Ben vandaag mijn pompje mogen gaan halen Heb er een beetje uitleg over gehad(alweer ) en was dikwijls al sneller dan de dvk om iets te veranderen/in te stellen... Nja ben dan ook ongeduldig... Op een dik uurtje waren we ermee klaar. Ik mocht op de dr wachten(die was nog niet daar) als ik nog vragen had ofzo... Maar dat had ik eigelijk niet direct. Ben dan maar naar huis getrokken. Hehe nadien een mailtje gehad van de dr, denk toch dat ie me nog had willen zien... Maar bon. Ik heb geen infuusje gehad. Best wel jammer. Moet nu een hele week proberen alles van de pomp uit te proberen. extra blokken bij te zetten in het basaal patroon enz... Niet zo moeilijk eh!!! Easy... en nu ligt ie lekker te luieren in de zetel oei piept juist... als je het over de duivel hebt hehe "controleer bloedglucose Er zijn 2u verstreken sinds uw laatste bolus of reservoirvervanging" ::) Vind het ergens wel jammer dat ik geen infuusje heb. Anders kon ik er vrijdag mee gaan trainen, zonder het in te brengen, om te kijken of het stoort... Ik ga de dvk ne mail sturen om te vragen of ik er donderdag eentje kan krijgen... Verder hebben we afgesproken dat ik alles noteer wat ik eet, en dat tegen het einde van de week doormail naar de dieetiste. Op zondag word ik dan na het avondeten verwacht in Maaseik. Ik hoef mijn Lantus zondag niet meer te zetten en word aangesloten op de infuus om de nacht te overbruggen. En Maandagochtend gaan we dan starten met het pompje... spannend!! Alleen die infuus daar zie ik tegenop.
Je zit in een 5 meter diepe put met enkel 5 vaten bier. Langs de put staat een ezel in de wei. Een eindje verder, op een eiland, staat een automaat. Je zou dolgraag iets kopen uit die automaat, maar je zit vast in de put zonder geld. Hoe los je dit probleem op?
Je drinkt die 5 vaten bier op zodat je ladderzat bent. Je klimt met die ladder naar boven en je stampt tegen die ezel tot die begint te balken. Die balken gebruik je om naar het eiland met de automaat te gaan. Dan valt uwe frank dat je geen geld bij hebt. En met die frank koop je een zakje chips
Vandaag een mailtje gehad van de diabetesverpleegkundige... Maandag 28 januari mag ik mijn pompje gaan halen. Ik ga dan nog wat uitleg over de werking krijgen en mag het dan meenemen naar huis om er wat mee te oefenen. Zondagavond 3 februari word ik dan in het ziekenhuis verwacht voor een nieuwe opname... Maandagochtend 4 februari gaan we dan eindelijk beginnen met de pomp... Spannend!!! Maar ik kijk er wel naar uit! Kan er haast niet op wachten... De countdown kan beginnen: 9 Alleen jammer, nu kan ik waarschijnlijk niet mee gaan zwemmen de woensdag 6 februari... had er nog zo naar uitgekeken... maar ja de pomp!!! joepie
Kreeg vandaag een mailtje: je pomp is aangekomen... wil je hem nog? En wanneer zou je hem dan willen? misschien de eerst komende vakantie?
Whahaha joepie!!! Tuurlijk dat ik em nog altijd wil! sta er al heel de tijd op te hopen en te wachten! Wanneer? zo snel mogelijk dunnoh! Eerst komende vakantie? OK prima (haha mijn vakantie begint nu zaterdag al ) en nu nog wachten op een bevestiging dat volgende week ok is... goh kan nie wachten!!! ben euforisch nu!!!! en moe verdomme recht nog blokken...
pff, morgen mijn eerste examen. Met 2 weken vertraging. Heb het direct gemerkt, suiker stond weer torenhoog... Nu een beetje laag, maar ben ermee gestopt voor vandaag... morgenvroeg. eerste examen... Zal wrs wel buizen maar weet je gezien de omstandigheden trek ik het me totaal niet aan... Psychopathologie, ik vind het een heel boeiend vak, maar zo irritant om te blokken en examen van te maken... een nieuwe lkr maakt het er niet beter op... Voel me vandaag ook alles behalve goed in mijn vel... kben volgens mij een opgeblazen bolleke... rol rol... Goh ik HAAT eten en ik HAAT insuline! ik haat vet ik haat het haat het haat! maar bon, ik ga wat slapen... kwestie van morgen toch een beetje fris op mijn examen te komen...
