Gisteren dus evaluatie gehad. Was zoals ik wel al wist niet zo goed gelopen, zeker niet na mijn stunt van maandagnacht. Om een lang verhaal kort te maken, ik mocht niet meer op die afdeling blijven en moest over naar een andere afdeling, omdat er wel een wachtlijst van een paar weken was wisten ze nog niet goed wat ze met mij gingen doen, het plan was om me nog eens terug te doen naar mijn vorige afdeling. Ik zag het niet zitten, ben pissed van heel dat gedoe, ben pissed van alles en heb hals over kop mijn boeltje gepakt en vertrokken. Nog voor ik weg was besefte ik wel dat het niet veel zin zou hebben om naar huis te gaan, dat ik het echt niet lang zal redden op mijn eentje. En dus had ik al besloten nog voor ik vertrok om vandaag dan te bellen voor een intake te regelen op die andere afdeling. Pff Nu dus terug thuis. Mijn beste vriendinnen zijn me komen halen en de ontvangst thuis bij mijn ouders was niet zo positief. De psychiater had naar thuis gebeld en alles, ALLES! vertelt. Ze konden er thuis natuurlijk niet mee lachen(met wat ik heb uitgestoken) en ze werd pas weer kalm als ik zei dat ik vandaag ging bellen voor toch naar die andere afdeling te gaan. Pff stomme kutzooi! Die dokter mag dat toch niet zomaar doorvertellen? Bon anyway, vandaag lang getwijfeld om te bellen, ik wou eigenlijk niet, want hoewel ik wel besef dat het niet goed loopt toch voel ik me veiliger in mijn oude gewoontes. Maar ik had het beloofd en moet het dus doen eh. Dus dan toch maar gebeld, moet ik morgen weer bellen om dan mijn intake bij het hoofd van die afdeling te regelen. Die waar ik vandaag heen heb gebeld gaat tegen morgen die andere op de hoogte brengen dat ik ga bellen en ook van alles wat er is gebeurd en wat er precies allemaal met mij verkeerd is (klinkt dom) Enne mijn pomp terug whi!!! Vandaag hem weer even gaan laten aanpassen mits hij behoorlijk verkeerd stond ingesteld maar ja. En nu is het aanpassen en aanpassen en aanpassen, tot hij weer op punt staat. Pff hoop alleen dat ik het volhoud tot dan. Want het loopt nu al behoorlijk moeilijk, zeker nu ik weer alle controle en vrijheid heb Maar ik blijf vechten, en toch even op adem komen. Gelukkig morgen jongerenweekend met mijn arts, dan kan hij een beetje mijn controle weer overnemen en kan ik toch heel even op adem komen zonder die constante druk op mijn schouders. Mis mijn groep wel Zulke schatten dat het waren stuk voor stuk. I, J, E, A, K, A, N doe dat nog goed! Ik weet dat jullie het kunnen! En ik denk heel veel aan jullie! Knuf
Pff ben niet zo goed bezig de laatste dagen, ik sla mijn eigen ruiten in. En ik doe het steeds weer hé. Elke keer als ik er bijna ben dan doe ik zo weer iets stoms waardoor ik weer helemaal opnieuw kan beginnen Morgen mijn evaluatie en pff pff zie er niet echt naar uit. mag ik even roepen? Ja? thanks!! WHAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA ok dat lucht op. Ok waar was ik, ahja evaluatie, nee ik zie het niet echt zitten, maak er mij echt druk om, omdat ik waarschijnlijk de dingen die ik wil of verwacht niet ga krijgen, het zal zwaar zijn, dat is zeker. Morgen word ook besproken welke straf ik er nog eens bovenop krijg na mijn stunt van deze nacht. Och wish me luck.