deelnemen is nodig om te winnen ... hey iedereen, dat je hier bent wil zeggen dat je net als ik van de atletiekmicrobe gebeten bent. Geniet gerust mee van mijn foto's en verhalen. Heb je tips, aanvullingen of opmerkingen, laat het me weten in een mailtje. Voel je ook vrij om iets in het gastenboek te kriebelen.
Lopen is altijd mijn grote passie geweest. Gestart als 10 jarige, heb ik alle categoriën "doorlopen". Na een paar jaar inactiviteit terug de draad opgenomen als master, wat resulteerde in een Belgische titel op de 2000m steeple.
Daarna sloeg het noodlot toe. Een zware knieoperatie zette me buiten spel. Maar ... een winnaar geeft nooit op, opgevers winnen nooit!
Ik krabbelde overeind en 4,5 jaar later liep (lees: jog) ik terug. Een paar maanden later kwam al terug de "goesting" om eens een halve marathon te proberen. De kilometers werden opgebouwd, tot april '09 ... terug onder het mes. Nee niet de knie, die blijft voorbeeldig. Na 7 weken, nogmaals herbegonnen .. Een paar maanden later wezen de trainingen en plannen in de richting van Carcassonne, de halve marathon (mijn droom) Tot maart 2010 Murphy zich kwam moeien! Ik moest onder het mes voor mijn andere knie. Een 2e kraakbeentransplantatie (iets wat ik gezworen had wat ik nooit zou laten doen) Maar nu stond ik er voor en moest er door! De revalidatie ligt ondertussen terug ver achter mij. Alles ging veel vlotter dan de 1e keer. Ik loop terug en kan weer volop genieten van deze mooie sport.
Ik durf me geen verre doelen meer te stellen. Ik leef van dag tot dag en zie wel wat er komt. Superprestaties moet je van mij niet meer verwachten, maar de halve marathon van Carcassonne ... (verdorie, ik ging geen verre doelen meer stellen! )
Met mijn verhalen hoop ik andere lopers aan te sporen om te blijven doorgaan! Nooit op te geven ...
Op het einde komt alles goed , en als het niet zo is ... was het niet het einde ...!
Veel plezier tijdens je bezoekje.
26-04-2011
mijne velo ...!
6 april: 3,5 km loslopen 8 april: 8 km loslopen 11 april : 71 km fietsen (richting erpe Mere) 13 april: 8,7 km loslopen 14 april: heerlijk relaxen in de sauna 15 april: 9 km loslopen 18 april: 110 km fietsen (Brabant) 23 april: 34,4 km fietsen (ronde van zele) 25 april: 43 km MTB
totaal april: 340 fietskilometers
Met waarschijnlijk nog 2 looptrainingen op het programma deze maand, is de maand april heel goed verlopen. Het lopen gaat vrij goed. Een kleine 10 km lukt me zonder knieperikelen. Verder hoeft momenteel niet. Ben heel blij als ik dit zo'n 2 x per week kan doen. Dit had ik vorig jaar deze tijd nooit verwacht.
Voor de rest is het fietsen. Ik dacht dat ik vorig jaar veel fietste. Ik reed regelmatig 30 tot 40 km ... ik weet nu wel beter! Ritjes van 70 à 80 km verlopen zonder problemen. Zadelpijn niet meegerekend 11 april ben ik met Dirk (nietsvermoedend) richting Erpe-Mere, Erondegem gereden. Op het moment dat ik dacht ... damn, ik geraak niet meer vooruit ... viel mijn euro dat het daar niet meer "plat" was! Met 71 km voor de wielen en een deel ervan op en af, werd het een pittige rit voor mij. Toch was ik blij dat ik het deed. Roparun is ook alles behalve vlak!
De week erna, was nog een stapje erger. Op uitnodiging van stefaan gingen we richting bloesems en Vlaams-Branbant / Limburg fietsen. Ik was toen zo moedig (lees: stom) om te zeggen ... ik wil err 100 km rijden! Dat had ik nu niet moeten zeggen! Het werden er dus 110 en voor geen meter vlak! Al zullen er zijn die anders beweren! De laatse 2 km kreeg ik bijna mijn trappers niet meer rond. Maar wat was ik fier en blij dat ik het toch deed! Het was een prachtige tocht door een heel mooie omgeving. En mijn 3 "cavaliers" (Dirk, Tim en Stefaan) waren zo galant om me toch af en toe eens te wachten. Ja als je met zo 3 maniakken weg bent, weet je het wel ...!!! De rit ging tot net voor Tongeren. Jammer dat we nog zo ver terug moesten, ik was daar nog nooit en zou die mooie stad wel eens willen bezichtigen. Eens terug in Tienen, hebben we Stefaan zijn douchrekening omhoog gejaagd, en zijn we daarna nog even gaan nagenieten met een etentje op een terras. Het was immers prachtig weer en we wilden tot de laatse minuut het vakantiegevoel dat deze dag meebracht vasthouden. Voor herhaling vatbaar!
