Donderdagmorgen stond er weer een bedrijfsbezoek op het programma. De data van dit bedrijf hadden we de dag ervoor moeten analyseren, dus nu konden we zien of we het bedrijf goed ingeschat hadden! Een erg interessante oefening! Het bedrijf lag in Gan Shmuel. Het speciale hier is dat er maar 2x per dag gemolken wordt. (In Belgie is 2x per dag heel normaal, maar in Israel is 3x per dag de standard)
De boer vertelde over zijn keuze, hij had er helemaal geen spijt van, de koeien gaven veel melk en hij had de indruk dat ze gezonder waren. Het was een duidelijk voorbeeld van roeien met de riemen die je hebt, want de meeste stallen waren erg oud. Toch was het een heel goed bedrijf! Of hoe management een grote rol speelt
We aten in de eetzaal van de kibbutz.
Het typische vervoersmiddel voor oudere mensen, netjes geparkeerd voor de eetzaal
In de namiddag werden we aan het werk gezet. We werden in groepjes ingedeeld en ieder groepje kreeg de data van een bedrijf. Die gegevens moesten dan geanalyseerd worden en in een presentatie gestoken worden.
De gegevens van het bedrijf dat ons groepje (Shani, Tom, Machteld) toegewezen kreeg, schreeuwden echt: PROBLEMEN!. We wisten niet waar te beginnen! Een te hoog celgetal, problemen met bronstdetectie, weinig succes bij het insemineren, Rond 22u30 gaven we het op. We waren er deze nacht immers niet in geslaagd om een hotel te boeken, en moesten dus nog helemaal naar huis rijden.. We spraken af om vrijdagmorgen om 8u terug samen te komen, om de laatste loodjes te leggen aan de presentatie.
Om kwart voor 12 in bed en om 6u er weer uit, het was best pijnlijk.. Maar aangezien het al weekend was voor de meeste mensen, was het verkeer erg rustig en waren we in een klein uur al in Netanya! Shani had blijkbaar de halve nacht doorgewerkt om meer grip te krijgen op de gegevens van onze boerderij.. Voor haar was het ook erg belangrijk om goede punten te scoren, want als veearts bij Hachaklait zal ze nog veel bedrijven moeten analyseren! Ze was ook niet echt tot nieuwe conclusies gekomen, ze had gewoon alles mooi op een rijtje gezet.. De presentatie ging goed! En de presentaties van de andere groepjes waren ook interessant!
In de namiddag gaf Tom ook een presentatie over zijn onderzoek. Dat deed hij erg goed! Om 14u30 vertrokken we naar Caesarea. De workshop was afgelopen! En de organisatoren wilden de deelnemers toch nog iets speciaals laten zien.. Caesarea dus!
We wandelden rond over de site, kregen wat historische uitleg, bezochten een kunstgalerij en genoten van de zonsondergang. Daarna was het tijd voor het afscheidsdiner. Vis vis lekkere vis! We kregen ook een certificaat
Uitzicht op zee vanuit het restaurant
Links: Machteld krijgt haar certificaat overhandigd; Rechts: Tom en veearts Shmuel
Voor op onze bureau later ;-) Iedereen was echt moe na de vermoeiende week, en morgen was het weer vroeg dag, dus de avond werd al vroeg beeindigd.
Dinsdag stond er een hele dag les op het programma.Het ging over reproductive, economische aspecten en lactatiecurves. Weer heel interessant! s Avonds stond er een uitstap op het programma. We gingen naar Tel Aviv! Onderweg pikten we een gids op, en de bus zette ons af in het centrum van Tel Aviv. De gids vertelde over Bauhaus (een bepaalde architectuur), over de geschiedenis van Tel Aviv en de belangrijke gebeurtenissen die er plaatsvonden (zoals de verklaring van de onafhankelijkheid).
Links: Bauhaus-architectuur in het donker; Rechts: tekening van bekende figuren in de geschienis van Israel
Het was echt interessant om de stad eens met een gids te bezoeken, dat geeft toch een heel ander perspectief dan zelf met de Lonely Planet rondlopen! We werden ook gegidst in een buurt waar we zelf nog niet geweest waren, dus dat maakte het nog interessanter! We wandelden ook door Neve Tzedek. Dit is echt een prachtige buurt! Het lijkt meer een dorp, dan een buurt in een grote stad! We moeten nog eens teruggaan om t op ons gemak te kunnen zien! Ook een heleboel gezellige restaurantjes en leuke winkeltjes! Daarna liepen we door naar HaTachana, tussen Tel Aviv en Jaffa. Vroeger was hier een treinstation, waar de trein van Jaffa naar Jeruzalem vertrok. Het oude treinstation is helemaal opgeknapt, en het is er uiterst gezellig nu, ook hier met winkeltjes en restaurantjes.. Langs de kust wandelden we daarna verder naar Jaffa. Na een korte historische uitleg, gingen we op restaurant. Amai, wat was me dat! De hele tafel werd volgezet met bordjes vol groenten, slaatjes, humus, techina, lebaneh, en heerlijk vers brood werd telkens aangevuld. Na een kwartier smullen kwamen ze vragen wat we als hoofdgerecht wilden. Hallo? We zaten al bijna vol! Tom bestelde kippenborst en Machteld een kipbrochette. Heerlijk! En daarna volgde er nog een dessert! We hadden echt enorm veel, maar ongelooflijk lekker gegeten.. Op de bus naar huis deed Machteld dan ook een dutje Maar beste lezers, moesten jullie ons ooit bezoeken, we weten waar je jullie naartoe kunnen sturen! Helaas hebben we geen fotos genomen Een goede reden om zelf nog eens terug te gaan
We waren blij dat we een hotel geboekt hadden, en vielen direct als een blok in slaap! Het was een ander hotel dan de vorige keer, en ook al zag de lift er een beetje gammel uit en waren de gangen wat rokerig en lagen er kapotte matten, de kamers zelf waren dik in orde! En wat een prachtig uitzicht op de zee! s Morgens konden we ook weer smullen van het rijkelijke ontbijtbuffet.
