Vandaag zo mijn twijfels, ik weet het niet meer, wil ik wel verder gaan? Zal het me echt niet alleen lukken? Ik zie er echt tegenop om naar de afdeling Lucas te gaan(afdeling eetstoornissen). Ik ben niet mager,ik hoor daar helemaal niet thuis. Daarbij als ik zo de anderen hoor over de oefeningen/therapieën die we daar moeten doen. Ik zie dat echt niet zitten. Ik wil echt niet meer gaan naar daar, verplicht eten, spiegeloefeningen... Nee please. Mag ik nog terug? Waarschijnlijk morgen mijn intakegesprek. Maar ik wil echt niet meer. Zou het me echt niet lukken op me eentje? En nog minstens 3mnd daar zitten. En ik zit hier al bijna 2mnd, ben al van mei niet meer thuis geweest, ik zou echt nog eens graag terug naar huis gaan, een weekendje, even hier weg, even weer vrij, mijn hond, mijn broers en zussen, mijn eigen thuis, mijn bed, mijn spullen, gewoon weer heel even hier weg. Zal het misschien eens even vragen aan de dokter van de week. Of ik toch niet 1 keer een weekend naar huis mag. pff zoveel twijfels in mijn hoofd. Mag het ooit eens helder worden? Ik kan zelfs niet eens fantsoenlijk neerschrijven wat ik denk of voel. pff, need to get out.
Hier ben ik weer. Na lang afwezig te zijn geweest. Er is veel gebeurt in tussentijd. Op vrijdag 11 juli hebben ze besloten me naar de gesloten afdeling te doen omdat ik in coma aant vallen was. Het was een hel op de gesloten afdeling, maar het was wel nodig om me weer met beide voetjes op de grond te zetten. Alle controle, alle macht alles in handen moeten geven van andere was heel moeilijk, dat ze eerst al je spullen afnemen, je niets meer zelf laten doen. Maar stapje voor stapje kreeg ik weer de controle weer en uiteindelijk mocht ik vandaag weer vertrekken naar de open afdeling. Met nieuwe moed en kracht beginnen we een nieuwe lei, een nieuwe start, en deze keer weet ik waarom, deze keer hou ik vol! Het spuiten lukt al wel weer, het eten gaat moeilijk, maar morgen een nieuwe dag, en dan proberen we opnieuw. En het zal moeilijk zijn om me hier weer te bewijzen, maar ik laat me niet meer klein krijgen! Ik kom er wel, en nu gaan we ervoor om mijn pomp weer te mogen krijgen, elke dag een klein stapje in de goede richting. We zullen er komen!
