Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
15-03-2017
Go Go Gelato (Blue orange)
Go go gelato is een spel dat perfect past in het rijtje Dr. Eureka en andere Top thats. Ook in dit spel gaan 2 tot 4 spelers de snelheidsuitdaging aan om om ter snelste een voorgestelde opdracht tot een goed einde te brengen. Het spel komt met 16 kleurrijke hoorntjes (in 4 kleuren), 12 bollen (in 3 kleuren) en 54 opdrachtkaarten.
Bij aanvang van het spel neemt elke speler een hoorntje van elke kleur en plaatst het bijpassend bolletje op de hoorntjes. Er zijn geen blauwe bollen, dus het blauwe hoorntje blijft leeg. Daarna worden alle opdrachtkaarten geschud en als trekstapel klaargelegd. Bij aanvang van een ronde draait een speler de bovenste kaart open in het midden van de tafel, zodat alle spelers deze goed kunnen zien. De spelers gaan gelijktijdig aan de slag en trachten de afgebeelde combinatie samen te stellen. Ze mogen hiervoor de bollen niet met hun handen aanraken. Ze dienen de bollen over te gieten van het ene in het andere hoorntje. Valt er een bol mag deze ook niet met je handen aangeraakt worden, maar moet je twee hoorntjes gebruiken.
De speler die als eerste de combinatie maakt, roept "go go gelato". De andere spelers controleren de combinatie. Is deze juist wint de speler de opdrachtkaart. Bij een foute combinatie dient hij een eerder gewonnen kaart af te geven. De speler die als eerste vijf kaarten wint, wint het spel. Je kan ervoor opteren om elke ronde terug vanuit de startopstelling te beginnen of door te gaan met de combinatie die je op dat ogenblik voor je hebt staan.
Titel : Go Go Gelato Auteur : Roberto Fraga Uitgeverij : Blue orange (verdeeld door Geronimo games) Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 15 min. Leeftijd : 6+
+ een Schacht in een kaartdoosje is meestal wel de moeite + het spel heeft een mini-economic-engine die op zich wel werkt + het is een race naar de beste kaarten en opdrachten, die erg snel verloopt
- ondanks het feit dat dit een nieuw spel is, lijkt het artwork zo uit de jaren 90 te komen - het speelt vlot, het werkt allemaal wel, maar het is ook niet meer dan dat - qua herspeelbaarheid lijkt me dit niet onmiddellijk de sterkste titel
Conclusie : Das Vermächtnis des Maharaja is een oké kaartspel, dat snel tussendoor gespeeld kan worden. Het ziet er eigenlijk wel niet erg fraai uit, de gebruikte munten en het artwork komen zo uit de vorige eeuw. De iconografie is ietwat aan de kleine kant, de ganse kaart is gevuld met een perkament dat er niet toe doet en de symbolen zijn petieterig klein zodat je ze vanop een afstand moeilijk kan onderscheiden (en zo is een foutje snel gebeurd)
+ het materiaal is oké, maar niet uitzonderlijk + je vindt wel enige uitdaging in het puzzelen met deze moeilijke puzzelstukken + iedereen is gelijktijdig bezig en erg betrokken + qua gevoel heeft dit spel een deftig "Traxx"-gehalte
- het is fijn om een keertje te doen, maar daar blijft het voor mij toch wat bij - het puzzelen is uitdagend, maar voor mij eerder frustrerend - je gaat ongetwijfeld beter worden in dit spel als je de vormen van de puzzelstukken beter kent, maar ik weet eigenlijk niet of ik dat wel wil
Conclusie : Na het lezen van de spelregels en het bekijken van het materiaal leek dit spel wel eens een leuk tussendoortje te kunnen worden, maar de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat het allemaal wat tegenviel. Op zich straalt het spel nog wel iets uit, maar al gauw heb je het gevoel dat er weinig nieuws onder de zon is bij dit spel. Voor mij komt dit spel persoonlijk zelfs niet aan de enkels van andere tussendoortjes zoals Traxx, Qwixx, Quinto of Keer op keer.
In Maharaja gaan de spelers in een race strijden om de meeste antiquiteiten. Neem je geld in je beurt of koop je een voorwerp? Ben jij de eerste die een set verzamelt, dan scoor jij een collectiekaart. De speler die de meeste punten heeft verzamelt in de vorm van collectiekaarten en antiquiteiten wint het spel.
In het kleine "kaart"doosje vinden we 36 antiquiteitskaarten (6 types in de 6 kleuren), 9 handelskaarten, 15 collectiekaarten, 14 gouden munten (waarde 3) en12 zilveren munten (waarde 1). Schud de antiquiteitskaarten en leg als trekstapel klaar. Trek de bovenste vier kaarten en leg deze als vitrine klaar. Leg de handelskaarten in een aflopende rij in het midden van de tafel (afh. aantal spelers gebruik je bepaalde kaarten wel/niet) en plaats een gouden munt op elke kaart. De collectiekaarten worden gesorteerd per soort en overzichtelijk terzijde gelegd. De startspeler ontvangt 1 gouden en 1 zilveren munt, de andere spelers ontvangen 1 zilveren munt extra.
Het spel verloopt over verschillende ronden. Tijdens een beurt doorloopt de speler volgende fasen : 1) voer een actie uit : de speler kiest uit één van beide acties : - neem een gouden munt : neem de gouden munt van de meest linkse handelskaart waarop nog een munt ligt - koop een antiquiteitskaart : neem een kaart uit de vitrine en betaal de kostprijs (tussen 2 en 4). De kosten worden bepaald door de meest linkse handelskaart waarop nog een gouden munt ligt.
2) neem een collectiekaart (optioneel) : indien je aan de voorwaarde op de collectiekaart voldoet, mag je de kaart nemen. Je mag slechts één kaart per beurt nemen. Je mag deze stap ook uitvoeren als je een gouden munt neemt in fase 1, als je aan de voorwaarde van een kaart voldoet.
3) betaal belastingen : indien je meer dan waarde 8 aan munten hebt, leg je het teveel af.
De lopende ronde eindigt na de beurt waarin de laatste gouden munt van een handelskaart wordt genomen OF de laatste antiquiteitskaart uit de vitrine wordt gekocht. Doorloop de volgende stappen om de volgende ronde voor te bereiden. Verwijder de resterende antiquiteitskaarten (indien deze er nog zijn), trek er vier nieuwe en vorm een nieuwe vitrine (indien dit niet mogelijk is omdat de stapel is uitgeput, eindigt het spel), leg één gouden munt op elke lege handelskaart. De speler die normaal aan de beurt zou zijn, begint de nieuwe ronde.
Einde van het spel : - elke speler legt de antiquiteiten af waarvan hij slecht één exemplaar heeft weten te verzamelen - tel de waarden op van alle resterende antiquiteitskaarten en collectiekaarten De speler met de meeste punten wint het spel. Bij gelijke stand wint de speler met het meeste antiquiteiten.
De collectiekaarten : Deze vergen het verzamelen van bepaalde antiquiteiten en komen vaak voor in dezelfde vorm maar verschillende waarden, we noemen deze kleine en grote collecties. Je mag er meerdere van dezelfde soort verzamelen, maar als je reeds een grote collectie hebt, mag je de kleine collectie niet meer nemen. Je moet dus het risico nemen en eerst de kleine collectie nemen vooraleer voor de grote te gaan.
