Vandaag gaan we jullie wat meer vertellen over de winter in Israel. Deze begint namelijk op 1 november, vandaag dus! Maar eerst wat over onze afgelopen twee dagen... In tegenstelling tot de mensen in Europa, hebben wij dus nu wel een werkdag. Het feesten is de eerst komende weken niet meer aan ons besteed. Gisteren was Machteld weer de hele dag naar Bet Dagan geweest samen met Ilan. Dat betekende dus weer vroeg opstaan! Om 05u30 bracht Tom Machteld naar Ilan zijn huis. Tom had immers ook besloten om vandaag eens gelijk met Machteld op te staan. Enerzijds uit sympathie, en anderzijds omdat hij anders te voet (20 min stappen) naar het werk moet . Hij had ook veel werk, want in Leuven hadden ze hem een serieuze 'To-Do'-lijst meegegeven. En vroeg opstaan was dan ook aangeraden! Machteld had ondertussen weer vergaderingen gepland staan met Ephraim en Ilan, zodat deze twee haar op weg zouden kunnen helpen met haar paper. Maar deze twee komen dus echt niet overeen! Ephraim beziet alles vanuit het fysiologisch standpunt, terwijl Ilan een ingenieur is. En klinkt het niet, dan botst het wel! Maar ja, aangezien Ephraim nu nog de baas is (binnenkort vertrekt hij op sabbatical naar Florida), zal Machteld toch vooral de visie van hem volgen.

Ilan had ook een gesprek met een van zijn thesis studenten. Dit meisje, of deze jonge vrouw zat echter nog bij het leger, en volgde een speciaal programma. Het is namelijk zo dat als je heel goed kan leren, maw als je een genie bent, dan mag je eerst je studies aanvatten en dus je 'bachelor'  of 'first degree' behalen. Na je bachelor moet je dan naar het leger, en nu dan wel voor een extra jaar: normaal moeten vrouwen 2 jaar, mannen 3 jaar, dan moeten de briljante vrouwen dus 3 jaar legerdienst doen en de mannen 4 jaar. Deze vrouw heeft dan na 2 jaar haar legerdienst onderbroken om haar master studies aan te vatten (en ne kleine te krijgen), en dit jaar gaat ze dus haar derde jaar legerdienst afmaken samen met haar master thesis. Dat dit samen gebeurt is uitzonderlijk, want normaal gezien zou ze vorig jaar al afgestudeerd zijn, maar dat was haar niet gelukt.
Maar enfin, door dit gesprek moest Machteld dus weer langer in Bet Dagan blijven, en bijgevolg kwam ze pas tegen 19u terug.

Maar eigenlijk was het ook maar goed ook dat ze zo laat terug was, want ondertussen kon Tom de afwas van het weekend doen en al aan het eten beginnen. Maar terwijl hij aan het afdrogen was, viel plots de stroom uit in de hele straat. Toch een beetje in paniek, zocht Tom de huisbaas Moti op. Deze kon hem met hand en tand uitleggen wat er aan de hand was, en gaf hem ter geruststelling 2 kaarsjes mee. Tom maakte het gezellig door nog enkele kaarsjes aan te steken, zo kon hij verder afdrogen en de patatten schillen Tegen 19u kreeg hij ook bericht van Machteld dat ze bijna terug was bij Ilan, dus vertrok hij met de auto om haar te gaan ophalen. Maar onderweg sloeg het noodlot toe! Hoewel ze zeggen dat een kat zeven levens heeft, bleek deze ene aan zijn laatste bezig te zijn... Op een onverlichte weg liep deze ook nog eens zwarte kat, onwetend voor de auto van Tom in, en het kwaad was geschied Het kon ook niet uitblijven dat het ooit zou gebeuren. Er lopen hier namelijk zo veel katten rond, en elke dag ligt er wel ergens een kattenlijkje langs de baan...

Terug thuis gekomen wist Machteld niet wat ze zag. Ze dacht al dat Tom in een romantische bui was, maar al snel had ze door dat de stroom was uitgevallen. Jammer voor Tom dat ze er niet mee weg was Ze was ook blij om zien dat het eten al klaar was, dus deze keer kon zij haar voetjes gewoon onder tafel schuiven voor wortelpuree met vis!

Vandaag moesten wij dus, in tegenstelling tot de meesten onder jullie, wel naar het werk. Machteld hield zich vooral bezig met het schrijven van haar paper. Tom ging daarentegen vandaag op zoek naar een geschikte boerderij voor zijn volgende experimenten. De experimenten in zijn eerste boerderij moeten nog beginnen, maar de zoektocht naar de tweede is al begonnen. Ilan had een lijstje gekregen met boerderijen die we allemaal eens moesten afgaan, en vandaag zouden we dus naar de eerste gaan, eentje die in de buurt ligt (ca 10 min rijden). Tom stond versteld toen hij er aankwam: een bedrijf met meer dan 1000 koeien! Er stonden wel 10 stallen met elk meer dan 100 koeien, en er werkten op dat moment een stuk of 10 mensen tussen de dieren. Het bedrijf lijkt mits enige aanpassingen wel geschikt te zijn voor zijn experimenten, maar ze wachten toch nog even af hoe het er bij de andere bedrijven uitziet. In de namiddag kreeg Tom de opdracht zijn computer en camera's gereed te maken, want morgen worden ze geïnstalleerd op de boerderij.

Vandaag, 1 november, is ook officieel de winter begonnen in Israel. Dit houdt in dat het nu bijv verplicht is om altijd je lichten op te zetten wanneer je met de auto rijdt. Het weer is hier nu ook wel veranderd: de 30°C halen we hier nu niet meer. Maar om nu te zeggen dat het nu al koud begint te worden, dat gaat nu toch wel een brug te ver We lopen toch nog steeds in ons T-shirt rond.


Gisteren wilden we ook wel even (heel even maar hoor ) dat we in België waren, want dan konden we tenminste een uur langer slapen. Hier hebben ze de klok immers eerder al omgezet naar wintertijd (half september). Bijgevolg lopen wij nu dus 1 uur vóór op jullie, wat normaal is (GMT +2 tov GMT+1) . Wanneer ze hier de klok hier nog eens verzetten is ons nog niet duidelijk. Dat is immers afhankelijk van de maan, en dus niet  in een vooraf bepaald vast weekend. Maar daar zullen we vroeg of laat wel achter komen.


Deze avond heeft Machteld ook een cake gebakken. De bedoeling was goed, het resultaat was wel even iets minder. We moeten nog uitvinden hoe de oven precies werkt, want de cake was aan een kant zwartgeblakerd. Voor de rest zag de cake er wel goed uit, met een mooi korstje en zo. Maar toen we hem uit de oven haalde, begon het deeg er uit te druppen... Oeps! Maar opeten doen we hem toch, hij is veel te lekker om zo maar weg te smijten!

Groetjes!