deelnemen is nodig om te winnen ... hey iedereen, dat je hier bent wil zeggen dat je net als ik van de atletiekmicrobe gebeten bent. Geniet gerust mee van mijn foto's en verhalen. Heb je tips, aanvullingen of opmerkingen, laat het me weten in een mailtje. Voel je ook vrij om iets in het gastenboek te kriebelen.
Lopen is altijd mijn grote passie geweest. Gestart als 10 jarige, heb ik alle categoriën "doorlopen". Na een paar jaar inactiviteit terug de draad opgenomen als master, wat resulteerde in een Belgische titel op de 2000m steeple.
Daarna sloeg het noodlot toe. Een zware knieoperatie zette me buiten spel. Maar ... een winnaar geeft nooit op, opgevers winnen nooit!
Ik krabbelde overeind en 4,5 jaar later liep (lees: jog) ik terug. Een paar maanden later kwam al terug de "goesting" om eens een halve marathon te proberen. De kilometers werden opgebouwd, tot april '09 ... terug onder het mes. Nee niet de knie, die blijft voorbeeldig. Na 7 weken, nogmaals herbegonnen .. Een paar maanden later wezen de trainingen en plannen in de richting van Carcassonne, de halve marathon (mijn droom) Tot maart 2010 Murphy zich kwam moeien! Ik moest onder het mes voor mijn andere knie. Een 2e kraakbeentransplantatie (iets wat ik gezworen had wat ik nooit zou laten doen) Maar nu stond ik er voor en moest er door! De revalidatie ligt ondertussen terug ver achter mij. Alles ging veel vlotter dan de 1e keer. Ik loop terug en kan weer volop genieten van deze mooie sport.
Ik durf me geen verre doelen meer te stellen. Ik leef van dag tot dag en zie wel wat er komt. Superprestaties moet je van mij niet meer verwachten, maar de halve marathon van Carcassonne ... (verdorie, ik ging geen verre doelen meer stellen! )
Met mijn verhalen hoop ik andere lopers aan te sporen om te blijven doorgaan! Nooit op te geven ...
Op het einde komt alles goed , en als het niet zo is ... was het niet het einde ...!
Veel plezier tijdens je bezoekje.
31-10-2009
terug op weg.
Woensdag dan terug gelopen. En het was zalig. Zoals altijd! Eerst begonnen met de start to run groep. Deze mensen zijn bijna aan het eind van hun sessie en lopen momenteel al vlot 5 km. Nog even verder gelopen met Erik tot ik 8 km had. Geen enkel probleem met mijn knie, dat was het voornaamste!
Donderdag dan terug. Even relaxen na (weer eens) een drukke dag op school. 6,4 km rustig gelopen. Het was tevens een test om te zien of ik terug 2 dagen na elkaar kon lopen. Geen enkel probleem. Die problemen zijn dus terug van de baan.
Vrijdag kon ik niet lopen. Tim was 3 dagen naar Frankrijk geweest met school en moest afgehaald worden. Daarna op controle bij Dr. Peeters.De ontsteking was bijna volledig weg, op de echo was maar een klein spoor meer te zien. Omdat alles weg moet, toch nog een spuit gekregen. Ik voel het vandaag! Elke stap doet weer pijn. Dit weekend mag ik niet lopen, maar maandag starten we terug, en hopelijk voor goed nu! Het is juist een week verlof, dus we kunnen ontspannen beginnen. Hopelijk voel ik me dan algemeen ook terug beter, al een hele week loop ik iets te broeien. 's morgens oké en 's avonds uitgeteld. Beter dan eens 3 dagen goed ziek en door. Maar ja, 'k heb het niet te kiezen zeker?
Morgen gaan we een dagje aan zee uitwaaien. (of uitregenen) Het kan me niet schelen. Na 2 drukke maanden op school heb ik er eens nood aan. Het is en wordt een zwaar schooljaar!
Positief is dat mijn gewicht langzaam naar beneden gaat. Nog 4 kg en ik zit aan mijn ideaal gewicht. Dit komt alleen maar ten goede aan mijn knieën.
na mijn kniekwetsuur kom ik maar traag terug op dreef, altijd komt er iets tussen. Vrijdag was dus mijn laatste training. Zaterdag rust met het oog op een zondagse training. Ik was echter vergeten dat ik naar de CC relais in Gent moest. Dus niet gelopen. Maandag dan ... Ware het niet dat ik vergeten was dat ik na school moest gaan helpen om examens af te nemen in het Rode kruis! Pas om 22.30u thuis ... dus ... niet gelopen! Vandaag dinsdag dan ... een heel zware dag op 't werk! Problemen met leerlingen, tegen dat ik naar huis mocht om 16.20u was ik leeggezogen. In de auto naar huis verheugde ik me op het lopen, even ontspannen, dat zou deugd doen! Tot het tijd was om te vertrekken, de fut was er uit. Echt geen zin, en nee, weer niet gelopen ... En straks ga ik daar dus spijt van hebben hé!
