Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
27-12-2013
Mount Everest (Rebel)
Bij het aanschouwen van de doos van dit spel hoor ik u al denken. "Hé, dat spel hebben we toch al een keertje gezien!" Wel ja en neen, dit is inderdaad ook een spel van dezelfde uitgeverij als K2, het spel waarin u de tweede hoogste berg ter wereld probeert te bedwingen en waarover u hier op de blog al het volgende kon lezen : http://www.bloggen.be/speleninlille/archief.php?ID=996744 In dit spel gaat u echter voor het summum, de hoogste berg ter wereld, de Mount Everest die moet overmeesterd worden. Bovendien gaat u dit nu niet zelf doen, maar bent u een gids op dit plezierreisje voor ervaren klimmers en rijke toeristen die denken dat ze deze prestatie ook in zich hebben. U gaat het geheel dus moeten coördineren en waar u in K2 nog enkel voor zichzelf moest zorgen, is dat hier geen doelstelling meer. U, beste alpinist, u overleeft zonder enig probleem, ... maar of uw gasten dat ook zullen doen, dat is nog maar de vraag.
Concreet is het spelverloop van dit spel erg gelijklopend aan K2, ook wat materiaal betreft. U krijgt wederom een dubbelzijdig speelbord, één met een moeilijker te beklimmen kant van de Mount Everest dan de andere kant, u gaat wederom 18 dagen spelen met de weertegels als klok en u heeft weer de keuze tussen zomer- of winterweer. U beschikt weer over een hand met klimkaarten om u weg naar de top tot een goed einde te brengen en u probeert vooral veilig en heelhuids terug beneden te geraken. U heeft ook weer twee tenten ter beschikking, maar u neemt het materiaal dit keer niet standaard mee, u zal in het basiskamp moeten beslissen welk materiaal u meezeult ... en des te meer materiaal, des te meer overlevingsmogelijkheden, maar des te minder plaats voor betalende gasten (die vooral punten opleveren natuurlijk). Ook de risicofiches zijn weer van de partij, de speler die in een beurt zich vergaloppeert en het meeste bewegingspunten op z'n kaarten heeft staan, zal hiervoor een kleine boete moeten inlossen.
Er zijn ook wel enkele verschillen en nieuwigheden in dit spel natuurlijk en het is niet enkel een nieuw speelbord met een nieuwe berg, dat zou iets te makkelijk zijn geweest, hoewel het voor de die-hard-alpinisten die ook van bordspellen houden misschien wel een leuke business zou zijn, al die uitbreidingen (ik ben benieuwd of de Botrange of de Lilse Bergen dan ook in het gamma zouden komen).
U krijgt eerst en vooral 2 persoonlijke spelersborden, deze stellen je twee alpinisten voor met daarop de bevoorrading en de gasten die ze meesleuren. De gasten worden aangegeven door fiches die dubbelzijdig bedrukt zijn. De voorkant toont de gast zonder dat deze de top bereikte, de achterkant laat dit dan weer wel zien. De gasten starten op de verschillende sporen die hun beschikbare zuurstof weergeeft (zoals in het basisspel een beetje). Ik vertelde u al dat er twee typen van gasten zijn, ervaren bergbeklimmers die met een hogere zuurstof starten en dus iets makkelijker overleven, maar ook minder punten opbrengen als u de taak volbrengt om ze tot boven te brengen en terug. De rijke toeristen daarentegen zijn iets vatbaarder om het leven te laten tijdens deze missie, maar leveren wel meer punten op. Indien u trouwens één van uw gasten noodgedwongen op de berg moet achterlaten, verliest u wel wat punten natuurlijk.
Een tweede nieuwigheid is een onbekend gebied op het speelbord. Dit deel is gevuld met tegels die gedekt zijn. Zo gauw je één van de tegels betreedt, wordt deze omgedraaid en ga je ofwel makkelijker of moeilijker kunnen passeren, heb je extra bewegingskosten of kan je helemaal niet bewegen en moet je terug naar de plaats waarvan je kwam.
De overwinningspunten van de gasten is ook nieuw. Indien je de top bereikt met de bergbeklimmers of toeristen krijg je onmiddellijk respectievelijk 2 of 3 punten. Breng je ze veilig terug beneden krijg je diezelfde punten nog een keer. Sterft er echter één van je gasten onderweg verlies je respectievelijk 3 of 4 punten.
De weertegels vertonen ook een nieuw symbool. Naast de acclimatisatie kan er dit keer ook een verboden zone verschijnen. Er mag dan niet bewegen worden op een bepaalde hoogte. Staat één van jouw bergbeklimmers daar op dat moment moet hij blijven staan en ter plekke overleven.
Tenslotte is er ook nog een wijziging in het zuurstofgebruik. In K2 zaten deze kaarten netjes in je trekstapel verwerkt. Nu zitten alle acclimatisatiekaarten in een aparte trekstapel. Indien je aan het begin van een ronde één van je zuurstoftanken aflegd (deze moet je ook vanuit het basiskamp meesleuren), mag je afhankelijk van de hoogte enkele kaarten van deze trekstapel nemen en er één houden. Nadien leg je één van je andere handkaarten af, zodat je die beurt ook maar met 3 kaarten gaat spelen.
Voor het overige gelden alle regels van K2 en is ook het spelverloop identiek. Dus lees gerust die recensie ook nog eens na als u dat wenst.
Titel : Mount Everest Auteur : Adam Kaluza Uitgeverij : Rebel Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 10+
+ retro-achtige gevoel dat over het ganse spel heerst + met relatief weinig, doch kwalitatief vol, materiaal een deftig spel + éénvoudig spelconcept, maar moeilijk om te winnen + sfeervol, echt zo'n spel dat je in een andere tijd doet belanden + je bent constant betrokken, aangezien zetten van je tegenstander ook belangrijk zijn + er zit meer tactiek en mogelijkheden in dan je op het eerste zicht denkt + je moet verder kijken dan je neus lang is en kan naast spelen voor jezelf ook (en vooral) anderen dwarsbomen
- de kleuren zijn bewust wat dof gehouden, maar het grijs van de kaarten lijkt in de verste verte niet op dat van het speelbord - de kaarten hadden iets meer onderscheid mogen vertonen, zodat het iets makkelijk is om de verschillen te herkennen - dit is zo'n spel dat tussen de mazen van het net glipt en dat in weinig collecties terecht zal komen (ik vergelijk het een beetje met de spellen van Spielworxxx op dat vlak)
In Mars needs mechanics speelt u een zootje wetenschappers die aan de hand van een economisch systeem trachten zo rijk mogelijk te worden. Door het aankopen en verkopen van onderdelen zullen bepaalde mechanismen kunnen opgebouwd worden. Deze leveren je een voordeeltje tijdens het spel, maar uiteindelijk gaat u ze met de glimlach terug afbreken, want u wil vooral de onderdelen terug gaan verkopen ... en als het even kan met winst natuurlijk. De speler die aan het einde van het verhaal het meeste centen in z'n voorraad heeft, wint het spel.
Het spel bevat een speelbord waarop de diverse onderdelen staan afgebeeld in een soort marktsysteem waarbij de waarde kan gaan van 1 tot en met 9. Alle onderdelen starten op 5, maar na elke ronde zal er gekeken worden welke onderdelen verkocht zijn geweest en in waarde zullen stijgen en welke niet verkocht zijn en in waarde zullen dalen. Zo zullen er 3 stijgers, 3 dalers en 1 status quo zijn. Rondom dit speelbord loopt dan ook een spoor waarop wordt bijgehouden met overeenkomstige fiches welke onderdelen zijn aangeschaft in een ronde en welke niet.
