Op het strand werden we ook weer geconfronteerd met de luiheid van de mensen hier. Om de 50m staat er een vuilbak, maar er zijn maar enkelingen die die ook daadwerkelijk gebruiken. Dan komen ze eten op het strand, en als ze gedaan hebben, zetten de lege doosjes naast hun neer, en vertrekken ze gewoon. Er lopen dan wel kinderen rond die afval komen ruimen, maar die rapen enkel de lege flessen op. Papier, plastic folies ed blijft allemaal liggen. Wat ze dan wel een doen is er met een tractor en cultivator over het strand rijden, zodat de rotzooi ondergewerkt wordt En dan lopen er ook nog enkele honden rond die met elkaar zitten te spelen, en ondertussen tegen de parasollekes zitten te pissen. En niemand die die beesten iets in de weg legt. Maar goed dat het water zo aangenaam is, en het klimaat er iets aangenamer is door de wind, zodat we toch telkens blijven terugkeren naar het strand

Vrijdagavond waren we normaal gezien uitgenodigd op het Shabbat-diner van Moti, onze huisbaas, maar toen we gingen vragen hoe laat we precies verwacht werden, excuseerde hij zich. Hij was het totaal vergeten, en nu was zijn vrouw ook niet thuis, dus moest em zelf ook kin kloppen denken we We hebben dan maar een pizza in de oven gezet, en die samen opgepeuzeld.

Zaterdag lasten we een extra lome dag in. Machteld had toch nog de kracht gevonden om naar de bakker te rijden om er heerlijke broodjes te halen voor het ontbijt. In de namiddag zijn we wat gaan kuieren in het dorp (zo hebben we nu, na 10 maanden, een pizzeria ontdekt op 200m van ons huis ). We kwamen uiteindelijk via een lus door het naburige dorp terug thuis aan, en daar plantten we onszelf in de schommelstoel van Moti met een boekje. Moti heeft dus bij ons thuis een paar tuinstoelen en een tafel buiten staan, en daarbij staat ook een grote 3-persoons schommelstoel. Echt heerlijk om u daar in de schaduw in neer te nestelen, en ondertussen een boekje te lezen...

03-07-2011 om 00:00 geschreven door Tom en Machteld  

- En dan natuurlijk het klimaat eh, dat is ook een hele aanpassing voor ons. 6 maand regen, gevolgd door 6 maand zon, dat is totaal iets anders als elke week een ander seizoen als in Belgie.

01-07-2011 om 00:00 geschreven door Tom en Machteld  

Zaterdag wandelden we helemaal naar het Israel Museum. Omdat het Shabbat was reden er geen bussen. Het was wel een interessante wandeling waarbij we delen van de stad zagen waar normaal niet zoveel toeristen komen. En we zagen ook veel orthodoxe joden van verschillende stromingen.

Het Israel Museum is helemaal vernieuwd en het is gigantisch! Het is vooral bekend omdat de Dode Zee-rollen er bewaard worden. Deze rollen zijn de oudste Bijbelteksten ooit gevonden (in 1947 in Qumran). Ze dateren uit een periode van ca. 250 voor Christus tot ca. 50 na Christus. De Dode Zee-rollen omvatten een collectie handschriften van meer dan 900 documenten, waaronder 200 handschriften van de Hebreeuwse Bijbel (het Oude Testament). De handschriften zijn erg belangrijk omdat ze één van de weinige geschreven bronnen zijn over de joodse cultuur van 2000 jaar geleden. (Hier mogen ook geen foto’s gemaakt worden..)

Na het bezoek aan het museum wandelden we op ons gemakje (in de blakende zon) naar de Oude Stad. We aten een hapje in een Armeens restaurant. Dat was een ervaring op zich! Van de buitenkant zag het restaurant er eerder uit als een antiekzaak.. (En als het geen Shabbat was geweest waren we er ongetwijfeld nooit binnengegaan..) We liepen een trapje naar beneden en zagen dat het hele restaurant ook volgestouwd was met ‘kitsch’.

Daarna besloten we naar Mt. Zion te gaan om de Church of the Dormition te bezoeken. Men gelooft dat dit de plaats is waar de maagd Maria stierf. We gingen ook op zoek naar het graf van Oscar Schindler (wat we niet vonden omdat het kerkhof gesloten was wegens, jawel, Shabbat).

