" Ik ben bang dat hij me in de steek gaat laten of me belachelijk gaat maken. Ik ben bang dat hij me zal kwetsen, net nu ik denk dat mijn wonden aan't genezen zijn. Bovendien ben ik bang dat mijn verleden, mijn heden/toekomst in de weg gaat staan."
Dit schreef ik iets meer als een jaar geleden op mijn blog. Naar aanleiding van mijn date met D. ik kan me nog levendig de angst en de twijfel herinneren. Maar toch heb ik zoiets van: A. hoe kun je dat nu gedacht hebben. Kijk nu een jaar later, jullie zijn nog steeds gelukkig samen, volgende week gaan jullie samenwonen, jullie zijn nu jullie huisje in orde aan't maken. Dromen samen over de toekomst, maken plannen met en voor elkaar. Raar hoe het leven er op een jaar helemaal anders kan uitzien. Vergeleken met de afgelopen jaren heb ik een fantastisch jaar achter de rug. Hele mooie momenten met D. Maandelijkse afspraken met mijn vriendinnen, nieuwe vriendinnen op school, mijn pompje terug, nog maar 1 keto meer gehad, mijn voorlopig rijbewijs, de plannen om te gaan samenwonen die nu wel heel erg kortbij zijn. Het verbouwen van "ons" huis. Natuurlijk zijn er ook tegenvallers geweest, moeilijke momenten, trieste momenten, frustrerende, maar toch vind ik mijn jaar positiever dan de jaren ervoor. Ik heb het gevoel dat ik eindelijk op het goede pad zit, het pad dat mij gelukkig maakt. En daar heeft D. een groot deel voor gezorgd, en dat terwijl ik vorig jaar zo'n angst had dat hij het allemaal maar zou verergeren.
D. I love u!!!!!! Volgende week, dan kunnen we eindelijk elke dag samen zijn.