Titel : Das vermächtnis des Maharaja Auteur : Michael Schacht Uitgeverij : Abacusspiele Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 10+
Met NMBR9 brengt Abacusspiele een spel voort dat in het rijtje met Qwixx, Quinto en vooral Träxx zou passen. De doos omvat 80 puzzelstukken, waarvan telkens 8 stukken met de nummers 0 t.e.m. 9, alsook 20 cijferkaarten (2x de waarden 0 t.e.m. 9). Deze cijferkaarten worden geschud en als trekstapel in het midden van de tafel gelegd en het spel kan beginnen.
Eén van de spelers draait de bovenste cijferkaart om en vernoemt het cijfer op de kaart. Alle spelers krijgen nu een puzzelstuk met het desbetreffende cijfer en gaan dit voor zich leggen. Daarna wordt het volgende kaartje omgedraaid en wordt dit herhaald. Dit gaat zo door tot alle 20 kaarten zijn omgedraaid en elke speler dus 20 puzzelstukken heeft gebruikt.
De puzzelstukken dienen volgens enkele regels geplaatst (gebouwd) worden. - het cijfer van het puzzelstuk moet zichtbaar zijn, maar mag wel georiënteerd worden zoals je wil - op niveau nul (tafel) mogen zo veel stukken liggen als je wil - elk puzzelstuk moet grenzen met één zijde (van één vierkantje) aan een puzzelstuk op hetzelfde niveau (tenzij dit het eerste puzzelstuk op dit niveau is) - als je een puzzelstuk op een hoger niveau plaatst, moet dit volledig ondersteund worden met onderliggende tegels - het puzzelstuk moet ook op minstens twee andere puzzelstukken geplaatst worden en mag dus niet volledig op één stuk gelegd worden
Nadat alle puzzelstukken gelegd zijn, breken de spelers hun bouwsel terug af, niveau per niveau. Je scoort de waarde van de tegel vermenigvuldigt met het niveau waarop de tegel zich bevindt. Op niveau nul scoren alle tegels dus nul punten. De speler met de meeste punten wint het spel.
+ wat een doos, wat een enorm goed gevulde doos + de miniaturen zijn erg fraai en voor mij persoonlijk een must + speel je liever met de kartonnen fiches? Geen probleem, deze zitten er ook bij + dit spel is een pure worker-placement, maar meaty en heavy, net waar we van houden + het spel heeft een hogere speelduur, maar de tijd vliegt voorbij + het thema is erg grondig uitgewerkt, val je hiervoor dan is het totaal je ding + de spelregels zijn erg lijvig, maar prima geschreven (er is overigens een fantastische Nederlandse vertaling online te vinden) + de vormgeving is fraai, de iconografie erg duidelijk en intuïtief, proficiat Mindclash + eens je bezig bent, is alles zo duidelijk en wordt het een erg toffe puzzel + de diverse arbeiders die hun voordeeltjes hebben, de keuzes die je moet maken, de diverse einddoelen waarop je kan spelen, ...
- de grondstofblokjes zijn niet altijd even duidelijk van elkaar te onderscheiden (afh. de ondergrond waarop ze liggen) - de speelduur zal spelers ook afschrikken, net als de hoeveelheid materiaal en de regels als je die voor een eerste keer moet vatten - de kostprijs van dit spel ligt hoog, erg hoog, het lijkt een beetje standaard te worden, maar je betaalt voor de kwaliteit alleszins
Conclusie : Anachrony bombardeert zich onmiddellijk tot één van mijn persoonlijke favorieten. Ik wil dit spel terug herspelen, en liever snel dan laat. Enerzijds omdat de regels natuurlijk nu nog fris in het geheugen zijn geprent en het dan toch iets handiger is om uit te leggen en te spelen, maar anderzijds gewoon omdat de eerste sessie me zo goed bevallen is. De exosuits zijn machtig om te zien en geven het spel zeker een meerwaarde. Het spel is stevig, maar toch gestroomlijnd. Het tijdreizen lijkt op het eerste zicht complex, maar eens je bezig bent, loopt dit erg vlot en heb je echt het gevoel dat het spel je wil overbrengen. Ik zou je niet aanraden om dit spel blindelings te kopen, daarvoor is het net dat tikje te duur (zeker omdat je het best met de miniaturen koopt), maar probeer het alleszins eens een keertje en beslis dan zelf maar of het iets voor jou is of niet.
+ méér dan fantastisch artwork + een overfunded KS-project, dit wil zeggen héél wat stretchgoals + variatie, variatie, variatie ... door alle mogelijke goden tegen elkaar uit te spelen + herspeelbaarheid is enorm + speelduur is kort, zodat je verschillende potjes na elkaar kan doen + spelregels zijn superkort en superduidelijk + dit spel kan je aan het kleinste kind aanleren, maar is oh zo moeilijk om te winnen + de uitvoering van dit spel is fraai, erg fraai, je laat het zonder problemen op je salontafel staan prijken + ...
- totaal geen negatieve punten op te merken hier
Conclusie : het is wel duidelijk dat ik in de wolken ben (letterlijk en figuurlijk) van dit spel. Santorini is zo'n abstract hebbedingetje dat in elke collectie thuishoort. Ook al ben je niet onmiddellijk fan van het abstracte genre, dan gaat dit spel, door z'n schoonheid je toch bekoren. Het herbergt zo veel mogelijkheden en diversiteit en is toch oh zo simpel om uit te leggen. Elke keer dat je met een unieke combinatie aan goden speelt zal je spel totaal anders zijn, ga je anders moeten denken en je strategie aanpassen. De leuze "30 seconds to teach, a lifetime to master" is volledig van toepassing. Ik zou zelfs durven stellen dat, indien mijn partner me hierbij wil helpen, dit spel meer dan 100 plays zou kunnen halen op een jaar. Dit spel zal op die manier elke euro waard zijn. Moest er al zoiets bestaan als een "seal of excellence van SpinLi", dan gaat Santorini hier zeker mee aan de haal.
+ het artwork is erg fraai en thematisch + de miniatuurtjes zijn fijn, maar ook weer geen must voor de gameplay op zich + het is een relatief toegankelijk familiespel waarvan de moeilijkheidsgraad te vergelijken is met Ticket to Ride + het spel speelt op zich erg vlot, eens je de diverse acties kent, loopt het als een trein
- als je met de volle bezetting speelt, is er te veel downtime, uiteindelijk speelt iedereen z'n beurt volledig apart - de spelregels zijn op zich erg duidelijk, maar gezien de hoeveelheid aan diverse acties en mogelijkheden had een overzichtje of verduidelijkende symboliek op het speelbord erg handig (een must!) geweest - qua herspeelbaarheid weet ik het niet zo goed met deze titel, het lijkt me vaak hetzelfde te zijn - de speelduur is volgens mij enkel met drie spelers in verhouding tot het speelplezier (misschien lukt vier ook nog als iedereen stevig doorspeelt)
Conclusie : In the name of Odin is één van de Essen-titels die redelijk lang is blijven liggen ondanks het feit dat het een erg toegankelijk spel is. Ik ben wel erg blij dat ik hem eindelijk op tafel heb gekregen en ik heb me zeker wel geamuseerd. We speelden met de volle bezetting en dan kom je al gauw de sterkere en mindere punten te weten. Het spel is toegankelijk, echt wel gericht op de niet-veelspeler ook, maar zal ook zeker liefhebbers weten te boeien. Of het echter een blijvertje is, dat durf ik te betwijfelen, daarvoor omvat het spel misschien net iets te weinig. Het grootste probleem vond ik de wachttijden tussen de beurten. Elke speler speelt z'n beurt volledig af vooraleer de volgende speler aan de beurt is en je beurt is niet één actie, maar kan wel wat zaken omvatten. Je kan wel enigszins anticiperen en op voorhand je acties plannen, maar vaak wordt dit nog in de war gestuurd doordat iemand anders met je favoriete gebouw weg is of net op raid is gegaan en net die kaart heeft weggenomen waarvoor je ging. Liefhebbers van het thema kan ik het wel aanbevelen om een keertje te genieten van het prachtige artwork en vooral de eigenschappen van de gebouwen en helden trachten te combineren. Solide ... ja, slecht ... zeker niet, altijd zin om dit te spelen ... dat nu ook weer niet!