Een ronde bestaat uit een aantal beurten waarin spelers één verplichte actie hebben en daarnaast enkele optionele acties.
Als verplichte actie moet de speler ofwel een kaart uit de markt (bij aanvang van een ronde 8 kaarten) aanschaffen ofwel moet hij passen. Als er geen kaarten meer in de markt liggen of alle spelers na elkaar passen eindigt de ronde. Als je een kaart aanschaft, betaal je de huidige prijs van het onderdeel, neem je de kaart op handen en zet je de fiche naar de laatste plaats op het spoor om aan te geven dat het onderdeel gekocht is. Indien je past, doe je deze beurt niets, maar als de beurt terug bij jou komt, mag je vrolijk weer een kaart kopen of passen (tenzij alle andere spelers ook gepast hadden natuurlijk).
Optioneel kan een speler altijd een mechanisme bouwen of afbreken. Op deze mechanismen (bij aanvang van het spel worden er enkele gekozen) staat aangegeven welke onderdelen je hiervoor nodig hebt. Je legt deze voor je open neer en plaatst een eigen fiche op het mechanisme. Vanaf dat moment mag je de speciale bonus van het mechanisme gaan gebruiken. Je mag echter slechts één mechanisme hebben, dus als je een ander wil, moet je het huidige eerst afbreken, door je fiche terug te nemen en de kaarten terug op handen te nemen.
Op het einde van een lopende ronde doorloop je enkele stappen. Je past de waarden van de onderdelen aan. De drie eerste fiches op het spoor gaan 1 omhoog, de laatste drie gaan 1 naar beneden. (enkel bij de finale aanpassing mag je enkel 1 stijgen als er effectief ook gekocht is). Daarna mag je setjes gaan verkopen. Een set zijn 3 of meer identieke onderdeelkaarten. Je verkoopt ze tegen de huidige marktprijs van het onderdeel. Een speler heeft bij aanvang van het spel ook 2 jokerkaarten gekregen die hij bij in een set kan stoppen, maar ze leveren nul geld op. Daarna wordt de markt terug aangevuld tot acht (of met de resterende kaarten van de trekstapel). De startspelerpion wordt doorgegeven.
Als er geen kaarten meer in de trekstapel zitten of er is al twee ronden na elkaar geen aankoop meer geweest uit de markt, dan eindigt het spel. De speler met het meeste geld wint het spel. Mechanismen en handkaarten leveren niets meer op.
Deelnemers : Annelies, Eveline, Monique, Josee & Arne (in wisselende samenstelling) Gespeelde spellen : Qwirkle + uitbreiding en drie potjes Rummikub Speeldatum : 25/12/'13 Speelplaats : Kerstfeestje Van Dyck Opmerkingen
: Misschien niet meteen de meest sexy spellen op tafel gekomen vandaag, maar wel plezier gehad tussen het lekkere eten (waarvoor dank o mijne lieve schoonmoeder).
Café melange neemt ons mee terug naar het jaar 1910. Café central is één van de drukste bars in heel Wenen en héél wat bekende gasten doen er hun opwachtingen. Een erg populair drankje is de café melange, een koffie gemengd met opgeschuimde melk. Jij probeert in dit spel een plaatsje te bemachtigen aan tafel van de populaire figuren uit die tijd zoals Freud, Zweig, Klimt, Mahler, ...
Het speelbord toont de plattegrond van de bar bestaande uit drie soorten tafels (rond, vierkant, rechthoekig), drie kleuren (wit, grijs of bruin) en verschillend gekleurde stoelen. Je kan pas een stoel gaan innemen als je er één reserveert en dit doe je door reservatiekaarten uit te spelen. Natuurlijk kom je pas aan een definitieve stoel als er aan drie voorwaarden is voldaan. Als je hierin slaagt, krijg je de overwinningspunten afgebeeld op één van jouw gasten. Blijken deze gasten op het einde van het spel nog eens naast een bekendheid te hebben postgevat, dan leveren ze nogmaals punten op.
In een speelbeurt kan een speler kiezen uit twee mogelijke acties. Ofwel ga je 1 tot 3 kaarten uit je hand spelen (waarvan max. één actiekaart) en nadien een kaart terug bij op handen nemen ofwel trek je 3 kaarten (waarvan max. 1 actiekaart). Als je ervoor opteert om kaarten te spelen, moet je steeds kiezen voor wie je ze speelt, voor een neutrale bekendheid of één van je eigen gasten. Je start dan steeds een nieuwe rij of vult een bestaande rij aan. Kaarten mogen elkaar niet tegenspreken (als je bijv. al gekozen had voor een ronde tafel, mag je nadien geen rechthoekige meer kiezen). Telkens wanneer je een rij aanvult of start, zet je jouw markers of de neutrale op de mogelijke zitplaatsen. Bezette plaatsen zijn niet meer beschikbaar. Zelf heb je twee soorten markers die je kan gebruiken, dus je kan maximaal twee rijen voor jezelf hebben neerliggen. Er zijn ook twee neutrale rijen. Als je een rij aanvult, zal je markers moeten verwijderen die niet meer toepasselijk zijn.
Indien er op een gegeven moment slechts één marker van een kleur op het bord staat, wordt deze ingevuld met de gast of bekendheid. De markers worden terug beschikbaar voor een volgende gast of bekendheid. Indien je een eigen gast plaatste, scoor je onmiddellijk de overeenkomstige punten zoals aangegeven op de gasttegel. Je mag ten allen tijde twee identieke reservatiekaarten spelen als zijnde een joker. Als je een gast of bekendheid plaatst, verzet je de kelner een plaats naar rechts op het rondespoor. Deze geeft aan wanneer het spel eindigt, na 21 plaatsingen (verdeeld in drie ronden).
Er zijn ook actiekaarten in het spel, waarvan je er tijdens een ronde slechts één mag spelen. Het spel bestaat uit drie ronden, dus je kan maximum 3 actiekaarten spelen. Deze actiekaarten laten je toe om een bonusactie uit te voeren (zoals gasten van plaats te wisselen, bekendheden van plaats te wisselen of markers van het bord te verwijderen) of om bonuspunten te scoren door allerhande opdrachten (zoals op een paarse stoel zitten, aan een vierkante tafel zitten, twee gasten van eenzelfde kleur aan één tafel zitten, ...). Na het spelen van de kaarten, neemt de speler één kaart van de openliggende reservatiekaarten in de vitrine, nadien wordt deze terug aangevuld.
Indien je opteert om kaarten te nemen, neem je drie kaarten van de trekstapel of de vitrine. Eén kaart mag een actiekaart zijn.
Zo gauw er 21 mensen een plaatsje hebben genomen in het café eindigt het spel en worden er nog punten uitgereikt aan gasten die aan tafel zitten met een bekendheid. De bekendheid vermenigvuldigt de waarde van de gasten aan z'n tafel. De speler met de meeste punten wint het spel.
Titel : Café melange Auteur : Stephan Riedel Uitgeverij : Clicker spiele Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 10+
In prosperity bent u de leider van een grote natie. U probeert uw natie en steden uit te bouwen, maar moet vooral oog hebben voor de ecologie en de ecologische voetafdruk die u nalaat voor uw nakomelingen. In het spel draait alles om de prosperitypunten, maar er zijn nog vier factoren om rekening mee te houden : energie, ecologie, onderzoek en kapitaal. De speler die al deze parameters het beste in het oog houdt en balanceert, maakt kans op de overwinning.