Na een laatste maaltijd bij de Italiaan vertrokken we richting Hostel zodat we op tijd bij de bus zouden zijn.

Opeens hoorden we veel geroep en nieuwsgierig als we zijn, gingen we het spektakel van dichterbij bekijken. We keken onze ogen uit! Een hele bende orthodoxe joden van alle generaties stonden midden op een kruispunt terwijl de politie hen aan de kant probeerde te duwen. Maar 5 politiemensen kunnen natuurlijk niet veel beginnen tegen 200 betogers. We snapten niet goed waarom ze aan het protesteren waren, dus we vroegen het aan een omstaander. Zij vertelde ons dat de orthodoxen aan het protesteren waren tegen transport op Shabbat. En met dat ze het zei, sprong er een orthodoxe jood voor een bus, helemaal klaar om overreden te worden!  Het meisje zei dat de Shabbat wat lang begon te duren voor de orthodoxe joden, die immers de hele Shabbat niets mogen doen. Zelfs het lichtknopje aanduwen mag niet! Dus een beetje uit verveling beginnen ze dan te protesteren..  En natuurlijk ook uit overtuiging voor de Shabbat.. In de buurt van de plaats waar de demonstratie plaatsvond, wonen blijkbaar veel orthodoxe joden. En het maakt voor hen niet uit welk geloof iemand anders heeft, iedereen moet zich maar houden aan het rijverbod op Shabbat.. Deze ervaring zal ons zeker bijblijven!

Nadat we onze spullen in het Hostel hadden opgepikt, liepen we richting Centraal Bus Station. We waren goed op tijd vertrokken zodat we op ons gemak konden zoeken waar onze bus zou vertrekken en zodat we nog busticketjes konden kopen.. Dachten we! Bij aankomst aan het busstation bleek immers dat dit gesloten was tot de Shabbat gedaan was! Dus we moesten 45 min buiten wachten en ons uiteindelijk keihard haasten om nog op tijd bij de bus te zijn.. Maar opgelucht en uitgeteld stapten we op de bus, die ons na anderhalf uur weer in Yoqne’am afzette.

Ons autootje had de overnachtingen in Yoqne’am helaas niet zonder kleerscheuren overleefd.. De rechterspiegel is afgebroken Er lijkt de laatste tijd precies altijd wat te gebeuren als we zijn weggeweest: een kapotte waterpomp, een uitgevallen frigo, nu de spiegel.. We zijn al ‘benieuwd’ naar wat ons te wachten zal staan in juli (wanneer we een week naar Praag gaan om er een conferentie bij te wonen)!

Maar het was een leuk weekend! Jeruzalem heeft veel te bieden en we gaan er zeker nog terug naartoe, ook als vertrekpunt om de Westbank te bezoeken (Bethlehem, Ramallah, Hebron, Jericho, …).

We hebben zelf geen mening over deze ingewikkelde situatie. De foto dient maar als illustratie van de spanningen die je overal in de stad voelt.

Tot snel weer!

27-06-2011 om 19:10 geschreven door Tom en Machteld  

Vrijdag sliepen we lekker uit, met dank aan de oordopjes die het straatgeluid uitstekend tegenhouden! Na een stevig ontbijt in het Hostel wandelden we via Oost-Jeruzalem naar de Olijfberg. We bezochten de tuin en kerk van Gethsemane (waar Jezus aan de Romeinen werd overgeleverd) en stapten helemaal de berg op via het gigantische joodse kerkhof om een magnifiek uitzicht op de stad te kunnen bewonderen. Op het kerkhof zijn er zo’n 150 000 graven en het is het oudste continu gebruikte kerkhof ter wereld. De reden waarom de Olijfberg zo’n populaire begraafplaats is omdat het volgens het Bijbelboek Zacharia de plaats is waar God zal beginnen met het tot leven wekken van alle overledenen aan het einde der tijden. Hier begraven liggen zorgt dus dat je vooraan in de rij staat..  Er staan ook nog een heleboel andere kerken op plaatsen waarop veel Bijbelse gebeurtenissen zich hebben afgespeeld. Helaas waren alle overige kerken gesloten omdat het intussen middag was, en alles sluit tussen 12 en 15u.