+ zéér kwalitatief materiaal + speelbaar vanaf jonge leeftijd, maar ook boeiend voor de veelspeler + supersnel tussendoortje dat zeker weet te boeien + interessant keuzesysteem om de tegels te veroveren + beetje puzzelen, beetje dominoën, dat beviel ons wel + korte spelregels, je bent onmiddellijk bezig + variantjes voorzien voor extra punten, gooi ze gelijk in de strijd zou ik zeggen + je kan dit spel zelfs 2 keer in het Nederlands aanschaffen, Blue orange heeft de internationale versie (met Nederlandstalige spelregels incluis), WGG heeft de Nederlandstalige versie.
- voor de die-hards sowieso te weinig inhoud (maar dat wil dit spel ook helemaal niet pretenderen)
Conclusie : ons is Kingdomino absoluut bevallen. Het is een charmant tussendoortje met kwalitatief stevig materiaal. Het oogt mooi, is kleurrijk, snel uitgelegd en nog sneller gespeeld. Dit is het perfecte tussendoortje of spel om niet-spelers te overtuigen. Iedereen gaat zich toch op zijn manier geamuseerd hebben bij dit spel. Het puzzelaspect is fijn, maar niet overheersend en vooral het tegel-neem-systeem leent zich tot hergebruik in andere "grotere" spellen. Ik kan je enkel aanraden om dit spel een keertje op tafel te gooien, het is alleszins geen verloren tijd. Op beurzen lijkt mij dit het perfecte demo-spel.
The oracle of Delphi (TMG/Pegasus spiele/999 games) :
+ als Feld-fan kunnen we dat enkel als positief puntje neerpennen + Feld brengt dit keer een a-typisch Feld-spel, met toch de gekende Feld-ingrediënten + het race-aspect van het spel is wel tof, je moet echt optimaliseren, want elke actie telt + er zijn héél erg veel mogelijkheden en routes naar de overwinning volgens mij + er is al bij aanvang van het spel discussie over de speciale eigenschappen van de boottegels die elke speler heeft, maar toch komt alles netje bij elkaar + gelukkig is het spel relatief kort, want AP loert achter de hoek + het materiaal is rijkelijk aanwezig, kleurrijk en speelt lekker
- de speciale eigenschappen van de boottegels zullen wel uitgebalanceerd zijn, maar er is wel het risico dat het ene makkelijker te spelen is als de andere, of dat de situatie zich meer leent tot de ene dan de andere eigenschap - het speelbord durft wel héél druk te worden met al die kleurtjes, als je te veel gaat nadenken, dan zie je sowieso scheel - het is de bedoeling dat je buiten je beurt je acties al overdenkt, maar afhankelijk van de situatie kan héél wat veranderen, dit leidt toch wel tot wat AP - in ons exemplaar zat een drukfoutje in de groene opdrachttegels waar er één kant niet bedrukt was (erg raar en nog nooit meegemaakt, het lijkt me ook raar dat dit enkel bij mijn exemplaar zou zijn) - het opbouwen van het speelbord is al een moeilijke puzzel op zich, dat is de tol die je betaalt voor een modulair speelbord dat je dan toch probeert op te bouwen zoals in het voorbeeld
Conclusie : The oracle of Delphi is een typische euro met als extraatje het race-aspect. En het is volgens mij nu net dat aspect dat ervoor zorgt dat ook niet-Feld-fans dit spel absoluut ook een keer moeten proberen. Het vechten tegen de monsters is een lichte sluier Ameritrash, maar je kan ook op andere manieren zorgen dat je sowieso wint, dat kost tijd en is je eigen keuze. Het spel heeft zeker een leercurve en de mogelijkheden zijn enorm, zeker omdat het bord er telkens helemaal anders zal uitzien. De speciale eigenschappen van de boottegels gaan je ook in een bepaalde speelstijl duwen, dus elk spel zal anders zijn. Ik ben alleszins fan van dit spel en leg het graag meer op tafel. Maar het is in mijn ogen niet de beste Feld, daar moet het nog opboksen tegen andere kleppers à la Burgundy en Trajan.
+ prachtig geïllustreerde unieke kaarten + fraaie dobbelstenen + de eindscores liggen zéér dicht bij elkaar (5 spelers, slechts 2 punten tussen winnaar en laatste) + het verdelen van de buit is een erg fijn systeem vind ik persoonlijk + zelfs met de volle bezetting is de speelduur nog oké (maar misschien iets te lang voor een tussendoortje) + de gebruikte iconografie is even wennen, maar nadien erg duidelijk, bovendien worden alle kaarten netjes overlopen op de achterkant van de spelregels
- de geld- en puntenfiches zijn oké, maar in vergelijking met de kaarten en dobbelstenen wat minnetjes - de eindscores liggen zéér dicht bij elkaar dat je je afvraagt of het er toe doet wat je eigenlijk doet tijdens het spel - het verdelen van de buit is een fijn systeem, maar kan wel wat AP in de hand werken, als je buit gestolen wordt, moet je helemaal overnieuw gaan denken over de situatie die op dat ogenblik op tafel ligt - tijdens je eerste spel lijkt de iconografie wel wat overheersend
Conclusie : Als ik een tip mag geven, als je dit spel voor de eerste keer speelt, laat je het allemaal even gebeuren. Overloop elke kaart pas als deze in het spel komt en dan heb je geen last meer met de iconografie. Thief's market heeft een erg fijn verdeelsysteem van de buit, soms gebeuren er extreem interessante dingen. Je moet je keuze ook erg goed overwegen aangezien elk puntje echt wel telt. Ga je op lange termijn werken of op korte termijn? Ik weet nog niet welke het meest succesvol is, maar het zal spannend zijn. Hou altijd in je achterhoofd dat de punten het belangrijkste zijn, dus te extreem opbouwen is er hier niet bij. Af en toe kan het ook een beetje frustrerend zijn als je buit telkens weer wordt gestolen, maar dan wordt ook plotsklaps de centrale buit weer veel interessanter. Ik ga het dan ook bij dit woord houden voor dit spel "interessant". Ik heb er persoonlijk plezier aan beleefd, maar of het als tussendoortje op tafel komt, daar heb ik mijn twijfels over. Het spel zit zo in een schemerzone wat dat betreft, te kort en te beperkt voor een deftig spel, te lang en complex voor het snelle tussendoortje.
