Kan het leven dan nooit redelijk goed blijven gaan? Donderdagavond ben ik gedumpt door het vriendje. Eigenlijk snap ik er niks van. Het enige wat ik ervan snap is: dat hij bang is om terug gekwetst te worden zoals hij dat vroeger is geweest Dat hij ervan overtuigd is dat hij niet goed genoeg voor me is dat hij niemand nodig heeft om gelukkig te zijn ... Maar wat heb ik daaraan? Ik heb hem toch niet gekwetst? Ik vind dat hij wel goed genoeg voor mij is. Hij denkt misschien dat hij niemand nodig heeft om gelukkig te zijn, en dat is misschien ook zo, maar waarom iets wat jou nog gelukkiger maakt wegsmijten? Want hij beweert dat hij mij nog super graag ziet. Maar waarom doet hij mij dit dan aan? ik ben kapot. Het hoeft voor mij allemaal niet meer. Ik voel alle negatieve gevoelens door elkaar, woede, onmacht, verdriet, verwardheid... En ik vind geen enkel alternatief om ze te verdrijven of te verminderen.
Ja ik weet dat liefdesverdriet pijn doet. Heb het nogal meegemaakt. Maar zo heftig als nu? :-s Waarom? Omdat hij voor mij de ware was? Omdat hij mij alles gaf wat ik nodig had in dit leven?
En kom nu aub niet af met: er zijn nog genoeg jongens in de wereld, of zoek geen schuldige, of hij is het niet waard... Ik hoef het allemaal niet te horen, het maakt me gewoon nog kwader. Ik wil gewoon, ik wil gewoon dat dit een stomme droom was.