Wel, mijn 6de strijd tegen een ketonenvergifitiging heb ik ook verloren. Op zondag 6januari stond ik s morgens doodziek op. Mama heeft besloten me dan maar weer naar het ziekenhuis te doen. En inderdaad, Anniek had weer een keto-acidose. Deze keer iets feller dan de vorige 3. Het was druk in het ziekenhuis. Het laatste uur dat ik op de spoed was, heb ik ipv op een brancare te liggen in een kamertje, op een bankje gezeten in de wachtkamer. Daarna heb ik een dag op intensive gelegen. Dit was nodig volgens de dr, maar ook niet noodzakelijk. Als er plaats was geweest op de afdeling had ik 8/10 daar gelegen. Maar goed. Op de intensive waren ze wel heel lief. Maar je kan niet geloven hoe blij ik was dat ik naar de afdeling mocht, blij dat ik tussen al dat gepiep uitwas! Het geluk was maar van korte duur, want helaas kwam ik weer op een 2persoonskamer terecht met een oud vrouwtje, dat zich overal mee moeide, constant zat te klagen en me steeds zei wat ik moest doen. Mijn suiker wou ook niet altijd mee, van hoogtes naar laagtes, maar zelden een goede waarde. De verpleegsters dachten dat ik het ene moment niet spoot of meer at, of juist te veel spoot. Terwijl dat niet was. Ze kwamen na een tijdje steeds naast me staan om te controleren of ik het juiste aantal spoot en wel juist spoot. Wat ik ook deed. Op't laatst hebben ze mijn spuiten afgenomen, toen verdachten ze me ervan dat ik tussenin spoot. Anniek was razend! Maar goed, ze doen maar, ik wist het toch. Terwijl ik in het ziekenhuis lag heb ik een oefenpompje gehad. dit is een echt pompje, maar waar je eerst mee kan oefenen. Dit zodat je kan wennen aan het idee. Tenslotte is het iets wat 24op 24 u aan je hangt. Ik heb besloten om op de pomp te gaan. Het kan maar helpen toch? Ik weet en de dr zegt het zo dikwijls, het zal niet al mijn problemen wegnemen. Dat verlang ik ook niet, hoop alleen dat ie een deel van ze gaat oplossen... Ik weet dat ik nooit op de pomp wou. De grootste rede is de schrik om bij te komen. Zie bij een pomp loopt er constant insuline in je. bij spuiten als je de basis niet zet, heb je die insuline niet. en dat deed ik dus... Ben er ondertussen ook wel achter dat het niet de oplossing is want je word er ziek van en zodra je dan weer word opgenomen komen die kilo's lijk niks aan... een visuele cirkel dus. Ondertussen spuit ik wel zoals het hoord. En ja ben klaar voor de pomp. En met het idee dat ik binnenkort afspraak bij de dieetist heb maakt ook veel goed... Nu is het juist verdomd lang wachten erop... zijn ondertussen 1week aant wachten en het zal nog enkele weken duren. pff En nu maar examens maken en inhalen zekers?
Ik ben woensdag met Lotte een dagje naar Erperheide geweest, gezellig met zijn tweetjes! Deed me echt nog eens deugd! Ik weet niet hoelang het geleden is dat ik me nog zo heb geamuzeerd. en dat eigelijk met niks, en om niks. Heb me ziek gelachen. Al was het op het feit dat ons bootje volledig onder water stond, dat ik niet kon winnen met bowlen en mijn ballen gek deden(lees uit de goot sprongen). Nadien zijn we nog lekker iets gaan eten en hadden we toch geen zin in een dessert. Dat we speciaal naar wijchmaal zijn gereden voor een dom ijsje te gaan halen zal ik maar niet vertellen zeker? Nadien zijn we nog even bij een andere vriendin binnengesprongen die we al heel lang niet meer hadden gezien of gehoord. Ik hoef je vast niet te vertellen dat we ons super hebben geamuseerd! Gezellig bijpraten, lolletjes maken en direct een nieuwe datum pinnen dat we elkaar weer gaan zien... Het leven kan mooi zijn, je moet alleen van de kleine dingen kunnen genieten. Just smile, than the world smiles back!
