De eerste 2 weken na Brussel deed ik het kalm aan.Mijn lichaam had rust nodig. Ik voelde wel dat ik het uiterste gevraagd had. Ik had wel redelijk veel km gelopen, maar af en toe moeten onderbreken onder andere door 2 valpartijen.
Dus het werden weken van rustige duurloopjes en start to run begeleidingen.
Deze werden gestoord door een hooikoortsopstoot! Ja ik hou van de winter !!!!! Volgens de huisarts is er dit jaar een record aan fijn stof in de lucht, waardoor iedereen meer last heeft dan anders.
Het werd dus nog minder lopen, want zonder lucht is er echt niets aan!
Gevolg ... faciitis plantaris ... door ... te weinig lopen !!
Het was de allereerste maal in mijn leven dat ze me zegden dat ik te weinig liep! Dit vergde dus enige uitleg. Door de vele km die ik afgelegd had had in voorbereiding tot Brussel, waren mijn pezen en spieren heel goed doorbloed. Omdat ik te plots veel minder gaan lopen was werd deze doorbloeding ineens een stuk minder en dat kan ook problemen geven. Dus lopertjes allerhande, opgelet! Blijf voldoende lopen!
Na 2 spuiten dan toch deelgenomen aan de Paalse Plasloop ter gelegenheid van de opening van de nieuwe Rslab winkel. Mijn doelen wel bijgesteld en 5 km gelopen ipv de vooropgestelde 10 km. Dank zij het "haaswerk" van mijn collega's was ik heel tevreden met het resultaat. Het was dan ook een prachtige omgeving om te lopen.
De week verder gezet met aquajoggen en 2 rustige duurloopjes om zaterdagavond (28/6) af te zakken naar Kortrijk voor de midzomerrun. Helemaal alleen en in de gietende regen naar daar gereden. Zonder enige verwachting gestart ... en een super wedstrijd meegemaakt! Prachtig parkoers door een heel sfeervolle stad. En met mijn tijd (54'26") kon ik alleen maar blij zijn. Buiten alle verwachtingen was ik 2e in mijn leeftijdcategorie.
Maar dat weekend was nog niet ten einde. Zondagmorgen 8u was ik al onderweg naar Zonhoven voor de Scott experience day. In de voormiddag testen van wegschoenen. Mijn voorkeur ging daar naar de Gravity van Newton. En in de namiddag een heuse trailloop waarbij ze ons 2 x "de put van Zonhoven" in stuurden (gekend bij cyclocrossliefhebbers) Dank zij onze plaatselijke gids konden we lopen in de prachtige natuur. Zand, bos en heuvels! Geen wonder dat ginder goeie lopers "gekeekt" worden! Tijdens die run ben ik verliefd geworden op de Kinabalu trailschoen van Scott.
De teller kwam daarmee op 21 km voor dat weekend. Zalig van genoten met superbenen.
De fysiek en moraal waren super na zo'n weekend. En in de week die volgde liep ik dus heel ontspannen. 3 loopjes tussen de 8 en 10 km. Niets forceren en niet overdrijven. Donderdag gelopen in Buggenhoutbos en de rest van de dag zalige ME-time in de sauna in Londerzeel.
Maar zoals altijd .. als het goed gaat duurt het niet lang.
Deze week op dinsdag 11 km gelopen, woensdagavond gaan spinnen in de Oxygen in Lokerenen donderdag last gekregen van mijn voet.
Op vrijdagmorgen kon ik bijna niet meer gaan toen ik uit bed kwam. Toch de hele dag gaan werken, en in de loop van de dag werd het wat beter, maar de pijn bleef. 's Avonds dus bezoek aan de dokter, want een hele dag rondlopen op mijn werk op deze manier is geen optie. Die stuurde me dan deze morgen onder de echo en RX.
Resultaat was wat ik zelf ook al gedacht had: Ontsteking van de tibialis posteriorpees. Oorzaak is mijn os naviculare (beentje in de voet) dat veel groter is dan normaal en zo op de pees wrijving geeft. Zal dus weer eens mijn steunzolen moeten vervangen. Gelukkig dat zoiets bestaat!
De radioloog was voorzichtig met het woordje "rust" in zijn mededeling ... hij wist hoe lopers kunnen reageren

Er zal wel weer niets anders opzitten. 'k Zal mijn badpak maar al klaarleggen om te aquajoggen.
Niets doen ... nee, dat is geen optie!