We wandelden achter hordes moslims de Oude Stad weer in via de Lions Gate. Deze poort ligt dichtbij de Al Aqsa-moskee en in de hele buurt was het drummen geblazen met het vrijdaggebed in het vooruitzicht. We gingen een hapje eten bij Pizza Basti, alvorens we de Via Dolorosa bewandelden.

We volgden de tocht van Jezus met zijn kruis, van de kerk waar hij veroordeeld werd tot de Heilige Graf-kerk, die staat op de plaats waar Golgotha (de kruisiging) en het graf van Jezus zouden zijn geweest.

Haha

We ontdekten ook dat het erg gemakkelijk is om verloren te lopen. Zo liepen wij door een straatje met de ene slager naast de andere, de hele straat lag vol bloed, er hingen opengesneden beesten en ze waren net koppen uit een kar aan het tasten.. Niet voor gevoelige kijkers!

Daarna aten we een yoghurtijsje en gingen we terug naar het Hostel voor een verfrissende douche. ’s Avonds namen we deel aan de Shabbat-maaltijd die in het Hostel georganiseerd werd. Om 19u begonnen de voorbereidingen voor de maaltijd. Onze taak bestond uit het schillen van patatten en het schikken van een salade op een enorme schotel. Intussen babbelden we met andere gasten van het Hostel. Er was een Amerikaanse jongen die vrijwilligerswerk deed in Palestina en er waren een aantal joodse Amerikaanse jongens die vrijwilligerswerk deden in het leger. Ze vonden België heel cool (‘Beer, chocolat and waffles’). Rond 21u was er een kleine Shabbat-viering en ineens haalden alle joodse jongeren hun kippa boven en waren ze heel serieus en hevig aan t zingen. Degenen die hun kippa vergeten waren hielden hun hand op hun hoofd omdat ze zich anders zo naakt voelden.. Na de viering konden we (eindelijk) aan de maaltijd en pintjes (aan halve prijs wegens happy hour) beginnen. Het was een gezellige avond!

27-06-2011 om 19:08 geschreven door Tom en Machteld  

We verbleven in het Abraham Hostel, gelegen tussen het Centraal Bus Station en de Oude Stad. Nadat we onze spullen gedropt hadden, wandelden we naar de Oude Stad. We struinden door de wirwar van straatjes, bezochten de ‘Kamer van het Laatste Avondmaal’ en de graftombe van Koning David.

Daarna aten we een hapje in de Black Burger. ‘s Avonds was het de laatste avond van de ‘Lichtweek’. We volgden de blauwe route doorheen de stad en zagen echt fantastische licht-meesterwerkjes verspreid door de hele stad! Onderweg zagen we ook de Klaagmuur en werd ons al een eerste uitzicht op de gouden koepel van de Dome of the Rock (de Rotskoepel) gegund.

Donderdagmorgen deden we onze inkopen voor de middagpicknick in de Mahane Yehuda Market. Op deze overdekte markt staan zo’n 250 marktkramers. Ze verkopen vers fruit en groenten, brood/pita/…, vlees, vis, kazen, noten, zaden, kruiden, wijn, kleding en schoenen, huishoudmateriaal, … Tussen en rond de kraampjes zijn ook heel wat falafel- en shawarmastandjes, cafeetjes, … Echt een feest voor de zintuigen! We kochten er lekkere kersen en pita’s.

Daarna namen we de bus naar Yad Vashem, het Holocaustmuseum. Het is een heel groot museum, waarbij men tracht (en erin slaagt) om de slachtoffers een gezicht en naam te geven.

We wandelden eerst een stukje door de tuin voor de ‘rechtvaardigen onder de volkeren’. Dit park is gewijd aan niet-joden die joden gered hebben van de vervolging (Zoals bijvoorbeeld Oscar Schindler).