The oracle of Delphi (TMG/Pegasus spiele/999 games)
Het heeft z'n tijd geduurd vooraleer we het nieuwste spel van Stefan Feld in handen kregen. Uiteraard waren we zeer geïnteresseerd in deze titel en als je de beschrijving leest, het materiaal overschouwt of de spelregels doorneemt, dan begrijp je ook waarom. Feld doet met dit spel een keertje iets anders, geen punten-salade zoals collega-recensent Tom Vasel zegt, maar een race. Een race om als eerste aan de 12 opdrachten die Zeus je oplegt te voldoen. Bouw 3 heiligdommen, breng 3 offers, richt 3 standbeelden op en versla 3 monsters. De speler die hierin het eerste slaagt en dan zich naar het Zeusbeeld haast, wint naar alle waarschijnlijkheid dit spel. Naar alle waarschijnlijkheid want meerdere spelers kunnen in dezelfde ronde eventueel hierin slagen en dan zijn er enkele tie-breakers die over winst of verlies oordelen.
Het materiaal in de doos is kleurrijk, erg fraai en bovendien zit het Feldsgewijs goed vol. Een overzicht : 12 bordtegels, 6 stadstegels, 12 eilandtegels, 34 gunstfiches (betaalmiddel in dit spel), 48 zeusfiches (in de spelerskleuren), 8 scheepstegels (voor veranderlijke en unieke starteigenschappen), 4 schilden, 1 Zeusfiguur, 24 offers, 6 tempels, 24 monsters, 18 standbeelden, 24 goden, 12 heiligdommen, 4 schepen, 12 orakeldobbelstenen, 1 titaandobbelsteen, 1 gevechtsdobbelsteen, 42 wondekaarten, 30 orakelkaarten, 18 metgezelkaarten, 4 overzichtskaarten en 4 spelersborden. Het zou ons te ver leiden om al dit materiaal te gaan bespreken, maar dit staat erg netjes in de spelregels uitgelegd, alsook de opstelling van het spel. De spelregels verdienen overigens een speciale vermelding. Ondanks het feit dat het 12 pagina's telt (maar 12!), zijn er daarvan slechts 2 die effectief de acties moeten uitleggen die je kan gaan uitvoeren. Bovendien staat alles netjes afgebeeld op je spelersbord en overzichtje, dus je gaat er zo mee weg zijn. Er is ook nog een overzicht voorzien van alle mogelijke kaarten en ander materiaal met bijhorende info (super duidelijk). Ik vermeld er nog graag bij dat het speelbord willekeurig wordt samengesteld, dus samen met de variabele spelerseigenschappen, de veranderlijke tegels en de diverse kaarten in het spel gaat dit je reis telkens totaal anders maken en zelfs anders laten aanvoelen.
Het spel wordt gespeeld in ronden, waarin elke speler beurtelings 1 beurt heeft. Elke beurt bestaat dan weer uit 3 fasen (waarbij vooral de 2de telt, de anderen zijn erg kort). 1) Controleer je wondekaarten : - heb je 3 of meer gelijkgekleurde wondekaarten of 6 of meer wondekaarten in totaal, dan moet je aan je beurt verzaken en 3 wondekaarten naar keuze afleggen - heb je 0 wondekaarten, dan mag je 2 gunstfiches nemen of 1 god 1 stap vooruit zetten op je spelersbord - in de andere gevallen (meestal) gebeurt er gewoon niets 2) Voer je acties uit : - gebruik je 3 orakeldobbelstenen - gebruik eventueel 1 van je orakelkaarten (deze kaarten tonen gewoon dezelfde kleuren als die van de dobbelstenen). Je mag slechts 1 kaart per beurt gebruiken, deze wordt getapt en aan het einde van je beurt afgelegd - je mag de speciale godenacties gebruiken van goden die tot op het hoogste niveau van het spoor zijn geraakt 3) Eindig je beurt : - gooi je orakeldobbelstenen en zeg luidop welke kleuren je gegooid hebt. De andere spelers (enkel de andere) mogen 1 van hun goden 1 stap vooruit zetten op het spoor (op voorwaarde dat deze god al vertrokken is, goden die op de onderste tree staan mogen niet verzet worden) - indien je de laatste speler bent, gooi je ook de titaandobbelsteen. Gooi je een 6, nemen alle spelers 2 wondekaarten. Bij elke andere waarde wordt er vergeleken met de schildwaarde van de spelers. Is de titaan sterker, dan neemt de bewust speler 1 wondekaart.
De acties die je in dit spel kan ondernemen zijn kleurgerelateerd of niet. Je moet hiervoor kijken naar de kleur van je orakeldobbelstenen of orakelkaarten. Een overzicht van de niet-kleurgerelateerde acties : hiervoor gebruik je 1 orakeldobbelsteen naar keuze - trek 1 orakelkaart - neem 2 gunstfiches - bekijk 2 dichte eilandtegels en leg ze terug op hun plaats
Een overzicht van de kleurgerelateerde acties : hiervoor gebruik je 1 orakeldobbelsteen in de aangegeven kleur. Je kan dobbelstenen herkleuren door het afgeven van gunstfiches (volg het orakel wijzerszin) - schip verplaatsen : je moet je beweging eindigen op de kleur die je gebruikte (standaard kan je 3 vakken ver varen, maar dit kan door talloze bonussen verlengd worden) - monster bevechten : gooi de gevechtsdobbelsteen en tel de waarde van je schild erbij. Versla je het monster met waarde 9? Zo niet, kan je een gunstfiche afgeven om een nieuwe vechtronde te starten, het monster zakt dan met waarde 1. Je kan dit zo vaak herhalen als je wil (kan). Indien je het monster verslaat, leg je het op je spelersbord en verwijder je de opdracht en ontvangt de bonus. Gooi je trouwens een nul tijdens een gevecht moet je verplicht 1 wondekaart nemen. (mini-regeltje dat je misschien zou vergeten) - eiland ontdekken : je moet naast het eiland staan met je schip en de dobbelsteen gebruiken in de kleur van het eiland, draai de tegel om. Is het een plaats waar jij mag bouwen, dan zet je er een heiligdom, leg je deze opdracht af en krijg je de bonus. Is het geen eiland waar je kan bouwen, ontvang je de bonus van het eiland (zijnde 4 gunstfiches of 2 orakelkaarten of goden 3 stappen verzetten of je wondekaarten in een kleur afleggen en je schild opwaarderen) - heiligdom bouwen : gebruik de dobbelsteen in de kleur van het eilandveld en plaats je tempel op het eiland, leg de opdracht af en ontvang de bonus - offer inschepen : gebruik de dobbelsteen in de kleur van het offer op een aangrenzend veld naast je schip en stop het offer in je voorraad (je moet hiervoor wel plaats hebben, standaard kan je 2 zaken vervoeren). - offer brengen : gebruik de dobbelsteen in de kleur van de tempel waaraan je offert (zelfde kleur als offer trouwens) en leg het offer bij de tempel. Verwijder de opdracht en ontvang de aangegeven bonus. - standbeeld inschepen : gebruik de dobbelsteen in de kleur van het standbeeld op een aangrenzend veld
naast je schip en stop het standbeeld in je voorraad (je moet hiervoor wel
plaats hebben, standaard kan je 2 zaken vervoeren). - standbeeld oprichten : gebruik de dobbelsteen in de kleur van het aangrenzend standbeeldeiland, zet een standbeeld uit je scheepsvoorraad op het eiland, leg de opdracht af en ontvang de bonus. - wondekaarten afleggen : leg alle wondekaarten af in de kleur van de gebruikte dobbelsteen - god vooruitzetten : zet de god in de kleur van de gebruikte dobbelsteen 1 stap vooruit op het godenspoor
De orakelkaarten tonen overigens gewoon de kleuren van de dobbelstenen en kunnen voor de bovenstaande acties gebruikt worden. De goden hebben elk hun eigenschap die gebruikt kan worden zo gauw de godenstenen op de bovenste rij van het spoor liggen. Na gebruik worden de goden terug op de onderste rij geplaatst. Hun voordelen zijn de volgende : - Poseidon : verplaats je schip naar een plaats naar keuze op het speelbord - Artemis : draai een dichte eilandtegel om en neem de bijbehorende beloning - Ares : ligt je schip aangrenzend aan een monster, dan versla je het zonder te vechten, voer de actie voor de rest zoals normaal uit - Apollon : trek 1 orakelkaart, deze beurt mag je je dobbelstenen en kaart gebruiken als een kleur naar keuze - Aphrodite : leg al je wondekaarten af - Hermes : ligt je schip naast een stadstegel, dan neem je een standbeeld van een stadstegel naar keuze en scheep je deze in Als alternatief aan deze acties mag je er ook steeds voor kiezen om je god op de onderste rij te leggen en een orakelkaart te nemen.