De rest van de week was kalm. Vervelende buikkrampen hielden me aan de kant. Woensdag lukte Start to Run zelfs niet. Gelukkig kon ik rekenen op Erik om de training van me over te nemen. Thanks!
Zaterdag dan terug de fiets op. Nee geen grote rit die dag, maar begeleider in de ronde van Zele. Na mijn taak aan de inschrijvingstafel, is er even tijd over. Alle lopers zijn dan immers weg. Daar Stefaan de moedige beslissing nam om de ronde alleen te lopen (bij gebrek aan een partner) was ik waterdrager van dienst. Het was immers heel warm en 34 km zonder drank is niet te doen. Pas na een kleine 7 km heb ik hem gevonden ... het manouvreren tussen de vele ploegen is niet eenvoudig. Het was een leuke stuurvaardigheidsoefening voor mij! Fietsen met een bekertje sportdrank, daarna het plakkerige goedje van je handen krijgen ... bananen pellen , ... drinkbussen geven ... water toveren uit mijn rugzak ... en alles met zo min mogelijk stoppen . Voor mij al een hele kunst! Maar ben geslaagd als waterdrager!
Tijdens het nagenieten van de ronde, samen met de Kloddejoggers, werden de volgende plannen al gesmeed...
Deze waren voor Paasmaandag dus! Een MTB tocht samen met Erik, Dirk en Tim. Ja ik krijg altijd 3 begeleiders mee als ik fiets, luxe We vertrokken voor 30 km! Maar wat ging komen, wist ik dus vooraf ... op de splitsing van de 30 en de 40 km kwam de onvermijdelijke vraag ... gaan we voor de 40? Tuurlijk gingen we voor de 40! Of wat dacht je! Het ging verbazend goed. Normaal ligt mijn tempo in bos en zand niet zo hoog. Ik heb teveel schrik om op mijn knie te vallen en alles om zeep te helpen. Maar met regelmatig stukken tot 22/u in het veld en bos, was ik best tevreden! Ik heb weer grenzen verlegd! Ben op plaatsen voorbij gekomen waar ik niet meer was sinds mijn jeugd (en da's lang gelenden hoor!) Zo moesten we over de "konijnenberg" in Berlare. Daar gingen we vroeger heel vaak trainen. Bij de aankomst kregen we nog een "verrassingsei" ... al waren er die liever een pintje hadden
Vandaag geen sport. De 1e werkdag terug na 2 zalige weken sporten. Morgen ... lopen!
Na de leuke 3 daagse in Nederland heb ik niet stil gezeten. Met 2 looptrainingen en 1 fietstocht per week, lukt het momenteel vrij goed. Niet te belastend voor de knie en stillaan toch bouwen aan wat basisconditie.
Op woensdag en vrijdag staan de looptrainingen op het programma. Door de nieuwe start to run sessie die ondertussen gestart is, blijven mijn km beperkt. Maar da's niet erg, ik bouw langzaam maar zeker op. Afstanden wisselen tussen zo'n 4 en 8 km. Niet veel, en niet snel, dat weet ik wel ... maar op 1 april was het nog maar 1 jaar geleden dat ik onder het mes ging. Op 1 jaar tijd sta ik ver, veel verder dan ik ooit gehoopt had! Dus ik ben dik tevreden, al ben ik op sommige momenten wel eens ongeduldig. De dagen dat het eens minder goed gaat, moet ik eens even denken van waar ik kom! Maar een mens vergeet snel ...
29 maart stond "joggen op school" op het programma. Met 4 leerlingen (waar zat de rest??) in mijn kielzog een toertje rond de ster gelopen. Waarschijnlijk een mooi zicht ... de "juf" in loop outfit en de gasten in jeans en gewone schoenen! Grappig, maar ze deden het en ik was fier op hen!
