Wat heb ik ooit misdaan dat ik zoveel ellende verdien? eindelijk leek het of ik mijn leven weer op zijn pootjes ging krijgen, maar niet. Gisteren ineens uit het niets begon mijn vriend mij vanalles te verwijten, dingen waarvan ik dacht: huh? wat? eerst over ons kampeerweekend met mijn vriendinnen: mijn vriendinnen zouden het dus blijkbaar heel leuk vinden om hem te zien sukkelen(hij moest een luchtmatras in de zak steken) en goh ze zouden daar een lol aan hebben! dan ist dat wij vrouwen de mannen alleen maar uitlachen, als slaafjes gebruiken en onder onze sloef leggen. En dan begon hij dat ik hem geen tijd alleen gun. ik vroeg meer uitleg: zelfs tijdens het kampeerweekend had ik hem niet eens gerust kunnen laten(huh? ik ben zelfs met mijn vriendinnen gaan wandelen zonder hem!) tijdens de examens heb ik ook constant bij hem gezeten, terwijl hij dacht dan van mij af te zijn(mooi verwoord hé) maar hij vergeet wel dat we de 2de week hadden afgesproken dat ik de laatste week op mijn kot ging blokken, alleen van zondag op maandag ging ik bij hem blijven omdat we terug kwamen van zijn ouders die een bbq georganiseerd hadden. ik zou maandagavond mijn valies komen halen. ik stuur hem dus die maandagmiddag een sms om te vragen wanneer het hem het best uitkwam om die valies te komen halen. Belt hij me op en zegt: kom om 17u langs, en blijf slapen, dan kunnen we nog iets leuks doen. Ok, dinsdag ga ik weer op mijn kot studeren, belt hij me weer op om te vragen of hij me woensdag mag komen uithalen, dan kunnen we de schommelbank gaan kopen. Ok, en dan ben ik ineens ook maar daar gebleven omdat ik donderdag en vrijdag examen had en ik de tijd die ik kwijt zou zijn door naar mijn kot te gaan wel beter kon gebruiken. Die donderdagavond is hij nog alleen op stap geweest terwijl ik thuis zat te studeren. Ik heb daar niet eens problemen over gemaakt. vrijdag en zaterdag was ik thuis, zondag op maandag gingen we met mijn vriendinnen kamperen, zodat hij die ook eens zou ontmoeten. Allemaal goed en wel. Zondag komt hij bij mijn thuis en vraag of ik maandag met hem weer naar Leuven ga. Ik zeg das goed maar ik blijf dan ineens wel tot vrijdag(moet dan om mijn rapport) ok no problem. EN dan durft hij nu beweren dat ik hem emotioneel chanteer en constant bij hem wil zijn! Enz. Ik ben echt razend. Dit is voor mij te ver!!!
