De maand september zette 93.1 km op de teller! Ik weet dat dat voor vele een weekgemiddelde is, maar voor mij is dat na mijn operaties een absoluut record. Ben er best wel tevreden mee, om niet te zeggen ... heel blij!  

Deze week heb ik me zelfs 2 x gewaagd aan een LSD-trip ! Zalig! Donderdag 1u10' en vandaag 1u30'  

Ondanks het mooie weer heb ik die lange duurloop op de loopband gedaan. Dit om mijn eigen veiligheid te vrijwaren! Ken mezelf op dat gebied te goed. Het tempo gaat, als het goed gaat, meteen de hoogte in. En dat was bij deze lange duurloop niet de bedoeling. Dus de loopband op! Muziek in de oren en met de aanmoediging van Koen Wauters (Doorgaan, doorgaan ... tot je niet meer op je benen kan staan!) ging alles vrij vlot!

Verstand op 0 en flirten met een runnershigh ... hoe mooi kan een zondagnamiddag zijn! Ik zie nu sommige lezers hun wenkbrauwen fronsen, ... Net zoals ik doe als ik hoor dat mensen niet graag lopen! 

Tijdens het lopen kwamen ook de dromen weer opzetten. Nee, ik ging me geen doelen meer stellen, maar toch ... 

ALS,...  ik zeg ALS ik kan blijven lopen zoals ik nu bezig ben, dan durf ik terug hopen om mijn dromen nog eens waar te kunnen maken.

Misschien de 10 miles volgend jaar in Antwerpen, de halve van Carcassonne blijft er ook bij en waarom niet ooit eens de Roparun ... mijn ultieme droom. Ik heb Roparun al in verschillende functies meegemaakt (teamcaptain, fietser, kinesist, medewerker doortocht ) maar nog nooit als loper. Zeg nooit nooit ...

Trouwens vorige vrijdag is Zele voor de 4e maal Roparundorp geworden! Zele ... een gemeente met een hart voor het goeie doel! Om fier op te zijn! 

Morgen rust en dinsdag beginnen we een nieuwe trainingsmaand !  Let's run ... !!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Weer een tijdje geleden dat ik hier nog iets schreef. Hoogtijd dus.

Juli was de vakantiemaand. 2 weekjes zalig genieten in Italië. Zon, zee, bergen, pizza, zeevruchten en prosecco ! Meer moet dat niet zijn!

Ons huisje lag in Camporosso, op een heuvel 3,5 km boven het dorpje zelf . Ja een "gewone" vakantiewoning dat staat niet in ons woordenboek. 

Leuk als je ging fietsen, en na de rit nog eens 3,5 km steil bergop moest... er zijn er die er nog nachtmerries van hebben  

Voor de rest een zalig huisje. Zicht op zee, zelfs van in het zwembad. Ja, ik kon het daar gewoon worden. En onze huisbaas was heel gastvrij ... toen we aankwamen stond hij ons op te wachten met een fles prosecco. Meer moet dat niet zijn om de vakantie goed te beginnen. Ook de Italiaanse ijsjes werden dagelijks geproefd en goedgekeurd!

Alleen een bosbrand op amper 2,5 km wandelafstand van ons verblijf was even eng! We zaten net in zee toen het blusvliegtuig water kwam scheppen. We wisten pas tijdens de wandeling van de dag erop dat het zo dicht was!

Ook om te lopen was het de moeite. Geen meter vlak! Toch ben ik er om de 2 dagen gaan lopen, en ja, het maakte mij sterker. 

In juli stonden 51.7 km op de teller. Wel wat minder dan juni (90.8 km) Maar de kilometers bergop in Italië maakten veel goed. 

In augustus was het heel wat minder. Amper 36.1 km  

De 2e helft van de maand begon  mijn knie zich weer eens te moeien, waardoor mijn doel ... De Hollewegenjogging van Hoegaarden in het gedrang kwam. Sh..t ... en het ging net weer zo goed!

De laatste week van augustus dan volledige gerust. Hoegaarden had ik op dat moment opgegeven. En ik keek er zo naar uit ... 'k had in Italië niet voor niets de "bergen" getrotseerd! Weer eens de zoveelste teleurstelling.

In september dan opnieuw de loopschoenen aangetrokken, en heel rustige, trage duurloopjes gedaan.

Terug pijnvrij ... zou ik dan toch ? Nee ... het zou niet verstandig zijn om nu 5 km op en neer te gaan lopen.

5 km niet nee ... maar 8 misschien wel???

Even Ilse overtuigd om mee te doen en ja hoor op 15 september stond ik aan de start van de 8 km (7.1 door werken)  in Hoegaarden!  Niets moest, dus vrij relax.

Tim die 's morgens al de toertocht in Valkenburg gereden had, was op tijd daar om nog mee te lopen! Dat was pas zot!

We waren vrij rustig gestart, omdat we van de vrienden daar hoorden dat de eerste helft de zwaarste was. Na een kort stukje door het dorp, moesten we een vrij mooie klim beginnen. Een holle weg van een kleine kilometer volledig bergop. Het gehijg rond ons klonk steeds luider. Ik probeerde hier mijn  HR onder controle gehouden en tempo niet te hoog te leggen. Maar onverhoopt  ging het heel vlot. Zodra we bovenkwamen liep je een stuk vrij vlak en had je een prachtig uitzicht! De benen voelden echt goed en het was puur genieten!

Je snap pas wat ik bedoel als je net als ik jaren out was!

Omdat ik vrij goed gedoseerd had in het begin, kon ik de 2e helft van de wedstrijd nog even versnellen (meestal is het omgekeerd) Het was gewoon zalig! Ik heb genoten van elke stap en van het prachtige landschap.

De laatste 200m voelden super. Even mijn "eindspurt" van vroeger kunnen bovenhalen en nog 5 mensen achtergelaten. Eentje kwam nog aandringen, maar wie mij kent van vroeger weet dat de laatste 200 m van mij zijn    

Dolgelukkig met mijn prestatie was ik. Niet zozeer met de tijd, wel met het gevoel. Tempo opgebouwd gedurende de wedstrijd, sneller op het einde en ... geen last in mijn knie!  En vrienden uit Hoegaarden ... ik vond die 8 km niet zo zwaar als jullie me wijsmaakten  

Hollewegenjogging 2012 was subliem, ook al omdat het totaal onverwacht was dat ik kon lopen.. 2 weken voordien dacht ik nog niet te kunnen starten!

De dag werd leuk afgesloten met een etentje met de vrienden daar. We kijken al uit naar de volgende!

Ondertussen heb ik gisteren 50' rustig gelopen. Mijn beentjes zijn gerecupereerd. Morgen terug ! We gaan een nieuwe groep start to runners verslaafd maken ... yes ... !