Hehe, de werkweek zit er alweer bijna op, en pas nu vinden we tijd om even te bloggen..
Zondagmorgen was de weg naar het werk een heuse survivaltocht: modderstromen, grote plassen op de weg, omgevallen bomen, regen, hagel, donder & bliksem, ... Ze zijn hier duidelijk niet voorzien op zo'n weer! Het was dan ook al van vrijdagavond bijna constant aan het regenen! Er viel in 4 dagen tijd ca. 200 mm, terwijl de gemiddelde neerslag per jaar in onze buurt zo'n 650 mm is.. We waren maar wat blij dat we binnen achter onze computer konden werken! Al moesten we wel de modderstroom trotseren om naar de keuken en het toilet te kunnen gaan.. Echt zonde dat we geen foto's getrokken hebben.. Maandag kwam Aharon om nog wat benodigdheden voor Tom zijn experimenten te brengen en te installeren.. Ook Ilan liet zich van zijn beste kant zien en trok een overall aan Aharon vergezelde Machteld ook naar Ramat Zevi om data op te halen. Onderweg moest de camionette ook volgetankt worden. Bijna 1000 NIS kostte dat! En wij vinden t al zo erg als we 280 NIS moeten betalen om ons bakske vol te tanken! Aharon tankte de auto ook gewoon vol, zonder hem stil te zetten! Toen Machteld hem daarop attent maakte, sprak hij de wijze woorden: 'Not in Israel!'.. We kunnen eigenlijk wel veel dingen bedenken die alleen in Israël kunnen of die de Israëliërs met een grote korrel zout nemen.. (waarover we graag meer uitleg verschaffen wanneer we in Belgenland zullen zijn!) Maar toch een para voorbeeldjes: Wegmarkeringen dienen maar als 'suggestie', en ze zijn dan ook niet bang om met 3 auto's naast elkaar te rijden op 2 rijstroken.. Hun hand lijkt ook wel vergroeid met de claxon, maar helaas niet met de pinker.. Invoegen gaat bij ons dan ook als volgt: pinker op en GAAN.. Want als heer in het verkeer word je afgestraft, en eens je stilstaat raak je niet meer vertrokken.. (Soms komt dat ook door een lege auto-batterij weten we sinds deze week ) Ieder kruispunt zonder verkeerslichten is ook hels.. Jullie zouden echt naar hier moeten komen om het te kunnen zien! (Naast alle leuke, mooie en interessante dingen die hier uiteraard ook te zien zijn).. Een kleine beschrijving van een verkeerssituatie: Wij willen naar links afdraaien, en laten het kruispunt vrij zodat auto's die uit andere richtingen komen nog doorkunnen, worden we voorbijgestoken door auto's die ook naar links willen afdraaien, en die dan het kruispunt gaan blokkeren (want 100 verder naar links staan verkeerslichten), dan kan dus niemand nog door en gaat het eigenlijk alleen maar trager dan sneller! In ons dorp is er ook een groot kruispunt met verkeerslichten, maar iedereen die rechtdoor wil, wil die lichten vermijden (want het is nogal een druk kruispunt), dus dan nemen ze een 'shortcut', waardoor wij soms al in de file staan op 100 m van ons huis, wat maakt dat we soms een kwartier in de auto zitten om het werk, dat zich 1.5 km verder bevindt, te bereiken.. (Wandelen is ook niet echt een optie. Aan de ene kant van de weg kun je wel rustig wandelen, maar dan moet je de weg oversteken op een kruispunt zonder verkeerslichten maar met egoïstische chauffeurs, dan kan je daar lang staan! De andere optie is om over te steken aan het kruispunt in ons dorp, maar dan moeten we verder wandelen langs de grote weg, en gezien het moordend verkeer (we zien minstens 3 dode katten per dag) is dat ook niet echt een rustige wandeling.. Verkeersfrustraties, jullie merken het wel
