Omdat we stilaan door de grote toeristische trekpleisters van Israel beginnen te raken, moeten we soms op zoek naar minder evidente weekenduitstapjes. Dit weekend bracht ons dit in Moshav Arbel. We wandelden een stuk langs de ‘Jesus Trail’. Dit is een wandelroute van 65 km die gaat van Nazareth naar Capernaum, gespreid over enkele dagen. De uitdaging voor ons is een route zoeken die ons uiteindelijk laat uitkomen bij de auto.

Met een stevig tempo vertrokken we richting Nebi Shu’eib, een enorm moskee-achtig gebouw aan de voet van de hoornen van Hittin. Onderweg kwamen we de ruïnes van een moskee tegen. Deze moskee toont de vroegere locatie van het Arabische dopje Hittin aan. Hittin was een van de 400 Arabische steden en dorpen die na de oorlog van 1948 verwoest of leeg achtergelaten werden. Sommigen zeggen dat ze gedwongen werden hun huizen te verlaten door het Israëlische leger en dat ze na de oorlog konden terugkeren. Anderen vertellen dat ze vluchtten uit angst, maar dat ze de intentie hadden om na de oorlog terug te keren. Weer anderen beweren dat het Arabische leger dat vocht tegen de nieuwe staat Israël hen gebood het dorp te verlaten tot na de strijd. Volgens sommige geschiedkundigen was de depopulatie van de dorpen een plan van het Israëlische leger om van de niet-joodse populaties af te geraken. Andere geschiedkundigen houden het op een neveneffect van de oorlog. Alleszins, veel Arabische inwoners vluchtten of werden verplicht weg te gaan, en velen van hen konden nooit terugkeren naar hun dorp. Sommigen verblijven in vluchtelingenkampen in Syrië, Libanon of in de Palestijnse gebieden, anderen verblijven in Jordanië, nog anderen wonen in Arabische steden die overbleven - zoals Nazareth - en hebben Israëlische staatsburgerschap, en een laatste categorie emigreerde.

Overblijfselen van deze dorpen kan je verspreid over het noorden van Israël vinden. Doet je toch weer even stilstaan bij de geschiedenis van het land en de mensen die hier generaties lang woonden..

In Nebi Shu'eib kan je de tombe van Jethro, schoonvader van Mozes, vinden. Jethro wordt in de traditie van de Druzen beschouwd als een profeet, die regels over rechtvaardigheid en gerechtigheid aan Mozes doorgaf. We maakten een praatje met een Druzische wachter met de kenmerkende enorme snor, pofbroek en witte tulband. Om het gebouw te bezoeken zullen we echter nog eens moeten teruggaan met meer kleren aan.

We wandelden verder naar de hoornen van Hittin, vanwaar we een geweldig uitzicht hadden over de omgeving. De hoornen van Hittin zijn vulkanische formaties, die met een beetje fantasie lijken op de hoorns van een stier. In 1187 vond de slag bij Hattin plaats, net onder de hoons. Deze strijd werd uitgevochten door de Frankische kruisvaarders onder leiding van koning Guy de Lusignan en de moslimtroepen onder leiding van Saladin van de Ayyubid Dynastie. In die tijd was de macht van de kruisvaarders aan het afnemen, terwijl de moslims zich steeds meer verenigden en hun territorium uitbreidden.

Het kruisvaardersleger verzamelde in Akko. Om de kruisvaarders uit hun tent (of beter: versterkte burcht) te lokken, belegerde Saladin Tiberias. De kruisvaarders liepen in de val en verplaatsten zich naar het oosten, naar Zippori en dan in de richting van Tiberias. Het kruisvaardersleger stopte niet bij een waterbron, maar bleef verder gaan ook al was het al laat op de dag.

Nadat Saladin Tiberias ingenomen had, trok hij met zijn leger in de richting van de kruisvaarders. Hij stuurde twee brigades langs achter om de kruisvaarders af te snijden van de waterbron. De kruisvaarders werden daardoor genoodzaakt om de nacht door te brengen op een plateau zonder water, voedsel, zonder versterking en omringd door het leger van Saladin. In de ochtend van 4 juli 1187 werden de kruisvaarders wakker van de rook van de vuurtjes die gestookt werden rondom hun kamp. Een hevige strijd volgde, waarbij sommige kruisvaarders overliepen naar het andere kamp of vluchtten.

Deze overwinning van het moslimleger luidde de ondergang van de kruisvaarders in de regio in alsook het einde van de tweede kruisvaardersperiode. In de volgende weken vielen haast alle belangrijke kruisvaardersplaatsen (burchten en havens). Uiteindelijk veroverde Saladin met zijn leger Jeruzalem op 2 oktober van hetzelfde jaar 1187.

Even verder waren een joods orthodoxe en een Arabische familie olijven aan het oogsten. Onder iedere boom wordt een net geplaatst, waarna familieleden op ladders klimmen en aan de boom beginnen te schudden zodat de olijven in het net vallen.. Onze collega Ali heeft al verse olijfolie meegebracht naar het werk. Dat is toch heel iets anders dan wat we normaal in de winkel kopen! We zagen trouwens ook pas een reportage uit Volt - lang leve de videozone van deredactie.be - waarin ze op zoek gingen naar de beste olijfolie. Toch geleerd dat de 'vierge' of 'virgin' dient om te koken en de verse olie gebruikt wordt voor salades.

Terug naar onze wandeling: We sprongen over de beek, kwamen een verlaten huis tegen, en puften onze weg weer naar boven naar een  synagoge uit de vierde eeuw. 17 km in de benen, niet slecht..

18-11-2012 om 00:00 geschreven door Tom en Machteld  

Dinsdagmorgen vertelden de buitenlanders wat meer over zichzelf en hun werk, wat gevolgd werd door een barbecue met het hele departement. Het enthousiasme van buitenlanders werkte aanstekelijk!

Woensdag gaven we een afscheidsfeestje voor Moush, die na meer dan 50 jaar bij dezelfde werkgever op pensioen ging.

Ook de familie van Moush was aanwezig.

De vrouw van Moush had magloubah gemaakt, een rijstschotel met kip en het lekkerste eten ooit!

We aten onze buikjes dus goed rond op dit feestmaal! Moush was erg aangedaan van de vele toespraken die er gegeven werden.

Hij nodigde ons prompt uit om eens te komen ontbijten bij zijn familie! En hij bracht een grote baklava-schotel naar het werk: een cadeautje. Dat konden we natuurlijk wel apprecieren!

15-11-2012 om 00:00 geschreven door Tom en Machteld