Hey hey, tis een tijdje terug, dit komt omdat ik in december (vanaf 20december) in het ziekenhuis heb gelegen met mijn 5de ketoacidose. Verder heb ik het behoorlijk druk gehad met de feestperiode en dan niet te vergeten DE BLOK Moet nog super veel inhalen en ben er nog volop mee bezig. Ondertussen heb ik weer probs met mijn suiker en ben vandaag net onder een 6de opname uitgekomen. hopelijk morgen ook... was weer doodziek, en met bijspuiten helpt het maar heel beperkt... In ieder geval, ben nu om de 2u weer aant inspuiten en serieuse hoeveelheden, mijn insulinedosis is ondertussen verdubbeld tov gisteren... Zo meteen ook even weer bellen naar de dr. Goh examenstress? of waar komt dit nu vandaan? in ieder geval vind et niet grappig, heb vandaag weer een dag blok verloren en dat terwijl ik al zo achtersta... Zie de examens niet zitten!!! Moest ook van de dr een speciaalstatuut aanvragen, maar ook dat ga ik wrs niet krijgen omdat ik het nu pas aanvraag... Zie het dus helemaal niet meer zitten... Ergens denk ik nu, als ik toch opgenomen zou worden, krijg ik wel uitstel van mijn examens... Och ja Ik wil niet opgenomen worden... Weet et op de moment echt allemaal niet meer... Het gaat niet, ik zit erdoor... hoeveel meer moet ik nog dragen... Mis mijn training vandaag, morgen mijn wedstrijd en ondertussen kan ik niet leren omdat ik zo ziek en uitgeput ben... moet constant slapen... Ik zie de examens echt niet zitten.... Ik can't make it....
grr. Al voor de derde dag op rij staan mijn suikers ongelooflijk hoog. het laagste was gister 187 of zoiets en het hoogste 415. dat terwijl normale waarden ergen tussen de 60 en 120 moeten zitten! Ik weet niet vanwaar deze waarden komen, zet al mijn spuiten, pas gelijk het moet, eet gelijk ik moet, zit niet onder stress(toch niet meer dan anders) ben niet ziek aan t worden, en ook met mijn naalden(die ik na iedere spuit verwissel) en met mijn insulinepatronen is niks mis. Ik word er echt zot van. Weet wel dat ik in het verleden mijn spuiten niet genomen heb lijk het had gemoeten, maar nu doe ik dat dus wel. Het probleem wie gaat mij nu geloven met zo waarden... Thuis geloven ze me al lang niet meer. zelfs niet als ik een hypo heb of een goede waarden. Ik vraag me soms af voor wie doe ik het eigelijk? niemand die me gelooft, niemand die me vertrouwd. Voor mezelf? nee daar doe ik et nie voor. Insuline maakt alleen maar dik, en ik wil nie dik zijn. Zie alle diabeetjes zijn zo mager en ik ben zo dik. voel me echt nie goe. Wou dat ik wat aan mijn figuur kon doen. Ook al zeggen mensen, uiterlijk is niet belangrijk of liever een mollige goed geregelde diabeet dan een slanke zieke en ontregelde diabeet. Wel ik zou toch liever het slanke hebben. Niet dat ik graag ziek ben, of graag "ontregeld" ben (juist of ik da nu nie ben!!) Maar zou et zo graag hebben dat de mensen me ne keer mooi vinden. dat ik me nie hoef te schamen over mijn lompe figuur. Goh ik ging een afspraak krijgen met een dieetiste van me psycho, nog niks van gehoord, ook ging me psycho me doorverwijzen naar een andere psycho wat ook nog nie is gebeurt(in januari ist een jaar geleden da da beloofd is...) Zou iedereen me hebben opgegeven? pff in januari wedstrijd van de judo, heb gn zin, denk nie dak mee ga doen, ben te dik... zit uit mijn categorie.. en zou me doodschamen, met mijn dikke kont en buik op die weeg . en da al die littekens... goh, weet echt nie of ik wel mee wil doen... Nu ff in gevecht met mezelf. doorspuiten of stoppen, mits et toch al te hoog is....