De metgezelkaarten krijg je als bonus voor het verslaan van een monster, ze leveren je volgende voordelen op : - verplaats je schild éénmalig 2 stappen naar rechts, leg alle wondekaarten van de aangegeven kleur af - trek éénmalig 1 orakelkaart en je mag vanaf nu de dobbelsteen in de aangegeven kleur als joker gebruiken (voor eender welke kleur) - als je opteert voor de actie schip verplaatsen, mag je je schip 3 stappen verder verplaaatsen
Gunstfiches kunnen gebruikt worden om je dobbelstenen te herkleuren, om je vaarbereik telkens met 1 stap te verhogen en om een nieuwe vechtronde te initiëren bij een gevecht met een monster.
De bonussen voor het uitvoeren van opdrachten zijn : - zet 1 god 1 stap vooruit op het spoor - neem een metgezelkaart naar keuze in de kleur van het opgerichte standbeeld - neem 3 gunstfiches - neem 1 uitrustingskaart (deze ga ik niet overlopen, staan netjes in het spelregelboek)
Titel : The oracle of Delphi Auteur : Stefan Feld Uitgeverij : TMG/Pegasus spiele/999 games Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 70-100 min. Leeftijd : 12+
In Thief's market gaan de spelers zich onderdompelen in de onderwereld. Gedrocht, gespuis, krapuul, ... het zijn je beste vrienden in dit spel. Je gaat letterlijk stelen bij je medespelers om de grootste en meest waardevolle gangsters aan je ploegje ongeregeld toe te voegen. Elke schavuit gaat je een specifiek voordeel opleveren, zij het punten, mogelijkheden om dobbelstenen aan te passen, te zondigen tegen de reguliere spelregels, enzovoort. De speler die aan het einde van het spel het meeste invloed heeft verzameld in de vorm van invloedsfiches en handlangers die invloed hebben, wint het spel.
In het doosje (formaat Flip city, Harbour, Cthulhu realms) vinden we 5 spelersoverzichten, 13 custom dobbelstenen, 33 geldfiches, 33 invloedsfiches, een startspelermarker en 49 gespuiskaarten. Elke speler krijgt een spelersoverzicht, 1 goudfiche en diegene die als laatste iets heeft gestolen de startspelermarker. De kaarten worden per soort (A,B,C) geschud en als trekstapels klaargelegd. Van de A-stapel worden alvast 5 kaarten opengelegd als vitrine. Afhankelijk van het aantal spelers neemt de startspeler 13/11/10 dobbelstenen (voor 5/4/3 spelers) op handen. Het spel kan al beginnen!
De dobbelstenen tonen op vier zijden, de vier verschillende kleuren edelstenen in het spel, één zijde met goudsymbool en één zijde met invloedssymbool.
Het spel verloopt over verschillende ronden, waarbij elke ronde bestaat uit 2 fasen : 1) de buit verdelen : De startspeler gooit de dobbelstenen en voegt de startspelermarker aan dit aanbod toe. Daarna neemt hij een willekeurig aantal van deze objecten bij zich. Daarna heeft de volgende speler (klokwijzerzin) de keuze om ook iets uit het aanbod te nemen OF alles te stelen wat een andere speler reeds nam. Indien hij dit doet, moet hij minstens één object van het gestolen goed terug in het midden van de tafel leggen (dobbelstenen worden dan hergooid). De rest legt hij voor zich neer, dit brengt met zich mee dat je niet mag stelen van een speler die één object voor zich heeft liggen. Zo gauw elke speler iets voor zich heeft liggen, is alles verdeeld en gaan we over tot fase 2. 2) aankopen doen : Vertrekkende van de (eventueel nieuwe) startspeler kunnen de spelers met hun dobbelstenen het gespuis uit de vitrine kopen. Op de zijkant van de kaart staat aangegeven welke edelstenen de speler moet afgeven. Een goudfiche wordt aanzien als een joker en kan voor elke kleur edelsteen doorgaan. Let wel, dobbelstenen met een goudsymbool mogen nog niet ingezet worden als zijnde goud. In principe mag elke speler slechts max. 1 kaart aanschaffen, tenzij hij over een eerder gekochte kaart beschikt die dit tegenspreekt. Zo gauw alle spelers de kans hadden om een kaart te kopen, ruilen de spelers die nog een dobbelsteen hebben met een goudsymbool of invloedssymbool deze in voor respectievelijk goudfiches (die in de volgende ronde wel als joker gebruikt kunnen worden) en invloedsfiches. De vitrine met kaarten wordt aangevuld. Indien er onvoldoende kaarten van een soort zijn om aan te vullen, worden 5 kaarten van de volgende stapel gebruikt (er zijn op dat moment meer dan 5 kaarten beschikbaar). Alle dobbelstenen (ook de niet-gebruikte) worden afgegeven en er volgt een nieuwe ronde, tenzij er onvoldoende C-kaarten zijn om de vitrine aan te vullen.
Als de vitrine niet aangevuld kan worden, eindigt het spel en scoort de speler met de meeste invloed op z'n kaarten nog 3 invloedsfiches, de tweede speler scoort er nog 1. De speler met het meeste goudfiches krijgt ook nog 3 invloedsfiches, er is geen tweede plaats. Bij gelijkstand scoor je één invloed minder. De speler tellen al hun invloed op (fiches en kaarten) en de speler met het meeste invloed wint!
De 49 kaarten zijn allen uniek en herbergen een unieke eigenschap. Al deze eigenschappen staan netjes opgelijst op de achterkant van de spelregels en in het kort op de spelersoverzichten. De meest voorkomende zijn : - ruil een bepaalde edelsteen in tegen een andere kleur - scoor X aantal punten aan het einde van het spel - indien je dobbelsteen inruilt met goud/invloedsymbool krijg je één goud/invloedsfiche extra - krijg invloedsfiche afh. van het aantal ingeruilde edelstenen/dobbelstenen/...
Titel : Thief's market Auteur : Dave Chalker Uitgeverij : TMG Aantal spelers : 3-5 Speelduur : 30-50 min. Leeftijd : 14+
Het bordspel Mysterium was vorig speeljaar één van de grotere hits. Het coöperatieve spel waarin één speler als geest hints geeft aan allerhande helderzienden om gezamenlijk op zoek te gaan naar de moordenaar, de plaats en het moordwapen en dit binnen een tijdspanne van 7 uur. Nu brengt de digitale cel van Asmodée het spel naar de tablet op iOS, Android en PC.