Ik weet het , 'k ben niet goed bezig. 'k moet me totaal herpakken. Morgen moet ik terug start to run training geven, dan loop ik zeker, en hopelijk ben ik dan weer vertrokken. Volgende week heb ik een weekje verlof. 't zal deugd doen!
2e training. Eerst rustig begonnen met de start to rungroep. Maar deze mensen zitten ook al aan 5 km (week 7) dus moest ik er maar 5 meer bij doen. Het ging vrij soepel. Niet zo snel, gemiddeld 6'/km. De uithouding zit wel goed, het tempo is er een stuk uit.
'k heb het nog niet gevraagd ... maar het zal morgen wel terug rust zijn. Dus zondag het vervolg!
na 10 dagen rust mocht ik vandaag terug starten! Ik telde de uren af! Sommige mensne kicken om mooie kleren te mogen aandoen, ... ik was gelukkig dat ik me terug in mijn loopkledij mocht hijsen.
Voorzichtig gestart met de start to runners. Zij moesten 5' (1) - 6' (2) - 7' (2) - 8' (totaal 4 km) Daarna nog even wat doorgelopen zodat ik in totaal aan 7,7 km kwam. Het regende zacht, het gevoel zat goed, mijn knie voelde ik niet ... wat moet een mens meer hebben om gelukkig te zijn!
Hopelijk blijft het goed. Ik probeer erop te letten dat ik mijn 2 benen gelijk belast. Maar iets wat je onbewust doet is moeilijk af te leren. We zien wel! Ben al lang blij dat ik terug kan lopen!
vandaag dus een bezoekje gebracht aan mijn sportarts. Wat ik vermoedde was juist, een ontsteking van mijn pes ancerinus (ganzevoet of binnenkant knie) Oorzaak is dat ik onbewust mijn slechte knie toch nog ga ontzien. Ik voel dat echt niet. Met een spuit en rust komt alles goed. Die spuit vind ik helemaal niet erg ... maar die rust ... ggggrrrrrrrrrr!
Langs de andere kant ben ik al lang blij dat het "maar" een ontsteking is, en geen kraakbeenletsel zoals bij mijn andere knie het geval was. Dat overleefde ik niet! Daarvoor ben ik wel terug te goed bezig. De afgelopen 5 jaar leefde ik met de gedachte van een paar weken lopen en een paar weken rust. Nu ligt het weer anders. Al maanden kan ik 5 x per week lopen, dan denk je dat het zo zal blijven. Ik sta dus nu terug met beide voetjes op de grond. Maar of het me zal tegenhouden ?? Nee hoor! Nog tot woensdag kan ik me stil houden, als mensen die ik raadpleeg dat zeggen, doe ik dat! Ik heb ook een blind vertrouwen in Dr Peeters. Dank zij hem loop ik terug na die kraakbeentransplantatie! Maar langer dan woensdag hou ik het niet uit!
Hoe de tijd doven nu? Quadricepsoefeningen, buikspieroefeningen ... en een glaasje wijn Een mens moet toch iets hebben! Alhoewel, niet lopen is opletten met eten en drinken! Jammergenoeg.
deze week heb ik een totale offweek Van maandag al speelde mijn goeie knie op. Overbelasting. Dus een paar dagen rust. Maar ondanks de 3 dagen rust verbeterde het niet veel. Tot overmaat van ramp werd ik deze morgen ook nog ziek wakker. Ik zit net op een draaimolen, leuk, zolang die molen op de kermis staat en je er af kunt als je wil! Niet dus. Ook niet gaan werken, ik kon zo niet met de auto rijden, laat staan 8 uur les geven.
Al mijn plannen voor de rest van de week vallen dus in het water. Mijn inspanningstest van morgen al afgebeld en veranderd in een gewone consultatie. En mijn plannen voor de Sterjogging van zondag berg ik ook best op. Dit was tevens ook mijn laatste kans om aan genoeg wedstrijden te komen voor het clubklassement. Ook gedaan dus.
Gisteren niet gelopen. 'k had last van mijn knieën. Die fitness heeft toch geen deugd gedaan. Als ik iets anders durf doen dan lopen, dan bekoop ik het. Da's weer een tijdje moeizaam. Vandaag (zondag) dan de zaterdagtraining gedaan. 20' loslopen - 6 x 200 (400 traag) - 20' loslopen
De opwarming wwas oké, hoewel ik het gevoel had niet vooruit te geraken (ik heb in de voormiddag gelopen en dat haat ik) liep ik tegen 5'27". Sneller dan anders. Dan de 200n. De eerste ging moeizaam 53" De 2e en 3e vlotter, allebei in 50" Daarna 48" - 46" en 45" Steeds sneller dus. Als rust 400m loslopen. 20' uitlopen werd 10' want mijn knietjes begonnen weer te protesteren. Ben dus maar gestopt. Jammer.
