deelnemen is nodig om te winnen ... hey iedereen, dat je hier bent wil zeggen dat je net als ik van de atletiekmicrobe gebeten bent. Geniet gerust mee van mijn foto's en verhalen. Heb je tips, aanvullingen of opmerkingen, laat het me weten in een mailtje. Voel je ook vrij om iets in het gastenboek te kriebelen.
Lopen is altijd mijn grote passie geweest. Gestart als 10 jarige, heb ik alle categoriën "doorlopen". Na een paar jaar inactiviteit terug de draad opgenomen als master, wat resulteerde in een Belgische titel op de 2000m steeple.
Daarna sloeg het noodlot toe. Een zware knieoperatie zette me buiten spel. Maar ... een winnaar geeft nooit op, opgevers winnen nooit!
Ik krabbelde overeind en 4,5 jaar later liep (lees: jog) ik terug. Een paar maanden later kwam al terug de "goesting" om eens een halve marathon te proberen. De kilometers werden opgebouwd, tot april '09 ... terug onder het mes. Nee niet de knie, die blijft voorbeeldig. Na 7 weken, nogmaals herbegonnen .. Een paar maanden later wezen de trainingen en plannen in de richting van Carcassonne, de halve marathon (mijn droom) Tot maart 2010 Murphy zich kwam moeien! Ik moest onder het mes voor mijn andere knie. Een 2e kraakbeentransplantatie (iets wat ik gezworen had wat ik nooit zou laten doen) Maar nu stond ik er voor en moest er door! De revalidatie ligt ondertussen terug ver achter mij. Alles ging veel vlotter dan de 1e keer. Ik loop terug en kan weer volop genieten van deze mooie sport.
Ik durf me geen verre doelen meer te stellen. Ik leef van dag tot dag en zie wel wat er komt. Superprestaties moet je van mij niet meer verwachten, maar de halve marathon van Carcassonne ... (verdorie, ik ging geen verre doelen meer stellen! )
Met mijn verhalen hoop ik andere lopers aan te sporen om te blijven doorgaan! Nooit op te geven ...
Op het einde komt alles goed , en als het niet zo is ... was het niet het einde ...!
Veel plezier tijdens je bezoekje.
12-02-2011
terug de fiets op!
Deze morgen scheen het zonnetje en leken de temperaturen richting lente te gaan. Wel nog een wind, maar wat kan je nu verwachten half februari. Toch kriebelde het om mijn fiets uit te halen, voor het eerst sinds november.Dus 's morgens vlug mijn boodschappen gedaan om na de middag mijn stalen ros uit zijn stal te halen! Resultaat ... met de zon zat ik binnen in de winkel ... en op de fiets ... zat ik in de regen! Want ondertussen was weer alles grijs en regende het!
Maar ik had er zin in en samen met Dirk vertrokken we tegenwind richting dijk naar Lokeren, Molsbroek, richting Sinaai, Daknam, Lokeren en terug naar Zele. Kleine 30 km aan een gemiddelde van 21 km/u. Ik was best tevreden voor de 1e rit en met een toch wel forse wind.
Ik heb er van genoten, ondanks de regen. En omdat ik achter Dirk reed, kreeg ik ook nog eens zijn spatten op mij ... 'k was proper! But who cares !!! Eerst ging de fiets onder de tuinslang en dan ik in een zalige douche... en we spreken er niet meer over ... al voel ik aan mijn beentjes wel dat ik iets deed wat lang geleden was! 'k Zal er morgen nog van genieten!
Om de dag compleet te maken hebben we daarna nog genoten van een zalige raclette. Dat geeft direct een vakantiegevoel, vind ik. Al was het om een andere rede. Zo vierden we de vooravond van Tim's 16e verjaardag. jaja, onze "kleine" wordt groot! Een flesje "bubbels" mocht er ook nog bij, Ilse is immers geslaagd op haar januari examens en slaagde ook als ski monitor (initiator)
Morgen sluiten we het weekend af met de cross in Lokeren. Zal Sofie het podium halen .. of gaat ze voor de bergprijs Morgen weten we het!
Ik ben Karine Van Hecke
Ik ben een vrouw en woon in Zele (België) en mijn beroep is kinesitherapeute.
Ik ben geboren op 16/02/1963 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: atletiek, roparun, fietsen, klimmen, lezen, PC, .
Gehuwd met Dirk en moeder van Sofie, Ilse en Tim. 41 jaar lid van AC Zele.
Coach van de Kloddejoggers