In Mars needs mechanics speelt u een zootje wetenschappers die aan de hand van een economisch systeem trachten zo rijk mogelijk te worden. Door het aankopen en verkopen van onderdelen zullen bepaalde mechanismen kunnen opgebouwd worden. Deze leveren je een voordeeltje tijdens het spel, maar uiteindelijk gaat u ze met de glimlach terug afbreken, want u wil vooral de onderdelen terug gaan verkopen ... en als het even kan met winst natuurlijk. De speler die aan het einde van het verhaal het meeste centen in z'n voorraad heeft, wint het spel. 

Het spel bevat een speelbord waarop de diverse onderdelen staan afgebeeld in een soort marktsysteem waarbij de waarde kan gaan van 1 tot en met 9. Alle onderdelen starten op 5, maar na elke ronde zal er gekeken worden welke onderdelen verkocht zijn geweest en in waarde zullen stijgen en welke niet verkocht zijn en in waarde zullen dalen. Zo zullen er 3 stijgers, 3 dalers en 1 status quo zijn. Rondom dit speelbord loopt dan ook een spoor waarop wordt bijgehouden met overeenkomstige fiches welke onderdelen zijn aangeschaft in een ronde en welke niet.

Een ronde bestaat uit een aantal beurten waarin spelers één verplichte actie hebben en daarnaast enkele optionele acties.

Als verplichte actie moet de speler ofwel een kaart uit de markt (bij aanvang van een ronde 8 kaarten) aanschaffen ofwel moet hij passen. Als er geen kaarten meer in de markt liggen of alle spelers na elkaar passen eindigt de ronde. Als je een kaart aanschaft, betaal je de huidige prijs van het onderdeel, neem je de kaart op handen en zet je de fiche naar de laatste plaats op het spoor om aan te geven dat het onderdeel gekocht is. Indien je past, doe je deze beurt niets, maar als de beurt terug bij jou komt, mag je vrolijk weer een kaart kopen of passen (tenzij alle andere spelers ook gepast hadden natuurlijk).

Optioneel kan een speler altijd een mechanisme bouwen of afbreken. Op deze mechanismen (bij aanvang van het spel worden er enkele gekozen) staat aangegeven welke onderdelen je hiervoor nodig hebt. Je legt deze voor je open neer en plaatst een eigen fiche op het mechanisme. Vanaf dat moment mag je de speciale bonus van het mechanisme gaan gebruiken. Je mag echter slechts één mechanisme hebben, dus als je een ander wil, moet je het huidige eerst afbreken, door je fiche terug te nemen en de kaarten terug op handen te nemen. 

Op het einde van een lopende ronde doorloop je enkele stappen. Je past de waarden van de onderdelen aan. De drie eerste fiches op het spoor gaan 1 omhoog, de laatste drie gaan 1 naar beneden. (enkel bij de finale aanpassing mag je enkel 1 stijgen als er effectief ook gekocht is). Daarna mag je setjes gaan verkopen. Een set zijn 3 of meer identieke onderdeelkaarten. Je verkoopt ze tegen de huidige marktprijs van het onderdeel. Een speler heeft bij aanvang van het spel ook 2 jokerkaarten gekregen die hij bij in een set kan stoppen, maar ze leveren nul geld op. Daarna wordt de markt terug aangevuld tot acht (of met de resterende kaarten van de trekstapel). De startspelerpion wordt doorgegeven.

Als er geen kaarten meer in de trekstapel zitten of er is al twee ronden na elkaar geen aankoop meer geweest uit de markt, dan eindigt het spel. De speler met het meeste geld wint het spel. Mechanismen en handkaarten leveren niets meer op.

Titel : Mars needs mechanics

Auteur : Ben Rosset

Uitgeverij : Nevermore games

Aantal spelers : 2-4

Speelduur : 45 min.

Leeftijd : 10+