Nu de beentjes onder tafel gaan steken. Het is kermis en dan verwacht moeder ons. Met wat we straks zullen moeten eten ... kan ik een marathon lopen voor die calorietjes er weer af zijn! Dat wordt volgende week een week vasten!
Zondag even moeten bekomen van het etentje na de kermisloop ... blijkbaar was het een "straffe" aperitief! Dus zondagavond de loopschoenen aan. Er stond één uur duurloop op het programma, met 10 x 100 erin. Ik had geen zin om alleen op het sportplein te gaan lopen, dan maar op straat. Ik kreeg een begeleider op de fiets mee. Thanks Ilse! Ze was heel motiverend, dat moet ik toegeven! Na 47' lopen waren we nog wel een eind van huis, en toen zei ze niet ... "we zullen iets langer dan een uur weg zijn" ... nee, ze zei: "je hebt nog 13' om thuis te geraken!!!" Oké, toen wist ik wat me te doen stond, de pas iets versnellen. Het werd uiteindelijk 1u02' met 10 x 100m versnellen. Leuke training!
Maandag was het sport op school. Een uurtje bodystep in de passage. Mijn buikspieren zijn na mijn operatie duidelijk nog niet waar ze vroeger waren, 'k heb het geweten! 's avonds niet getraind, mijn knie had die dag genoeg power gekregen. Ik kan lopen maar moet wel opletten!
Ook dinsdag een rustdag genomen. Ik had een heuse off-day. Kan ook eens gebeuren hé!
Woensdag dan eerst training gegeven bij de start to runners en dan nog 4,5 km wat sneller gelopen (tot die verd... poort weer vast ging!) Na de 2 rustdag ging het vrij vlot. Ondanks de gietende regen in het begin. Op het einde wel leuk lopen, het was ondertussen gestopt met regenen en ik kon het vuurwerk zien dat ter gelegenheid van kermis op de zandberg afgestoken werd. Leuk dat ze dat speciaal voor ons (Erik en Bart waren ondertussen terug van hun toertje op straat en liepen nog even mee) deden, dat was echt niet nodig
Donderdag dan mijn hartje eens opgehaald. Een vlotte 10,4 km gelopen! In augustus liep ik diezelfde afstand in 59', samen met Dirk en moest ik het onderste uit de kan halen (HR gem 165!) Nu liep ik helemaal alleen, heel ontspannen 58' met een gemiddelde HR van 145. Dus toch wel enige progressie En dit terwijl ik in de namiddag al een les bodyvive achter de rug had (2e sportnamiddag met school) Bodyvive was cardio met een bal en dan kracht met een elastiek. Leuk voor een keer, maar niet echt mijn ding.
Gisteren, vrijdag dan weer wat kalmer gedaan. Alleen met de start to runners gelopen. Ze zitten in week 5 en deden 2' (1')- 3'(2') -6'(2') - 6'(2') - 7' totaal een kleine 4 km.
Wat er vandaag op't programma staat? 'k zal eens aan de bel moeten trekken bij mijn coach ...
3/10 had de 3e kermisloop in Zele plaats. Het werd een heel leuke dag. Voor de één al wat meer afzien dan voor de ander
Zoals gewoonlijk had ieder bij ons zijn taak. Dirk parkoers opbouwen en seingever, Ilse hulp bij de inschrijving, ik EHBO en sofie en Tim fungeerden als lopers.
Eerst kwam Tim aan de start voor zijn 6 km. Van het begin nestelde hij zich op de 6e plaats, en die wist hij te behouden tot op het einde. Hij zette een mooie tijd neer van 21'. Heel goed, dat belooft voor de komende crossen. Wat verder in het pak liepen enkele van de kloddejoggers, waaronder ook kersvers lid Eddy. Hij voelt zich al aardig thuis bij de zeelse joggers heb ik de indruk. Loopmaatje Patrice overtuigde hem al om ook te starten in Sint-Niklaas. Die 2 hebben er een gezellige 6 km opzitten En wat een tijd zetten die 2 neer !! 36'
Dan de 10,2 km. Sofie en Stefaan zouden daar hun vel duur verkopen. Voor Sofie was het een eerste run na haar rustperiode. Het werd dus meer als lange duurloop dan als wedstrijd opgevat. Ze werd uiteindelijk 4e dame in een tijd van 40'. Stefaan liep de hele wedstrijd in achtervolging op de 3 koplopers. Daarbij deed hij meer dan zijn deel van het kopwerk tegen de harde wind. Uiteindelijk kreeg hij de 6e plaats toegewezen, na een spurt tot op de eindmeet. Een spurt met een deelnemer die zich 10 km weggestopt had! Eindtijd 34' ... ja Stefaan ook al geloofde je het niet, hier kan dat ... het is hier immers plat hé! Ook steven en Brigitte en Kristel namen hier de start. Zowel steven als Brigitte lipen een nieuw persoonlijk record. Kristel had even een mindere dag, maar dat komt wel goed!
