deelnemen is nodig om te winnen ... hey iedereen, dat je hier bent wil zeggen dat je net als ik van de atletiekmicrobe gebeten bent. Geniet gerust mee van mijn foto's en verhalen. Heb je tips, aanvullingen of opmerkingen, laat het me weten in een mailtje. Voel je ook vrij om iets in het gastenboek te kriebelen.
Lopen is altijd mijn grote passie geweest. Gestart als 10 jarige, heb ik alle categoriën "doorlopen". Na een paar jaar inactiviteit terug de draad opgenomen als master, wat resulteerde in een Belgische titel op de 2000m steeple.
Daarna sloeg het noodlot toe. Een zware knieoperatie zette me buiten spel. Maar ... een winnaar geeft nooit op, opgevers winnen nooit!
Ik krabbelde overeind en 4,5 jaar later liep (lees: jog) ik terug. Een paar maanden later kwam al terug de "goesting" om eens een halve marathon te proberen. De kilometers werden opgebouwd, tot april '09 ... terug onder het mes. Nee niet de knie, die blijft voorbeeldig. Na 7 weken, nogmaals herbegonnen .. Een paar maanden later wezen de trainingen en plannen in de richting van Carcassonne, de halve marathon (mijn droom) Tot maart 2010 Murphy zich kwam moeien! Ik moest onder het mes voor mijn andere knie. Een 2e kraakbeentransplantatie (iets wat ik gezworen had wat ik nooit zou laten doen) Maar nu stond ik er voor en moest er door! De revalidatie ligt ondertussen terug ver achter mij. Alles ging veel vlotter dan de 1e keer. Ik loop terug en kan weer volop genieten van deze mooie sport.
Ik durf me geen verre doelen meer te stellen. Ik leef van dag tot dag en zie wel wat er komt. Superprestaties moet je van mij niet meer verwachten, maar de halve marathon van Carcassonne ... (verdorie, ik ging geen verre doelen meer stellen! )
Met mijn verhalen hoop ik andere lopers aan te sporen om te blijven doorgaan! Nooit op te geven ...
Op het einde komt alles goed , en als het niet zo is ... was het niet het einde ...!
Veel plezier tijdens je bezoekje.
30-12-2009
Beste wensen voor 2010 !
Ik wil al mijn bezoekers een spetterend 2010 wensen. Een jaar vol geluk, liefde en vriendschap. Nieuwe uitdagingen en vertrouwde dingen. Voor de sporters een jaar zonder blessures maar vol van succes! kortom ... een jaar om in te kaderen!
Zaterdag met veel moeite 10 km gelopen. Na 4,5 km ging het licht uit en had ik zin om te stoppen! Een deel van het park lag nog onder het ijs. En waar geen ijs lag, was er modder. Je kon dus nergens eens deftig lopen. Na al die sneeuw en ijstrainingen zou dat wel eens welkom zijn. Maar stoppen, dat doen we niet! Dus op karakter maar verder. Na 7 parkronden vertrok Tim naar huis. Die had zondag wedstrijd en was klaar met zijn wedstrijdvoorbereiding. Omdat het ondertussen al donker werd, verhuisde ik naar het gras rond de piste. Nog 8 rondjes daar (4 km) en mijn kilometertjes zaten er op! Uiteindelijk 10,5 km op de teller. Met een week van 43,2 km toch weer een mooi gemiddelde!
De zondag dan wel verstandig geweest en een dagje rust genomen. Mijn benen waren er aan toe. Tim ging lopen in Rieme, en supporteren is ook leuk! Hij deed het schitterend met een 11e plaats.
