Tom, onze noeste werker, moest weer vroeg opstaan, terwijl Machteld kon genieten van een uurtje meer slaap. Tom ging namelijk om 7u samen met Ilan naar de boerderij in Nahalal om zijn installaties in gereedheid te brengen voor het bezoek van de projectgroep van maandag tot woensdag. Ze hebben er de bekabeling aangelegd en de computer geïnstalleerd, maar beelden konden ze nog niet maken. De bedoeling was om 10u terug te zijn, maar door de problemen was Tom pas rond 13u terug thuis. Het huis was gepoetst, de frigo zat vol, het eten stond op het vuur en Machteld zat fris gewassen in de zetel te wachten op haar werkmannetje. (En hij stonk!!) Na een verkwikkende douche schoof ook Tom zijn voetjes onder tafel voor een gerecht van kalkoensaté's, aardappelen en gestoofde worteltjes. Het vlees is hier toch niet zoals in België, hier kijken ze niet zo nauw naar pezen en dergelijke.. Net alsof je op een elastiek aan het kauwen bent! In de namiddag hebben we het rustig aan gedaan: emailen, facebooken, sport kijken en sudoku's oplossen.. Rond 17u besloten we naar Acco te rijden. Daar was namelijk een driedaags stadsfestival begonnen met theater, eetkraampjes, ... in het oude stadscentrum. Na een monsterfile (anderhalf uur voor 30 km) arriveerden we in Acco. We hebben onze auto op de eerste de beste parkeerplaats achtergelaten en zijn dan maar de straat (die trouwens afgesloten was voor verkeer) verder afgewandeld. Na een kwartier wandelen zagen we ineens een massa volk en die zijn we dan maar gevolgd. Na een strenge veiligheidscontrole met metaaldetectoren en sacochencontrole mochten we binnen. Het was er echt superdruk! Maar wel gezellig! Eén van de attracties trok onze aandacht. Een kerel in een strak kort latex broekje voerde acrobatische toeren uit op een ladder met leuke muziek erbij. Rond half 10 reden we terug naar huis, want Tom was het moe en morgen is een nieuwe vroege werkdag.
Vandaag hebben we lekker lang uitgeslapen: rond 11u strompelden we uit ons bed. Het was gisteren dan ook laat geworden. We waren vandaag trouwens 300 dagen samen Na een stevig ontbijt besloten we naar de open dag van de circusschool in Kfar Yehoshua te gaan. Shuli werkt daar, en Daniel, onze Amerikaanse circusvriend, volgt daar les. Er waren heel wat workshops. Wij probeerden te jongleren en over een koord te lopen (waarbij Daniel onze handjes vasthield). Tom toonde zelfs een staaltje fietsen op 1 wiel! Op het einde was er een kleine show waarbij een aantal jongeren hun kunnen toonden. Zo zagen we een trapeze-act van de oudste dochter van Ilan en Shuli. Daniel kroop door een tennisracket. Nog iemand anders speelde met diabolo's en een ander bengelde in de lucht verweven in lint. We hebben toch wel met open mond staan kijken! We kregen van Shuli ook een ijsje! De rest van de dag hebben we niet veel meer uitgericht. Machteld las haar Stieg Larsson uit en ondertussen hield Tom zich bezig met het huishouden. Was ophangen en opvouwen, afwassen, bed opmaken, ... Hij kan het allemaal! Voor het avondeten moesten we creatief uit de hoek komen. We hadden namelijk niet echt eten in huis.. Het werd dus een restjesmaaltijd, die bestond uit spaghetti met kaassaus en gerookte zalm. Saus maken zonder klopper is trouwens best moeilijk! Maar het heeft gesmaakt! Nu nog een filmpje kijken en dan op naar Bed(lehem) ;-)
Vandaag was het onze derde vrije dag op rij. Na het ontbijt zijn we dan maar naar de winkel gegaan om inkopen te doen. Best wel handig nu we een auto hebben, dan kunnen we ineens veel meenemen. We zijn dan ook naar een grote supermarkt gereden in het dorp waar we echt alles kunnen vinden! Volgepakt en gezakt zijn we dan terug naar huis gereden, alwaar onze huisbaas enkele schoonheidsfoutjes aan het repareren was. Zo was hij een spiegel aan het ophangen in de badkamer, het putteke in de douche aan het maken, en een stopcontact aan het repareren. Eerder in de week had Tom immers hardhandig de adapter van zijn laptop ingestoken, maar al snel bleek dat deze adapter er terug uitkrijgen geen makkie was! Hier in Israel hebben ze immers andere stopcontacten, nl met 3 gaatjes en stekkers met 3 pinnen. Al onze elektrische spullen hebben slechts 2 pinnen en soms ook 1 gaatje voor de aarding. En als je dan hard genoeg duwt, past het toch wel hoor Maar ja, de adapter uittrekken lukte dus niet echt, en uiteindelijk had Tom het hele stopcontact uit de muur getrokken Maar de huisbaas heeft het nu gefixt, maar we moeten nu wel voorzichtig zijn met het uittrekken van de stekkers uit dat stopcontact. Moti (de huisbaas dus) kwam ook nog aandraven met een oude bureau, die na een grondige poetsbeurt nog wel te pruimen was, en een wasrekje om onze was aan op te hangen.
