deelnemen is nodig om te winnen ... hey iedereen, dat je hier bent wil zeggen dat je net als ik van de atletiekmicrobe gebeten bent. Geniet gerust mee van mijn foto's en verhalen. Heb je tips, aanvullingen of opmerkingen, laat het me weten in een mailtje. Voel je ook vrij om iets in het gastenboek te kriebelen.
Lopen is altijd mijn grote passie geweest. Gestart als 10 jarige, heb ik alle categoriën "doorlopen". Na een paar jaar inactiviteit terug de draad opgenomen als master, wat resulteerde in een Belgische titel op de 2000m steeple.
Daarna sloeg het noodlot toe. Een zware knieoperatie zette me buiten spel. Maar ... een winnaar geeft nooit op, opgevers winnen nooit!
Ik krabbelde overeind en 4,5 jaar later liep (lees: jog) ik terug. Een paar maanden later kwam al terug de "goesting" om eens een halve marathon te proberen. De kilometers werden opgebouwd, tot april '09 ... terug onder het mes. Nee niet de knie, die blijft voorbeeldig. Na 7 weken, nogmaals herbegonnen .. Een paar maanden later wezen de trainingen en plannen in de richting van Carcassonne, de halve marathon (mijn droom) Tot maart 2010 Murphy zich kwam moeien! Ik moest onder het mes voor mijn andere knie. Een 2e kraakbeentransplantatie (iets wat ik gezworen had wat ik nooit zou laten doen) Maar nu stond ik er voor en moest er door! De revalidatie ligt ondertussen terug ver achter mij. Alles ging veel vlotter dan de 1e keer. Ik loop terug en kan weer volop genieten van deze mooie sport.
Ik durf me geen verre doelen meer te stellen. Ik leef van dag tot dag en zie wel wat er komt. Superprestaties moet je van mij niet meer verwachten, maar de halve marathon van Carcassonne ... (verdorie, ik ging geen verre doelen meer stellen! )
Met mijn verhalen hoop ik andere lopers aan te sporen om te blijven doorgaan! Nooit op te geven ...
Op het einde komt alles goed , en als het niet zo is ... was het niet het einde ...!
Veel plezier tijdens je bezoekje.
17-04-2015
weer een obstakel bij ...
Het ging in 2015 al verbazend goed. Mijn doel voor dit jaar was een 10 km lopen aan 11/u. .... 'k Zal dit dus moeten bijstellen want dit doel heb ik reeds bereikt tijdens dwars door Dendermonde. (10 km op 54' )
De lange duurlopen verlopen ook steeds vlotter. Waar ik vorig jaar deze tijd mijn tanden nog stukbeet om 14 km te lopen, gaat dit nu vlot tot 17 km. En dit aan een tempo en gemiddelde hartslag waar ik vorig jaar jaloers zou op geweest zijn.
Niets dan positieve zaken dus ...
En dat kan natuurlijk zo niet blijven dan. Al een 2 tal weken had ik tijdens het lopen last in mijn bekken. Maar omdat ik buiten het lopen niets voelde en de pijn eigenlijk wel te doen was, bleef ik er mee aanmodderen. Zelfs duurlopen van 14 km gingen met de spreekwoordelijke vingers in de neus.
Tot ik vorige zondag na 17 km plots moest stoppen. Ik moest op dat punt nog 1,5 km naar huis strompelen! Aan de mensen die me gezien hebben ... neen, ik was niet zat!
De hele zondag kon ik bijna niet meer stappen van de pijn. Ook de dag nadien ging dit met moeite. Doordat het vakantie is, kon ik pas dinsdag bij de huisarts terecht. En daar gingen we weer .. echo, CT-scan, en de hele santeboetiek!
Langs de ene kant was ik opgelucht dat het niets met organen te maken had, maar wat er uit kwam stemde me ook niet echt gelukkig.
Vrij ernstige arthrose van de lumbale wervelzuil. Dit gaf uitstraling naar mijn bekken en benen. Momenteel gaat het beter, maar ik weet ook dat de ontstekingsremmers die ik neem ook verdovend zijn. Het is weer een factor waar ik in de toekomst rekening zal moeten mee houden.
Ik ben Karine Van Hecke
Ik ben een vrouw en woon in Zele (België) en mijn beroep is kinesitherapeute.
Ik ben geboren op 16/02/1963 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: atletiek, roparun, fietsen, klimmen, lezen, PC, .
Gehuwd met Dirk en moeder van Sofie, Ilse en Tim. 41 jaar lid van AC Zele.
Coach van de Kloddejoggers