Vandaag had ik er weer zijn in. Ik moest een lange duurloop doen. Hoe lang? 'k zou wel zien waar in strande. Vertrokken met Ilse, zat ik direct in een leuk tempo! 5'13" / ronde (900m) Zij ging voor 5 rondjes (blokloopje) Maar ik wou 1u30' Nee, dit tempo zou ik niet kunnen aanhouden! Ik besloot zo verder te lopen tot Ilse stopte en dan wat te vertragen. Maar eigenlijk voelde ik me heel goed en het tempo kon ik aanhouden. Na 10 km (57') Dan toch maar even gas teruggenomen. Het was de eerste keer na mijn blessure en ziekte dat ik dit tempo terug liep, en dan direct zo lang. Dit zou niet goed komen. Toch nog 5 km verder gelopen aan een rustiger tempo. Totaal dus 1u28' voor 15 km. Dik tevreden ben ik hiermee! Mijn beentjes zijn nu wel moe, maar 't is een zalige moeite!
Deze periode is het traditioneel de periode van de jaaroverzichten. Even kijken of het mij ook lukt om alles op een rijtje te zetten. Het was een jaar met grote ups and downs. Dingen om te koesteren en dingen om weer snel te vergeten.
Laten we beginnen in januari: De laatste week van december 2008 speelde mijn rechter (lees: goeie) knie weer op. Ik begon het jaar dus met een ontsteking en rust! Pas op 14/1 kon ik de eerste maal terug lopen. Vlot is iets anders, de gedwongen rust en blaren door nieuwe steunzolen zorgden er voor dat het niet zo goed ging. Met 45 km in die maand, kan je spreken van een mooi "week"gemiddelde.
Februari: Is een ander verhaal. De kilometers gingen er niet echt op vooruit! Met 42,7 km zelfs nog minder dan in januari! Maar de maand is dan ook korter Het enige leuke in die maand was een dagje Londen. Met Valentijn zijn Dirk en ik een dagje bij onze overzeese buren geweest. Het was een leuke dag. Hoewel er iets minder leuk in de lucht hin g. De 17e februari, 1 dag na mijn verjaardag werd Dirk opgenomen in het ziekenhuis. Hij kreeg een pacemaker ingepland. Alles wat toen verkeerd kon gaan, ging ook verkeerd, en dat resulteerde in een 2e operatie. Hopelijk ging nadien alles beter...
Maart: Met 29 km op de teller, ging het nog meer bergaf! Hoewel de 1e week van maart veelbelovend begon, was het snel gedaan. Na de operatie van Dirk, kreeg ik te horen dat ik ook onder het mes moest. Op 20 april zou een hysterectomie uitgevoerd worden Daar gingen we dus weer! Wel had ik ondertussen de toffe bende uit Tienen en omstreken leren kennen. Onder aanvoering van Stefaan, werden plannen gemaakt om de ronde van Zele te lopen in april. De voorbereidingen daarvan bezorgden me de nodige afleiding. 14 maart was ook een dag om in te kaderen. Sofie werd 21 en we hadden een verrassingsfuif georganiseerd voor haar. Met DJ John Kooiman, werd het een toffe avond!
April In april vond ik dan toch terug de moed om wat te gaan lopen. Op 2,5 week had ik 52 km. Niet slecht na de afgelopen periode. De trainingsstage met A.C.Zele in Trois Ponts zat er ook wel voor iets tussen. Het lopen ging terug wat vlotter en de "goesting" kwam terug. Hoogtepunt in april, de ronde van Zele. De sukkelaars uit Tienen wonnen op overtuigende manier hun wedstrijd. Ze liepen 1 ronde, ben al benieuwd naar hun 2 ronden in 2010! Het werd een heel toffe dag. Hun trofe siert mijn kast. Het molenbier dat die dag rijkelijk vloeide, deed me vergeten wat kwam ... 2 dagen later ging ik immers onder het mes. Daar ging ook mijn droom om in september in Evergem de halve marathon te lopen! Van 20 t/m 24 april verbleef ik in St. Lucas in Gent. Een week om snel te vergeten! De verzorging was prima, daar niets van. Maar ik krijg nog nachtmerries van de pijnpomp, infusen en drains!