Verder is de werkgelegenheid in dit land ook maar iets vreemds.. Met een hoop functies die nergens toe dienen.. In iedere winkel zijn er, naar ons idee, een hoop werknemers te veel.. Zo is er in de supermarkt naast het kassameisje, ook een meisje dat je boodschappen in een zakje doet.. In véél zakjes.. Meestal is er ook maar 1 kassameisje (met bijhorend zakjesmeisje) effectief bezig met een klant, de rest zit maar wat met de duimen te draaien (behalve op vrijdagvoormiddag, want dan is t superdruk!).. Er is ook een jongen die de winkelkarretjes ophaalt nadat je de boodschappen in je kofferbak hebt gezet.. Handig wel dat je dat niet zelf hoeft te doen, maar het illustreert ook hoe gemakzuchtig ze hier zijn.. Daarmee rijdt ook iedereen met een automatische versnellingsbak, en hebben ze hier veelal golfkarretjes ipv fietsen voor de korte verplaatsingen.. Maar door die gemakzucht staan ze op technologievlak wel ver! Voor haast ieder hand-werk bestaat er ook wel een machientje om hetzelfde werk te kunnen doen We hebben dan ook al enorm veel bijgeleerd op ons werk, producten en sensoren waarvan we het bestaan maar amper kenden (of zelfs helemaal niet) zijn hier dagdagelijkse kost! Dinsdag had Tom administratieve verplichtingen en computergerelateerde bezoeken in Bet Dagan. Machteld besloot hem te vergezellen op de rit.. Omdat we deze keer niet met Ilan meereden, besloten we pas NA de files te vertrekken, rond een uur of 9.. 7u15, tringtring, telefoon! Ilan.. Om ons te vertellen dat hij een sticker voor ons had.. Die sticker moeten we op onze auto plakken en die dient als identiteitsbewijs zodat we het Volcani Center kunnen binnenrijden. In het Volcani Center bevindt zich immers o.a. het computerdepartement, de bibliotheek, de administratie, de refter, het ministerie, de diergeneeskundefaculteit, ... We komen er dus wel regelmatig.. 's Middags verraste Tom Machteld met broodjes van de bakker (waar ze stiekem al weeeeeeeken van droomde ). Het zijn dan ook geen gewone broodjes, maar allerlei lekkers zoals een croissantje met appel, een bladerdeegkoekje met kaas of champignons, ... Hmmmmmm!! In de namiddag zetten we de dataverwerkingswerkzaamheden verder. Rond half 5 besloten we naar Tel Aviv te gaan, aangezien we daar nog niet waren geweest en we over 2 weken thuis zijn (waar we trouwens erg naar uitkijken!) Het was erg druk op de weg! Na een wandelingetje door een stukje van Tel Aviv besloten we een restaurant op te zoeken.. Naar huis rijden is tussen 4 en 7 immers quasi onmogelijk door het vele verkeer.. We aten in de Spaghettim Bar een lekker, jaja, spaghetti! Tom had er een met zalm, spinazie en roomsaus. Machteld koos de zalm, sojasaus, paprika en noten.. En hmm, dat smaakte!
Vandaag werkte Tom vooral op de boerderij en verrichte Machteld nog wat data-onderzoekjes.. Tom zijn set-up begint eindelijk naar de positieve kant over te hangen!! Na het werk besloot Tom naar de kapper te gaan! Die is hier trouwens best goedkoop, hij betaalde 50 NIS, zo'n 10 euro.. Machteld ging intussen zwoegen en zweten in de fitness en was daarna te lui om een deftige maaltijd klaar te maken, en zette dus maar pizza in de oven Morgen alweer de laatste werkdag van deze week.. Hopelijk wacht ons een weekend met minder regen! En nog 6 dagen werken en we vertrekken naar België!! Tot snel!
Groetjes!
Trouwens, het liedje 'hey there Delilah' kent ook hier een andere versie, waarin gezongen wordt: 'How is life in Mecca-City?' Haha!
