deelnemen is nodig om te winnen ... hey iedereen, dat je hier bent wil zeggen dat je net als ik van de atletiekmicrobe gebeten bent. Geniet gerust mee van mijn foto's en verhalen. Heb je tips, aanvullingen of opmerkingen, laat het me weten in een mailtje. Voel je ook vrij om iets in het gastenboek te kriebelen.
Lopen is altijd mijn grote passie geweest. Gestart als 10 jarige, heb ik alle categoriën "doorlopen". Na een paar jaar inactiviteit terug de draad opgenomen als master, wat resulteerde in een Belgische titel op de 2000m steeple.
Daarna sloeg het noodlot toe. Een zware knieoperatie zette me buiten spel. Maar ... een winnaar geeft nooit op, opgevers winnen nooit!
Ik krabbelde overeind en 4,5 jaar later liep (lees: jog) ik terug. Een paar maanden later kwam al terug de "goesting" om eens een halve marathon te proberen. De kilometers werden opgebouwd, tot april '09 ... terug onder het mes. Nee niet de knie, die blijft voorbeeldig. Na 7 weken, nogmaals herbegonnen .. Een paar maanden later wezen de trainingen en plannen in de richting van Carcassonne, de halve marathon (mijn droom) Tot maart 2010 Murphy zich kwam moeien! Ik moest onder het mes voor mijn andere knie. Een 2e kraakbeentransplantatie (iets wat ik gezworen had wat ik nooit zou laten doen) Maar nu stond ik er voor en moest er door! De revalidatie ligt ondertussen terug ver achter mij. Alles ging veel vlotter dan de 1e keer. Ik loop terug en kan weer volop genieten van deze mooie sport.
Ik durf me geen verre doelen meer te stellen. Ik leef van dag tot dag en zie wel wat er komt. Superprestaties moet je van mij niet meer verwachten, maar de halve marathon van Carcassonne ... (verdorie, ik ging geen verre doelen meer stellen! )
Met mijn verhalen hoop ik andere lopers aan te sporen om te blijven doorgaan! Nooit op te geven ...
Op het einde komt alles goed , en als het niet zo is ... was het niet het einde ...!
Veel plezier tijdens je bezoekje.
10-03-2011
fietsen en wellness in Etten-Leur
Ik telde af naar het krokusverlof. Terug eens een weekje ontspannen, maar mijn week werden 2 weken! De week voor het verlof waren mijn batterijen plat en de huisarts zette me een week thuis. Het werd een week van slapen, en af en toe wat sporten, hopend om zo vlug terug de "oude" te zijn. Maandag en dinsdag dus vooral gerust, op woensdagvoormiddag dan 15 km heel rustig gefietst en 's avonds zo'n 4 km gelopen. Dit is niet veel, maar het was dan ook weer enkele weken geleden dat ik nog gelopen had. Donderdag dan weer rust en vrijdag weer 4 km gelopen. Zaterdag voelde ik me dan weer een stuk beter en legde ik zo'n 30 km af op mijn fiets. Ik alleen tegen de wind ... oneerlijk! Maar zalig! Ik kon weer iets doen! Zondagmorgen, Ik had er weer zo'n zin in, dat ik mijn loopschoenen aantrok en met volle moed naar Ter Elst trok. Wat een tegenvaller! Omdat ik nog niet veel gefietst had, voelde ik al van de eerste loopmeters dat het vierkant draaide! Na 2 ronden wou ik het voor bekeken houden, maar dan kwam net Veronique toe ... ik heb er dus 6 gedaan, met dank aan Vero om me mee te slepen! Zondagnamiddag moest veronique dan een 2e training afwerken en ben ik nog eens meegereden op de fiets. Het ene plezier is het andere waard. En 't was leuk, in't zonnetje.
Ondertussen was het al maandagmorgen ... en echt krokusverlof! Hadden wij geen 3 dagen geboekt in Etten-Leur? yessss! Tim was al heel vroeg (5u15) in de morgen met zijn school vertrokken naar Londen. Sofie moest werken en Ilse had vriendinnen op bezoek ... dus inpakken en wegwezen! Bij het binnenrijden van Etten-Leur zagen we ons hotel al dadelijk staan Trivium / Spa & Beauty )
Al direct onze koerskledij aangetrokken, want we mochten pas om 13.30u in het hotel, en wat wat doe je dan ondertussen? Ja, fietsen natuurlijk! Dirk had een ritje uitgezocht via knooppunten. En we hadden geluk! Zo'n km voorbij het hotel vonden we ons 1e knooppunt al. Via het Liesbos en het Mastbos was het heerlijk fietsen! Ook de ring rond Breda moest er aan geloven. Wel een mooi zicht, al die carnavalswagens die zich klaarzetten om hun 2e dag aan te vangen. In het begin wel koud (2°C) Maar na een half uurtje was het beter. In totaal hadden we een ritje van 33 km langs prachtig onderhouden fiets en boswegen! Een pluim voor Nederland op dat gebied!