We lieten Moti maar verder prutsen, want veel konden wij er toch niet aan helpen. Die man spreekt slechts enkele woorden Engels, en wij kunnen ook maar een paar woorden Hebreeuws. We besloten dan maar er met de auto op uit te trekken, dit keer richting het oosten. En aangezien het weer zo heet was vandaag, zouden we richting het Meer van Gallilea rijden. We waren nog geen 10 minuten weg of we stonden al in de file. Ja hoor, dat kennen ze hier ook! Over 60 km hebben we toch ongeveer anderhalf uur gedaan... Uiteindelijk kwamen we toch aan in Tiberias, de grote stad aan het meer van Gallilea. Het uitzicht was werkelijk adembenemend. De hele weg was glooiend geweest, maar op het einde ging het enkel nog maar bergop tot aan Tiberias. Eens in de stad aangekomen, dook de weg ineens naar beneden, naar het meer. Dit meer ligt dus tussen de bergen, en ligt ook ONDER het zeeniveau! Enkele km's voor we het meer bereikten, kwamen we nl een plakkaat tegen waarop vermeld stond dat we op zeeniveau zaten, en toen moesten we nog verder naar beneden. Eerst stopten we gewoon ergens langs de weg waar nog auto's stonden, maar daar was er enkel een rotsstrand te zien. We besloten dan maar door te rijden naar 'Hawai-beach'. De naam was echter bedrieglijk... Oké, er was wel een zandstrandje, maar veel stelde het toch niet voor. Nu we toch zo lang onderweg waren geweest, besloten we toch maar een duik in het Meer te nemen. En het water was echt zalig! Uren hebben we liggen ploeteren...
Rond half vijf, toen de zon achter de bergen verdween, besloten we maar naar huis te gaan. Honger als een paard hadden we! Gelukkig verliep de terugrit al een pak vlotter, zodat ook snel konden eten: spaghetti bolognaise à la maison! Nu rap douchen, en dan sffs nog een pintje gaan drinken met Daniel, de circusartiest die we hebben leren kennen bij Ilan en Shuli.