Er zijn ergere plaatsen om een workshop bij te wonen!
Woensdag stond de dag in het teken van voeder. We kregen uitleg van Chen, een veearts-nutritionist. Heel interessant, maar ook moeilijk. Voederratios zijn een zwak punt van ons, waar we nog veel aan moeten werken s Middags gingen we eten in een restaurantje aan een tankstation. Weer werd de hele tafel vol met eten gezet, en weer waren we na een kwartier al vol, en weer volgde er daarna nog een hoofdgerecht.. Maar het was weer heerlijk! Na het middagmaal bezochten we een voederbedrijf. Met een nutritionist erbij is dat toch helemaal anders dan wanneer de manager uitleg geeft.. (Beide wel interessant!)
Links: Nutritionist Chen geeft een woordje uitleg; Rechts: Silos in het voercentrum
Daarna kregen we de opdracht om data van een bedrijf te analyseren. Na het avondmaal (waarbij iedereen met een minimale hoeveelheid alweer gevuld was) stond er nog een lezing op het programma van de Scientific Manager van Hachaklait. En weer waren we blij dat we nog een nachtje op hotel bleven! s Avonds skypte Tom nog even met zijn ouders, waarna we uitgeteld in bed kropen.
Vorige week volgden we een workshop over diergezondheid op melkveebedrijven. Hachaklait, de veeartsenorganisatie die zon 90 % van de melkveebedrijven onder haar hoede heeft, richtte de workshop in. De workshop vond plaats in Netanya, een kuststad tussen Haifa en Tel Aviv die overrompeld wordt door Russische en Franse toeristen. Zaterdagavond werden we verwacht om SPSS (een statistisch programma) op onze computer te installeren. Bij Tom lukte dat wonderwel, maar Machteld haar laptop maakte problemen.. Gelukkig kon ze een laptop lenen van de organisatie. Daarna reden we terug naar huis. Dat viel toch een beetje tegen. Eerst een kwartier om de stad uit te geraken, en dan nog bijna een uur naar huis rijden! De beslissing om een paar dagen op hotel te gaan was dan ook snel genomen!
Een druilerige ochtend in Netanya
Zondagmorgen begon het dan echt. We ontmoetten de overige deelnemers: 3 Finnen, een Amerikaanse, een Spaanse die in de VS werkt, 2 Duitsers, waarvan er 1 in Oostenrijk werkt, en 2 Indiers.. Verder waren er ook twee jonge veeartsen van Hachaklait. Een bont gezelschap!De eerste dag kregen we meer uitleg over het Israelische systeem van werken en over data-analyse. We bezochten ook een melkveebedrijf in Kfar Vitkin. De boer daar houdt zich ook veel bezig met vergaderingen bij allerlei instanties. Een interessante man om mee te praten! Het melkveebedrijf lag samen met enkele andere melkveebedrijven gegroepeerd op een terrain net buiten het dorp. Net zoals een industrieterrein eigenlijk, maar dan met melkveebedrijven. Zo werd de overlast voor het dorp beperkt gehouden. De meeste mensen hier vinden het trouwens ook gek dat onze ouders in de boerderij wonen. Als een koe eens gek loeit, hebben ze het direct in de gaten! Dat is hier niet het geval..
Links: flesjes melk voor de kalveren; Rechts: een sensor die de herkauwtijd meet
Na het avondmaal checkten we in in het hotel-voor-een-nacht, 200 m verder dan het hotel waar de workshop plaatsvond. We dropten onze spullen en wandelden weer terug naar het andere hotel, want er was een receptie!
Toen we s morgens wakker werden, ontdekten we dat onze hotelkamer ook een terras had.. Wat een luxe! Helaas konden we er niet van profiteren. We werden immers om 6u30 al verwacht om de bus te nemen naar een groot melkveebedrijf in Hof HaSharon. Rond 7u kwamen we daar aan. In Hof HaSharon worden zon 800 koeien gemolken. Het bedrijf kwam tot stand toen 3 kibbutzim het idee kregen om samen 1 groot bedrijf op te starten. Het is allemaal nog best nieuw (begin 2000) en het is duidelijk dat men al op voorhand wist dat het een groot bedrijf zou worden. Er is echt nagedacht over de inplanting van het bedrijf, al werd het achteraf duidelijk dat sommige dingen nog beter konden. In het bedrijf werkten veel Thaise mensen. Buiten de veearts, die trouwens ook in Nederland gestudeerd had, hebben we geen Israeli gezien.. Voor ons was dit echt gek, want we dachten dat er op een kibbutz altijd genoeg volk was om te werken.. En dit is het bedrijf van 3 kibbutzim samen!
Links: Thai aan het werk;
Na het bedrijfsbezoek kregen we nog les over data-analyse en uiergezondheid. Alle lessen gaan trouwens gepaard met oefeningensessies, dus we kunnen de opgedane kennis direct omzetten in de praktijk! Het werd ook duidelijk dat Israel over heel veel data van alle melkveebedrijven beschikt! In andere landen is dit niet het geval.
Het avondmaal sloegen we over, want s avonds hadden we nog een laatste keer afgesproken met Andres, Stefano en Daniel. Om 20u gingen we iets eten en drinken in de Barbarossa. Smullen!
