze op de bus, op weg naar huis, of hooguit eens rondrijden in een legertank. In Hebron was dit helemaal anders. Toch voelden we ons er geen moment onveilig! We plaatsen hieronder enkele sfeerbeelden.

Huis in Hebron

Netten boven de soeks om afval op te vangen dat van bovenuit gegooid wordt.

Soek

Securitycheck bij het betreden van de moskee.. Een heilige plaats.. Werkelijk..

Joden en moslims verbroederen in de enige winkel op de spookstraat

'Free Israel' *zucht*

De straat is opgedeeld in 2 stroken: de brede strook is voor de joodse settlers, de smalle strook voor de moslims

In een huis in Hebron: dichtgelaste ramen.. Achter het raam woont een joods gezin..

Pas heropende winkel

De Grot van de Patriarchen. Er zijn raampjes vanuit zowel de moskee als vanuit de synagoge om dit te kunnen zien.

Via de venster naar binnen

H1-gebied

Heel jonge Israëli die dienst doen in Hebron. Iets wat niemand zijn kinderen toewenst..

Keffiyah-fabriek

Glasfabriek

17-12-2011 om 00:00 geschreven door Tom en Machteld  

Donderdagnamiddag gaf Ilan ons een lift naar Tel Aviv waar we de bus naar Jeruzalem namen. In Jeruzalem sprongen we op de tram. Na 4 maanden is die tram eindelijk helemaal operationeel. Tot voor kort leek alles te werken, behalve de ticketautomaten. Maar sinds 1 december zijn alle problemen van de baan en moet iedereen een ticketje (6,8 NIS) hebben. Met de tram reden we tot aan de Damascuspoort, waar we de Arabische bus 21 naar Beit Jala namen (7 NIS). Een vriendelijke man wilde ons de weg wijzen, maar besloot dat het toch handiger was om gewoon een taxi te nemen. Wat we dus ook deden (20 NIS). We verbleven bij een christelijke Arabische familie in Bethlehem. De vrouw stuurde ons naar Manger Square, om nog wat van de feestelijkheden voor de opening van het kerstseizoen mee te maken. We wandelden zo’n 10 minuutjes tot op het plein, waar een reusachtige kerstboom stond opgesteld.

Na het spektakel aanschouwd te hebben, gingen we naar een kerstmarkt, waar ze lokale producten en kerstkitsch verkochten. Vervolgens aten we een hapje in het Square restaurant. De radio speelde er vrolijk kerstliedjes, het restaurant was ook mooi versierd, … We werden om de oren geslagen met de kerstsfeer! Heerlijk! Plan geslaagd! Want in Israël is er bitter weinig te merken van de gezelligheid van Kerstmis.

Rond 21u wandelden we terug naar ‘House of Peace’, waar we, al thee drinkend, een praatje sloegen met de familie. De man sprak verbazend goed Engels. Hij vertelde dat hij vroeger op (privé) school al vanaf het eerste leerjaar Engels kreeg, en vanaf het vijfde leerjaar Duits! De dochter van de familie is getrouwd met een Israëlische christen en woont in Nazareth. Eén van de beperkingen van vele mensen in de Westbank is dat ze de Westbank niet uitmogen. Alsook deze familie die hun dochter dus niet mocht bezoeken..

Om 8u30 werden we geroepen voor het ontbijt en rond 9u trokken we er weer op uit. In het bezoekerscentrum kregen we een plannetje met de belangrijkste bezienswaardigheden. De eerste stop was de Church of the Nativity, de plaats waar Jezus geboren zou zijn. Er zijn nogal wat discussies over wie recht heeft op de kerk, en de hele kerk is dan ook opgedeeld in katholieke, orthodoxe en armeense delen. Naast deze kerk is de Sint-Catharinakerk, waar de middernachtmis op kerstavond gehouden wordt. Voor de kerk was er een grote kerststal gebouwd, heel mooi!

De geboortekerk en de ingang ervan (‘de deur van de nederigheid’)

De ‘exacte’ plek waar Jezus geboren is.