Ik heb dus een vriendin, allee heb tis eerder had... al van op het tweede middelbaar. Vroeger waren we twee handen op 1 buik... Ik kon er super mee overweg... Dan is ze in de ban gekomen van jongens en "versleet" ze de ene gast na de andere... Nuja, pubers zijn zo wel en moet toegeven heb dat ook een tijdje gehad... Het ene vriendje na het andere... Daar groei je wel uit toch? Zij dus niet. Op een bepaald moment werd het zo erg dat ze niet één maar soms 2 tot 3 vriendjes had op hetzelfde moment... en ja nu nog steeds heeft ze een vriend (die trouwens een andere vaste vriendin heeft, ermee samen woont en er een kindje bij heeft...)al een aantal jaren als je het zo mag stellen... maar ja hij kan nie altijd bij haar zijn en dus zoekt ze verder naar vriendjes/one night stands.Die ene gast waar ze al een tijdje mee is, die heeft haar vorig jaar zwanger gemaakt. Maar ze heeft het laten weghalen anders was het rond deze tijd dat ze zou bevallen. Als ze weet dat één van ons een vriendje heeft gaat ze proberen om deze te verleiden en voor haar te winnen... Heel goedkoop. We hebben haar laten weten dat we het niet goedkeuren lijk ze met jongens doet. ook haar versierpogingen van onze vriendjes heb ik haar een tijd vergeven maar nu was de druppel. Mijn andere beste vriendin heeft sinds kort een vriendje. Het is haar tweede vriendje in haar leven. We zijn dus allemaal zeer blij voor haar(ook omdat ze altijd neg over zichzelf dacht en dacht dat ze nooit een vriendje zou hebben.) Nuja nu had die ene vriendin dus haar nieuw vriendje proberen te versieren... en niet opgeven! op de fuif gwn met zijn hand in zijn broek gaan, zomaar op zijn kot komen(studeren in dezelfde stad) en doen ofda ze er ook woont enz... Mijn een vriendin(het lief dus) super kwaad toen hij tegen haar zei, wat mijn ene vriendin allemaal aant proberen was. En terecht vind ik. Ze heeft dus gebroken met die ene vriendin en ik geef haar groot gelijk! het heeft lang geduurd, we hebben het er genoeg duidelijk gemaakt en ze wil niet luisteren... dan moet ze maar voelen eh. wat ook is, sinds mijn "slechte" vriendin met die ene kerel is kent ze ons enkel als hij geen tijd voor haar heeft... Nu heb ik er ook genoeg van! Ik mijd haar zoveel ik kan, laat haar merken dat ik et echt nie zitten om nog met haar om te gaan. Nu zou ik vrijdag nog eens met haar praten, ze had gevraagt om samen naar huis te reizen. Ok kzag het nie direct zitten maar deed et dan toch maar, had ik ook een excuse om donderdag niet naar haar te moeten. Wat is er nu gebeurt? Madame had plots vrijdag geen les meer en is donderdag naar huis vertrokken. zonder mij te verwittigen. Dus zat ik vrijdag alleen en veel te laat naar mijn goesting op de trein voor iemand die niet zou komen... grr toen was ik kwaad. en weet je wat ze zegt. sorry! ik was vergeten dat we hadden afgesproken. maar ik maak het wel eens goed, dan gaan we samen op stap en zal ik betalen... Denkt ze nu echt dat ik haar nog eens een kans geef? I don't think so! Dit was haar kans en ze heeft em verspeeld. Jammer maar helaas. en van dat drinken... Denkt ze nu echt dat ik even goedkoop ben als haar? Of dat mijn vriendschap te koop is? Dan denkt ze toch verkeerd, mijn vriendschap krijg je, zolang je er nie mee speelt.