Mei: Dat er in mei niet gelopen werd, zal je dan ook niet verbazen. Het werd een maand van korte afstandjes ... zetel-bed en bed-zetel! De TV, PC en boeken werden mijn beste vrienden toen. Ik heb in die tijd een nieuwe schrijfster ontdekt. Kate Mosse kon me enorm boeien met haar 2 boeken "de vergeten tombe" en "het verloren labyrinth" De stad Carcassonne sprak al tot mijn verbeelding maar na die boeken wou ik er zeker terug naartoe! Hoogtepunt in mei ... De Roparun. Ik was net op tijd voldoende hertseld om er van te kunnen genieten!
Juni Na 7 weken kreeg ik groen licht om terug zachtjes te beginnen sporten! Natuurlijk kon ik dan geen dag langer meer wachten. Op 3 juni werden de eerste voorzichtige 4 km terug gelopen. Ik weet nu nog hoeveel deugd dat deed! Al waren mijn spieren serieus verzwakt na 7 weken "zetelen"! Heel stipt werd in juni de ene 2 end e andere week 3 x gelopen. Zachtjes opbouwen en vooral .. genieten! Ik kwam die maand aan 62 km. De dagen wisselden, van heel goed tot niet vooruit geraken! Maar 'k was al lang blij dat ik terug kon lopen! Alleen de laatste 3 weken van juni moest ik nog werken. Het schooljaar zat bij mij er al op van voor de paasvakantie!
Juli:Mijn officieel verlof begon met een 3 tal dagen in Duitsland. Met Kerst kregen we een bongobon, en die moest nog verzilverd worden Niet gelopen, maar wel gefietst dan. Een aanrader! Met 92 loopkilometers in de benen, begon het steeds vlotter te gaan. Ik begon dan ook terug te dromen van eens een stratenloop mee te doen. Gewoon voor de fun, er terug bij zijn. Op 24/7 vertrokken we naar Zuid-Frankrijk en daar ben ik regelmatig gaan lopen. De laatste dag zelfs een colletje opgefietst! Ja, zonder afstappen! Sofie die nog het BK steeple wou lopen, kwam achter met de vlieger. We haalden haar op in Toulouse en vandaag ging het naar Carcassonne. 'k moest daar nog op zoek naar het Kate Mosse hé!
augustus de eerste week van augustus waren we nog steeds in la douce France. Om de 2 dagen werd er ijverig gelopen. Het was voor geen meter plat, soms gewoon vals plat, maar het zou wel ergens deugd doen ! Eens terug thuis, ging het lopen steeds beter. Ik liep die 1e dagen thuis voor het eerst terug 10 km onder het uur! Wat een zalig gevoel! In augustus .. 130 km bijeengelopen! Dat was lang geleden! 15 augustus stond zelfs de eerste "wedstrijd" geprogrammeerd. De Smouteriejogging in Overmere. Een 3 km loop. De Krakjogging in de Vlasschaart op 29/8 was de volgende. Dat werd een tegenvaller! Bijkbaar was een 10 km loop aan sneller tempo nog te vroeg. Gelukkig is "Krak" gewoon recreatief!
september en dan september! Terug naar school, maar ook terug aan de start !! Hoe had ik hier naar uitgekeken! Eerst stond Evergem op de kalender. Een 7 km in de gemeente van Eddy. En 2 weken later, de 19e de Hollewegenjogging in het Hoegaarden van Stefaan! Met 157 km terug een nieuw maandrecord Ondertussen waren ook de eerste intervaltraingen terug op het programma gekomen, onder leiding van mijn nieuw coach Stefaan
oktober bracht 99,5 km Terug wat minder. Mijn goeie knie was immers terug gaan ontsteken. Blijkbaar een regelmatig terugkomend probleem omdat ik onbewust toch mijn slechte knie ga vermijden. Maar als dat het enige is, zo eens om de 9 maand, kan ik daar best mee leven! 30/10 kreeg ik mijn 2e spuit en was alle leed weer geleden.