De prijsuitreiking werd een gezellig onderonsje. We sloten de avond af in de Mistral aan het Donkmeer,waar ze hele ferme cocktail maison hebben. Er zijn er nog die ervan kunnen meespreken Zeker voor herhaling vatbaar!
En mijn taak als EHBOer was zalig ... geen enkele maal mijn tas moeten openen. Al dacht ik in de start van de 10 km dat ik er enkele zou moeten opraken! Man, daar werd getrokken en geduwd! Dus wat moest ik doen ... kledij bijhouden van lopers en supporteren 'k heb het al zwaarder gehad !!!
Straks mag ik wel nog gaan trainen. 1uur met 10 x 100 erin. Later meer hierover..
na de duurloop woensdag stond donderdag weer een intervaltraining op het programma. Het begon heel stroef, de 1u10' loop van gisteren zat er nog in blijkbaar. Tijdens de opwarming dacht ik er aan om de versnellingen maar over te slaan en gewoon een duurloopje te doen. Zo zwaar waren mijn benen, maar het beterde stilletjes aan, en na wat stretchen begon ik toch maar aan de opgelegde training. 1' - 2' - 3' - 1' - 2' - 3' - 1' - 2' snel, met dezelfde tijd ertussen traag. De 1'en 2' gingen vrij goed. Maar de 3' waren een marteling! Het was voor het eerst dat ik zo'n lange versnellingen deed en dat liet zich voelen. Blijkbaar startte ik te behoedzaam (ja ik kreeg de opmerking van mijn coach! hij ziet dat aan mijn HR ) Mijn verdedigingsmechanisme om die minuten te overleven waarschijnlijk. Maar toch, ik denk niet dat ze veel sneller konden. Eigenlijk was het best een leuke training, ondanks het "afzien" Maar blijkbaar vindt een loper dat leuk
Vandaag dan eerst met de s2r 8 x 2' (1' rust) gedaan en dan nog 2 parkronden met Steven. 'k had het gevoel vrij rustig te lopen, we konden blijven praten, en toch waren het rondjes in 5'10" Dat was lang geleden! Dus stilletjesaan komt er progressie! Yes!
Morgen de 10 km van Zele. (Kermisloop) Ik doe niet mee want 'k moet de EHBO verzorgen. Maar ondertussen kan ik supporteren hé!
Vandaag ook een afspraak gemaakt om eens een inspanningstest te doen. Ik wil wel eens weten waar ik echt sta en of ik wel goed bezig ben. Geen overbodige luxe. 16 oktober weet ik meer!
Na Hamme, heb ik op maandag 5 km rustig gelopen. Wederom met support van Lucas Dinsdag dan eindelijk eens een rustdag genomen, het was een tijdje geleden ... om woensdag er weer eens in te vliegen. 1u10' aan een leuk tempo gelopen, zo'n 13 km. Het was zalig! Ik wou (en kon) langer, maar kreeg last van een blaar op de onderkant van mijn voet. Mijn nieuwe schoenen zullen er wel voor iets tussen zitten. Daarna nog even met de beginnersgroep van start to run meegelopen. Ze zitten nu in week 4, bijna halfweg. Een leuke, gemotiveerde groep. Als alles meezit kunnen ze in december mee naar de 3 km op de Kerstcorrida in Stekene.
vrijdag dus mijn training moeten afbreken omdat het sportplein dicht ging en zaterdag ... terug gestopt! Toen ik ging lopen zaterdag waren er fietsers op de piste, toen ik ze attent maakte op het feit dat een atletiekpiste niet diende om te fietsen, kreeg ik de wind van voren. Een man die plots uit het niets opdaagde kwam me de huid volschelden! Ik vroeg alleen wat respect voor accomodatie die voor ALLE lopers openstaat, maar waar je geen wielerwedstrijd moet houden!
Dus... zondag naar Hamme om mijn frustratie weg te lopen. Niet echt een goeie voorbereiding dus. Normaal loop ik 2 dagen voor de wedstrijd 30' heel ontspannen en de dag ervoor rust ik. Ik zou wel zien.