Daarna gingen we naar het museum zelf. De informatie in het museum is echt overweldigend en ook erg aangrijpend. We brachten er zo’n 7 uur door! We liepen nog even langs de ‘Hal van de Namen’. Dit is een archief met duizenden mappen waarin allerlei gegevens over de Holocaustslachtoffers worden opgeslagen. In de Children’s Memorial worden de namen, leeftijden en geboortelanden afgeroepen van vermoorde kinderen in de Holocaust. Het is een donkere en somber ruimte waarin de indruk van een sterrenhemel gecreeerd wordt. (Foto’s nemen is verboden, en aangezien we nog geen echte Israeli zijn hebben we er dan ook geen – bij Israeli dienen regels immers slechts als ‘suggestie))

Na dit aangrijpend museumbezoek namen we de bus terug naar het Hostel. We aten een lekkere pasta bij Al Dente alvorens de uitgaansbuurt te gaan verkennen. We strandden bij de Kings Bar, waar we bediend werden door een blonde Nederlandse.. Ze zitten overal eh

27-06-2011 om 19:05 geschreven door Tom en Machteld  

Woensdagmorgen namen we om 6u13 de bus naar Jeruzalem, samen met onze collega Sarah. Rond 8u arriveerden we en Ala en Ariel dirigeerden ons per telefoon in de richting van Hotel Ramada. In dit hotel zou immers de Cattle Science Conference plaatsvinden. Dit is een kleine conferentie, maar wel uitermate gespecialiseerd. Alle aanwezigen zijn nauw betrokken bij de melkveehouderij, met zowel onderzoekers, bedrijven als boeren. Na snel een yoghurtje binnen gelepeld te hebben, gingen we naar de eerste presentatie van de dag luisteren. Dat was Ilan, onze begeleider. We snapten er weer niet veel van, maar we waren er dan toch voor de morele steun Daarna gingen we naar Ariel luisteren. Ariel is een collega en ook baas van het kleine department waar we werken. Hij had ook een paar Engelstalige slides, dus de boodschap kregen we wel mee.. Daarna maakten we een toertje door de exhibitieruimte, waar verschillende bedrijven hun producten en diensten tentoon stelden. We liepen er zelfs wat ‘oude bekenden’ tegen het lijf!

Een boer die opmerkte dat onze naamkaartjes niet in het Hebreeuws waren, kwam ook even nieuwsgierigen.. Ofja, netwerken noemen ze dat eh De boer zijn vrouw is een Nederlandse en hij groette Machteld dan ook met ‘Dag lieverd’.. Haha! We vertelden hem dat Machteld ook een presentatie zou geven later die dag, en hij kwam zelfs luisteren!

We liepen ook Aharon, de technieker, tegen het lijf. Aangezien Tom met ons koffer-met-kleren-voor-drie-dagen aan t zeulen was, stelde Aharon voor om het koffer in zijn kamer te zetten. Wat een vent, die Aharon!

Daarna pikten we nog enkele presentaties mee over klauwgezondheid. De 2 veeartsen van deze presentaties praten ook Nederlands. 1 van hen kenden we al. Hij gaf ons immerse een tijdje geleden les over kreupelheidsscores. Hij had Nederlands geleerd door in Utrecht te studeren, net zoals 17 % van de Israelische veeartsen! De andere was een Israelische Nederlander of een Nederlandse Israelier.. Hij heet Van Straten, dus dat verklaart

De middagpauze was ook nog een hele soap! Om een of andere reden hadden we geen eetbonnetjes gekregen.. Wel een koffiebonnetje en een taartbonnetje.. Maar Ariel sprak zijn contacten aan, waardoor ook wij niet op onze honger moesten blijven zitten.. Even later konden wij ook aanschuiven aan het buffet..

Na het middagmaal was het tijd voor het hoogtepunt van de dag: de presentatie van Machteld. Met nodige stress (gepaard gaande met herhaaldelijk toiletbezoek) en na het uittesten van de technische snufjes, was Machteld om 14u30 helemaal klaar voor haar presentatie. De zaal zat best vol! En ook alle collega’s kwamen luisteren! Na een knikkende-knieen-start voelde ze zich al snel meer op haar gemak en gaf ze rustig (echt waar!) haar uiteenzetting. De vragen achteraf bleven uit, maar er volgden wel enkele interessante suggesties! Ze werd ook gefotografeerd door de plaatselijke ‘Boer & Tuinder’. Een presenterende vrouw blijkt nogal een rariteit te zijn Na de complimentjes in ontvangst genomen te hebben (;-)), dronken we een paar pintjes in de exhibitieruimte, we pikten onze koffer weer op en zetten mars naar het hostel voor de komende 3 nachten en dagen.

Machteld aan het werk – en het was precies interessant ;-) – en een van de suggesties

27-06-2011 om 18:59 geschreven door Tom en Machteld