Het spel verloopt over enkele decennia, vertrekkende vanaf 1970 tot 2030. In de 36 beurten die er gespeeld worden doorlopen de spelers steeds 2 fasen. Als eerste draaien ze de bovenste technologietegel om, deze tegels zijn de klok van het spel en vertonen één van de bovenstaande parameters. De speler die de tegel omdraait, kondigt deze parameter aan en de bijbehorende effecten worden uitgevoerd : - energie : indien je een positieve energiewaarde hebt, krijg je 50 euro per positief level, bij een negatieve energie moet je 100 euro betalen of 1 fiche op je vervuilingsspoor leggen - ecologie : indie je een positief ecologietotaal hebt, verwijder je één fiche per positief level van het vervuilingsspoor (indien er geen zijn, krijg je 50 euro per fiche die je nog mocht verwijderen). Indien negatief voeg je één fiche aan het vervuilingsspoor toe per negatief level. - kapitaal : per kapitaalsymbool in je stad krijg je 100 euro - onderzoek : per onderzoekssymbool in je stad mag je het overeenkomstig aantal plaatsen verder op de onderzoekssporen. Je kan vrij kiezen hoe je ze over beide sporen verdeelt. - prosperity : voor elk zichtbaar prosperitysymbool mag je een punt bijzetten op het scorespoor
Na deze fase mag de actieve speler 2 acties uitvoeren. Dit mogen dezelfde acties zijn en ze mogen in een willekeurige volgorde uitgevoerd worden : - inkomsten : neem 100 euro van de bank - opschonen : verwijder de bovenste fiche op het vervuilingsspoor - onderzoek : ga een stapje omhoog op één van beide onderzoekssporen - tegel aanschaffen : afhankelijk van waar je onderzoeksmarker staat, betaal je de kosten voor de tegel die je wil aanschaffen, je legt de tegel op je speelbord (op de correcte kleur), het kan zijn dat je dan een ander gebouw afdekt. Pas nadien onmiddellijk alle sporen aan. Zowel verwijderen voor de afgedekte tegel als toevoegen voor de nieuw geplaatste tegel. Enkel tegels hebben een onmiddellijk effect en worden niet op het spelersbord gelegd. Als de speler z'n 2 acties heeft uitgevoerd, komt de volgende speler aan de beurt om een tegel om te draaien en zijn 2 acties uit te voeren.
Het spel eindigt nadat alle 36 tegels zijn getrokken. Er vindt een slottelling plaats : - 2 x energie afhandelen (zoals bij het trekken van een tegel) - 2 x ecologie afhandelen (zoals bij het trekken van een tegel) - 1 x kapitaal afhandelen (zoals bij het trekken van een tegel) en nadien voor elke 300 euro 1 prosperitypunt toevoegen aan het scorespoor - 1 x onderzoek : de speler die het hoogste staat op het onderzoeksspoor krijgt 3 punten, de tweede krijgt er 1 (bij gelijke stand allen 2) - 1 x prosperity (zoals bij het trekken van een tegel)
De speler met de meeste punten wint het spel. Bij gelijke stand wint de speler met het meest resterende geld.
Titel : Prosperity Auteurs : Reiner Knizia & Sebastian Bleasdale Uitgeverij : Ystari Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 13+
Deelnemers : Robèr, Xander & Arne Gespeelde spellen : Madeira & The rats in the walls Speeldatum : 23/12/'13 Speelplaats : Spellenzolder SpinLi Opmerkingen
: De feestdagen staan voor de deur, tijd voor tong in Madeirasaus en hoe kan je dan beter opwarmen dan met een spelletje Madeira. Onze hersentjes zijn er in ieder geval warm van geworden. Daarom hebben we ze achteraf wat laten afkoelen met een potje "rats in the walls". (mensen die het spel kennen, zullen de inside-joke wel herkennen)
In dit tuinspelletje probeer je de perfecte groententuin samen te stellen. Elke speler krijgt bij aanvang een opdrachtkaart die langs vier zijden een aantal gewassen toont. Vanaf het moment dat je aan deze opdracht voldoet, win je het spel.
Elke speler krijgt 3 speciale kaarten 'kraai, bazaar en vakantie" en vier reguliere speelkaarten. Er worden zes kaarten opengelegd als vitrine en elke speler legt z'n opdracht voor zich neer. Elke opdrachtkaart toont vier verschillende gewassen in verschillende hoeveelheden. U moet exact tegemoetkomen aan deze hoeveelheden en het bovendien doen met het aantal kaarten dat aangegeven staat met een aantal slots. Je kan niet meer gewassen planten dan aangegeven.
Naast de plantenkaarten zijn er ook nog enkele andere kaarten in de trekstapel, zoals onkruid, de werker en de luiwammes. Al deze speciale kaarten ligt ik hieronder wel even toe, maar eerst kort het spelverloop. Een speler doorloopt in z'n beurt drie fasen : de conditiefase, de actiefase en opschoonfase.
In de conditiefase wordt bepaald hoeveel acties je zal kunnen gaan spelen die beurt. Standaard heb je één actie, maar door het spelen van een "werker" kaart of het afleggen van één van de speciale kaarten (deze worden dan niet gebruikt voor hun eigenschap) win je een extra actie. Je kan ook "de luiwammes" spelen waardoor een andere speler z'n beurt verliest. Deze speler kan onmiddellijk reageren door "de werker" te spelen zodat "de luiwammes" wordt opgeheven. Je kan bovenstaande zaken wel slechts éénmaal per beurt uitvoeren om één extra actie te verdienen.
In de actiefase gaat de speler een gewone of speciale actie uitvoeren : - een kaart van de stapel trekken - een kaart uit je handen planten en aan je opdrachtkaart leggen (indien het bed volgeplant is, krijg je een kaart van de trekstapel als beloning) - onkruid planten bij een tegenstander (kan niet als z'n bed al vol is) - onkruid wieden door een "werker" kaart uit je hand te spelen en de onkruidkaart of één van de plantenkaarten in één van je bedden te verwijderen - naar de markt gaan door één van je handkaarten te ruilen met één van de kaarten in de vitrine
De speciale acties hangen dan weer vast aan de speciale kaarten die je bij aanvang van het spel kreeg : - bazaar : leg alle kaarten uit de vitrine af en leg zes nieuwe, nadien kan je onmiddellijk twee handkaarten ruilen met de vitrine - vakantie : elke speler legt drie kaarten uit z'n handen af en trekt drie nieuwe van de trekstapel - kraai : neem één kaart van de aflegstapel - stelen : leg een kraai en "luiwammes"kaart af en neem één kaart uit een bed van je tegenstrevers
In de opschoonfase tenslotte moet de speler z'n hand eventueel tot vier terugbrengen. (speciale kaarten niet meegerekend) Daarna is de volgende speler aan de beurt. Als een speler erin slaagt om z'n opdracht volledig te vervullen, eindigt het spel en wint deze speler.