Twas weer lekker vroeg licht vandaag om half negen kwamen de werkmannen weer en dit op een vrije dag Dus heb ik in de voormiddag maar wat schoolwerk geleverd gedaan. En hoewel het simpel leek, was het het niet. Maar liefst 6 keer heb ik nodig gehad om een voorlopige probleemsamenhang uit te tekenen die duidelijk was. Maar het resultaat mag er wezen al zeg ik hetzelf. Namiddag ben ik dan naar Maïa gegaan, Maïa is een vrouw die ik op het diebetesforum heb leren kennen... Ze woont in de stad waar ik studeer. Vorige week heb ik haar voor het eerst in't echt leren kennen. Dit op Ladies at the movie maar goed, vandaag hadden we dus afgesproken in de namiddag bij haar thuis... Hehe een heel gezellig boeltje, zot dat we hebben liggen doen samen met haar zoontje en de Wii... De uren zijn omgevlogen en al gauw was het dus 18u, tijd om te eten... Volgende week ergens gaan we gezellig naar de film, het gaat leuk worden Ik kijk er allesinds naar uit. En ik heb weer voldoende energie om verder te gaan... Moet wel zeggen voelde me niet zo lekker meer toen ik weer thuis kwam. Had een hypo gevoel. Zal wel normaal zijn. zeker als je weet dat ik al heel de week een waarde rond de 200 had... vanmiddag zelfs 322 om gefrustreerd van te worden. Ik wil echter niet meer spuiten. Maar met zo'n waarden zou het dus wel moeten. Maar als het zetten van een spuit al zoveel moeite kost, laat staan om de insuline nog te verhogen. Goh ik haat het echt. En de gedachte bij iedere spuit om dikker te worden is niet direct bevordelijk! Het gedacht dat de kilo's er gauw wel zullen bijkomen... en dan die vreetbuien. Toen ik niet spoot had ik daar geen last van. Goh maar toen was ik mss ook wel net iets te ziek om te eten. Maar toch, sinds ik weer spuit ben ik 5 kilo bijgekomen!!! en ik haat het echt. was vroeger al niet content met mezelf. de opmerkingen van mijn pa maken et er nie gemakkelijker op. "dikke koe, olifantenbuik, dikzak, ge zijt dik, ge hebt een dik gat,..." Nee, ik zou graag weer afvallen, graag weer op mijn gewicht zitten voor mijn db, of nog minder... maar jah, tzal maar bij een wens blijven? tis heel frustrerend...Ik wil zelfs gn wedstrijden meer doen. dan zal het bevestigd worden wat iedereen wrs wel al heeft gezien. Hopelijk kan ik vlug bij de dieetiste terecht om me te helpen en te begeleiden... Eerst maar van die vreetbuien af proberen te komen..., en ondertussen proberen om minder te moeten spuiten... Kon ik maar gelukkig zijn met mezelf. helaas is elke blik in de spiegel een pijnlijke.
en nog een fototje van Maïa en mij
hier nog de info die ik had belooft:
Hoe ontstaat een ketoacidose?
Onze lichaamscellen hebben continu energie nodig om naar behoren te kunnen functioneren. Theoretisch kunnen cellen drie verschillende energiebronnen aanspreken: suikers of koolhydraten, vetten en eiwitten. Het meest voordelig voor de cellen, is de verbranding van suikers, meer specifiek glucose. Daarom zal in normale omstandigheden het overgrote deel van de energievoorziening door de verbranding van glucose worden geleverd. Nu is er één voorwaarde. Glucose kan alleen in de cellen binnendringen, wanneer insuline voorradig is. Insuline, een hormoon aangemaakt thv. de alvleesklier of pancreas, kan als het ware de celdeuren voor glucose openen. Is insuline niet of onvoldoende aanwezig, dan gaat de verbranding van glucose vertragen en zal glucose in de bloedbaan blijven circuleren. Dit leidt tot een verhoging van de bloedsuiker of hyperglycemie. De lichaamscellen zijn niet tevreden en functioneren onvoldoende zonder de vereiste energiebron. Als de ongelukkige lichaamscellen niet snel genoeg geholpen worden, zoeken ze naar andere oplossingen. Stresshormonen sporen aan tot extra produktie van glucose... maar de celdeur blijft zonder insulinesleutel op slot en de cel kampt verder met een energietekort. Een andere oplossing is de verbranding van vetten.Maar vetten verbranden is vervuilend voor het lichaam. Er ontstaan vanuit deze vetafbraak vrije vetzuren en ketonlichaampjes. Deze ketonlichaampjes, voornamelijk aceton en beta-hydroxyboterzuur, verzuren het lichaam. Op dat ogenblik onstaat een ketoacidose, een gevaarlijke toestand, welke tot een bewustzijnsdaling en bewustzijnsverlies (coma) kan leiden.