In de persmededeling sprak men van de volgende zaken : - een paranormaal-geïnspireerd thema, vertrekkende vanuit het bordspel met gemoderniseerde en oogverblindende illustraties en animaties - het interpreteren van afbeeldingen en dynamische discussies - volledig coöperatief onderzoek, iedereen wint of iedereen verliest - asymmetrisch spel, 2 rollen die totaal anders aanvoelen - sterke en intrigerende verhaallijn - hoge herspeelbaarheid, grote keuze tussen kaarten en overeenkomsten - gebruiksvriendelijke interface met beschikbare spelregels en aanpasbaarheid van de moeilijkheidsgraad
Voldoet dit spel nu aan al die bovenstaande beloftes, we gaan hier even dieper op in en vertrekken vooral vanuit het bordspel, wat uiteindelijk onze core-business is. Qua graphics en animatie kunnen we erg snel en duidelijk zijn, die zijn erg mooi. Natuurlijk was hier niet zo veel uitdaging te zoeken, want de kaarten en afbeeldingen uit het spel konden gewoon behouden blijven. Er is wel dat beetje extra door de geluiden die er op zijn geplakt. Op de website van Asmodée kon je overigens ook een soundtrack downloaden die je bij een speelsessie kan afspelen, dus dat brengt beiden netjes terug in balans.
Qua spelverloop en werking van de app hebben we geen foutjes of oneffenheden kunnen vaststellen. Het verloopt allemaal zeer vlot en een potje kan je wel erg snel afwerken. Het enige wat me wel tegen de borst stoot is dat de grootste kracht van het bordspel, nl. de al-dan-niet-onderlinge communicatie hier volledig wegvalt. In de multiplayer kan je via een soort chatsessie wel communiceren met de anderen waarmee je speelt, maar dit werkt toch niet zoals je rond een tafel zit. Het doel en de manier van werken zijn natuurlijk identiek, maar de charme van het bordspel is nu net dat je als geest de anderen hoort sukkelen, filosoferen en er totaal naast zitten.
Als je met de multiplayer aan de slag wil, zal je je wel even moeten aanmelden op de Asmodée digitale website om een account aan te maken. Op zich logisch en overzichtelijk en bovendien niet moeilijk om dit te doen, maar het had fijn geweest als je hier gewoon ook als een soort van gast had kunnen deelnemen aan speelsessies. Dat bespaart toch wat gedoe en zou velen misschien sneller aanzetten om deel te nemen.
Conclusie : Mysterium blijft er op de app even indrukwekkend uitzien, speelt erg vlot en ademt zeker het thema volledig uit. Maar ... de grote kracht van discussie, non-verbale communicatie en onderlinge spanning gaat wel wat verloren. Bovendien spitst de IA van de app zich erg toe op overeenkomstige voorwerpen op de kaarten, wat in realiteit vaak gewoon niet mogelijk is. Je gaat het spel kunnen aanpassen aan je deelnemersveld als je het bordspel speelt en gaat ook hints en tips geven die inhoudelijk met de kaarten te maken hebben of ik ken zelfs spelers die zich vooral bezighouden met overeenkomstige kleuren (wat ik persoonlijk wat flauw vind). De app werkt wel erg goed en is zeker z'n geld waard ... maar als je er de tijd en het gezelschap voor hebt, zou ik altijd het bordspel prefereren.
Titel : Mysterium Platform : iOS/Android/PC Ontwikkelaar : Playsoft Uitgeverij : Asmodée digital Prijs : 7 euro
+ de WYG-trein dendert lekker voort op een golf van fantastische spellen + deze titel raakt mijn softspot wat moeilijkheidsgraad betreft, eenvoudig qua gameplay, maar toch diverse mogelijkheden + dit spel is makkelijk om uit te leggen, wegens materiaal zo overzichtelijk opgebouwd + de gebruikte iconografie is op sommige plaatsen een beetje wennen, maar is eigenlijk reuzegoed gedaan + er is bijzonder weinig interactie mogelijk in dit spel, elkaar blokkeren is er bijna niet bij (met uitzondering van het kleine voordeel dat de eerste speler overal krijgt), maar het stoort totaal niet + het materiaal is fraai, simpel maar goed + de opzettijd is erg kort, je bent zo aan de slag + iedereen heeft wel het gevoel dat hij op een gegeven moment punten aan het scoren is en combo's aan het maken
- de scores kunnen serieus oplopen, dus aan het eind heb je beter wat hoofdrekentalent of een rekenmachine bij de hand - de eerste rondjes kan je misschien nog wat zitten sukkelen met alle mogelijkheden, maar al gauw stippel je je weg uit - qua kleurgebruik van het speelbord is het nogal geel naar mijn bescheiden mening, mij houdt het niet tegen, maar ik vrees dat er aantrekkelijkere spellen op de markt komen qua uitzicht - het verschil qua punten aan het eind is wel duidelijk tussen de spelers onderling, hier komt het niet op één puntje aan (meestal denk ik)
Conclusie : ik heb een hele tijd op deze titel zitten wachten en het is de moeite waard geweest. Railroad revolution herbergt een spel met de mogelijkheden en speelgevoel van Zhanguo, Signorie en Nippon, maar lijkt makkelijker omdat de mogelijke acties beperkter en gestroomlijnder zijn. Ik vind het echter geen "makkelijker" spel, ook hier zal je serieus uitgedaagd worden om de beste combinaties te gaan zoeken. Ik hoop het spel alleszins snel terug op tafel te krijgen, want het is me erg bevallen.
We gaan het niet onder stoelen of banken steken, wij zijn grote fans van What's your game. De spellen die ze de laatste drie jaren op de markt brengen, zijn van zo'n hoog niveau dat we ze altijd graag op tafel gooien. Daarvoor waren hun spellen heavy euro's die iets te complex waren naar mijn bescheiden mening. Vinhos, Madeira, Vasco da Gamma zijn ook ronkende namen ... maar ze komen gewoon iets minder aan bod wegens hoge complexiteit en oplopende speelduur. Maar schotel ons een Zhanguo, Nippon, Signorie voor en wij zijn gelukkig. Ook nu trekken ze de lijn door met hun nieuwe "Railroad revolution". De spelers gaan op zoek naar de gebruikelijke overwinningspunten door spoorlijnen aan te leggen van de oost- naar de westkust van de VS. Daarnaast proberen ze ook nog wat voordelen te doen aan telecommunicatie en opdrachten te vervullen. Zoals uit de beschrijving zal blijken, zijn er diverse wegen naar de overwinning en kunnen punten op verschillende manieren behaald worden.
In de doos vinden we een overzichtelijk speelbord, 4 spelersborden, 64 arbeiders (in 5 kleuren), 52 gebouwen (in spelerskleuren), 68 rails (in spelerskleuren), 12 prestatiemarkers (in spelerskleuren), 48 telegraafaandelen, 6 telegraaftegels, 13 stadstegels, 24 treintegels, 38 opdrachttegels, 9 dealtegels, 4 opstellingstegels (dubbelzijdig), 1 startspelerfiche en 52 geldfiches in verschillende waarden. De spelopstelling is relatief snel. Elke speler ontvangt een spelersbord, 600 dollar, 3 telegraafaandelen, 5 arbeiders (4 neutrale witte en 1 gespecialiseerde), 1 treintegel, 2 doeltegels en een extraatje van de startopstelling. Dit alles staat stapsgewijs en netjes uitgeschreven in de zeer overzichtelijke en goed geschreven spelregels. Bovendien kan ik éénieder ook het filmpje van Paul Grogan "Gaming rules" aanbevelen.