Titel : Kitchen garden Auteur : Andrey Kolupaev Uitgeverij : Rightgames Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 10+
+ fijn dat deze topper een uitbreiding krijgt, die hij zeker verdient + misschien tof voor spelers die het spel door en door kennen om wat meer variatie te krijgen + de extra acties zijn leuk gevonden en al het andere materiaal kan effectief relatief eenvoudig geïntegreerd worden
- onmiddellijk tegenspreken van mijn eerste positieve punt : heeft dit spel eigenlijk wel een uitbreiding nodig? - ik vond het eigenlijk niet zo'n leuke ervaring, de extra's zorgen voor nog meer moeilijkheden en frustratie - ik had het gevoel dat het spel niet meer zo soepel liep als het basisspel, misschien omdat we niet ervaren genoeg zijn om met de uitbreiding te spelen - we speelden zonder de stameigenschappen en deze zijn volgens mij zeker nodig om het een beetje terug in verhouding te trekken (aangezien deze positieve zaken opleveren) - voor de bezitters van een Nederlandstalig spel zal er jammerlijk genoeg geen Nederlandse uitbreiding komen. The Game master zou het gaan verdelen, maar niet vertalen (heb ik uit goede bron vernomen), dus een beetje basiskennis Engels is wel vereist
Conclusie : ik weet het niet goed met deze uitbreiding. Voor mij had dit topspel niet echt een uitbreiding nodig aangezien het al voldoende elementen bevat om mee rekening te houden. De uitbreiding maakt in mijn ogen het spel niet beter, maar zorgt zeker wel voor enkele nieuwe elementen en accenten die een geoefend Tzolkin-speler misschien wel nodig heeft. Het materiaal is wel verzorgd, enige opmerking is dat de grondstoffenblokjes een ander kleurbad hebben gehad (maar bruin blijft natuurlijk bruin). Een vijfde speler toevoegen kan nu ook, fijn als je steeds met zo veel spelers bent, maar ook hier vind ik dat dit het spel weer wat langer maakt, misschien zelfs een beetje te lang. Ik vond Tzolkin dan ook prima zoals het was, maar dat wist u al.
Deelnemers : Elke, Lieve, Elvire, Henk, Wim, Bob & Arne (in wisselende samenstellingen) Gespeelde spellen : Ticket to ride - cardgame, Origin, Tzolkin, Tash-kalar, Café mélange & De glasstraat Speeldatum : 21/12/'13 Speelplaats : Spellenclub Pallieter Lier Opmerkingen
: Jammerlijk genoeg de voorbereide Madeira niet kunnen spelen, hopelijk één van de volgende dagen toch op tafel. Natuurlijk wel erg blij met de andere gespeelde spellen. Toch wederom enkele nieuwe imprESSENs voor de komende dagen.
In dit fraai vormgegeven kaartspelletje probeert u de koning van de bergmijnen te worden, door uw aanhangers in de mijnen en diepe grotten te sturen op zoek naar de meest waardevolle schatten. Het spel bestaat uit 4 decks kaarten, dwergen, orcs, goblins en reuzen. Elke speler trekt bij aanvang een koningskaart waarop één van deze vier volkeren staat afgebeeld. De andere kaarten (met waarden 0 tem 9) worden geschud en als trekstapel klaargelegd.
Elke kaart heeft een dubbele functie, op de ene kant staat een handlanger van één van de rassen en aan de andere kant een mijn. Op de mijnkaart staan telkens drie zaken aangegeven. Enerzijds het aantal handlangers dat nodig is om de kaart in je bezit te krijgen, daarnaast het aantal slaven dat nodig is om de kaart in je bezit af te werken (met eventueel een opzichter) en tenslotte de waarde van de kaart, positief als ze is afgewerkt, negatief indien niet, die ze op het einde van het spel oplevert.
Er worden vier mijnkaarten opengelegd, hiervoor zal worden gestreden. Er worden ook vier handlangers opengelegd als vitrine. Handlangers van éénzelfde ras worden op elkaar gelegd. Elke speler krijgt ook nog zes handkaarten en dan kan het spel beginnen. (de handkaarten worden natuurlijk gebruikt als handlanger en niet als mijnen)
In een speelbeurt moet een speler één van z'n handkaarten spelen en nadien een nieuwe kaart trekken van de trekstapel of één van de aflegstapels in de vitrine. Een speler kan een kaart spelen bij een openliggende mijn of bij een mijn in z'n persoonlijke voorraad. Indien er nog geen kaarten bij een mijnkaart liggen, mag je kiezen welke kaart je erbij speelt. Eens er een kaart ligt, moet je steeds een kaart met een hogere waarde spelen. Op een 9 kan enkel en alleen een 0 gespeeld worden.
Een mijn in bezit nemen : zo gauw het aantal kaarten gelijk is aan de waarde die aangegeven staat op de mijnkaart om de kaart in het bezit te nemen, wordt de kaart uitgedeeld aan de speler die met het ras speelt van de laatst gespeelde kaart. Dit hoeft dus helemaal niet de speler te zijn die deze laatste kaart speelde. Indien de laatst gespeelde kaart een kaart is van een ras dat niet in het spel is (bij 2 of 3 spelers) dan krijgt de speler die de laatste kaart speelde de mijn in bezit. Alle gespeelde karakterkaarten bij de mijn worden op hun respectievelijke aflegstapel gelegd.
Een mijn in bezit afwerken : Ook hier moet er aan de gevraagde voorwaarden worden voldaan, het aantal kaarten (ook wederom gelegd in een oplopende volgorde), bovendien mogen enkel slaven (kaarten van een ander ras) gebruikt worden, en eventueel als laatste een opzichter (van het eigen ras). Zo gauw aan deze voorwaarden voldaan wordt, wordt de mijnkaart onder je koningskaart gelegd en leveren ze punten op aan het einde van het spel. De gespeelde karakterkaarten worden wederom op hun desbetreffende aflegstapel gelegd.
Zo gauw de trekstapel volledig is opgebruikt, eindigt het spel en tellen de spelers hun punten. Positieve voor de afgewerkte mijnen en negatieve voor de onafgewerkte mijnen. De speler met de meeste punten wint het spel.
Titel : Kings under mountains Auteurs : Alexey Konnov, Alexey Paltsev, Anatoliy Shaklyarov, Trehgrannik Uitgeverij : Rightgames Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 40 min. Leeftijd : 10+
Deelnemers : Dirk, Stijn, Tim, Wouter & Arne (in wisselende samenstellingen) Gespeelde spellen : Biblios, Origin & Russian railroads Speeldatum : 20/12/'13 Speelplaats : Spellenclub Spelhamels Beerse Opmerkingen
: Serieus de boot in gegaan met Biblios, dit is echt mijn spel niet blijkbaar, vandaar misschien ook dat het nog niet in onze collectie zit ;-). De andere twee kleppers op een haar na tweede geëindigd, dus hopelijk morgen revanche bij spellenclub Pallieter. Misschien tot dan?! Moesten er mensen naar daar komen en graag een spel uit onze collectie spelen, laat het weten, dan breng ik het mee.
Magnum Sal - Muria is de uitbreiding van het spel Magnum sal, waarbij zoutwinning centraal staat. Magnum sal werd hier op de blog reeds besproken. U vindt de recensie hier : http://www.bloggen.be/speleninlille/archief.php?ID=1916767 In deze bespreking geef ik u graag een overzichtjes van de wijzigingen die deze uitbreiding met zich meebrengt.
Het eerste wat opvalt als je de doos opent, zijn de enorme spelregels. Gelukkig is het boekje in drie talen, maar qua dikte lijkt het wel op dat van Battlelore, qua kwaliteit trouwens ook, dat stemt ons erg gelukkig. Als je begint te lezen, valt het echter prima mee en zie je dat er veel ruimte gelaten is. In de uitbreiding krijgt u een extra speelbordje met nieuwe gebouwen, een korte mijnschacht en nieuwe mijningangstegel, nieuwe koninklijke orders (contracten), 6 nieuwe kamertegels, 6 schachttegels, 15 fiches om aan te geven dat een mijnschacht van jou is en 6 gereedschapskaarten met 2 nieuwe gereedschappen, daarnaast is er nog wat extra geld, zout- en waterblokjes, 10 goudkleurige spelerspionnen en 5 grote pionnen voorzien in de vijf spelerskleuren.
