Misschien moet ik toch eens naar de dokter gaan. Ik ben al weken doodop en toch slaap ik veel,ik heb hoofdpijn en als ik meer dan 10stappen doe ben ik vreselijk duizelig, ik heb geen honger, geen dorst. Toch probeer ik 3keer per dag te eten, maar het lukt me niet om een goede maaltijd te eten, ik ben na een paar happen misselijk, ook met drinken, kleine slokjes nemen, want anders ben ik ook misselijk. Mijn suiker is alles behalve te hoog, dus daar kan het ook niet van komen. Ik sta ook niet te laag op de momenten dat ik zo duizelig ben. Ik moet dikwijls even blijven stilstaan en ergens tegen leunen want alles wordt dan even zwart. Niet dat ik dan effectief tegen de grond ga, maar op die momenten weet ik even niks meer, kan me er nadien ook niet echt iets van herinneren, alleen dat ik daar weer stond. Ik weet dat het overdreven is, maar op die momenten ben ik bang dat ik dood aan't gaan ben.
Ja,ja de examens zijn bijna gedaan. Het einde is in zicht, maar ik heb totaal geen energie meer om er nog iets voor te doen. Ik wil slapen en ontspannen, ik wil niet leren, ik wil niet stressen.
En toch moeten we verder. Met natuurlijk minder goede examens tot gevolg. En dan begin ik weer te twijfelen hé, want ik zal ook wel voor dat of dat vak gebuisd zijn hé. En dan volgt er schrik, want dan ben ik bang dat ik op alles gebuisd ben en dom ben.
Ik haat examens. Ik haat het, zoals iedereen waarschijnlijk hé. Het wordt hoog tijd dat ik eindelijk nog eens ontspanning heb, want ik zou nu zelfs willen stoppen met studeren gewoon omdat ik te weinig energie heb om me er vlot door te worstelen, en het dan ook nog jaren afzien is...