Vandaag werden we pas om 8u wakker! Voor t eerst hebben we zelf een warme maaltijd geprepareerd: pannenkoeken! Hmmm! Daarna hebben we huishoudelijke taakjes verricht: de was opvouwen en opruimen, afwassen, handwasjes doen, ... Gisteren hebben we van Shuli en Ilan een tas met kampeerspullen zoals bordjes, glazen, tassen en bestek gekregen. Nu is onze collectie dus weer wat uitgebreid en hoeven we niet elke dag af te wassen, maar kunnen we alles opsparen tot het einde van de week ;-) We zijn op dit moment aan het wachten op Moti, de huisbaas. Hij komt nog een aantal kleinigheden regelen, zoals het putje in de douche en de spiegel in de badkamer. In de namiddag zulllen we wat aan ons doctoraat werken en de buurt wat gaan verkennen.. Toedeloe
Veel te vroeg werden we wakker op onze eerste vrije dag! Het bed kraakt dan ook langs alle kanten.. Ontbijten, opruimen en hup, naar de bank. Na een dik uur aanschuiven, waren we aan de beurt.. We hebben nu allebei een bankkaart! Tom heeft zelfs al geld! Hij heeft namelijk een voorschot gekregen op z'n loon.. Op het Belgisch geld is het blijkbaar nog even wachten.. We zijn onze laatste euro's gaan wisselen en de huur van onze tijdelijke kamer gaan betalen. Rond 11u waren we weer terug in ons appartement. We besloten naar zee te gaan om lekker uit te waaien, te zwemmen en te zonnen. We reden richting Haifa. Vanaf de haven van Haifa heb je van op de weg steeds een prachtig uitzicht op de zee! We parkeerden op 50 m van de zee en konden recht de zee inrennen. We zijn toch maar eerst onze spullen onder een parasol gaan leggen. Het verschil met de Belgische kust is groot! Het strand werd niet overspoeld door mensen, er is geen dijk en het uitzicht wordt niet gedomineerd door appartementen (wel door het Carmel-gebergte!). Wat een schitterend uitzicht! Het water was ook heerlijk warm! En je kan meeeeeters in de zee lopen zonder kopje onder te gaan.. Je ziet ook altijd de bodem! Na een paar uurtjes genieten, nam Machteld eens het stuur in handen.. De rit verliep vlekkeloos! Onderweg kregen we telefoon van Shuli met de vraag of we Daniel konden ophalen. Daniel is een Amerikaan uit Arizona. Hij woont nu ook in Ramat Yishay en volgt les in de circusschool waar Shuli meewerkt. Om 18u pikten we hem op en gingen we samen op zoek naar het huis van Ilan. Best moeilijk als het donker is en niemand de buurt kent! We zijn maar 1x verkeerd gereden.. Het feest ging door in de soeka, de loofhut. We zagen trouwens ook de hele dag auto's rondrijden met hele bomen, takken en houten planken op hun dak. Ilan's ouders en z'n broer en schoonzus met hun kinderen waren ook op het feest. Z'n broer en schoonzus vertrekken binnenkort naar Australië voor een dik jaar. Mogelijk kunnen we nog wat spullen van hun overkopen/krijgen. We hebben superlekker gegeten! Eerst vis (die iets te pikant was uitgevallen), daarna een hoofdgerecht met kip, gevulde paprika, aubergine, quiche. Daarna volgde het dessert: vanille-ijs met granaatappel. Als laatste kregen we nog honingcake met noten en thee. Het was een heel gezellige avond! We kwamen er ook achter dat we eigenlijk een hele week vrij hebben! Maar omdat de mensen van het project waar Tom in meewerkt op bezoek komen, heeft Ilan toestemming moeten vragen aan de overheid om toch te mogen werken. Moe maar voldaan reden Machteld en de mannen weer naar huis. Tot snel weer!
Waaw, vandaag kunnen we jullie begroeten vanuit ons eigen,
net gepoetst appartementje! (Ons adres is: 32 Ha'Alon Street, 30095 Ramat
Yishay)
Het begon allemaal vanmorgen toen we in alle vroegte opstonden om onze koffers
te maken en naar buiten te zeulen. Shuli, de vrouw van Ilan, kwam ons ophalen.
Zij heeft een grotere auto dan haar man. Die was intussen naar de garage gegaan
om de papieren voor onze auto op te halen. Om het eigendomsrecht van de auto te
verkrijgen, moesten we naar het ministerie van transport. Om ministeries
toegankelijker te maken, zijn er in een heleboel steden kleine kantoortjes
opgericht in winkelcentra ed. Wij gingen hiervoor naar Yoqne'am. Op een half
uurtje was de klus geklaard en zijn we naar ons appartement gereden om onze
koffers af te zetten. Rond 11u waren we weer in Newe Ya'ar, waar op dat moment
een stierenverkoop plaatsvond. We liepen zelfs de minister van Landbouw tegen
het lijf! Het was echt een heel spektakel om zoveel mensen op stieren te zien
bieden. De mensen die de veiling organiseren staan ook in voor de fichedata van
de stieren (zoals gewicht, groeitoename, voederconversie, ...). De plaatselijke
boeren kunnen hun stieren in het centrum laten testen. De duurste stier ging
voor 25000 NIS onder de hamer! De gemiddelde prijs lag rond 14000 NIS. Tijdens
het spektakel hebben we ook genoten van een bbq: een pitabroodje met groenten,
humus en vlees.. Hmmm!