Er wordt aangeraden om al dit nieuwe materiaal te gebruiken en niet in modules te werken, hoewel dit mogelijk zou kunnen zijn. Qua voorbereiding verandert er niet al te veel. Het nieuwe speelbord wordt naast het speelbord gelegd. De korte mijnschacht vervangt de grote mijnschacht en de nieuwe mijningangstegel komt op het speelbord te liggen. Voor je het spel begint, kies je welke 7 (van de 9) gereedschappen in het spel zullen zitten. Elke speler krijgt 2 mijnwerkers en z'n grote opzichter in de persoonlijke voorraad.
Er is onmiddellijk al een kleine wijziging in de spelregels qua ophalen van zout uit de mijnen, die ook wordt aangeraden indien u enkel met de basisversie speelt. Bij deze regel kan een speler niet meer dan 2 zoutblokjes naar boven halen zonder de tegenstrevers te betalen in de twee aangrenzende kamers of schacht. Het einde van het spel zal ook ietsje langer op zich laten wachten, in ronde 3 speelt u nu tot er zes orders zijn vervuld.
Naast de gekende zoutsoorten kan je nu ook "brine" naar boven halen. Dit zijn de blauwe waterblokjes die in het nieuwe gebouw kunnen worden omgezet in zoutblokjes. Telkens wanneer een speler water oppompt, worden de blokjes in de zoutwinning gelegd. Ook elke keer er een nieuwe mijntegel wordt opengedraaid, komt er één blokje uit de voorraad in de zoutwinning terecht. Bij aanvang van een ronde neemt de speler z'n arbeiders uit de zoutwinning terug en voor elke arbeider mag hij één blauw blokje omzetten in zout. Het kost je 2 blauwe blokjes om een bruin zoutblokje te krijgen, 4 blauwe om een groen te krijgen en 6 blauwe blokjes om een wit zoutblokje te vergaren.
De opzichter is een nieuwe pion in deze uitbreiding, hij telt gewoon dubbel en kan dubbel zo veel werk verzetten als de andere mijnwerkers. Hij kan 2 zoutblokjes ontginnen, maar als hij in het kasteel wordt geplaatst of een gereedschap wil aanschaffen geldt hij als een gewone arbeider.
De nieuwe mijningang tegel moet bezet worden door 2 basisarbeiders of de opzichter. Telkens er iemand gaat ontginnen in de mijn krijgt de speler op dit actieveld 1 geld van de bank.
De grootste verandering in deze uitbreiding is dat de schacht geen vaste vorm meer heeft. De spelers gaan in diverse richtingen kunnen uitbouwen op de drie verschillende niveaus. Elke keer je een nieuwe mijntegel omdraait, wordt de volgende dicht ernaast gelegd. In elke fase kan er één verdiep lager ontgonnen worden. De spelers kunnen er bovendien voor opteren om voor 5 geld een eigen schacht te bouwen naar de oppervlakte, ze zijn dan niet meer genoodzaakt om geld af te geven aan de tegenspelers als ze hun zout ophalen.
De twee nieuwe gereedschappen : - zoutwinning privilege : de speler kan onmiddellijk 1 of 2 arbeiders uit de zoutwinning terughalen en evenveel blauwe blokjes om om te zetten. - paardenmolen : deze laat je toe om een zoutblokje van exact één verdiep lager te ontginnen dan de plaats waar de speler z'n mijnwerker heeft staan.
Titel : Magnum sal - Muria Auteurs : Marcin Krupinski & Filip Milunski Uitgeverij : Gry Leonardo Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 10+
Laat me eens beginnen met het stellen van enkele vragen. Kent u Chicago Express, Union Pacific of Airlines? Heeft u Chicago Express, Union Pacific of Airlines in uw collectie? Zo ja, bent u op zoek naar meer van hetzelfde, maar net ietsje anders of heeft u geen van bovenstaande spellen in uw collectie? Dan leest u nu best even verder, want American rails mag er voor mijn part gerust bijkomen dan.
Ook nu weer gaat u aandelen aanschaffen van zes mogelijke treinmaatschappijen. Het geld dat u hierin investeert kan u gaan gebruiken om het netwerk van de maatschappij uit te breiden en vooral te proberen om diverse steden op het speelbord met elkaar aan te sluiten, want dan gaat de waarde van de maatschappij omhoog. Zo gauw een ronde eindigt, worden dividenden uitgereikt en krijgt elke speler z'n aandelen uitbetaald. De speler die na 7 jaren, of het moment dat alle aandelen zijn verkocht, of het moment dat een aantal maatschappijen niet meer kan uitbreiden, het meeste geld heeft verzameld, wint het spel.
Bij aanvang van het spel worden alvast van elke maatschappij één aandeel geveild. De speler die het meeste biedt, legt z'n geld bij de maatschappij en plaatst één blokje op een stad naar keuze. Onmiddellijk wordt de waarde van de maatschappij aangegeven op het scorespoor. De waarde van de stad geeft aan hoeveel stappen je mag zetten. Nadat je een aandeel aanschafte, plaats je je persoonlijke pion op het eerste vrije veld van het beurtvolgordespoor. Aandelen die niet verkocht geraken, gaan uit het spel (deze maatschappij zal bij aanvang van het spel nog niet op het bord staan).
Daarna kan het spel echt beginnen, elke ronde bestaat uit 3 acties per speler. Na een ronde volgt de dividendfase. Het meest unieke aan dit spel in vergelijking met bovengenoemde spellen, zijn de actiemogelijkheden. Niet de acties op zich, want die zijn bijna identiek, maar de manier van kiezen wel. De spelers kiezen in speelvolgorde één van de mogelijke acties door hun pion naar die plek te verschuiven. Hiermee kiezen ze onmiddellijk een plaats in de speelvolgorde voor de 2de actie en zorgen ze ervoor dat die bepaalde actie niet meer beschikbaar is voor de andere spelers. Zo zal de speelvolgorde dus 3 keer veranderen in één ronde. Na de derde actie worden dividenden uitgekeerd. En dit is in dit spel véél makkelijker dan voorgaande. U kijkt gewoon naar de waarde van de maatschappij en krijgt per aandeel geld uitbetaalt, gelijk aan de waarde van de maatschappij gedeeld door het aantal verpatste aandelen.
De acties : - Pas : u doet niets, maar blijft eerst in de speelvolgorde voor volgende actie - Ontwikkel : plaats een huisje op een stad (waar het kan, sommige steden laten dit niet toe), verhoog de waarde van de maatschappijen die op deze stad zijn aangesloten met 2 dollar (indien 1 maatschappij), of 1 dollar (indien meerdere maatschappijen vertegenwoordigd zijn in de stad) - Financier : neem 5 dollar uit de bank - Neem 2 dollar/ breid uit met 2 : neem 2 dollar uit de bank en verwijder 2 dollar uit het bezit van elke tegenspeler en leg het in de bank (als je met 4/5 spelers speelt, mag je deze actie ook gebruiken als een breid uit met 2 --> zie onder) - Veil een aandeel : werkt identiek als de veiling bij begin van het spel. Indien niet gekocht, wordt het aandeel verwijderd uit het spel - Breid uit : de speler pakt een aantal blokjes (afh. actie 2/3/4) uit de voorraad van maatschappij(en) waarvan hij aande(e)l(en) heeft en legt ze op een veld aangrenzend aan een ander blokje van de maatschappij. De kosten zijn 2 dollar voor stad + 2 dollar voor een eventueel aanwezig huisje, 2 dollar voor een vlakte + 2 dollar voor elk blokje van een andere maatschappij daar aanwezig, 3 dollar voor een bos en 5 dollar voor een gebergte (op bos en bergen kunnen max. 1 blokje staan). Dit geldt komt uit de pot van de maatschappij, niet van je persoonlijke geld. Indien je een blokje plaatst in een stad waar reeds een maatschappij aanwezig is, moet je de waarde van die maatschappij ook aanpassen (verminderen) aangezien de waarde van de stad dan overeenkomt met het tweede getal op de stadtegel.