Alarmtekens: snel reageren is de boodschap!
Dorst
Een hyperglycemie treedt progressief op. Door de verhoogde bloedsuikers, ga je meer plassen, wat dan weer dorst veroorzaakt. Door energietekort ga je je moe voelen. Deze eerste tekens moeten al een signaal zijn om je bloedsuikers te gaan volgen en te behandelen.
Misselijkheid
Door de verzuring in het volgend stadium, ga je je meestal misselijk voelen. Kinderen zeggen vaak buikpijn te hebben. Dit is meestal het eerste teken van een ernstige ontregeling. Het is verkeerd te denken dat een ketoacidose alleen kan ontstaan bij zeer hoge glycemiewaarden. Bij gevoelige personen en zeker bij ziekte, kunnen ketonen ook reeds ontstaan bij glycemies van om en bij de 200 mg/dl. Je moet dan reageren en de behandeling niet uitstellen !! Onthou bovendien deze stelregel: misselijkheid en braken bij een type 1 diabetes patiënt, is een ketoacidose tot het tegendeel bewezen is. Denk dus niet te snel dat je wel iets verkeerds zal gegeten hebben. Liever iets te snel behandelen, dan een ketoacidose te ver laten komen.
Slaperigheid
Indien je om welke reden ook toch niet reageert op deze eerste tekens van ontregeling, zal je snel suffer en slaperig worden en je kan eten noch drank binnenhouden. Door veel te plassen en te braken bestaat het gevaar uit te drogen!
Snelle ademhaling
Om de verzuring (en de ketonli-chaampjes) kwijt te raken, ga je sneller ademen wat vaak een kenmerkende ademgeur van zoete appeltjes verspreidt. Jans echtgenote merkte deze geur op en gealarmeerd door zijn slaperigheid riep zij de arts op. Dit is een moment waarop een opname onvermijdelijk is voor de nodige vochttoediening.
Wanneer ontstaat ketoacidose?
Zoals hierboven reeds aangehaald, is insuline noodzakelijk om onze cellen van brandstof te voorzien. Bij een tekort aan insuline en/of bij hogere insulinebehoefte ontstaat een ketoacidose. Bij diagnose , bij eerste vaststelling van type 1 diabetes is er frequent ketoacidose. Deze wordt dan gecorrigeerd door insulinetoediening. Een type 1 diabeet is dan "insulineafhankelijk" waaronder verstaan wordt: gevaar van ketoacidose bij staken van insulinetherapie of bij een te laag gedoseerde therapie. Meestal echter ontstaat ketoacidose door een samenloop van omstandigheden waarbij de insulinenood verhoogd is en deze verhoogde nood niet gecompenseerd is door verhoogde insulinetoediening. Jan was koortsig en grieperig. Zijn cellen hadden meer en meer glucose en energie nodig om te genezen. De insulinenood stijgt bij ziekte, koorts, na operaties, in ernstige stresssituaties. Gezien zijn misselijkheid at Jan niet en maakte hij de ongelukkige redenering om geen insuline meer te spuiten. Hierdoor werd nog minder glucose ter beschikking gesteld aan de cellen zodat hyperglycemie en de daaraan gekoppelde verzuring versneld verder gezet werden. Jan kwam in een vicieuze cirkel terecht van hoge suikers, braken, stopzetting insulinetoediening, verder verhogen van de glycemie ,...
