deelnemen is nodig om te winnen ... hey iedereen, dat je hier bent wil zeggen dat je net als ik van de atletiekmicrobe gebeten bent. Geniet gerust mee van mijn foto's en verhalen. Heb je tips, aanvullingen of opmerkingen, laat het me weten in een mailtje. Voel je ook vrij om iets in het gastenboek te kriebelen.
Lopen is altijd mijn grote passie geweest. Gestart als 10 jarige, heb ik alle categoriën "doorlopen". Na een paar jaar inactiviteit terug de draad opgenomen als master, wat resulteerde in een Belgische titel op de 2000m steeple.
Daarna sloeg het noodlot toe. Een zware knieoperatie zette me buiten spel. Maar ... een winnaar geeft nooit op, opgevers winnen nooit!
Ik krabbelde overeind en 4,5 jaar later liep (lees: jog) ik terug. Een paar maanden later kwam al terug de "goesting" om eens een halve marathon te proberen. De kilometers werden opgebouwd, tot april '09 ... terug onder het mes. Nee niet de knie, die blijft voorbeeldig. Na 7 weken, nogmaals herbegonnen .. Een paar maanden later wezen de trainingen en plannen in de richting van Carcassonne, de halve marathon (mijn droom) Tot maart 2010 Murphy zich kwam moeien! Ik moest onder het mes voor mijn andere knie. Een 2e kraakbeentransplantatie (iets wat ik gezworen had wat ik nooit zou laten doen) Maar nu stond ik er voor en moest er door! De revalidatie ligt ondertussen terug ver achter mij. Alles ging veel vlotter dan de 1e keer. Ik loop terug en kan weer volop genieten van deze mooie sport.
Ik durf me geen verre doelen meer te stellen. Ik leef van dag tot dag en zie wel wat er komt. Superprestaties moet je van mij niet meer verwachten, maar de halve marathon van Carcassonne ... (verdorie, ik ging geen verre doelen meer stellen! )
Met mijn verhalen hoop ik andere lopers aan te sporen om te blijven doorgaan! Nooit op te geven ...
Op het einde komt alles goed , en als het niet zo is ... was het niet het einde ...!
Veel plezier tijdens je bezoekje.
24-08-2014
rslabrunsparis ....
Begin maar al te trainen zei Koen op een middag. Ik
stond net zooltjes aan te passen en snapte het niet goed. Ik was toch
bezig! Voor de 20 km van Parijs kwam
er nog achter
Ok, daar ik beschik over verkorte nekspieren, die geen neen
kunnen zeggen als het op lopen aan komt, was ik direct verkocht. Na de 20 van
Brussel had ik nochtans gezegd dat ik de rest van het jaar niet verder meer wou
lopen dan 10 km. Damn, naast mijn nekspieren heb ik dus
duidelijk ook last van Alzheimer!
De beelden van lange eenzame duurlopen spookten weer door
mijn hoofd. En geloof me of niet k vond het nog leuk ook! Hoe noem je
zoiets?
Nog diezelfde avond heb ik mijn deelname bevestigd en ging
op pad voor een 10 km run. Onderweg heb ik allerlei strategieën uitgedokterd om
mijn knieën zo goed mogelijk te beschermen. Want ik wil dit wel doen, maar niet
ten koste van alles. Als mijn onderdanen beginnen protesteren, is het gedaan.
Hoe graag ik ook zou willen.
En er is maar 1 strategie die helpt rustig aan kilometers
winnen, niet zot beginnen doen met tempos en intervallen en geen 2 dagen na
elkaar lopen. So far so good.
Maar dat we alle uitdagingen ernstig nemen bewijst zich weer
eens. Dus 4 dagen na de uitnodiging vertrok ik op hoogtestage naar Oostenrijk. 2 weekjes ontspannen
genieten van lopen, fietsen, wandelen, eten, drinken, sauna en mijn favoriete
landschap, de bergen! Lopen heb ik daar
heel rustig aangepakt, maar wel veel kilometers gewandeld en vooral, veel
hoogtemeters overwonnen. t Zal wel
ergens deugd gedaan hebben zeker.
Ondertussen zijn we weer 2 weken op Belgische bodem en heb
ik het trainingsritme van 3 tot 4 x per week opgenomen. Zo heb ik Brussel ook
gehaald, al had ik toen enkele maanden meer tijd om me voor te bereiden! Wat ik
wel anders wil aanpakken dan in het voorjaar is dit platte landschap af en toe
doorbreken. In Brussel had ik het naar het eind toe lastig op de hellingen. Ik
verwacht niet dat Parijs simpeler zal zijn. Dus wie tips heeft over hellingen
in de buurt van mon plat pays laat het me gerust weten.
Vandaag alvast de trend gezet met een loopje in het park in
Lokeren. Daar ligt een heuvel waar ze in de cross ook over lopen. k Heb deze een klein uurtje lang langs de 4
kanten opgeklauterd, met tussendoor telkens wat recup. Dit was best een leuke
training. Naar boven ging naar het einde toe moeizaam, maar tussendoor haalde
ik telkens zonder moeite terug mijn 10/u en dat stemde me heel positief. Morgen
rust en dinsdag dan weer lange duurloop. Heb er nu al zin in !!!!
Voor de rest mag ik mijn trainingstactiek hier niet te
veel verkondigen. Team asics, brooks en adidas lezen misschien mee J Zelf ben ik in team Saucony ingedeeld.
Kwestie van de competitie onder de collegas wat aan te wakkeren. Elk merk wordt vertegenwoordigd door 6 collegas.
Binnenkort kan iedereen een gokje wagen over welk team snelst zal zijn.
Let the battle begin J Maar laat het ons vooral leuk en sportief
houden !!!!!
Ik ben Karine Van Hecke
Ik ben een vrouw en woon in Zele (België) en mijn beroep is kinesitherapeute.
Ik ben geboren op 16/02/1963 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: atletiek, roparun, fietsen, klimmen, lezen, PC, .
Gehuwd met Dirk en moeder van Sofie, Ilse en Tim. 41 jaar lid van AC Zele.
Coach van de Kloddejoggers