deelnemen is nodig om te winnen ... hey iedereen, dat je hier bent wil zeggen dat je net als ik van de atletiekmicrobe gebeten bent. Geniet gerust mee van mijn foto's en verhalen. Heb je tips, aanvullingen of opmerkingen, laat het me weten in een mailtje. Voel je ook vrij om iets in het gastenboek te kriebelen.
Lopen is altijd mijn grote passie geweest. Gestart als 10 jarige, heb ik alle categoriën "doorlopen". Na een paar jaar inactiviteit terug de draad opgenomen als master, wat resulteerde in een Belgische titel op de 2000m steeple.
Daarna sloeg het noodlot toe. Een zware knieoperatie zette me buiten spel. Maar ... een winnaar geeft nooit op, opgevers winnen nooit!
Ik krabbelde overeind en 4,5 jaar later liep (lees: jog) ik terug. Een paar maanden later kwam al terug de "goesting" om eens een halve marathon te proberen. De kilometers werden opgebouwd, tot april '09 ... terug onder het mes. Nee niet de knie, die blijft voorbeeldig. Na 7 weken, nogmaals herbegonnen .. Een paar maanden later wezen de trainingen en plannen in de richting van Carcassonne, de halve marathon (mijn droom) Tot maart 2010 Murphy zich kwam moeien! Ik moest onder het mes voor mijn andere knie. Een 2e kraakbeentransplantatie (iets wat ik gezworen had wat ik nooit zou laten doen) Maar nu stond ik er voor en moest er door! De revalidatie ligt ondertussen terug ver achter mij. Alles ging veel vlotter dan de 1e keer. Ik loop terug en kan weer volop genieten van deze mooie sport.
Ik durf me geen verre doelen meer te stellen. Ik leef van dag tot dag en zie wel wat er komt. Superprestaties moet je van mij niet meer verwachten, maar de halve marathon van Carcassonne ... (verdorie, ik ging geen verre doelen meer stellen! )
Met mijn verhalen hoop ik andere lopers aan te sporen om te blijven doorgaan! Nooit op te geven ...
Op het einde komt alles goed , en als het niet zo is ... was het niet het einde ...!
Veel plezier tijdens je bezoekje.
20-02-2014
zwoegen, zweten, afzien, genieten, trainen, opbouwen, .... plannen maken ...
'k heb me de afgelopen maand kunnen rechthouden !
En daardoor zijn de trainingen terug wat uitgebreid richting 10 miles en 20 van Brussel. Ik haal veel meer km dan vorig jaar, tempo ligt hoger en toch blijf ik twijfelen. Gaat het niet te goed? ... kan dit blijven duren? ... Ben ik niet aan het forceren? ... Steeds blijf ik focussen op mijn vroegere kwetsuren. Ik kan nog niet onbezorgd genieten. Het blessurespook blijft me achtervolgen. Maar ik blijf trainen, de dag dat ik hem achterlaat zal komen. Ik voel me steeds sterker worden.
Met 3 tot 4 trainingen per week moet het zeker lukken. De eerste test is 16 maart, de urban trail in Antwerpen. Al is dat geen echte wedstrijd. Dat is sightseeing terwijl je loopt. En vooral ontspannen genieten.
Alhoewel mijn trainingen vooral bestaan uit duurlopen, durf ik me af en toe al eens wagen aan een paar versnellingen. Vooral focussen op ontspannen blijven lopen is daarbij belangrijk. Het gaat goed, al durf ik er maar af en toe aan beginnen. Maar 't kan zo zalig zijn eens terug alles geven.
Verder probeer ik zoveel mogelijk afwisseling in mijn parkoers in te bouwen. Sportplein, straat, Bospark, Dijk, piste, Waasmunster, Gratiebossen, Nieuwdonk, loopband, zelfs het park in Laken ... alles passeerde al de revue en overal liet ik al zweet achter. De grote afwisseling van ondergrond zorgt er alleen maar voor dat alle spieren getraind worden en verkleind de kans op blessures.
Sinds eind januari ga ik ook om de 2 weken spinnen in Oxygen in Lokeren. Toffe sfeer en toffe lesgevers. Dit zal hopelijk de kracht in mijn quadriceps nog meer ten goede komen en mijn knieën sterker maken. Na 3 beurten ben ik zelfs niet meer stijf Al moet ik toegeven dat mijn spiertjes meer dan eens "branden" als de lesgeefster weer eens roept .... "freeze !"
Na de spinning nog heel even de sauna induiken en we kunnen er weer tegen. Wat moet een mens meer hebben op zijn "oude dag"
Want ja, ondertussen is er ook weer een jaartje bij!
Het is nu uitkijken naar 16 maart, Urban trail Antwerpen ... het parkoers ziet er alvast weer veelbelovend uit!
Ik ben Karine Van Hecke
Ik ben een vrouw en woon in Zele (België) en mijn beroep is kinesitherapeute.
Ik ben geboren op 16/02/1963 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: atletiek, roparun, fietsen, klimmen, lezen, PC, .
Gehuwd met Dirk en moeder van Sofie, Ilse en Tim. 41 jaar lid van AC Zele.
Coach van de Kloddejoggers
Al moet ik toegeven dat mijn spiertjes meer dan eens "branden" als de lesgeefster weer eens roept .... "freeze !" 