november 114 km in de eerste 3 weken. De kilometers werden terug wat opgedreven na mijn kwetsuur. Enkel loslopen, voorlopig nog geen intervals. 20 november was dan de roparunfuif. Zele werd terug uitgeroepen als Roparundorp 2009! Dolle boel! De laatste week van november begon ik me moe te voelen, en ja hoor ... 25/11 nog voortgesleept en 26/11 thuis! Ziek! 2 weken niet kunnen lopen! Sh.* !!!
december Het werd wachten tot 9/12 voor ik terug de schoenen kon aanbinden. Ondertussen heb ik terug 78 km. De maand is nog niet om ... Het werden al leuke trainingen. Sneeuw en ijs ... I like it! Tot ik 2 x op 1 training kennis maak met het ijs! Er zijn ergere dingen! Het is nu Kerstdag, 25/12 en het is 16.16u ... ik sluit hier af en ga mijn loopschoenen aandoen ... Tegen nieuwjaar moet die 100 er terug staan! Wordt vervolgd ...
mijn week na de Santa run leverde me terug 31,7 km op. Eindelijk terug wat meer na mijn ziekte. De kerstcorrida in Stekene ging niet door, dus daarom maar terug op het sportterrein gelopen. Hoe zag mijn week er uit? Maandag: bekomen van kerstmarkt, en me voortslepen tijdens mijn 8 lesuren! dinsdag: een rustige dag woensdag 12 km rustige duurloop. dondardag 5,5 km sneeuwloop. vrijdag: 7,2 km , ook in de sneeuw zaterdag rust met het oog op Stekene zondag dan terug een sneeuwloop op het sportplein. 7 km met een 2 tal versnellingen erbij. Ik liep 5 km in het park, en dan nog 2 km op de piste. Daar was de sneeuw nog maagdelijk blank, er had nog niemand gelopen! Een goeie krachtoefening, een oefening op knieheffen! Er lag zeker 20 cm sneeuw. Het was zalig om daar die versnellingen te doen. Wat ik wel zie op mijn uitprint van mijn polar is dat in de sneeuw mijn HR ongeveer 10 slagen hoger ligt dan bij hetzelfde tempo zonder sneeuw.
Al bij al een week om tevreden te zijn. We zijn terug vertrokken! Hopelijk nu voor langere periode!
gisteravond namen we met een 12 tal kloddejoggers deel aan deze leuke loop. Meer dan 1700 kerstmannen lopen door Antwerpen. Echt tof om er eens bij te zijn. Van bij de start zit de sfeer er in! Terwijl je in andere lopen alleen het gehijg van je tegenstanders hoort, was het nu ambiance alom. Onder begeleiding van een liedje zoals je wel meer hoort bij soldaten op pad, gingen we de 1e km in. Na km 2 stond voor 1 van de kerstmannen een bord in de weg ... bang ... auw ! Hilariteit en slappe lach ... Na 2,5 km (eindelijk, want we hadden dorst!) kwam de lang verwachtte bevoorrading! Nee, geen water of sportdrank deze keer, maar jenever! Leuk zicht, die meterslange tafel vol met jeneverglaasjes in rood, oranje, groen en bruin... Na 4 jenevertjes en een intervieuw van ons Mia (ja we zijn in beeld ... http://www.gva.be/antwerpen/antwerpen/gva-sant... ) liepen we verder. Ik had het ineens heel warm vanbinnen! Euh, jenever is toch niet echt aan te raden tijdens een wedstrijd hoor. Gelukkig hadden we besloten om allemaal samen te blijven en lag het tempo niet hoog. Veel te vlug naar onze zin kwam de eindmeet in zicht. Raar dat ik anders snak naar die finish! Nu mocht het gerust nog wat langer duren! Even wachten en onze troepen terug in het gelid brengen, om de laatste 200m nog even er een spurtje uit te persen. We deden er uiteindelijk 38' over, jeneverstop inbegrepen. We gingen voor 59'59" ... dus niet slecht hé Volgend jaar gaan we die 59' toch trachten te benaderen hoor, we verpozen wel wat langer aan dat bevoorradingskraam ...