Hoe kan je ketonen tijdig opsporen?
Alle situaties waarbij je een hoge bloedsuiker vaststelt, vragen van jou de nodige waakzaamheid. Is de hoge bloedsuiker te verklaren? Heb je je insuline toegediend? Heb je anders gegeten? Ben je de laatste dagen ziek? Neem je geen nieuwe bijkomende medicatie? Tracht altijd de oorzaak van de hyperglycemie te achterhalen. Bij een hyperglycemie boven de 250 mg/dl dien je verzuring van je lichaam na te gaan. De meest gebruikte methode van opsporing is testen van de urine. Er bestaan teststrookjes (Acetest, Ketostix, Keturtest,...) welke de zuurmaker in je urine (vooral aceton) opsporen. Bij aankleuren van dit teststrookje zijn ketonen aanwezig en de hoeveelheid kan geschat worden aan de hand van de kleurencode: hoe donkerder, hoe ernstiger. Zorg er voor dat je deze altijd in huis hebt, en neem ze steeds mee op reis!! Recent is er ook één type glucosemeter dat uitgerust is om het ketonengehalte (vooral betahydroxy-boterzuur) op te meten in vingerprik bloed. Deze meet het ketonengehalte sneller en nauwkeuriger dan via urine controle. Nadeel is echter dat deze teststrips nog zeer duur zijn. In specifieke situaties, bijvoorbeeld zwangerschap, waar een ketoacidose zeer ernstig kan verlopen, kan de aanschaf van zon toestel toch zijn nut hebben. Bespreek dit best met je diabetes team.
Wat moet je doen bij hoge bloedsuikers met ketonen?
1) Drink!!
Belangrijk is om voldoende suikerarme dranken te drinken zoals thee, bouillon, water,... om uitdroging te voorkomen. Bij een afwijkend ketonengehalte moet je jezelf dwingen min. 2 liter vocht in enkele uren te drinken.
2) Insuline bijspuiten
Heb je een afwijkende ketonenreactie, spuit dan 4 tot 6 eenheden snelwerkende insuline extra in. Om ketonen weg te krijgen heb je immers meer insuline nodig, dan bij een gelijkaardige glycemie zonder ketonen. Je mag nooit stoppen met insuline te spuiten. Ketonen wijzen op een insuline tekort en vragen meer insuline ondanks verminderde eetlust. Alleen insuline, als sleutel van de celdeur en hierdoor energieleverancier, kan jouw verzuring opheffen! Gebruik steeds je snelwerkende insuline om hoge suikers te corrigeren. Controleer je ketonengehalte ten laatste terug na 4 u (s nachts dus opstaan!!!) en doe terug hetzelfde als je ketonen niet verdwenen zijn. Bespreek tevoren met je arts hoeveel eenheden je mag bijspuiten en hoe vaak je dit mag herhalen zonder te verwittigen.
3) Blijf eten
Blijf ook suikerhoudende produkten innemen, ofwel via traag absorbeerbare suikers (bv. brood, toast, muesli, fruit,...). Het kan vreemd klinken maar bij misselijkheid en braken moet soms overgegaan worden naar vloeibare suikeroplossingen (vb licht gezoete thee, of verdunde cola). Je cellen hebben immers suiker nodig om van vetverbranding te kunnen omschakelen naar suikerverbranding. Neem echter pas extra suikers wanneer je glycemie niet boven 300 mg/dl is gestegen of wanneer hij aan het dalen is.
4) verwittig je arts of diabetes team onverwijld
Ook in het weekend en op feestdagen wanneer je ondanks bijspuiten toch hoog blijft staan en je ketonen blijft houden blijft braken en onvoldoende vocht kan inhouden (denk erom: 2 liter in enkele uren!) bij zeer hoge koorts (39 °), zeker wanneer deze langer dan 1 dag aanhoudt bij verminderd bewustzijn
5) Wat mag je absoluut niet doen?
