Rond half 4 waren we terug in het hotel. Daar wachtten we samen met Sophie, een doctoraatsstudente uit Gent. Zij wachtte op haar taxi naar de luchthaven, wij wachtten op onze huurauto. Om half 6 was de auto er eindelijk! Ze hadden wat problemen gehad: druk verkeer, drukke planning, geen gps meer beschikbaar dus die was hij nog gaan kopen, … We reden dan naar Banska Stiavnica. We merkten al snel dat onze gps nog niet 100% up to date was. De helft van de tijd reden we volgens de gps ergens in het veld. Gelukkig hadden we een idee van de kaart van Slovakije in ons hoofd! We hadden een pension geboekt dat een stuk uit de stad lag. We reden op een donker weggetje in de ‘middle of nowhere’, en net toen we wilden terugdraaien zagen we het pension. We werden hartelijk onthaald, als sprak er wel niemand Engels. Gelukkig wel een mondje Duits We kregen een kamer toegewezen, die precies nog helemaal nieuw was. Het was eigenlijk en kamer met maar weinig sfeer, maar meer dan een bed en een pompbak hebben we eigenlijk ook niet nodig! Na het inchecken reden we naar de stad waar we pizza aten.

Zaterdagmorgen werden we echt verwend met een uitgebreid ontbijt. Die mevrouw sprak alleen Slovaaks, maar met hand en tand krijg je ook alles uitgelegd blijkbaar

Daarna maakten we een wandeling in het stadje. Banska Stiavnica staat al sinds de 13^e eeuw bekend vanwege de winning van goud en zilver (respectievelijk ca. 5 en 3 g per ton!). De historische binnenstad is ook UNESCO werelderfgoed.

We bekeken het stadsplein, de verschillende kerken en wat winkeltjes, bezochten het oude kasteel en klommen de berg op naar het nieuwe kasteel, dronken koffie/milkshake en reden dan verder naar het openlucht mijnmuseum een beetje uit de stad. Hier namen we een rondleiding in de oude mijn. Ook al was de rondleiding enkel in het Slovaaks, zo’n mijn is toch wel interessant om eens van dichtbij te zien!

In de supermarkt kochten we eten voor een picknick. Aan een kunstmatig meertje aten we onze picknick op, alvorens we verder reden naar Čičmany. Maar alweer liet de gps ons in de steek. We deden drie uur over een rit van normaal anderhalf uur. Intussen zagen we wel heel wat typisch Slovaakse dorpjes en landschappen! Mooi! Maar we zagen ook donkere wolken..

We hadden een pension geboekt, en deze keer was dat echt een groot succes! We hadden een kamer op een gerenoveerde hoeve. Onze hele kamer was in hout en er was ook een bad Zalig! We aten in het restaurant van het pension. Machteld koos nog eens voor dumplings met schapenkaas en worst, terwijl Tom ree met koolsalade en aardappelen at. Hemels!

Vergeten een foto te nemen voor het eten.. Maar kijk hoe mooi de bordjes versierd zijn in dezelfde stijl als het hele dorp!

Zondag ontbeten we ook in het pension. Machteld wilde eens iets gewoons en bestelde muesli. Tom koos voor een eitje met ham in de pan. Daarna verkenden we het dorpje. Čičmany staat bekend omwille van zijn speciale architectuur. Er staan een heleboel houten huisjes, waarop met witte verf speciale figuren zijn geschilderd. Heel mooi om eens te zien, maar het lijkt ons toch een beetje saai om er te wonen We voelden ons wel een beetje (ramp)toeristen, zo op een rustige zondagmorgen. Toen we van onze wandeling terugkeerden naar het pension, was er wel al meer te beleven in de straten. De mis was gedaan en souvenirshops en talrijke cafeetjes waren weer open.

Rond 10u30 reden we naar Bojnice. De toeristische trekpleister hier is een prachtig kasteel, het komt zo uit een sprookje! Machteld zag Beest uit Belle en het Beest al helemaal in dit stulpje ronddwalen! We volgden ook een rondleiding in het kasteel, maar deze was in het Slovaaks en dus moeilijk te volgen. Maar het was wel de moeite om het eens van de binnenkant te kunnen bekijken! We klommen ook helemaal tot boven in de toren, vanwaar we een prachtig uitzicht hadden over de omgeving. We waren ook helemaal niet de enigen met Bojnice op ons lijstje, want het was over de koppen lopen in het gezellige stadje!

Na het kasteelbezoek aten we een hapje, en daarna repten we ons naar de luchthaven van Bratislava. Hier dropten we onze auto en sprongen we op de bus naar de luchthaven van Wenen en dan het vliegtuig richting ‘huiswaarts’..

04-09-2012 om 00:00 geschreven door Tom en Machteld