Voor de start, (die trouwens niemand van de seingevers wist zijn ) voelde ik ineens dat er iemand naast me stond te kijken ... euh ... ken ik die meneer ? Yep Stefaan ! Hij zou ze hier in Oost-Vlaanderen eens leren lopen ! Het lukte hem dan nog ook! Hij nam de beker mee naar Hoegaarden! Super coach
Dan mijn wedstrijd. Ik stond om te beginnen iets te veel vooraan om te starten, wat er natuurlijk voor zorgde dat ik te snel startte. Er moesten 2 ronden afgelegd worden van 2,750m. Na de eerste ronde kwam ik door in 13'45" en dan ... ging het even wat trager. Ik heb liever 1 ronde te lopen, ik kan me moeilijk opladen voor een 2e ronde. Maar ja, 'k moest wel.
De laatse km zag ik in de verte wat ik al vreesde ... mijn coach kwam er aan, die was al lang over de aankomstlijn en kwam me nu nog wat opjagen. Bekende uitspraak ... "kom aan, 't is niet ver meer ...!" Het was idd niet zo ver meer, maar als je niet meer kan is 100m ver hé.
Uiteindelijk 29' gedaan over 5,5 km. Niet echt goed (ik hoopte toch op iets sneller) Maar eigenlijk ook niet slecht. Ne afloop met z'n allen nog iets gedronken en eek lekkere wafel gegeten.
leuk detail: de meisjes van de prijsuitreiking waren heel nieuwsgierig om "diene rappen" eens te zien Ze maakten bijna ruzie wie de beker mocht overhandigen!
Hoeveelste master is uiteindelijk was .. geen idee ... dat zie ik later wel in de uitslag.
vandaag ben ik mijn training moeten stoppen, en 't liep juist zo soepel! Gewoon omdat om 20.30u de poort vast gaat. Stom! Ik moet de hele dag werken, dus overdag lopen gaat niet. Dan moet ik eerst nog start to run training geven en tegen dat ik kan beginnen is het ongeveer 19.45u ... nog net 45' Wow!
Ik moest vandaag een uur lopen met om de 6' een versnelling (30" - 45"' - 1' ) Ik ben aan 43' geraakt toen een stem riep... "meneer we sluiten om 20.30!!" ... meneer !!!
Het goeie nieuws is dat het super vlot liep vandaag. Kon zonder moeite tegen 5'45"/km blijven lopen en dan nog om de 6' versnellen. Ik kon steeds ontspannen blijven lopen, zonder forceren. Zalig gevoel. Nog geen runnershigh, maar't kwam in de buurt! Ik had het gevoel dat ik gewoon kon blijven lopen! Maar blijven lopen tot die poort terug openging ... dat is momenteel nog wat hoog gegrepen!
training: 8 x 2' (1' stappen met de start to runners) Dit was dan meteen mijn opwarming 43' met versnellingen: 7,8 km
na de Hollewegenjogging, 2 dagen rustig gelopen. Zondag heel traag 5 km (met stijve benen ja!) Maandag 6,5 km met een 4 tal versnellingen. Wonder oh wonder, het ging heel soepel dan. Met dank aan Lucas voor de support!
Vandaag dan terug interval gedaan. 'k had er zin in! Op het programma 16 x 1' tempo - 1' traag. Vrij zwaar, but I like it! Volgens mijn coach mocht ik stoppen bij 10 ... maar als er eerst 16 gezegd wordt ... ja dan doe ik er 16 !!
Na 10 werd het idd zwaar, maar het leuke is dat je dan al dik over halfweg bent! Al bij al weer een zalige training! Amai lopers zijn masochisten!
loslopen: 2,5 km 16 x 1' tempo - 1' traag : 6 km uitlopen: 1,5 km 1 km totaal: 9,5 km
Tijdens de ronde van Zele in april, werden contacten gelegd om in september de Hollewegenjogging te lopen. Ik beloofde toen dat ik zou komen, ergens in het ijle want de dag na de ronde ging ik onder het mes en ik wist toen niet hoe het zou evolueren. Maar toch ... ik maak graag plannen, anders leef ik niet! Na 7 weken kon ik terug de loopschoenen aantrekken en zou dus op 19 september de VLAKKE Hollewegen 5 km lopen (met slechts 1 bergje in!) Nu weet ik wel dat normen verschillen, maar gisteren heb ik geleerd dat vlak wil zeggen ... van aan de start vals plat, nog wat hoger, terug naar beneden, terug omhoog, nog eens naar benden, en nog eens omhoog ... om dan aan dat ene bergje te komen ! Er zijn 2 personen die ik onderweg even vervloekt hebt! Na 3 km wou ik er de brui aan geven, maar dan komen ze naast je fietsen en ja, wat kan je dan doen ...