Nadat we ons in de auto vlug van andere kleren voorzien hadden, trokken we naar ons hotel ... voor het vervolg van de dag! Het was immers een hotel met wellness ... er wachtte een sauna en een massage capsule op ons! Op onze kamer lagen badjassen, handdoeken en slippers! Dus een kwartiertje later stonden we al onder de douche om de eerste sauna aan te vallen. Rustig beginnen 70° , daarna 90° en de stoomcabine. Afgewisseld met het zwembad en een ligzetel met boek. Tegen dan was het tijd voor de afspraak met de massage capsule. Ik vond dat heerlijk ontspannend. Dirk vond het minder ... hij mocht zijn beurt altijd aan mij geven hoor! Er zou ook een heuse opgiet plaatsvinden. In Londerzeel vind ik dat de max, dus mijn verwachtingen waren hoog ... te hoog zou blijken! Een dame die niet weet welke geuren ze opgiet (!) , die 1 maal draait met een droge handdoek, die de mensen wijsmaakt dat je niet echt moet afkoelen na een sauna, die niet weet dat je je hoofd ook moet koelen of dat je hoofdpijn kan krijgen nadien, die niet weet dat bij een opgiet de t° stijgt door de vochtigheid, en die tegen mensen zegt dat je zonder gevaar de ene sauna na de andere in mag zonder te rusten ... zo iemand is een gevaar! Ik heb bedankt voor de volgende opgietsessies ! De 1e dag zat er bijna op. Inspanning en ontspanning hadden we gehad .. nu nog alleen onze inwendige mens versterken. In het restaurant genoten we van een lekkere maaltijd en een heerlijk wijntje. 't leven kan schoon zijn ...!
Dag nr 2. Ze gaven prachtig weer, maar 's morgens nog fris. Dus besloten we in de voormiddag een bezoek te brengen aan Etten-Leur en Breda. Het bezoek aan Etten-Leur was geen goed gedacht! We waren er dan ook al vlug terug weg! Het dorpje zelf is best wel mooi, maar niet de morgen na 2 dagen carnaval !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Overal vuiligheid en, stuk getrapte plastiek bekers, overal nog zatte mensen en mensen die niet konden verstoppen dat ze zat geweest waren! Echt niet mijn dada ...! Dan maar richting Breda, waar ons hetzelfde tafereel wachtte! Maar Breda is groter en in de winkelstraten viel het uiteindelijk wel mee. Tegen 14.00u waren we dan terug paraat om onze 2e fietstocht aan te vatten! Het zonnetje straalde, maar ook de wind was van de partij ... en Nederland is vlak ... heel vlak ...! Ik heb het geweten. Soms waren er stukken rechte baan van kilometers lang tegenwind. Het was beuken. Soms haalde ik nog met moeite 15/u, maar het was genieten. We reden weer door prachtige bossen. Kilometers weiland en leuke dorpjes. Knooppunt na knooppunt gingen langs ons voorbij. Na 3u stonden we terug aan ons hotel, met juist 60,5 km op de teller. Ik was best wel blij met het resultaat. Vooral ... mijn knie laat zich helemaal niet voelen op de fiets. Ik moet alleen nog wat beter leren eten en drinken terwijl ik rijd
Ok, na de inspanning ... joepie, terug de ontspanning! De sauna wachtte op ons! Nee, geen opgiet vandaag voor mij Zweten, afkoelen, zwemmen en relaxen ... de 2e dag was bijna ten einde. Maar eerst nog een lekkere maaltijd. Gisteren hadden we tijdens het fietsen een leuk restaurantje gevonden, midden in het bos. Het was wel even zoeken om dat met de auto langs de gewone weg terug te vinden. Maar het lukte. Restaurant "huis Den Deijl" in het Mastbos is een aanrader als je daar in de buurt bent!
We hebben geluk gehad de afgelopen 2 dagen! Woensdag morgen regende het immers! Maar geen nood ... we hadden eerst nog binnenwerk! Nog een laatste maal genieten van het zeer uitgebreidde ontbijtbuffet in het hotel. Het werd een ontbijt met Prosecca. Dan inpakken en vertrekken.
Onderweg nog even een bezoekje gebracht aan Roosendaal (Rosada outlet) en een paar leuke spulletjes gekocht voor het thuisfront. We dachten nog een hapje te eten in Bergen Op Zoom en zo al even wat Roparunsfeer op te snuiven. Maar herinner je je nog dat het carnaval geweest was ... juist ja, ook daar ... en precies nog in een vergelijkende trap, maar een trede hoger! Dan maar even een stukje Roparunroute gereden met de auto. Het was leuk bepaalde punten te herkennen van het jaar dat ik mee was als teamcaptain. Ik hoop echt mee te kunnen als fietser dit jaar! Het is uiteindelijk een afsluitende pizza geworden in Zwijndrecht. En dan richting Zele. Uitpakken en wassen. Al viel dat mee ... fietsen en sauna ... niet zo veel vuile was
's Avonds heb ik dan nog 6,9 km gelopen. Start to run en dan nog even doorgelopen. Heel traag, maar 't ging goed. Geen last van mijn knie, en dat is voor mij altijd het voornaamste. Hopelijk kan ik op hetzelfde elan blijven sporten, ik voel me er goed bij.
Oh ja, Tim zat nog in Londen! Tegen 23.30u kwam die thuis.... en met heel kleine oogjes ...
Ik ben Karine Van Hecke
Ik ben een vrouw en woon in Zele (België) en mijn beroep is kinesitherapeute.
Ik ben geboren op 16/02/1963 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: atletiek, roparun, fietsen, klimmen, lezen, PC, .
Gehuwd met Dirk en moeder van Sofie, Ilse en Tim. 41 jaar lid van AC Zele.
Coach van de Kloddejoggers