Tenslotte kan u enkele speciale connecties maken. Als u Chicago met Atlanta verbindt, of New York met Atlanta of Chicago met New York verhoogt u de waarde van de desbetreffende maatschappij met 10 dollar.
Titel : American rails Auteur : Tim Harrison Uitgeverij : Quined Aantal spelers : 3-5 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 12+
+ een Vlaamse auteur, dat mag al eens ondersteund worden
+ het gebruik van de kaarten op diverse manieren om de geluksfactor zo veel mogelijk uit te schakelen is zeker geslaagd, ik had niet meteen de indruk dat het er veel toe doet welke kaarten je op handen krijgt. Uiteraard zal je met de ene hand iets makkelijker uit de voeten kunnen dan met een andere, maar mogelijkheden zijn er genoeg
+ het spel springt er wel een beetje uit wat artwork betreft, maar dat mag wel eens een keertje
+ het formaat van de doos, eindelijk aangepast aan het materiaal dat erin zit, geen onnodige lucht vangen met de doos
+ de prijs is scherp en dat moet ook wel denk ik om dit spel te verkopen, want het publiek dat hier spontaan naar grijpt, is toch wel wat kleiner
- het thema zal niet iedereen aanspreken
- voor beginnende spelers is dit spel iets te complex, zeker als je niet de moeite doet om je door de karakters en hun eigenschappen te worstelen
- het artwork toont iets ouderwetser en we zijn gewoon verwend de laatste tijd, dus misschien houdt dit sommige mensen tegen om het spel aan te schaffen
- de die-hard verzamelaars van de Master print-edities hadden misschien toch graag hetzelfde formaat van doos gezien, ook al zijn ze het al een beetje gewoon na de uitbreiding van Carson city
Conclusie : ik wil dit spel zeker meer spelen, het intrigeert me wel op de één of andere manier. Een testpotje is onvoldoende om het volledig te vatten en er een tactiek te kunnen instoppen. Ik denk dat het belangrijk is dat je het eerste spelletje gebruikt om te wennen aan het mechanisme en de manier waarop je ergens naartoe kan werken. Ik ben dan ook zeer blij dat men mij het spel op Spel 2013 heeft gedemonstreerd. Ik had de spelregels al doorgenomen en de website van Fabrice bekeken, maar ik kreeg er uiteindelijk niet direct zicht op. Na de speelsessie heb ik de spelregels nog eens doorgenomen (en enkele kleine foutjes ontdekt in de uitleg van de demonstrator, zonder erg) en ik heb erg veel zin om het spel spoedig nog eens op tafel te leggen. Potentieel heeft dit spel zeker en ik raad iedereen aan om het zeker eens een kans te geven ... dan weet u of het iets voor u is of niet.
Ik zou deze recensie graag beginnen met een opmerking. Indien u van dit spel een prachtige beschrijving zoekt, met alle toeters en bellen, een overzicht qua spelverloop, achtergrondinformatie, recensie, ... verwijs ik u graag door naar de website van de auteur zelve. U vindt het "spellen"levenswerk van Fabrice hier : http://www.spellenclub13.be/Warlock/inleiding.htm
Ik ga het niet zo uitgebreid doen en zeker niet zo goed, maar ik ga mijn best doen om u bij deze een kort overzicht te geven van het spelverloop en meer ruimte te laten voor mijn persoonlijke mening, zodat ik misschien een beetje duidelijk kan maken wat mijn gevoel is bij dit spel. Ik hoop dan ook dat u, indien dit spel iets voor u is, het spel in huis haalt, er van geniet en vooral aan Fabrice laat weten wat u er van vindt. Ik veronderstel dat het als auteur al een droom is als een spel wordt uitgegeven, maar dat het nog leuker is als je een beetje feedback krijgt van de spelers.
Hoog tijd nu om u even kort de weg te wijzen in de wondere wereld van Warlock. Fantasierijk en wonderlijk is deze wereld sowieso, u gaat aan de slag met reuzen, orcs, kobolds, kabouters, mensen en magiërs. Gooi er hier en daar nog eens een draak, kasteel, mijn en kerker tussen door en dan hoef ik niet al te veel meer over het thema te vertellen. Het is iets voor u of het is niets voor u. Ook de artwork is zonder meer uniek en apart te noemen, dit kan zowel positief als negatief ervaren worden. Natuurlijk is dit alles puur subjectief, dus ga ik mezelf er niet over uitspreken, maar het gevoel bij het aanschouwen van dit spel op het eerste zicht is dat dit een spel is uit de jaren 80, begin jaren negentig. Mij gaf het zo'n "Jan zonder vrees"-gevoel, de tekenfilm die vroeger vaak bij ons op tv afspeelde. Heden ten dage zien we steeds meer blitse artwork, volle kleuren, valt het allemaal erg op. Hier is het allemaal wat het tegenovergestelde, nogal donkere kleuren, een aparte tekenstijl en wat mij betreft een ietwat foute keuze van symbolen qua grootte en duidelijkheid.
Warlock is een kaartspel waarbij de kaarten voor diverse doeleinden gebruikt worden, de auteur wilde hiermee vooral de geluksfactor van kaartspellen grotendeels uitschakelen. U zal steeds moeten beslissen waarvoor u de kaart gebruikt. Als geld bij een bieding, als bouwmateriaal voor het bouwen van delen van uw stad of toch maar liever als het personage zelf, dan mag u de desbetreffende actie ondernemen. Het is dus aanvankelijk wel even zoeken naar al die verschillende kenmerken van één simpel kaartje, het is iets waar u zich zal moeten doorworstelen, anders gaat u de bal volledig mis slaan en krijgt u waarschijnlijk een degout van dit spelletje. Ik vind het echter een prima idee om kaarten te gebruiken voor meerdere doeleinden, net zoals in Fleet of San Juan. Ook hier in Warlock is dit prima geïntegreerd, maar is het voor de minder ervaren, en ook wel iets ervarenere speler, even zoeken.
In Warlock probeert u overwinningspunten te scoren door een stad op te bouwen van 4x4 tegels naast uw spelersbordje. Gelukkig krijgt u handige overzichtjes waarop netjes staat vermeld waarvoor u allemaal extra punten krijgt, want u gaat hier wel degelijk proberen naar te werken. Het bouwen van de stad is niet enkel een race, maar u gaat doordacht bepaalde kaarten op die specifieke plaats in het 4x4-rooster proberen te laten postvatten. Zo gauw iemand z'n rooster overigens gevuld heeft, eindigt het spel. Ook wanneer er drie dagen, bestaande uit 3 ronden heeft afgehaspeld volgt de puntentelling.
