Ik heb weer even een stomme dip. Ofja dip, wanhoop laten we het zo maar noemen. Ik voel me weer super super dik. Gisteren stonden mijn suikerwaarden eindelijk heel de dag goed, wel dat heb ik vandaag dan weer mogen bekopen met 1,2kg extra op de weeg. Het frustreert me. Zeker als ik dan bedenk dat ik gisteren echt niet veel of vettig heb gegeten. ('s morgens een yoghurtje, 10u een koekje voor de hypo, 13u:3kroketjes, 1stukje vlees en heel veel groenten, tussendoor niets meer en 's avonds 2boterhammen 1tje met kaas, eentje met worst.) Ik dacht dat dit normaal was, niet te veel. Maar als ik dan vandaag de weegschaal zie, dan vrees ik toch dat ik ergens een inschattingsfout heb gemaakt. Hoewel, ergens diep vanbinnen weet ik ook wel dat ik dat niet heb. Nu zou ik 101 dingen willen doen om terug gewicht te verliezen. Mijn brain draait weer overuren om een manier uit te vinden om zo snel mogelijk zo veel mogelijk af te vallen. Morgen ga ik een week op "vakantie". Ik blijf in eigen land hé, moet gewoon een week niet werken en breng die hele week dus door bij een vriendin en mijn vriend. Ik heb er zin in, en ook weer niet. Want daar zal het nog moeilijker worden om iets te doen om af te vallen. Dus ik vrees dat als ik volgende week terugkom en op de weegschaal ga staan ik zeker 15kg bij zal zijn gekomen. Al besef ik wel dat dat een heel wanhopig beeld is, dat het niet waar zal zijn, maar het voelt wel als waar aan, en ondanks dat ik het niet wil, ik neem het als waar aan. It scares me. Ik weet zelfs niet meer of ik nu wel nog een pomp wil, want dat zou betekenen beter waarden, meer gewicht...