Na ons middagmaal hebben we enkele uurtjes artikels gezocht en samengevat.
Machteld kreeg ook toegang tot de data waarmee ze moet gaan werken (maar eerst
oefenen..). Ilan kreeg intussen telefoon van de garage dat onze auto helemaal
in orde was! We zijn dan onmiddellijk naar de garage gegaan om onze witte
Citroën Saxo op te halen.
Rijden met automatiek is wel even wennen! We zijn een toertje gaan sightsee'en
, gaan tanken en naar de winkel geweest. Toen we aankwamen op ons appartement
besloten we eerst te eten alvorens de grote poets begon. Dat was buiten onze
huisbaas Moti gerekend. Hij nodigde ons uit op zijn terras om er gezellig een
kopje thee te drinken en Yemenitische broodjes en wat fruit te eten. Ook zijn
zoon Elad kwam erbij zitten. Hij fungeert als tolk, hij heeft namelijk 2 jaar
in de USA gewoond. Het was heel gezellig! Maar daarna moesten we dus nog
poetsen.. Het resultaat mag gezien worden, alles blinkt en ruikt weer lentefris!
Vandaag kregen we ook te horen dat morgen een vrije dag is. Ons weekend is dus
al begonnen en zal VIER dagen duren! Dit allemaal omdat het overmorgen Soekot
is en iedereen morgen een hut moet bouwen, eten moet maken en het huis moet
poetsen. En wij kunnen weer bij Ilan aan het feestmaal aanschuiven! En de dag
erna zijn we bij onze huisbaas Moti uitgenodigd! Dat wordt smullen!
Nog goed werken/studeren allemaal! ;-)
Weekendgroetjes
Omdat Machteld een hele nacht had liggen woelen, stond Tom vanmorgen op met een GIGANTISCH ochtendhumeur. Ondanks Machteld's slechte muzieksmaak (Will Tura, Willy Sommers, Jan Smit, Nick en Simon, Get Ready, ...) klaarde Tom toch wat op.. Het was dan ook uitermate vroeg vandaag! Om half 7 liep de wekker.. En je kan Tom ook niet verwijten dat hij wat slechtgehumeurd is als er op dat vroege uur al zo'n fris kwettergat door de kamer zit te hollen.. We namen weer de bus en waren al om 7u50 op kantoor. We hebben een toertje over de campus gemaakt omdat Ilan ons nog wilde voorstellen aan de mensen van het magazijn, de boekhouding, ... Daarna zijn we op de bank cheques gaan bestellen. Morgen zullen onze bankkaarten arriveren.. Ze kennen ons al! Voor de rest van de dag stond Bet Dagan (bij Tel Aviv) op het programma. Toch een dik uur rijden! Het is er ook merkelijk warmer! Voor t eerst waren onze wegen gescheiden. Machteld zat in Ephraim's kantoor artikels op te zoeken, te lezen en samen te vatten, terwijl Tom met de camera's en software aan de slag ging. Tijdens de middag zijn we gaan eten in de kantine en de namiddag verliep zoals de voormiddag. Ilan en Ephraim discussieerden nog over Machteld: moet ze volgende week bij de meeting met de mensen van Tom z'n project 'mooi zijn en zwijgen' of moet ze haar mannetje staan en doen alsof ze niet bij Tom hoort? Het wordt het eerste.. Rond 18u waren we terug in Kiryat Tivon voor onze laatste avond want morgenvroeg verhuizen we! We zijn nog langs de bank (idd alweer) gereden om te zien of we geld konden afhalen met onze VISA-kaart, maar dat werkte dus niet.. Heel vreemd.. En frustrerend! Want morgen moeten we de rekening van dit tijdelijk huis vereffenen, een auto kopen, verzekeringen in orde maken, .. Maar morgen hebben we een bankkaart.. Met normaal gezien geld dat uit België werd overgeschreven.. Spannend dus! De avond was rustig: eten, opruimen en afwassen, douchen, inpakken, internetten, ... Dadelijk lekker slapen, hopelijk zonder gewoel..