Een rondje Warlock bestaat uit vier fasen : 1) kaarten uitdelen : de startspeler (met de Elrohir-kaart) deelt aan alle spelers 5 kaarten uit, deze worden bij op handen genomen en worden toegevoegd aan de kaarten die je nog had uit vorige ronden. 2) kaarten afleggen : elke speler moet uit z'n handkaarten 2 kaarten selecteren, maken deze gelijktijdig bekend en leggen één kaart af in Hubba's bar (worden later geveild) en één kaart op hun eigen mijn of kerker. 3) spelersacties : in speelvolgorde gaan de spelers 3 acties uitvoeren, ofwel spelen ze een kaart uit hun hand ofwel trekken ze een kaart van de trek- of aflegstapel bij op handen. Indien je opteert voor het spel van een kaart moet je onmiddellijk kiezen waarvoor je de kaart wil gebruiken en gaat leggen : - in de mijn : de kaart wordt hierop dicht gelegd en zal dienst doen als geld tijdens de veiling (op de kaart staat het goudsymbool met de waarde; persoonlijk had ik dit op de achterkant van de kaarten gedrukt, had misschien de duidelijkheid ten goede gekomen) - in de kerker : de kaart wordt hier open gelegd en kan in een volgende beurt gebruikt worden als bouwgrondstof (dit vind ik het minst duidelijk eerlijk gezegd, zeker bij de kobold als je twee personages als bouwgrondstof gebruikt) - in je stad : leg een kaart uit je hand in je 4x4-rooster en betaal met kaarten uit je kerker. Op de kaart die je bouwt staat linksonder aangegeven in kleine symbolen welke kaarten je moet afleggen uit je kerker naar de aflegstapel. Je eerste kaart leg je aan je spelersbord, nadien moet er orthogonaal aangrenzend worden gebouwd. (een nar is een joker, hiervoor leg je een kaart naar keuze uit je kerker af) - in het kasteel : je speelt de kaart open en voert de actie van het personage uit (zie personages onder) 4) startspelerwissel : geef de Elrohir-kaart door aan je linkerbuurman. De kaarten in het kasteel worden afgelegd. Als de bar nog niet gevuld is (als er nog geen drie ronden gespeeld zijn dus), volgt een nieuwe ronde. Als de bar wel vol ligt (na drie ronden) volgt er een veiling.
De veiling in Warlock is relatief eenvoudig. De spelers leggen hun resterende handkaarten af en nemen de kaarten uit hun mijn in hun hand. Vertrekkende vanaf de speler met de Tonarkaart mag elke speler één bod doen door het geld open op tafel te leggen. De spelers mogen slechts één keer bieden (of passen). Indien je geen geld biedt, doe je niet mee in de veilingronde en krijg je niets. De spelers die wel hebben geboden, mogen in volgorde hun beloning claimen. De speler met het hoogste bod neemt als eerste één van de kaarten uit de bar en bouwt deze gratis in zijn stad, daarna neemt hij nog een tweede kaart en legt deze af op de aflegstapel. Nadat alle spelers dit gedaan hebben, mogen ze om beurten ook nog één kaart uit de bar nemen en op hun mijn of kerker leggen. Tonar wordt doorgegeven aan de speler met het laagste bod. Alle geldkaarten die zijn geboden worden afgelegd. Een nieuwe dag begint, tenzij er reeds drie dagen gespeeld zijn.
De personages in Warlock : - reuzen : (leveren punten op aan het einde van het spel als ze in de 1ste kolom of laatste rij van je stad liggen) * kracht : neem een draak en leg deze in je stad. De draak beschermt de orthogonaal aangrenzende kaarten. Je mag max. 3 draken in je stad hebben liggen * vaardigheid : na het bouwen van een reus mag je twee kaarten in je stad van plaats wisselen - mensen : (leveren punten op aan het einde van het spel als ze aangrenzend in je stad zijn gebouwd) * kracht : neem 3 kaarten van de trek- en/of aflegstapel * vaardigheid : leveren 1/2 of 2 goud op in de mijn (een half punt kan voldoende zijn bij de biedingen) - kobolds : * kracht : bouw onmiddellijk een kaart uit de bar in je stad (tegen betaling van de bouwkosten) * vaardigheid : op de koboldkaart staat een extra wezen, dus telt voor 2 grondstoffen in de kerker - kabouters : * kracht : bouw gratis een kaart in je stad van max. 2 punten * vaardigheid : kabouters worden zonder kosten gebouwd - orcs : * kracht : vernietig een kaart uit de stad van een tegenstander en vervang de kaart door een "verwoeste stad"-kaart. Dit mag natuurlijk enkel als de kaart niet beschermd is door een draak * vaardigheid : de kaarten hebben een hogere puntenwaarde in de stad - magiërs : * kracht : ruil een eigen kaart in je stad met een kaart uit de stad van een tegenspeler (mag niet als een stad voltooid is) * vaardigheid : de magiër is een joker als bouwgrondstof en kan dus telkens gebruikt worden als je een kaart in je stad legt Je merkt dat dit een hele boterham is en de ene eigenschap is al duidelijker (of minder duidelijk) dan de andere. Het is belangrijk dat je deze goed kent en weet welk effect ze inhouden, dan ga je echt wel plezier beleven aan alle mogelijkheden die je ineens blijkt te hebben met je handkaarten.
Titel : Warlock Auteur : Fabrice Vandenbogaerde Uitgeverij : Quined Aantal spelers : 3-5 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 12+
In dit tegellegspel probeert u het beste imperium uit te bouwen. Dit doet u door natuurtegels te gebruiken die grondstoffen opleveren, dorptegels en stadstegels die van de grondstoffen afgewerkte producten en punten maken en puntentegels die, zoals de naam het al zegt, gewoon punten opleveren.
De puntentegels en fiches worden netjes op de tafel klaargelegd. De andere tegels worden per kleur geschud en als trekstapel klaargelegd. Je hebt dus een groene stapel natuurtegels, een blauwe stapel dorpstegels en een paarse stapel stadstegels. Er worden drie tegels van de groene stapel, twee van de blauwe en één van de paarse opengelegd, dit is de vitrine. Elke speler start alvast met twee groene natuurtegels.
In een spelersbeurt doorloop je drie stappen : 1) het openen van een tegel : kies één van de drie stapels, draai de bovenste tegel om en leg deze op het einde van de rij bij in de vitrine. Indien er reeds vijf open tegels lagen, worden deze eerst afgelegd en verwijderd uit het spel. 2) het plaatsen van een fiche (optioneel) : tijdens het spel kan je verschillende fiches verzamelen (oorlog, geld, kar, ambachtsman). Deze kan je in deze fase inzetten. Je mag er wel slechts één per beurt inzetten. Je kan net verworven fiches nog niet inzetten en elk fiche dat je niet gebruikt, levert een punt op aan het einde van het spel. 3) het nemen van een nieuwe tegel : neem één van de openliggende tegels uit de vitrine (uit één van de drie rijen, daarom niet diegene waar je net een tegel toevoegde) en leg deze tegel in je imperium. De tegels hebben bouwkosten waaraan voldaan moet worden. Je kan dit enkel doen door ze te laten grenzen aan tegels die de gevraagde grondstoffen/producten produceren. Je gaat dus erg goed moeten puzzelen. Een tegel produceert maar één van de grondstoffen (indien er meerdere staan op afgebeeld, je hebt gewoon wat meer mogelijkheden). Je mag een eerder gelegde tegel verwijderen om een tegel op die plaats te leggen, maar de afgelegde tegel levert je 1 strafpunt op aan het einde van het spel. Eens een tegel geplaatst is, kan deze niet meer verlegd worden. Indien er geen passende tegels in de vitrine liggen, sla je deze stap over. (dit kan enkel als de groene tegels zijn opgebruikt, want die kan je altijd leggen). Probeer de belangrijke tegels het dichtst bij jou te leggen, want dan zijn ze beter beschermd tegen aanvallen. (zie : de fiches)
De fiches : - oorlogfiche : leg deze fiche op één van de eerste tegels in het imperium van een tegenspeler (dit zijn de tegels die naar het midden van de tafel liggen). Deze tegels produceren geen grondstoffen meer vanaf dat moment. Indien dit bovendien ook nog eens op een ambachtsman ligt, levert deze geen punten op aan het einde van het spel. - geldfiche : leg deze fiche op één tegel van je tegenstanders, je kan de grondstof van die tegel gedurende deze ronde gebruiken. Bovendien neemt de fiche het grondstof ook nog eens weg van de tegenstander, die de fiche pas na zijn beurt mag verwijderen. De geldfiches die je zo opraapt, mag je nadien zelf gebruiken. - karfiche : met deze fiche kan je grondstoffen die verder weg liggen toch op de juiste bestemming krijgen. Je legt de fiche op aangrenzende tegels die op dat moment alle mogelijke grondstoffen van de bedekte tegels kunnen produceren. Door een keten van karfiches te maken, kan je grote gebieden aan elkaar hangen, zodat je véél meer grondstofmogelijkheden krijgt en bijna alle gebouwen kan bouwen. - ambachtsfiche : er zijn zes verschillende ambachtsfiches die overeenkomen met sommige dorpstegels. Zo gauw je je ambachtsman op een tegel in je imperium kan leggen dat de gevraagde grondstof produceert, zal deze tegel niet meer produceren, maar levert hij je wel 2 punten op aan het einde van het spel.