Vervolgens bezochten we de Milk Grotto Kapel. Een prachtig complex! Volgens de legende zijn Maria en Jozef hier gestopt om kleine Jezus te voeden. Maria heeft toen wat melk geknoeid, waardoor de steen wit werd. Nu bezoeken veel vrouwen die problemen hebben om zwanger te worden de kapel. Ze schrapen een stukje van de witte steen, en drinken het op in een mengsel van steenschraapsel en water.

Omdat het zo’n mooie dag was, besloten we naar de Shepherd Fields in Beit Sahour te wandelen. We lunchten in het Tent Restaurant, waar we slecht 100 NIS betaalden voor 2 heerlijke maaltijden en 4 drankjes!

Na het eten namen we een taxi naar de Muur (Separation Wall). De muur is zo’n 8 m hoog en staat helemaal vol met graffiti. We zullen de foto’s voor zich laten spreken..

Daarna wandelden we via Star Street en een heleboel andere kleine gezellige straatjes terug naar Manger Square, waar we een lokaal pintje (Taybeh) dronken in het Peace Center en keken hoe de mensen zich verzamelden op het plein voor het avondconcert. Een gezellige boel! We aten er nadien ook Palestijnse gerechten voor slechts 20 NIS per bord!

%%%FOTO21%%%

Na het eten namen we een taxi naar het checkpoint. Het checkpoint is echt een enorme bunker, en je voelt je echt als een beest wanneer je erdoor wandelt. We waren bijna de enigen in het checkpoint, en de horrorverhalen die we al gehoord hebben, gingen voor ons (gelukkig) niet op. De tocht door de bunker duurde voor ons maar 3 minuten en ons paspoort werd slechts vluchtig bekeken. Shabbat voor iedereen?? (Bij het heengaan waren we met de bus door een kleiner checkpoint gegaan, en de Westbank ingaan is gemakkelijk, maar meestal is eruit komen wat moeilijker.)

%%%FOTO22%%%

Hoewel ons verzekerd was dat er aan de Israëlische kant 24/24 bussen en taxi’s aan het grote checkpoint zouden zijn, was het opvallend rustig toen wij er waren. We besloten dan maar te wandelen, in de hoop dat we onderweg een bus of taxi zouden tegenkomen. Uiteindelijk zijn we helemaal naar Jeruzalem gewandeld. Een mooie, maar best vermoeiende wandeling!

We hadden een hostel geboekt in de Oude Stad, het Jaffa Gate Hostel. We checkten in, en tot onze verrassing zagen we dat onze kamer een soort grot was!

%%%FOTO23%%%

2 bedden en een nachtkastje, en verder was de kamer leeg! Wel iets speciaals.. Het hostel heeft een plat dak, vanwaar je een mooi uitzicht hebt over de Oude Stad (o.a. de Grafkerk). Uitgeteld kropen we in onze grot, en genoten we van een goede nachtrust.

16-12-2011 om 00:00 geschreven door Tom en Machteld  

Maandagmorgen en de rest van de werkweek startten we op de boerderij. Tom maakte filmpjes van zijn koeien en Machteld zorgde ervoor dat de koeien 1 voor 1 in beeld kwamen. Een heel karwei, want koeien zijn nieuwsgierig.. Ze stoppen om aan het hek te snuffelen, om naar Tom en de camera te kijken, … Het is wel leuk werken nu we de mensen op de boerderij beginnen te kennen! En het is ook erg leerrijk om te zien hoe alles op zo’n groot bedrijf (1100 melkkoeien) geregeld wordt! En hoeveel er iedere dag misgaat.. Ze zijn ook begonnen met klauwkappen (= het pedicuren van de koeien). Ze werken er met 2 mensen aan, en het duurt zo’n 2 weken!  