Ik vond het bijzonder zwaar. Al was het een mooie omloop (heb ik van horen zeggen ... ik zag niet veel meer dan het asfald, het gras en de stenen onder mijn voeten ...) De weergoden waren ook van de partij, het was heel warm.
Tijdens elke wedstrijd denk ik onderweg aan stoppen, en dan komt de gedachte "waar ben ik weer aan begonnen!" ... maar stoppen? Nee natuurlijk niet ... een winnaar geeft nooit op, weet je wel!
Eindelijk kwam het sportveld in zicht, de laatste 400 m met nog een kuitebijtertje van een paar meter voor je de aankomst had. Sofie en Tim stonden me al aan te moedigen! Die waren al een paar minuten binnen! Sofie als eerst dame. 'k moet er niet zo goed uit gezien hebben, want de plaatstelijke rodekruismedewerker kwam vragen of het ging Natuurlijk ging het! Ik was enorm blij dat ik het weer gedaan had! Dat ik er ondanks alles weer bij kom zijn op een wedstrijd. Ilse die jammer genoeg de hele week al verkouden was wou toch een moedige poging ondernemen om ook te lopen. Na 4 km heeft ze de strijd gestaakt. Bewonderenswaardig om te starten, ik zou het niet gedaan hebben.
Uiteindelijk werd ik 69e op 164 deelnemers. Dik binnen mijn norm van 1e helft Eindtijd op 5,4 km 29'16" - trager dan ik gehoopt had, maar op dit zware parkoers toch nog niet zo slecht. En nee Stefaan, geen 1e master maar 2e !
Na de loop, het podium van Sofie (1e in de 5 km), Stefaan (2e op de 8 km) en Filip (3e in de 15 km) en de prijsuitreiking (waar we met ons 5 toch 2 prijzen wegkaapten ) gingen we met de hele bende nog iets eten. Lokatie was de brouwerij, (taverne Kouterhof) blijkbaar was ik een paar uur ervoor daar voorbijgelopen ... euh ... was ik daar echt voorbijgekomen? Ik geloof het niet Het werd een gezellige verbroedering tussen Zele en Hoegaarden. Het plaatselijke vocht stroomde rijkelijk. Gelukkig hadden we een extra chauffeur mee. Merci Sofie om ons op dat nachtelijk uur veilig thuis te brengen.
Mijn kelder is ook gevuld met Hoegaarden nu! We ontvingen elk een prijzen tas met een aantal blikjes, flesjes en een glas. Daar Dirk zowel de 5 als de 8 km liep (pfff) dus 6 tassen. Schol!
Volgend jaar kom ik terug. Misschien dan eens de 8 km proberen. Dan zie ik een ander stukje van het mooie Hoegaarden. Een aanrader!
Achteraf werden nog plannen gemaakt. Stefaan loopt dit jaar de halve van Carcassonne. Volgend jaar gaan we mee ... (als alles goed gaat, maar zoals ik al zei ... ik wil altijd een plan ..)
uitslagen: 5 km: 9 Eric 20'50" 17. Sofie 22'49" (1e vrouw) 22 Tim 23'27" (4e jeugdloper en een beetje ontgoocheld!) 69. ikke 29'16" (2e master +35) 71. Dirk 29'34"
8 km 2. Stefaan 29'45" (hé! ik liep sneller dan jij ) 125 Vanessa 45'44"
Gisteren stond het Belgisch beloftenkampioenschap op het programma. Sofie was geselecteerd voor haar lievelingsnummer, de 3000 m steeple. De forme was er en het vertrouwen groot. Tot ze vrijdag geplaagd werd door een allergische reactie. Gelukkig kon ze nog diezelfde avond beroep doen op dr. Kris Peeters. Maar het vertrouwen had een deuk gekregen. Ze mocht zaterdag ook haar wedstrijdvoorbereiding niet doen, dus ze wist totaal niet wat die allergie met haar ging doen. Maar alles kwam goed! Ze eindigde amper 1 sec boven haar persoonlijk record. Zonder die allergie zat er zeker een verbetering in! Maar dat was vlug vergeten toen ze het podium op mocht als kersverse Belgische belofte kampioene ! De medaille is voor bij haar verzameling, maar de bloemetjes kreeg ik
Dan mijn training ... gisteren was het rustdag want ik moest supporteren in Kessel-Lo. Met dank aan de andere aanwezige supporters
Na de opwarming 10 x ( 30" snel - 1' traag - 1' snel - 1' traag ) Heel leuke training. Ontspannen proberen lopen, letten op de houding en de ademhaling. Het ging al veel beter dan 2 weken geleden.
opwarmen : 2 km training 10 x ( 30" snel - 1' traag - 1' snel - 1' traag ) : 6,5 km (35') uitlopen : 1 km totaal: 9,5 km
Na mijn 10 km van maandag, is de rest van de week niet veel op de teller gekomen. Mijn "goeie" knie speelde op, stond wat dik zelfs. Dus alle trucken uit mijn kinétruckendoos gehaald om dat op te lossen. En ik hoop dat het leed nu geleden is. Dinsdag dus gerust, woensdag alleen S2R + 4 km , donderdag weer rust, vrijdag S2R + 3 km (wel iets sneller dan normaal 5'15" en 2 x 5'20") en dan vandaag 10 km.