Het spel eindigt als er geen puntentegels meer in de voorraad liggen of wanneer er geen tegels meer in de drie verschillende stapels zijn om te openen of doordat spelers geen overwinningspunten meer kunnen halen (in onderling overleg stoppen dan). Je krijgt punten voor de puntentegels in je imperium, 2 punten voor elke ambachtsman in je imperium, 1 punt voor elke ongebruikte fiche in je hand en -1 punt voor elke afgelegde tegel. De speler met de meeste punten, wint het spel!
Titel : Founders of the empire Auteurs : Aleksei Kalinin & Petr Tyulenev Uitgeverij : Rightgames Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 12+
Last Will verscheen twee jaar geleden en werd direct een hit omwille van z'n unieke thema en erg leuk spelverloop. Doel van het spel is het verbrassen van je geld om zo spoedig mogelijk bankroet te zijn. Een leuk idee van een suikernonkel die de geest had gegeven en z'n volledige erfenis zou achterlaten aan diegene die een deeltje ervan zo snel mogelijk kan wegwerken.
In deze uitbreiding gaan we nog een stapje verder en komen er enkele extraatjes bij. De uitbreiding bestaat uit 2 modules die naar believen kunnen worden toegevoegd aan het basisspel. Enerzijds kan je er een job gaan bijnemen, die uiteraard elke ronde een extra inkomsten voorzien ... en in tegenstelling tot andere spellen is dat hier geen goede zaak. Daarnaast zijn er ook alternatieve speelborden voorzien om anders te gaan plannen, met meer mogelijke acties en is er een set met nieuwe kaarten die naar hartelust kunnen worden toegevoegd.
Deze nieuwe kaarten hebben allemaal te maken met het huwelijksleven in het bijzonder. U gaat trouwringen aanschaffen, bruidskledij, feestzalen vastleggen, DJ's inhuren en allerhande van dat gedoe. Als u hiervoor nog een huwelijksplanner kan inlijven, dan gaat u dit nog een aardige cent extra kosten en dat is natuurlijk hetgeen dat je wil.
De grootste verandering met deze uitbreiding is dus zonder twijfel module 1, het toevoegen van een job. Bij aanvang van het spel worden de Last Will-kaarten uit het basisspel, die het beginkapitaal bepalen, geruild voor de tewerkstellingskaarten. Er wordt er één uitgetrokken en deze bepaald met welke jobs de spelers kunnen opgezadeld worden en hoeveel inkomsten ze telkens mogen verwachten. Daarnaast worden andere actieborden gebruikt, waar er ook ruimte is om je figuren op actievelden te zetten die je zullen helpen om ontslagen te geraken. Elke jobkaart toont wat je moet doen om je baas echt pisnijdig te krijgen. Indien je tijdens een speelbeurt een kaart gebruikt met het symbool op de jobkaart, mag je één lijn afdekken, ga je minder inkomsten krijgen en als je ze allemaal weg krijgt, wordt je ontslagen. Dit zal enkel ten snelste lukken na vier of vijf speelronden, want je mag per ronde maar één lijn op de jobkaart afdekken. Net zoals in het basisspel kan je het einde van het spel niet inzetten als je nog een job hebt, je moet ontslagen zijn, bankroet en geen woningen meer bezitten.
Titel : Last will - getting sacked! Auteur : Vladimir Suchy Uitgeverij : CGE Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 13+
Dit is de eerste uitbreiding op het 7 Wondersspel in space "Among the stars" van onze Griekse vrienden van Artipia. Op zich is dit een relatief kleine uitbreiding waar men erg braaf is gebleven wat aanvullingen betreft. In het kleine doosje vindt u het volgende materiaal : 60 basislocatiekaarten, 30 speciale locatiekaarten, 48 ambassadeurkaarten, 20 bureaukaarten, 4 doelkaarten, 1 nieuwe rassentegel, 6 herinneringsfiches en 10 locatiefiches.
De nieuwe basislocatiekaarten en speciale locatiekaarten kunnen naar hartelust met de kaarten uit het basisspel gemixt worden, of zelfs losstaand gebruikt worden. Uiteraard moeten er wel enkele uit het spel verwijderd worden om het spel te spelen. Zorg er ook voor dat je van elk type kaart er minimum 3 (of alle 4) in het spel zitten, zodat het spel wel uitgebalanceerd blijft. De nieuwe rassentegel en de doelkaarten kunnen ook gewoon worden toegevoegd en veranderen niets aan het basisprincipe.
Het enige dat nieuw is in deze uitbreiding zijn de ambassadeurs. Naast de reguliere acties die de spelers in hun beurt kunnen ondernemen, kunnen ze nu ook opteren om hun gekozen kaart voor de ronde af te leggen en één van de drie openliggende ambassadeurs te nemen. Ze plaatsen deze niet in hun schip, maar leggen een bureaukaart in de plaats. Daarna voeren ze de actie van de ambassadeur uit of blijven ze geldig voor de rest van het spel. Nadien wordt er een nieuwe ambassadeurkaart opengedraaid. Door deze nieuwe actie kan het belangrijk zijn dat er in volgorde wordt gespeeld, waar je normaal alles simultaan kan doen. Moest dit het geval zijn, speelt de speler met de meest OP's op dat moment als eerste, enzovoort. Nadat alle spelers hun actie gekozen hebben, worden de acties pas uitgevoerd.
Titel : Among the stars - the ambassadors Auteurs Vangelis Bagiartakis & Panagiotis Zinoviadis Uitgeverij : Artipia Aantal spelers : 2-6 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 12+
+ ondanks het kleinere formaat van de doos zit er toch wel een degelijk groot spel in + de werking van de kaarten is op zich snel duidelijk, de iconografie is duidelijk + de eindscores lagen superdicht bij elkaar, 2de en 3de op één punt van de winnaar, de 4de op 3 punten + die Spyriumkristallen ogen toch wel mooi op de speeltafel + je staat onder constante druk om te beslissen wanneer je naar fase II gaat, wees je tegenstanders te snel af + probeer een economie op gang te brengen die voldoende punten oplevert en doe dit zo snel mogelijk
- als je niet houdt van interactie en een beetje pestfactor, dan kan deze soms wel eens pikken - ik weet niet of dit spel zo'n grote herspeelbaarheid heeft
Kortom : Spyrium is een degelijke Ystari-titel die zeker z'n plaats verdient in het gamma, zeker als je weet dat dit één van de kleine doosjes is. Deze reeks bestaat dan ook uit degelijke titels zoals Mykerinos, Caylus magna carta, ... Al deze spellen hebben de Ystari-toets maar zijn niet zo episch als hun grote broertjes en dat gevoel heb ik hier nu ook wel. Erg mooi, goed ontworpen spel dat volgens mij voor iedereen toegankelijk is, mits de juiste begeleiding en speluitleg.