deelnemen is nodig om te winnen ... hey iedereen, dat je hier bent wil zeggen dat je net als ik van de atletiekmicrobe gebeten bent. Geniet gerust mee van mijn foto's en verhalen. Heb je tips, aanvullingen of opmerkingen, laat het me weten in een mailtje. Voel je ook vrij om iets in het gastenboek te kriebelen.
Lopen is altijd mijn grote passie geweest. Gestart als 10 jarige, heb ik alle categoriën "doorlopen". Na een paar jaar inactiviteit terug de draad opgenomen als master, wat resulteerde in een Belgische titel op de 2000m steeple.
Daarna sloeg het noodlot toe. Een zware knieoperatie zette me buiten spel. Maar ... een winnaar geeft nooit op, opgevers winnen nooit!
Ik krabbelde overeind en 4,5 jaar later liep (lees: jog) ik terug. Een paar maanden later kwam al terug de "goesting" om eens een halve marathon te proberen. De kilometers werden opgebouwd, tot april '09 ... terug onder het mes. Nee niet de knie, die blijft voorbeeldig. Na 7 weken, nogmaals herbegonnen .. Een paar maanden later wezen de trainingen en plannen in de richting van Carcassonne, de halve marathon (mijn droom) Tot maart 2010 Murphy zich kwam moeien! Ik moest onder het mes voor mijn andere knie. Een 2e kraakbeentransplantatie (iets wat ik gezworen had wat ik nooit zou laten doen) Maar nu stond ik er voor en moest er door! De revalidatie ligt ondertussen terug ver achter mij. Alles ging veel vlotter dan de 1e keer. Ik loop terug en kan weer volop genieten van deze mooie sport.
Ik durf me geen verre doelen meer te stellen. Ik leef van dag tot dag en zie wel wat er komt. Superprestaties moet je van mij niet meer verwachten, maar de halve marathon van Carcassonne ... (verdorie, ik ging geen verre doelen meer stellen! )
Met mijn verhalen hoop ik andere lopers aan te sporen om te blijven doorgaan! Nooit op te geven ...
Op het einde komt alles goed , en als het niet zo is ... was het niet het einde ...!
Veel plezier tijdens je bezoekje.
17-03-2012
bijna 4 maanden later ...
2012 is goed begonnen, althans januari toch. Een nieuwe loopband kwam ons gezin vervoegen. Een Bremshey RN5
De hele maand januari kon ik loopjes afwerken tussen de 5 en de 9 km. Nee, voor een loper echt niets om naar huis te schrijven, maar momenteel voor mij echt wel de max! Een hele maand lopen zonder pijn! Soms tot 3 dagen na elkaar. Echt een overwinning. Superblij was ik. Ja, je leest het goed : WAS ... Het kon niet blijven duren natuurlijk.
In februari werd ik zoals half België ziek. Lopen ging niet. Zelfs mijn verjaardag moest ik ziek vieren! Een week thuis van het werk en nog 2 weken gaan werken terwijl ik liever op de zetel zou gelegen hebben.
23/2 dan toch eindelijk weer eens kunnen lopen, en het ging verbazend goed. Direct 8 km ... tuurlijk, uit ervaring weet ik dat de 1e training na een rustperiode altijd goed gaat. Je loopt op je reserve, maar die is na 1 training op!
Nog 3 loopjes zouden volgen, en dan besloot mijn knie dat het weer eens genoeg geweest was! Het begon met af en toe een steek, af en toe een paar keer blokkeren, weer niet meer kunnen strekken, tot echt wel hevige pijn.
Het verwijsbriefje van de sportarts voor de scan begon te roepen ... "ik lig hier nog!" Wat ik al maanden (tot beter weten) uitstelde zou uiteindelijk moeten gebeuren ...
Dus maandag begint de lijdensweg weer ... 20.40 u afspraak in Aalst met de MRI ... wordt vervolgd ...
Ik ben Karine Van Hecke
Ik ben een vrouw en woon in Zele (België) en mijn beroep is kinesitherapeute.
Ik ben geboren op 16/02/1963 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: atletiek, roparun, fietsen, klimmen, lezen, PC, .
Gehuwd met Dirk en moeder van Sofie, Ilse en Tim. 41 jaar lid van AC Zele.
Coach van de Kloddejoggers