Een aanrader voor iedereen! Heel gezellig. Veel volk op de grote markt en veel aanmoedigingen. Straks mijn kerstpak nog eens aantrekken voor de kerstmarkt. Hopelijk blijft nog iets over van mijn baard, want daar heb ik onderweg wel de helft van in mijn mond gekregen! Bah, niets voor mij hoor een baard!
Foto's volgen!
Wat het lopen zelf betreft. Vorige woensdag heb ik voor het eerst terug gelopen na mijn ziekte. 9 km, het ging vrij goed. Tempo is weer weg natuurlijk, maar het gevoel zat goed. Vrijdagmorgen dan terug gelopen. Zo'n 6 km rustige duurloop. Dit in voorbereiding op een dagje sauna. Eerst inspanning, dan ontspanning .. ik heb al slechtere dagen gehad! De Santa run, dan zoals al gezegd, was rustig. We bleven met de hele groep samen, het was immers voor de fun. Totaal gelopen tijd 32' / 38' met de jeneverstop erbij. Het voelde goed aan. Ik kon sneller, was helemaal niet moe, en het mocht nog een paar km verder zijn. Ik hoop dat mijn ellendige periode eens voorbij is. 2 maand heb ik me verder gesleept, tot ik een week ziek werd. Het moe gevoel van die periode is weg. 'k ga niet roepen en hout vasthouden, maar 'k heb er weer zin in! Mijn 1e doel: 23 april!
we zijn net terug van de slothappening van kom op tegen kanker. Als actievoerders (via Roparun - de kloddelopers) waren we uitgenodigd in de sinescoop in Sint-Niklaas. 't was vroeg opstaan voor een zondag, maar zeker de moeite waard!
Na een uitgebreid ontbijt (en een foto met Frank De Boosere ) maakte Frank het eindbedrag bekend ... 13.441.103,55 euro! Daarvan was 63.000 euro van ons, de Zeelse Kloddelopers. Leuk dat we via onze sport iets kunnen doen voor mensen die minder geluk hebben dan wij! Roparun = Lopen + inzet van een hele gemeente + het goede doel ... een leuke som toch !
Daarna kregen we in avant-premiere de uitzending van de show voor vanavond te zien (18.30u op EEN) Zullen we in beeld komen? We hebben ons in elke geval laten horen! De reportage is toch steeds weer aangrijpend. We zagen beelden uit kinderziekenhuizen. Kinderen met kanker ... het is niet eerlijk! Dit zou niet mogen!
Als afsluiter werden we over de verschillende zalen verdeeld en kregen we de film "dossier K" te zien. Mooie film, goed gemaakt, een aanrader! Alleen hadden we pech dat in onze zaal de onderschriften uitgevallen waren. Het Vlaams, dat ging, maar mijn Albanees vraagt precies wat bijscholing!
Na dit record bedrag, zijn we weer gemotiveerd om er tegenaan te gaan! Roparun 2010 ... here we come! Zele gaat in't rood voor Roparun!
voor de 2e week op rij staat de teller op of zo goed als op 0. Begin vorige week voelde ik me heel moe, en heb niet gelopen. Woensdag dan toch met flanellen benen 7,5 km gedaan. Was het goed of niet, wie zal het zeggen. Feit is wel dat ik me donderdag op school 8 uur moest voortslepen. Vrijdag opgestaan met keel - en hoofdpijn. Dus ook die 2 dagen niet gelopen! Het was nochtans gepland, want vrijdagavond vertrok ik voor een weekendje met mijn ouders naar Parijs! ipv lopen lag ik vrijdagnamiddag dus te slapen in mijn bed.