En net als vroeger was dat stemmetje er weer ... je hebt niet veel gelopen deze week, je zal een stuk kwijt zijn. Hoewel ik heel goed weet (en dat ook zeg tegen mijn atleten) dat het niet zo is! Maar ja ... Dus 10 km, en het werd de snelste 10 km sinds maanden! 10,6 km op juist 1 uur. En wat nog beter was, ik heb rustig gelopen. HR tussen 145 en max 150 ! Na 2' zat ik al terug < 100! Een tijdje geleden lag mijn HR nog minstens 10 slagen hoger bij een trager tempo!
Oh ja ... ook mijn weegschaal gaat naar beneden Niet alleen leuk, maar ook goed voor mijn knietje!
In 1999 begonnen wij hier in Zele voor het eerst met een start to run avant la lettre. De moeder van een toenmalig jeugdatleetje vroeg of we tijdens de training van de jeugd niet iets konden doen voor de ouders. De week daarna draafde een groepje gemotiveerde (vooral) moeders rond op het sportplein. Voor het eerst weerklonk een fluitje ... dat zou vanaf dan nog vele malen weerklinken!
3 jaar later kwam een bericht vanuit de VAL ... ze stelden aan de clubs voor om met S2R te beginnen Beginnen ?? Oké, wij doen gewoon verder, maar vanaf 2001 werd het dan officieel start to run.
Van toen af organiseerde ik binnen de club 2 x per jaar (maart en september) een nieuwe sessie. De verschillende groepen bestonden steeds uit heel gemotiveerde lopers en loopsters. Hoewel steeds meer loopsters. De mannen waren (en zijn nog steeds) in de minderheid. Leeftijd varieert momenteel van 7 tot 68 jaar. De ene sneller dan de andere, maar allemaal heel gemotiveerd. Het weer schommelde in die jaren tussen een hittegolf, over sneeuw tot een storm of een stortbui. Steeds werd er gelopen! De afsluitende brevettenloop is ook altijd heel leuk. Vanuit de club wordt een drankje aangeboden, iedereen krijgt een brevet en een medaille.
Er zijn steeds 3 niveaugroepen. 0 naar 5 km / 5 naar 10 km / 10 naar 15 km. En ... we zijn op zoek naar de 1000e beginner! De teller staat op 976. Wie wordt de 1000e? Daar ligt een presentje voor klaar.
Na de S2R kunnen de lopers blijven trainen in groep. Ze kunnen aansluiten bij onze oranje brigade, de kloddejoggers. Elke woensdag en vrijdag wordt samen gelopen op ter Elst, en ik hoef niet te zeggen dat we steeds afsluiten in de kantine? Pittig detail: de harde kern van de Kloddejoggers komt uit de voorjaarssessie 2004 ... een maand na mijn knieoperatie! Ik stond er terug met mijn fluitje ... en een brace en 2 krukken! Blijkbaar had dat veel invloed , Want de meesten zijn blijven komen
De 5 jaar die ik niet kon lopen, waren de start to run sessies mijn band met de atletiek. Ik ben steeds training blijven geven. Telkens iemand 5 km kon lopen, of telkens ik iemand verslaafd kon maken ... waren voor mij een overwinning! Het is gewoon zalig om coach te zijn van deze groep! Bedankt mensen voor de vele fijne uren en kilometers die we samen al hadden.
vandaag rustdag, dus tijd om even terug te blikken op een mooie herinnering!
1980, in het 5e middelbaar. Daar ik de selectiewedstrijden allemaal gewonnen had, mocht ik deelnemen aan de ISF wereldspelen (scholen) in Turijn. Ik was geselecteerd voor de 1500m.
Periode: begin juni ... valt hij? Examenperiode !! Terwijl mijn medestudenten met hun neus in de boeken zaten, stapte ik op het vliegtuig
We logeerden met de Belgische ploeg in een leuk hotel. 's middag moesten we gaan eten in een grote ruimte, met alle sporters van alle landen samen. Er waren niet alleen de atleten, maar ook turnen en zwemmen stond op het programma.
