Na de val door het trapje tijdens Roparun bleven mijn voet en knie vervelend doen,. ik moest zelfs een paar spuiten in mijn achillespees en in mijn beide knieën krijgen. Dus Roparun had nog een lange staart voor mij!Ik bleef ondertussen wel lopen. Op een laag pitje, maar ik bleef lopen. Wel kreeg ik groen licht van dokter Peeters om de midzomernachtrun mee te doen.

De donderdag ervoor ben ik wel nog eens gaan relaxen in de sauna in Londerzeel. Ik kreeg dit dagje aangeboden van mijn joggers ter gelegenheid van mijn verjaardag en ik ben hen er heel dankbaar voor! De sauna en massage deden zo'n deugd dat ik compleet relaxt aan de start stond zaterdagavond.

Ik moest de hele dag wel nog werken. En op het moment zelf zag ik het niet zitten om nog te lopen. Mijn benen voelden als lood en mijn zeteltje riep ... " kom bij mij ... kom hier zitten... !"  Niet dus! Na het werk, vlug eten en mijn spulletjes samen zoeken.  en raar maar waar .. van als ik mijn loopkledij aan had, verdween mijn moeite als sneeuw voor de zon!

Samen met Petra, Erik en Eddy zouden we de 10 km rond maken. Bijna waren Petra en ik te laat aan de start wegens file aan de toiletten :-/  (vrouwen hé!)  Dus amper 30 seconden nadat we in het startvak stonden, weerklonk het startschot. Doordat we zo laat waren stonden we dus vrij ver achteraan. dit zorgde ervoor dat we de eerste 1,5 km bijna niet vooruit kwamen. Aan een topsnelheid van 8 km/u kwamen we verder! Rustig blijven en genieten ging het door  mijn hoofd ... maar toch ...

In slalom probeerde we ons een weg te banen tussen de 5000 aanwezige lopers. Af en toe konden we even doorlopen om dan weer te stroppen in de massa. Maar de sfeer onderweg was opperbest, en de snelheid werd ondergeschikt. Het parkoers was prachtig!

Het was puur genieten! Eén van de mooiste loopjes die ik ooit deed! Ik heb 10 km lang genoten!

De sfeer onderweg deed me soms aan Roparun denken! Vele mensen langs de kant, lichtjes en vlagjes over en langs de baan. Juichende mensen, ja soms echt Roparuntoestanden. 

Samen met Petra liepen we constant mensen voorbij. Eigenlijk best leuk. Leuker dan voorbij gelopen worden! En de laatste km was zelfs onze snelste. 

Ik was best tevreden met het resultaat. Al resulteert onze snelheid niet in de eindtijd, we deden het heel goed (al zeg ik het zelf) Ondanks het feit dat we regelmatig traag moesten lopen, haalden we toch nog een gemiddelde van 10/u  Dus onze eindtijd van 1u 00' 13" is geen weerspiegeling. Maar ik weet dat het goed zat, na een werkdag en geen zin had ik toch goeie benen, en dat stemt me blij.

Mijn knie liet zich af en toe eens horen, maar die delfde het onderspit. Die avond was ik de baas ...! 

De finish in de topsporthal vond ik heel tof. Ik stelde mezelf de vraag hoe een olympisch atleet zich moest voelen, als hij na een marathon in het olympisch stadion binnenloopt! Dat gevoel moet onbeschrijflijk zijn ! 

Dat het mijn geluksavond was, heb ik geweten. Ik heb nog nooit iets gewonnen in een tombola, en die avond werd ik aangeduid als één van de vier "best verlichten", en won ik nog eens een prijs in de tombola. Het kon niet op. 

Eén minpuntje ... we betaalden 20 euro inschrijvingsgeld, t-shirt inbegrepen, dan moeten ze wel zorgen dat er t-shirts zijn die de mensen passen! Voor de dames was een L met afmetingen van een M het grootste ... jammer ... Mooi t-shirt, maar het zal een "kassewachter" worden!

Kortom, het was een avond om in te kaderen. Mooie loop, tevreden met mijn prestatie, en blij met mijn mega-Cécémelmok en inhoud    .... nog choco !!!!

23-06-2013 om 23:32 geschreven door Karine