Fietsen daarentegen gaat heel goed. Op 12 maart stond voor mij een eerste kennismaking met roparun routeverkenning op het programma. Eerst langs de drukke baan van Lebbeke naar Mazenzele en daar kreeg ik het plannetje in mijn handen geduwd. Het viel best mee, al had ik er vooraf schrik van! Ja ik ben een vrouw en kaartlezen is niet mijn sterkste punt! Maar het ging goed. Alleen ben ik nog op zoek naar het bord "einde Lebbeke" ... De route loopt dit jaar voor het eerst over de Grote Markt van Dendermonde. Op een zaterdagnamiddag heel druk, maar ik denk dat het tijdens Roparunnacht best wel iets zal hebben ... Ik kijk er naar uit!
20 maart ... een dag waar vele kloddejoggers naar uitkeken. Voor een aantal stond hun allereerste halve marathon op het programma. Het was een prachtige zonnige dag en er zat weinig wind. Gelukkig maar want anders zou het nog veel zwaarder geweest zijn op de lange rechte stukken. Wij vertrokken die morgen met 3 fietsen op de auto. Tim en Dirk gingen immers met de fiets terug naar Zele. Ik ging als begeleidende fietser voor de lopers mee. Maar de kloddejoggers hebben veeeel supporters, en zo kwam het dat alle lopers minstens 1 fietser hadden. Tof! En of ze het goed deden! Allemaal haalden ze de eindmeet! Dit werd natuurlijk zoals de traditie het wil gevierd met bubbels. Hoe kwamen al die flessen in mijn auto terecht?
Dan de week erna, 26 maart. Ekiden aflossingsmarathon in Gent. Sofie nam deel, samen met Toon, Ruud, Kris, Tom en Guy. Ze deden het schitterend! Ze werden 3e overall en 1e gemengde ploeg. Wij zouden met de fiets naar Gent gaan om hen aan te moedigen. Volgens Dirk een dikke 20 km ... in werkelijkheid 33! Niet zo erg als je dat vooraf weet en tijd hebt! Wel erg als je iets te laat vertrekt en moet doorfietsen om Sofie nog te zien lopen! Met een gemiddelde snelheid van 26/u kwamen we aan de Watersportbaan, net op tijd om haar laatste 2 km te zien. Dan maar terug richting Zele ... langs de kortste weg graag! Deze "korste weg" was dus 8 km "langer" dan de heenreis ! Begrijpen wie kan Na 74 km eindelijk terug thuis. De afstand is normaal geen probleem voor mij, maar het feit dat we veel te snel gestart waren, was de dooddoener. Ik heb er toch wel even moeten van bekomen! Tip: ga dan nooit op de grond zitten in je douche ... je geraakt niet recht zonder kramp !!!!
Maar we geven niet op ... integendeel! Ik weet nu immers zeker dat ik mee mag als Roparunfietser! Dus fietsen moet ik doen! Zaterdag 2 april dan maar terug op pad. Maar nu zonder tijdslimiet. Het zonnetje scheen weer zalig en met een temperatuur van 23° was het heerlijk fietsweer. Gewapend met mijn plannetje en fietsknooppunten vertrok ik richting Waasmunster. Daar de dijk op, naar Hamme en verder richting Temse, Mariekerke, Baasrode, Vlassenbroek, Dendermonde, Appels, Schoonaarde (brug) en terug richting Zele. Goed voor 81,5 km. Super content, het was een zalige ervaring. Zelf de weg zoeken, want meestal vertrouw ik op mijn begeleider voor de weg. Maar 't is me gelukt! Af en toe eens moeten zoeken (vb aan de werken aan de brug in Temse) ...but I did it! En deze keer was ik niet uitgeteld. Ik heb er van genoten. Zelfs eens langs de Schelde op een bankje van de zon, de boten en een lekker rijsttaartje genoten Ik heb de smaak te pakken!
Ik ben Karine Van Hecke
Ik ben een vrouw en woon in Zele (België) en mijn beroep is kinesitherapeute.
Ik ben geboren op 16/02/1963 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: atletiek, roparun, fietsen, klimmen, lezen, PC, .
Gehuwd met Dirk en moeder van Sofie, Ilse en Tim. 41 jaar lid van AC Zele.
Coach van de Kloddejoggers
Na 74 km eindelijk terug thuis. De afstand is normaal geen probleem voor mij, maar het feit dat we veel te snel gestart waren, was de dooddoener. Ik heb er toch wel even moeten van bekomen! Tip: ga dan nooit op de grond zitten in je douche ... je geraakt niet recht zonder kramp !!!! 