De rest van onze dagen vulden we met data-analyse, administratie, studeren, …

Donderdag in de late namiddag vertrokken we naar Tel Aviv. We namen een sherut, die ons viaallerlei binnenwegjes toch op de bestemming wist te brengen. Rond 19u kwamen we aan bij Orna. Orna is echt een ongelooflijk lieve vrouw! We ploften bij haar vriend Oded, zoon Dean en neef Eric (op bezoek uit Frankrijk) in de zetel en genoten even later van het avondmaal. Daarna wandelden we naar de Azrieli Towers, waar we op zoek gingen naar een nieuwe outfit voor de feestdagen. Een van de torens is het hoogste gebouw van Tel Aviv. Enkele verdiepingen beneden dienen dus als winkelcentrum, met ook een hoop ‘Westerse’ winkels zoals Mango, Zara, H&M, … Rond 22u wandelden we weer naar Orna’s huis.

Zaterdagmorgen zorgden Tom en Orna voor een stevig ontbijt: omelet, groentjes, humus, broodjes, … Daarna wandelden we naar de haven van Tel Aviv. Hier vonden we een leuke winkel voor Tom, wandelden we over de Farmers’ Market en kochten we de eerste kerstcadeautjes. Om de verrassing erin te houden zullen we hier niet verder op ingaan ;-)

Links: In de buurt van de haven in Tel Aviv; Rechts: fietsen die we tevergeefs probeerden te huren..

Een taxi bracht ons daarna naar HaTachana. Toen we hier enkele weken geleden waren (tijdens de avonduitstap gedurende de workshop) hadden we enkele toffe winkeltje gespot, en nu namen we dus de tijd om deze rustig te bekijken en verder te gaan met de kerstcadeautjesjacht. HaTachana is trouwens echt een aanrader. Het oude treinstation is pas gerenoveerd, en het is er echt gezellig!

In Neve Tzedek zochten we een restaurantje voor de lunch. Na al dat gezeul met jassen (’s morgens was het best fris, maar rond de middag was het aangenaam warm), tassen, zakken vol kleren en kerstcadeautjes waren we blij dat we even konden neerploffen! Na het eten zetten we onze tocht verder. We belandden op Sheinkin Street. Op deze straat zijn veel kleine winkeltjes, en aangezien ze de straat hebben opgebroken, waren er heel wat uitverkopen. Helaas was het al redelijk laat op de middag en begonnen de meeste winkels te sluiten, maar Machteld slaagde er toch nog in een jurkje te scoren.

Onderweg naar Orna’s huis stopten we nog voor een dessertje. Kaastaart en chocoladecake gaan er immers altijd in ;-) Net voor het donker werd waren we weer bij Orna. We werden uitgenodigd om samen met hen Shabbat te vieren. Een uitgebreide maaltijd dus.. Het was wel leuk om de familiale sfeer weer op te snuiven! En het eten was verrukkelijk!

We waren trouwens helemaal niet van plan zo lang bij Orna te blijven. Het oorspronkelijke plan was om de laatste bus op vrijdag te nemen.. Maar Orna zorgt voor zo’n huiselijke sfeer dat het erg verleidelijk is om er gewoon te blijven plakken. En ze wilde niet liever dan dat we bleven.. Dus we bleven plakken.. ’s Avonds liepen we nog een blokje om. De buurt waar Orna woont is de laatste jaren erg opgewaardeerd. Ze vertelde dat haar huis nu 4 x meer waard is dan toen ze het kocht..

Zaterdag brachten we de dag door met Orna, Oded en Dean. We reden met z’n allen naar Ein Hod. In Ein Hod wonen veel artiesten, en het hele dorpje bestaat uit galerijen, sculpturen, kunstworkshops, … We ontbeten (ofja, brunchten) in een gezellig zaakje, waar de bediening wel vriendelijk was, maar ook zéér traag.. Machteld kreeg haar eten pas toen de rest al lang klaar was. Maar het was wel lekker!

Daarna reden we door naar Haifa. In deze tijd van het jaar zijn er immers allerlei festiviteiten om de 3 religies (moslims, christenen, joden) dichter bij elkaar te brengen. Het was er enorm enorm druk! Er waren een heleboel eetstandjes met suikerspinnen, geroosterde noten, vers granaatappelsap, falafel, … Na een dik uur hadden we het wel gezien en wandelden we terug naar de auto. We werden recht voor ons appartement afgezet, wat een luxe!

12-12-2011 om 18:47 geschreven door Tom en Machteld