Ik weet gewoon niet meer hoe ik me moet voelen. Het ene moment ben ik gelukkig het andere zit ik super in de put. Ben ik zo labiel? mijn rapport was ronduit slecht. Ok ik had het wel verwacht. Mijn suiker wil alles behalve mee steeds te hoog, en hoemeer ik verhoog, hoe hoger hij gaat. Ik eet amper meer vandaag 16gr Kh (komt overeen met 1 sneetje grijs brood, en een half potje witte magere yoghurt) toch ik krijg van iedereen complimentjes, allerhanden. Echt ik heb van mijn leven nog nooit zoveel complimenten gehad als deze week. Maar het voelt niet goed, word er onzeker van. Dat terwijl ik er absoluut niet onzeker van zou mogen worden. Ik ben ook weer begonnen met sporten. Nu mijn examens voorbij zijn, kan ik weer tijd maken. Vanmorgen gestart met het start to run programma. morgen training (ik 2u meedoen) en volgende week neem ik mijn zwemgerief weer mee naar Oostende en dan kan terug gaan zwemmen. Ik wou ook mijn oude wedstrijdtrainingen op eigen houtje weer beginnen, maar daar ga ik toch nog even mee wachten tot de conditie net wat beter is... Och wist ik het maar. Kon ik het maar allemaal vertellen. Tis erg ik weet dat ik niet goed bezig ben, dat wat ik niet doe niet zal helpen, dat ik geduld moet hebben, en ik weet dat ik het zo dikwijls tegen andere zeg. Maar het lijkt ofdat ik niet naar mezelf wil luisteren, alsof ik denk dat het zo voor andere is, maar niet voor mij. kon ik maar even vrij zijn, vrij van de negatieve gedachten, vrij van ongelukkigheid. gewoon vrij van alles