Lehitra'ot!
(oeps, vergeten foto's te nemen vandaag.. Morgen zullen we er zeker aan denken als we ons eigen stekje betrekken!)
Na een stevig ontbijt besloten we naar de open dag van de circusschool in Kfar Yehoshua te gaan. Shuli werkt daar, en Daniel, onze Amerikaanse circusvriend, volgt daar les. Er waren heel wat workshops. Wij probeerden te jongleren en over een koord te lopen (waarbij Daniel onze handjes vasthield). 
Hoipiepeloi luitjes!
Maar ja, de adapter uittrekken lukte dus niet echt, en uiteindelijk had Tom het hele stopcontact uit de muur getrokken 
Maar de huisbaas heeft het nu gefixt, maar we moeten nu wel voorzichtig zijn met het uittrekken van de stekkers uit dat stopcontact. Moti (de huisbaas dus) kwam ook nog aandraven met een oude bureau, die na een grondige poetsbeurt nog wel te pruimen was, en een wasrekje om onze was aan op te hangen. 
Vandaag werden we pas om 8u wakker! Voor t eerst hebben we zelf een warme maaltijd geprepareerd: pannenkoeken! Hmmm! Daarna hebben we huishoudelijke taakjes verricht: de was opvouwen en opruimen, afwassen, handwasjes doen, ... Gisteren hebben we van Shuli en Ilan een tas met kampeerspullen zoals bordjes, glazen, tassen en bestek gekregen. Nu is onze collectie dus weer wat uitgebreid en hoeven we niet elke dag af te wassen, maar kunnen we alles opsparen tot het einde van de week ;-) We zijn op dit moment aan het wachten op Moti, de huisbaas. Hij komt nog een aantal kleinigheden regelen, zoals het putje in de douche en de spiegel in de badkamer. In de namiddag zulllen we wat aan ons doctoraat werken en de buurt wat gaan verkennen.. 
Veel te vroeg werden we wakker op onze eerste vrije dag! Het bed kraakt dan ook langs alle kanten.. Ontbijten, opruimen en hup, naar de bank. Na een dik uur aanschuiven, waren we aan de beurt.. We hebben nu allebei een bankkaart! Tom heeft zelfs al geld! Hij heeft namelijk een voorschot gekregen op z'n loon.. Op het Belgisch geld is het blijkbaar nog even wachten.. We zijn onze laatste euro's gaan wisselen en de huur van onze tijdelijke kamer gaan betalen. Rond 11u waren we weer terug in ons appartement. We besloten naar zee te gaan om lekker uit te waaien, te zwemmen en te zonnen. We reden richting Haifa. Vanaf de haven van Haifa heb je van op de weg steeds een prachtig uitzicht op de zee! We parkeerden op 50 m van de zee en konden recht de zee inrennen. We zijn toch maar eerst onze spullen onder een parasol gaan leggen. Het verschil met de Belgische kust is groot! Het strand werd niet overspoeld door mensen, er is geen dijk en het uitzicht wordt niet gedomineerd door appartementen (wel door het Carmel-gebergte!). Wat een schitterend uitzicht! Het water was ook heerlijk warm! En je kan meeeeeters in de zee lopen zonder kopje onder te gaan.. Je ziet ook altijd de bodem! Na een paar uurtjes genieten, nam Machteld eens het stuur in handen.. De rit verliep vlekkeloos! Onderweg kregen we telefoon van Shuli met de vraag of we Daniel konden ophalen. Daniel is een Amerikaan uit Arizona. Hij woont nu ook in Ramat Yishay en volgt les in de circusschool waar Shuli meewerkt. Om 18u pikten we hem op en gingen we samen op zoek naar het huis van Ilan. Best moeilijk als het donker is en niemand de buurt kent! We zijn maar 1x verkeerd gereden.. 