's avonds zijn we dan toch vertrokken richting Parijs. Alles was geboekt en het was beloofd aan mijn ouders. Zij waren nog nooit in Parijs. Het werd een lange (lastige) rit! Van in Lille hadden we al fille, er was een ongeval gebeurd. Later op de ring rond Parijs van hetzelfde laken een broek. Na 5 uur! Ja, 5u kwamen we aan in ons hotel! Het was 21.59u en ... het restaurant sloot om 22.00u ! Voor mij hoefde het niet, maar mijn medereizigers hadden honger. Gelukkig was er dichtbij een restaurant waar we nog iets konden eten. Zaterdag dan de hele dag PArijs rondgelopen (lees: met de metro) Van Notre Dame naar Charle De Gaulle, van Mont Matre en Sacre Coeur naar Lafayette en via de Eifeltoren naar de Champs Elysées. Telkens de metro in en uit! Je moet maar eens aan mijn moeder vragen hoeveel trappen dat zijn! Ze raakte er bijna niet meer boven! In een zijstraat van de Elysées vonden we een leuk restaurantje. En ... omdat de winkels er open waren tot middernacht .. na het eten nog even gewinkeld De champs Elysées en Lafayette waren gewoonte getrouw heel mooi versierd voor de kerst. Zondagmorgen na het ontbijt dan terug naar Place De La Concorde. Daar de metro in naar de Arc De Triomf en dan te voet de hele Champs Elyséés af. Eten ongeveer halfweg in één van de aanraders van Parijs. l'Alsace. Een prima restaurant al in heerlijke kerstsfeer. Eens de winkels van de Champs voorbij kwamen we op een kerstmarkt. Deze liep tot op de place de la Concorde. 100n kraampjes stonden te blinken! Eén van de mooiste kerstmarkten die ik al zag. Een echte, en geen waar ze alleen maar kousen en truis verkopen! Tegen 15.30u waren we aan de auto om terug naar huis te kernen. Eigenlijk was ik er niet kwaad om.. Mijn kaars was al lang uit! Mijn keel en hoofd protesteerden al lang! Eens de drukte van Parijs uit, ben ik als een blok in slaap gevallen in de auto. De rest van het verhaal ... ziek! Dus ook deze week niet lopen! Ik kreeg van de dokter de hele week thuis. En hoewel nu al 2 dagen op mijn gemak, 'k voel me nog niet zo veel beter.
'k heb eigenlijk niet zo zeer genoten van mijn weekendje Maar het deed wel deugd dat mijn ouders het wel deden! Ik was er al een paar maal eerder, zij nog niet.
Ik hoop binnenkort weer te kunnen lopen! Ik ben ingeschreven voor de GvA Santa Run, en die komt dichter! Het mag echt niet zijn. Na mijn ontsteking aan mijn knie nu weer dit! Het is echt kwakkelen! Eens een langere periode doortrainen zit er echt niet in! Je zou er stilletjes aan toch je moed van verliezen!
Ik ben Karine Van Hecke
Ik ben een vrouw en woon in Zele (België) en mijn beroep is kinesitherapeute.
Ik ben geboren op 16/02/1963 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: atletiek, roparun, fietsen, klimmen, lezen, PC, .
Gehuwd met Dirk en moeder van Sofie, Ilse en Tim. 41 jaar lid van AC Zele.
Coach van de Kloddejoggers
Daar gingen we dus weer! 
gisteravond namen we met een 12 tal kloddejoggers deel aan deze leuke loop. Meer dan 1700 kerstmannen lopen door Antwerpen. Echt tof om er eens bij te zijn. 
Volgend jaar gaan we die 59' toch trachten te benaderen hoor, we verpozen wel wat langer aan dat bevoorradingskraam ... 
) maakte Frank het eindbedrag bekend ... 13.441.103,55 euro! 
We hebben ons in elke geval laten horen! De reportage is toch steeds weer aangrijpend. We zagen beelden uit kinderziekenhuizen. Kinderen met kanker ... het is niet eerlijk! Dit zou niet mogen! 