Extra fysieke inspanningen leveren om je te hoge bloedsuikers trachten te normaliseren, zijn absoluut tegenaangewezen. Jouw cellen hebben immers meer energie nodig, krijgen die niet en je verzuurt nog meer. Vooraleer je kan sporten dient eerst je bloedsuiker en zeker je ketonemie gecorrigeerd.
Besluit
Een hyperglycemie met ketoacidose is een urgente situatie, die zich gelukkig geleidelijk aan instelt. Door op tijd de symptomen te herkennen, je glycemies regelmatig te controleren en de gepaste behandeling te starten, kan je een heleboel ergs tijdig voorkomen. Wil je meer weten? Zeer binnenkort is de brochure ketoacidose/ hyperglycemie klaar. Vraag ernaar bij de VDV, bij je huisarts of bij je diabetesteam.
Hello, Welkom op mijn blogje. Na lang nadenke heb ik dan uiteindelijk toch besloten om 'n blog te opene. Dit om m'n gevoelens ne keer te kunne uite. Zie het is soms nogal moeilijk om tege iemand te zegge wa je echt denkt. Om et ergens te kunne uite, wetende da er mss wel mense zijn die et zulle leze, en toch jezelf en vrij kunne zijn. Ik zal me kort ne keer voorstelle. Ik ben 19jaar, en woon Peer. Maar mits ik studeer in het verre Oostende zit ik daar door de week op kot. Het leven op kot is zalig en ik zou het nooit meer wille ruile. Ik studeer Toegepaste Psychologie en zit op de moment in voor een stuk het eerste en het tweedje jaar. Dit omdat ik vorig jaar nie voor al mn vakke geslaagd was. Helaas mss mijn eigen fout? Of toch voor een deel, et allemaal n beetje onderschat, te laat begonne... En jammer genoeg drijgt nu etzelfde scenario. Maar ook wel pech gehad onder de examens. Zo heb ik vorig jaar met de examens is Januari in coma gelegen omdak geveld was met mijn suiker. dit deels door: onvoldoende te spuite en dus n slechte regeling, buikgriep en de stress. In juni is een goeie vriend van me midden in de examens verongelukt. Geen aangenaam nieuws dus om te krijgen. Ook heeft me toenmalig vriendje et uitgemaakt... Hij kon me nie meer aan Zo komt et dus dak in het eerste en tweede jaar zit. Verder kon je ook al afleiden dak diabetes heb dus. Op 26november had ik et 4 jaar. Ook hier heb ik veel probs mee gehad. In't begin met te scherpe waarden, hypo's en de bewustloosheden met gevolg. Nadien ben ik gestopt met spuiten, of met maar een paar spuitjes te zette. Uiteindelijk 4 keer in een keto gekomen waarvan 2 met een coma(zal ik later wel allemaal ne keer uitleggen). Afgelope jaar heb ik er 3 gehad.... dus 2007 is nie zo'n geweldig jaar voor mij geweest en kan haast nie wachten tot et is gepasseerd... Mijn broertje eeft ook diabetes, al evenlang als mij. Verder heb ik nog een andere broer en nog 2 zusjes. We hebbe dus een redelijk groot gezin.
Tot zover et eerste berichtje op mijn blog. Er zulle er snel meer volgen.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Ben vandaag mijn pompje mogen gaan halen 
Nja ben dan ook ongeduldig... Op een dik uurtje waren we ermee klaar. Ik mocht op de dr wachten(die was nog niet daar) als ik nog vragen had ofzo... Maar dat had ik eigelijk niet direct. Ben dan maar naar huis getrokken. Hehe nadien een mailtje gehad van de dr, denk toch dat ie me nog had willen zien... Maar bon. Ik heb geen infuusje gehad. Best wel jammer. Moet nu een hele week proberen alles van de pomp uit te proberen. extra blokken bij te zetten in het basaal patroon enz... Niet zo moeilijk eh!!! Easy... en nu ligt ie lekker te luieren in de zetel 
) en nu nog wachten op een bevestiging dat volgende week ok is... 
. en da al die littekens... goh, weet echt nie of ik wel mee wil doen...
