deelnemen is nodig om te winnen ... hey iedereen, dat je hier bent wil zeggen dat je net als ik van de atletiekmicrobe gebeten bent. Geniet gerust mee van mijn foto's en verhalen. Heb je tips, aanvullingen of opmerkingen, laat het me weten in een mailtje. Voel je ook vrij om iets in het gastenboek te kriebelen.
Lopen is altijd mijn grote passie geweest. Gestart als 10 jarige, heb ik alle categoriën "doorlopen". Na een paar jaar inactiviteit terug de draad opgenomen als master, wat resulteerde in een Belgische titel op de 2000m steeple.
Daarna sloeg het noodlot toe. Een zware knieoperatie zette me buiten spel. Maar ... een winnaar geeft nooit op, opgevers winnen nooit!
Ik krabbelde overeind en 4,5 jaar later liep (lees: jog) ik terug. Een paar maanden later kwam al terug de "goesting" om eens een halve marathon te proberen. De kilometers werden opgebouwd, tot april '09 ... terug onder het mes. Nee niet de knie, die blijft voorbeeldig. Na 7 weken, nogmaals herbegonnen .. Een paar maanden later wezen de trainingen en plannen in de richting van Carcassonne, de halve marathon (mijn droom) Tot maart 2010 Murphy zich kwam moeien! Ik moest onder het mes voor mijn andere knie. Een 2e kraakbeentransplantatie (iets wat ik gezworen had wat ik nooit zou laten doen) Maar nu stond ik er voor en moest er door! De revalidatie ligt ondertussen terug ver achter mij. Alles ging veel vlotter dan de 1e keer. Ik loop terug en kan weer volop genieten van deze mooie sport.
Ik durf me geen verre doelen meer te stellen. Ik leef van dag tot dag en zie wel wat er komt. Superprestaties moet je van mij niet meer verwachten, maar de halve marathon van Carcassonne ... (verdorie, ik ging geen verre doelen meer stellen! )
Met mijn verhalen hoop ik andere lopers aan te sporen om te blijven doorgaan! Nooit op te geven ...
Op het einde komt alles goed , en als het niet zo is ... was het niet het einde ...!
Veel plezier tijdens je bezoekje.
15-01-2015
Egmond aan Zee
De kop is er af. Nog nooit liep ik zo vroeg op het jaar al een wedstrijd. De competitieperiode van vroeger niet meegerekend.
11 januari stond de halve marathon van Egmond op het programma. Voor 12 van mijn collega's wel te verstaan. Ik koos wijselijk voor de kwart marathon. 21 km kwam voor mij te snel na de 20 km van Parijs. Mijn knieën kunnen dat niet verteren. En ik wil echt niet terug gekwetst geraken. Zou verstand dan toch komen met de jaren? ;-)
10,5 km dus. Op zaterdag eerst nog een heel drukke werkdag doorgekomen en dan op weg, richting Nederland.
De weerman had zich kunnen uitleven .... hij voorspelde stormwind, en hij kreeg nog gelijk ook! Gelukkig bleef het droog en viel de temperatuur mee.
In Egmond aangekomen werden we in het hotel ondergebracht waar ook de Kenianen verbleven. Start en aankomst voor de deur ... we waanden ons echte atleten! Na een lekkere maaltijd gingen de dames slapen. Allé slapen ... luisteren naar de wind die rond het hotel speelde! En proberen niet te zenuwachtig te worden.
Rond 8.00u zaten Ine, Evelien en ik al aan de ontbijttafel. Wij moesten immers al om 10.30u starten. Enkele collega's kwamen ons al gezelschap houden, terwijl nog enkele andere collega's al een verkenningsrondje gingen lopen!
Ik kreeg er steeds meer zin in. De sfeer in dat hotel, al die lopers, de drukte aan de start ... ik krijg daar positieve stress van! Mooi op tijd stonden we in de "startkooi" Na 10' bibberen in de wind kregen we te horen dat de start met een half uur uitgesteld was wegens de storm. We konden het strand niet op. Wat doe je dan om warm te blijven? Je collega's dankbaar zijn die je kledij brengen (merci Heikki!) en verder "ijsberen als een leeuw in een kooi" en elkaar warm houden!
Tegen 11.00u werden we dan eindelijk op weg geschoten. De eerste 5 km vielen ontzettend mee. Licht heuvelachtig en vooral meewind. Samen met mijn 2 collega's liepen we een mooi tempo en persoonlijk kon ik enorm genieten van de omgeving. Ik had wel zo een donkerblauw vermoeden dat het zo niet kon blijven doorgaan ... en even later kreeg ik gelijk! We trokken de duinen in. De heuveltjes werden iets pittiger, de ondergrond zachter en de wind ... die kwam zich ook moeien! .Zalig om te lopen, Maar het vroeg meer inspanning. De prachtige omgeving maakte echter heel veel goed! Het was genieten met volle teugen! Eén minpuntje, door het slechte weer mochten we het strand niet op. Dus ja ... we zullen nog eens moeten teruggaan !!
Exact na 1u op 10 km liep ik mijn allerlaatste klimmetje op om dan de laatste 500m naar de finish vol te maken.
1u02'56" op 10,6 km. Daar had ik vooraf willen voor tekenen. Ik was er best tevreden mee. Bij de wedstrijdlopers zou ik met die tijd 4e geworden zijn bij de W50.
Ook een dikke proficiat aan al mijn collega's die de halve marathon volbrachten. Er werden schitterende prestaties neergezet.
Een saucony nomadjasje , Egmond t-shirt en medaille rijker trokken we terug richting Zwijndrecht. Natuurlijk met de nodige file. Moe maar heel tevreden! De kop is er af voor 2015 ... ik hoop dat de trend gezet is. Het smaakt naar meer.
Bedankt aan sponsor Saucony, voor de ondersteuning en bedankt collega's voor weeral eens een super weekend!
Ondertussen trainen we rustig verder. Vandaag 12 km gebeukt tegen de wind. (6,5 km tegen en 5,5 km mee) gemiddelde tempo 5'56"
Net hetzelfde tempo als mijn wedstrijd zondag en 2 km verder. 'k durf het bijna niet uitspreken, maar 'k voel me langzaam maar zeker sterker worden. Opdracht is dus nu ... voorzichtig blijven en zorgen dat we "heel" blijven!
Mijn volgende doel moet ik nog even over nadenken.
Ik ben Karine Van Hecke
Ik ben een vrouw en woon in Zele (België) en mijn beroep is kinesitherapeute.
Ik ben geboren op 16/02/1963 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: atletiek, roparun, fietsen, klimmen, lezen, PC, .
Gehuwd met Dirk en moeder van Sofie, Ilse en Tim. 41 jaar lid van AC Zele.
Coach van de Kloddejoggers
