gisteren kwam een van mijn zusjes mij een bezoekje brengen samen met iemand die de leidster was in onze jeugdbeweging en die we al van baby kende.
toen ik nog thuis woonde kwam ik niet echt overeen met mijn zusje, onze karakters kwamen nu eenmaal niet overeen. Laat staan dat iedereen vond dat wij veel te hard op elkaar trekte (qua uiterlijk) en ons dus constant door elkaar haalde. sinds mijn 18de heb ik er nog nauwelijks contact mee gehad, ik zat ver weg op kot, ging alleen maar in't weekend voor een dagje naar huis en sindsdien ben ik niet echt lang meer thuis geweest. De keren dat ik haar nog zag waren oppervlakkig.
Gisteren was anders, de sfeer was vrolijk alsof we vriendinnen waren. We zijn gaan wandelen, naar het provinciaal domein en daar was ook een speeltuin. We hebben ons als kleine kinderen op de speeltuin gestort. Alle speeltuigen uitgetest en veel, heel veel gelachen! weer thuis hebben we ons gestort op allerlei gezelschapsspelen. Over mijn ouders hebben we het amper gehad, maar goed ook dat zou de sfeer wel verpest hebben.
Het viel me gisteren ook wel op hoe mijn zusje en ik toch veel gemeenschappelijke kenmerken hebben en dan heb ik niet over uiterlijk.
Het was leuk gisteren en het deed me deugd, jammer dat we in het verleden niet zo goed overeen kwamen. Maar kijk afstand werkt wel.
en om nog op mijn vorige blog terug te komen, na een lange week denken en overdenken heb ik besloten om voorlopig nog te blijven werken op mijn werk. Hopelijk blijft het nu goed gaan met de lonen ed. Maar ik ga eender hoe verder zoeken achter iets anders. Wanneer er iets uit de bus komt ben ik echt wel weg. Het was de onzekerheid voor een andere job of het feit dat ik de tijd tot ik een andere job heb, en dus op interims de tijd zou moeten overbruggen, die me tegen hielden om te vertrekken.