Doel van het spel is je eigen acties optimaliseren om een zo goed mogelijk netwerk van treinen en telegraafhuizen uit te bouwen. Waardeer zeker ook je prestaties in de drie sporen op, zodat ze aan het eind van het spel nog extra veel punten opleveren. Punten scoor je voor de volgende zaken : - 8 punten voor elke actieve treintegel - punten voor volbrachte opdrachttegels - punten voor de drie prestatiesporen (gebouwde stations, telegraafhuizen en verbonden steden aan de westkust) - 5/8 punten voor de telegraafhuizen (2 aangrenzende) De speler met de meeste punten wint het spel. Bij gelijkstand wint de speler met het meeste resterende geld. Vertrekkende van de startspeler voeren de spelers hun beurt uit in klokwijzerzin tot één van de spelers z'n laatste huis of rail van z'n spelersbord verwijderd dat links van z'n logo staat (zie afbeelding onder). Dan wordt de lopende ronde nog afgespeeld en krijgt elke speler nadien nog één beurt.
In een beurt doorloop je de volgende stappen : 1) neem een arbeider van naast je bord 2) plaats de arbeider op één van de vier mogelijke acties op je spelersbord 3) voer de gekozen actie uit Indien je geen arbeiders meer naast je speelbord hebt, neem je eerst alle arbeiders van je spelersbord en zet je onmiddellijk er terug één in. De vier acties die het spel met zich meebrengt zijn : een station bouwen, je spoorwegennet uitbreiden, je telegraafnetwerk uitbreiden, handelen.
Daarnaast zijn er enkele zaken die gedurende heel het spel in acht genomen moeten worden : - Je mag de effecten van de acties in eender welke volgorde uitvoeren. Zo kan je bijvoorbeeld eerst geld incasseren om nadien de actie te betalen - Je moet telkens je beurt eindigen met 4 arbeiders. Sommige acties vragen om arbeiders af te geven, maar je mag dus nooit met minder dan 4 arbeiders eindigen. - Je mag ten allen tijde telegraafaandelen verkopen aan de voorraad voor 150 dollar, omgekeerd geldt dit niet - Je mag ten allen tijde een arbeider (kleur naar keuze) aanschaffen voor 800 dollar (dit is duur, maar kan ten gepaste tijde nuttig zijn) - Indien je een treintegel mag nemen, mag je volledig zelf kiezen, je mag een tegel meerdere keren bezitten en je mag zoveel treintegels hebben als je wil
De acties even uitgelicht : 1) een station bouwen : neem het meest linkse station van je spelersbord en zet het op een stad die aangesloten is op je netwerk van rails. Betaal de kosten die boven de stad staan en ontvang de specifieke actie, het verwerven van specialisten, die de stad met zich meebrengt (elk spel anders afhankelijk van de stadstegel die erbij komt te liggen). Daarnaast ontvangt de speler die als eerste een station in een stad bouwt een extraatje. Elke speler kan maar één station in een stad bouwen, maar elke speler kan er wel terecht.
2) aan je treinnetwerk bouwen : neem de twee meest linkse rails van je spelersbord en plaats ze op het speelbord. Ze moeten je netwerk verlengen en moeten niet noodzakelijk verder gebouwd worden op een station. Je mag de rails achter elkaar leggen of op diverse plaatsen in je netwerk plaatsen. De vaste kosten zijn 400 dollar, daarenboven komt 100 dollar voor elk driehoeksymbooltje op je weg (dit stelt ruw terrein voor). Indien je een rail plaatst op een plaats met een dealsymbool, moet je na je actie de dealtegel afhandelen.
3) aan je telegraafnetwerk bouwen : neem het meest linkse gebouw van je spelersbord en plaatst het op een telegraafvakje op het speelbord naar keuze. De speler die als eerste een gebouw in het vakje plaatst krijgt een bonus. Je ontvangt de aangegeven aandelen en daarenboven kan je de telegraaftegel activeren na het betalen van de kosten. Indien je een vak activeert met een dealsymbool, moet je na je actie de dealtegel afhandelen.
4) handelen : neem het meest linkse gebouw of rail van je spelersbord en ontvang het aangegeven aantal dollar. Daarnaast mag je één van je treintegels omdraaien. Draai je deze van de actieve naar passieve kant, dan voer je de actie van de tegel uit. Indien je de omgekeerde weg bewandelt, doe je voor de rest niets, maar is de treintegel terug actief voor een volgende keer (en is hij bovendien 8 punten waard aan het einde van het spel).
* Dealtegels : indien je een actie uitvoert met een dealsymbool, wordt de bovenste dealtegel afgehandeld. De actieve speler mag de twee afgebeelde acties uitvoeren indien hij dit kan en wenst (of één of geen). Daarna mogen de andere speler in klokwijzerzin één van beide acties uitvoeren. Al deze acties vergen het inleveren van aandelen, dus je moet ermee rekening houden dat je dit aantal aandelen probeert achter de hand te houden. * Doeltegels : indien je de gevraagde arbeider op je doeltegel krijgt en je voldoet aan de ganse vraag van de tegel, leg je de arbeider af, draai je de opdrachttegel om en krijg je er een nieuwe van een hoger niveau. Je trekt 3 nieuwe tegels, kiest er één en legt de overige twee onder de bewuste trekstapel. De volbrachte doeltegels leveren punten op aan het einde van het spel.
Het spelregelboek geeft ook een mooi overzicht van alle mogelijke symbolen die in het spel voorkomen. Dit alles is redelijk intuïtief en je zijn erg duidelijk zodat ze geen al te grote problemen met zich mee zullen brengen. Het gaat dan om de symbolen op de doeltegels, de prestatiesporen, de voorbereidingstegels, de treintegels, de telegraaftegels, de bonussen van de steden, de dealtegels en vooral op de achterkant van de spelregels de speciale mogelijkheden van de specialisten. Indien je een specialist inzet bij het uitvoeren van je actie (stap 1), levert deze je een eigenschap op (allen divers, afhankelijk van de kleur van arbeider en de gekozen actie). Zo levert de ene je geld of kortingen op, de andere zorgt dat de actie rendabeler wordt, nog een andere zorgt voor punten aan het einde van het spel. Elke specialist kan telkens gebruikt worden als een witte "neutrale" arbeider om ze op de doeltegels te kunnen plaatsen.