De atletiekwedstrijden kwamen pas op het einde van de week. De rest vande dagen mochten we dan trainen, op een "oefenpiste", mooier en beter dan onze toenmalige Heysel. Ook waren we verplicht de wedstrijden van de andere sporters bij te wonen. De turners imponeerden me wel, die chineese meisjes waren subliem!
Voor de rest waren we vrij en konen we Turijn verkennen. Ook had iedereen leerboeken in zijn bagage ... (geen commentaar! )
Op vrijdag moest ik mijn 1500m lopen. Na een week immense hitte, brak 30' voor de start een hevig onweer los! Ik mocht dus lopen in typisch Belgisch weer ... regen! Het ging vrij goed en ik eindigde op de 8e plaats (finale)
De atletiekwedstrijden die oorspronkelijk op donderdag en vrijdag waren, werden verschoven naar vrijdag en zaterdag! Probleem ... wij moesten op zaterdag terug de vlieger op! Geen probleem ... de turners en zwemmers vertrokken en wij mochten een dag langer blijven Zo konden we deelnemen aan het grote banket nadien. Samen met alle deelnemers van alle landen mochten we aan tafel. Daar werden dan ook de medailles uitgereikt. Een moment om nooit meer te vergeten ... !!!
Pittig detail: Toen ik op de bus zat naar het hotel, zag ik dat ik mijn medaille niet meer had! Gelukkig kon één van de atleten Italiaans en ging met mij terug om te zoeken. Een "eerlijke" ober had ze gevonden en opzij gelegd! Oef !! Moest ik die kwijt geweest zijn, dat vergaf ik mezelf nooit!
Op zondag terug richting Zaventem en maandag ... examen wiskunde! Dus dat werd de hele nacht blokken, want het feit dat mijn boeken in Turijn naast mijn bed lagen zal niet voldoende geweest zijn. Gelukkig was ik op alles geslaagd, anders zou mijn uitstapje toch een wrang nasmaakje gehad hebben. Al zou ik het voor geen geld ter wereld willen missen hebben.
het gaat goed ... zo goed dat het gevaarlijk wordt !
Gisteren, de dag na Evergem, 30' heel rustig gelopen, met een 4 tal versnellingen op het eind. HR max <130 Ik dacht stijf te zijn na de wedstrijd, maar niets was minder waar. 'k had in de namiddag wel al wat losgefietst. We zijn gaan kijken naar de aspitantenkoers op de Heikant. Yornie (het zoontje van Anouschka ) deed mee. Hij deed het super! Die kerel kwam in de kopgroep over de eindmeet! Amai die gastjes rijden een tempo! Chapeau hoor!
Vandaag stond dan een uur loslopen op het programma. Het begon vrij stroef, de eerste 2 km ook wat last van mijn knieen, maar 'k had dan ook al de hele dag rechtgestaan (8 uur les gegeven) Daarna ging het beter tot km 6, dan zakte het tempo wat. Maar ... net op dat moment kreeg ik support van Steven (thanks!) en kon ik de laatste 4 km nog vrij vlot lopen. 10 km op 58'
En nu wordt het dus gevaarlijk! ik ben weer zo op dreef en zo enthousiast bezig, dat ik van geen ophouden weet. Mijn knie kan dit tempo niet volhouden vrees ik. Al hoop ik stiekem natuurlijk van wel. Vorige maand kon ik nog starten voor een uur en na 30' stoppen, omdat het genoeg was... nu is het gevoel er weer van ... starten voor een uur ... is een uur volmaken!
De microbe is weer sterker dan ooit aanwezig ... mexicaanse griep ? Niet erg! Het loopvirus is veeeeeeeeeeel erger! Daar raak je nooit meer van af !!!!!
Ik ben Karine Van Hecke
Ik ben een vrouw en woon in Zele (België) en mijn beroep is kinesitherapeute.
Ik ben geboren op 16/02/1963 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: atletiek, roparun, fietsen, klimmen, lezen, PC, .
Gehuwd met Dirk en moeder van Sofie, Ilse en Tim. 41 jaar lid van AC Zele.
Coach van de Kloddejoggers
Dat wordt volgende week een week vasten!
) voelde ik ineens dat er iemand naast me stond te kijken ... euh ... ken ik die meneer ? Yep Stefaan ! 
Er zijn 2 personen die ik onderweg even vervloekt hebt! Na 3 km wou ik er de brui aan geven, maar dan komen ze naast je fietsen en ja, wat kan je dan doen ... 
In 1999 begonnen wij hier in Zele voor het eerst met een start to run avant la lettre. De moeder van een toenmalig jeugdatleetje vroeg of we tijdens de training van de jeugd niet iets konden doen voor de ouders. De week daarna draafde een groepje gemotiveerde (vooral) moeders rond op het sportplein. Voor het eerst weerklonk een fluitje ... dat zou vanaf dan nog vele malen weerklinken! 