Titel : Railroad revolution Auteurs : Marco Canetta & Stefania Niccolini Uitgeverij : What's your game Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45-90 min. Leeftijd : 12+
+ deze nieuwe versie heeft prachtig artwork op z'n puzzels (in vergelijking met de oorspronkelijke versie) + dit spel is vernieuwend, het puzzelaspect gecombineerd met semi-coöp maakt het wel speciaal + je gaat uitgedaagd worden om, zelfs op het makkelijkste niveau, de puzzel in elkaar te krijgen + het is constant afwegen of en welke medespeler je punten wil geven + je moet echt wel samenwerken om dit taakje tot een goed einde te brengen, maar dan liefst op een manier in jouw voordeel + de puzzels staan netjes als overzicht op de achterkant van het spelregelboekje, erg fijn
- de scoremarkers zijn toch iets te petieterig naar mijn smaak - het artwork van de drukknoppen en machine is niet conform met de puzzels - de puzzels zijn bloedmooi, maar erg moeilijk om gewoon zo al in elkaar te puzzelen, het is wel even kijken - de spelregels zijn op zich redelijk eenvoudig, maar ze zijn niet echt vlekkeloos geschreven (maar eens je het spel een keertje hebt doorgespeeld is alles wel duidelijk) - de puzzels staan netjes als overzicht op de achterkant van het spelregelboekje, erg fijn, tenzij je tijdens het spel de spelregels nog eens moet checken - in de rechteronderhoek staat met een klein sterretje de oriëntatie van de tegel aangegeven, iets te klein om het goed te zien (maar ook weer niet onoverkomelijk)
Conclusie : Mess machine is een fijn tussendoortje dat eigenlijk compleet "nieuw" aanvoelt. Ondanks de eenvoudige spelregels zal bij het eerste spel niet onmiddellijk duidelijk zijn hoe je het beste speelt. Dit spelletje moet je absoluut leren spelen om het te kunnen winnen. Natuurlijk wil je graag de puzzel netjes afkrijgen, maar anderzijds wil je vooral dat anderen een bepaalde actie uitvoeren. Ondanks het feit dat dit een relatief eenvoudig spelletje is, ga je toch uitgedaagd worden. Of de herspeelbaarheid ook groot genoeg is, zal nog moeten blijken. Ik vrees er een beetje voor. Eens je het een aantal keer gespeeld hebt, lijkt het nieuwe me er weer af en zijn er misschien wel toffere tussendoortjes. Het spel heeft wel wat kleine, negatieve puntjes (zoals je hierboven ziet), maar niets dat doorslaggevend is voor het spelverloop, dus wat dat betreft enkel lof in z'n categorie.
The Manhattan Project - Energy empire (Minion games) :
+ de doos zit tsjokvol materiaal, dat overigens erg fraai is te noemen + het spelverloop is simpel, de mogelijkheden enorm + de spelregels lezen supervlot, ondanks het aantal bladzijden is alles onmiddellijk duidelijk + dit spel is een voorbeeld qua gebruik van iconen en symbolen (TOP!) + je hebt onmiddellijk zin om het spel terug te spelen, zelfs na elkaar en dat is straf voor een spel van deze omvang + het spel vliegt vooruit, voor je het weet zit je aan de slotronde + de gebruikte grondstoffen (olie, plastic), de dobbelstenen, alles komt tot z'n recht + de achievements zorgen voor unieke doelen zonder dodelijke combo's teweeg te brengen + alles lijkt enorm uitgebalanceerd en er zijn héél wat wegen naar de overwinning lijkt me
- jammer dat men niet enkel "Energy empire" koos als titel en dat men van Manhattan Project een melkkoe probeert te maken, het spel is op zich méér dan goed genoeg - de spelregels zijn prima geschreven, jammer van één klein foutje (tegenspraak inzake de olieprijs) - interactie? Wat is dat? - de prijs is stevig te noemen, zoals alle spellen die uit Amerika komen de laatste tijd (maar hij is het voor mij persoonlijk wel waard)
Conclusie : dit spel schiet niet voor niets naar de top van de hotlist van BGG. Energy empire is een must voor iedere euro-liefhebber. Persoonlijk heb ik Terraforming Mars nog niet gespeeld, maar medespelers leggen hem in de weegschaal met deze topper van 2016 en dat wil wel wat zeggen. De interactie in dit spel is wel nul komma nul, dus als je hiernaar op zoek bent, dan laat je het spel beter links liggen. Eigenlijk doe je dat best na een testsessie, want ook de die-hard ameritrasher heeft zich met dit spel geamuseerd. Ik ben alleszins erg tevreden over mijn aankoop en hoop het spel de komende weken nog frequent op tafel te krijgen.
+ prachtige geisha-kaarten, fantastisch artwork in het algemeen + klein, fijn, elegant ... zonder meer + de vier mogelijke acties zijn divers, zorgen voor een ander denkpatroon dat je moet aannemen + het spel is supersnel uitgelegd en erg vlug gespeeld, tenzij je elkaar in evenwicht kan houden + de spelregels zijn kort en erg duidelijk opgesteld
- het spel moet snel gedaan zijn, als je elkaar constant in evenwicht houdt, dan gaat het een beetje slepen - het doosje is zelfs nog te groot voor het weinige materiaal, het zou zelfs in het Love Letter-zakje kunnen passen - enigszins jammer dat dit enkel voor 2 spelers is, maar ik begrijp ook absoluut waarom het een 2-speler is, want dat is z'n kracht - weinig tot geen negatieve punten, het spel doet waarvoor het gemaakt is, niet meer maar zeker ook niet minder
Conclusie : Hanamikoji is een elegant kaartspelletje dat diverse spelmechanismen combineert, althans één aspect van diverse mechanismen. Zo zit er onder andere het "I pick, you chose"-mechanisme van Jolly & Roger erin, dat ons wel enorm weet te bekoren. Daarnaast is er het aspect van de geheime kaart, het afleggen van kaarten en vooral de juiste geisha's op het juiste moment winnen door middel van set-collecting. Het spel is kort, krachtig, maar vraagt toch wel wat denkwerk van de spelers. Ik ga niet zeggen dat dit spel het allerbeste is dat er is en dat het volledig aan de hype voldoet die nu op het internet raast, maar het is zeker een leuk spel. Het spel zal telkens anders verlopen. Het moment waarop je een bepaalde actie zal spelen hangt af van je handkaarten, maar je weet welke acties je nog zal moeten uitvoeren ... en vooral ook welke je tegenstander nog zal gaan doen. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik dit een interessant spelletje vind dat ik graag meer op tafel gooi als ik een medekandidaat heb.
+ een first-person-shooter in een bordspel, dat hadden we nog niet gezien + CGE staat garant voor jaarlijks iets nieuws en vernieuwend en dat is met deze titel niet anders + de componenten zijn fraai te noemen, groot speelbord, mooie mini's, toffe bloeddruppels + geen oeverloze regeltjes over de line-of-sight, damage, ... het is allemaal netjes en duidelijk + dit is een pure chaos en fun, maar toch moet je je acties erg goed wikken en wegen + als je je ietwat kan inleven in het thema en met wat termen goochelt, zorgt dit voor de nodige animo
- het speelbord is wel wat donker, dit komt het thema ten goed, maar het overzicht verliest er wat punten door - de gebruikte iconografie op de wapenkaarten is toch wel even wennen, fijn dat er een overzichtsblad bij zit - vijf spelers leidt tot nog meer chaos, misschien net ietsje te veel, bovendien heb je dan ook zeer weinig in handen - je hebt vaak wel het gevoel dat het spel zichzelf wat speelt, je bent bezig op een leuke manier, maar hebt geen typisch bordspelgevoel (kan natuurlijk ook als pluspunt worden aanzien)
Conclusie : Adrenaline is een titel die in de eerste plaats erg fraai toont op de tafel. Het speelt vlot, heeft een fijn concept en is absoluut geen straf om aan deel te nemen. Je hebt echter net dat tikje te weinig in de hand, waardoor het al gauw een reguliere slachtpartij dreigt te worden, waarbij diegene met het stevigste wapen de tikken kan uitdelen en de punten binnenrijft. Ik heb me persoonlijk niet verveeld en zeker ook geamuseerd, maar de volgende keer zou ik het graag met 3 (max. 4) spelers willen doen.
