deelnemen is nodig om te winnen ... hey iedereen, dat je hier bent wil zeggen dat je net als ik van de atletiekmicrobe gebeten bent. Geniet gerust mee van mijn foto's en verhalen. Heb je tips, aanvullingen of opmerkingen, laat het me weten in een mailtje. Voel je ook vrij om iets in het gastenboek te kriebelen.
Lopen is altijd mijn grote passie geweest. Gestart als 10 jarige, heb ik alle categoriën "doorlopen". Na een paar jaar inactiviteit terug de draad opgenomen als master, wat resulteerde in een Belgische titel op de 2000m steeple.
Daarna sloeg het noodlot toe. Een zware knieoperatie zette me buiten spel. Maar ... een winnaar geeft nooit op, opgevers winnen nooit!
Ik krabbelde overeind en 4,5 jaar later liep (lees: jog) ik terug. Een paar maanden later kwam al terug de "goesting" om eens een halve marathon te proberen. De kilometers werden opgebouwd, tot april '09 ... terug onder het mes. Nee niet de knie, die blijft voorbeeldig. Na 7 weken, nogmaals herbegonnen .. Een paar maanden later wezen de trainingen en plannen in de richting van Carcassonne, de halve marathon (mijn droom) Tot maart 2010 Murphy zich kwam moeien! Ik moest onder het mes voor mijn andere knie. Een 2e kraakbeentransplantatie (iets wat ik gezworen had wat ik nooit zou laten doen) Maar nu stond ik er voor en moest er door! De revalidatie ligt ondertussen terug ver achter mij. Alles ging veel vlotter dan de 1e keer. Ik loop terug en kan weer volop genieten van deze mooie sport.
Ik durf me geen verre doelen meer te stellen. Ik leef van dag tot dag en zie wel wat er komt. Superprestaties moet je van mij niet meer verwachten, maar de halve marathon van Carcassonne ... (verdorie, ik ging geen verre doelen meer stellen! )
Met mijn verhalen hoop ik andere lopers aan te sporen om te blijven doorgaan! Nooit op te geven ...
Op het einde komt alles goed , en als het niet zo is ... was het niet het einde ...!
Veel plezier tijdens je bezoekje.
08-09-2009
rustdag en herinneringen ...
vandaag rustdag, dus tijd om even terug te blikken op een mooie herinnering!
1980, in het 5e middelbaar. Daar ik de selectiewedstrijden allemaal gewonnen had, mocht ik deelnemen aan de ISF wereldspelen (scholen) in Turijn. Ik was geselecteerd voor de 1500m.
Periode: begin juni ... valt hij? Examenperiode !! Terwijl mijn medestudenten met hun neus in de boeken zaten, stapte ik op het vliegtuig
We logeerden met de Belgische ploeg in een leuk hotel. 's middag moesten we gaan eten in een grote ruimte, met alle sporters van alle landen samen. Er waren niet alleen de atleten, maar ook turnen en zwemmen stond op het programma.
De atletiekwedstrijden kwamen pas op het einde van de week. De rest vande dagen mochten we dan trainen, op een "oefenpiste", mooier en beter dan onze toenmalige Heysel. Ook waren we verplicht de wedstrijden van de andere sporters bij te wonen. De turners imponeerden me wel, die chineese meisjes waren subliem!
Voor de rest waren we vrij en konen we Turijn verkennen. Ook had iedereen leerboeken in zijn bagage ... (geen commentaar! )
Op vrijdag moest ik mijn 1500m lopen. Na een week immense hitte, brak 30' voor de start een hevig onweer los! Ik mocht dus lopen in typisch Belgisch weer ... regen! Het ging vrij goed en ik eindigde op de 8e plaats (finale)
De atletiekwedstrijden die oorspronkelijk op donderdag en vrijdag waren, werden verschoven naar vrijdag en zaterdag! Probleem ... wij moesten op zaterdag terug de vlieger op! Geen probleem ... de turners en zwemmers vertrokken en wij mochten een dag langer blijven Zo konden we deelnemen aan het grote banket nadien. Samen met alle deelnemers van alle landen mochten we aan tafel. Daar werden dan ook de medailles uitgereikt. Een moment om nooit meer te vergeten ... !!!
Pittig detail: Toen ik op de bus zat naar het hotel, zag ik dat ik mijn medaille niet meer had! Gelukkig kon één van de atleten Italiaans en ging met mij terug om te zoeken. Een "eerlijke" ober had ze gevonden en opzij gelegd! Oef !! Moest ik die kwijt geweest zijn, dat vergaf ik mezelf nooit!
Op zondag terug richting Zaventem en maandag ... examen wiskunde! Dus dat werd de hele nacht blokken, want het feit dat mijn boeken in Turijn naast mijn bed lagen zal niet voldoende geweest zijn. Gelukkig was ik op alles geslaagd, anders zou mijn uitstapje toch een wrang nasmaakje gehad hebben. Al zou ik het voor geen geld ter wereld willen missen hebben.
het gaat goed ... zo goed dat het gevaarlijk wordt !
Gisteren, de dag na Evergem, 30' heel rustig gelopen, met een 4 tal versnellingen op het eind. HR max <130 Ik dacht stijf te zijn na de wedstrijd, maar niets was minder waar. 'k had in de namiddag wel al wat losgefietst. We zijn gaan kijken naar de aspitantenkoers op de Heikant. Yornie (het zoontje van Anouschka ) deed mee. Hij deed het super! Die kerel kwam in de kopgroep over de eindmeet! Amai die gastjes rijden een tempo! Chapeau hoor!
Vandaag stond dan een uur loslopen op het programma. Het begon vrij stroef, de eerste 2 km ook wat last van mijn knieen, maar 'k had dan ook al de hele dag rechtgestaan (8 uur les gegeven) Daarna ging het beter tot km 6, dan zakte het tempo wat. Maar ... net op dat moment kreeg ik support van Steven (thanks!) en kon ik de laatste 4 km nog vrij vlot lopen. 10 km op 58'
En nu wordt het dus gevaarlijk! ik ben weer zo op dreef en zo enthousiast bezig, dat ik van geen ophouden weet. Mijn knie kan dit tempo niet volhouden vrees ik. Al hoop ik stiekem natuurlijk van wel. Vorige maand kon ik nog starten voor een uur en na 30' stoppen, omdat het genoeg was... nu is het gevoel er weer van ... starten voor een uur ... is een uur volmaken!
De microbe is weer sterker dan ooit aanwezig ... mexicaanse griep ? Niet erg! Het loopvirus is veeeeeeeeeeel erger! Daar raak je nooit meer van af !!!!!
Gisteren stond op school een onthaaldag voor de 1e jaars op het programma. Dat wil zeggen een hele voormiddag ronddweilen door Sint- niklaas en in de namiddag verdere animatie. Rondslenteren en stilstaan ... een betere voorbereiding op een wedstrijd is er niet Mijn knieen protesteerden dan ook deze morgen. Ik was niet gerust in een goeie afloop.
Deze voormiddag vlug boodschappen doen en eten maken, ja zelfs op een wedstrijddag gaat het leven door! Ik was vrij zenuwachtig, eigenlijk altijd voor een wedstrijd, ook al hangt er voor mij eigelijk niet veel van af. Ik loop gewoon voor mezelf.
De oranje brigade was vrij beperkt vandaag. Suzy, Mia, Patrice, Erik, Dirk, en ikzelf voor de 6,7 km en Steven voor de 21 km. In Evergem liepen we dan wel nog vele Zelenaars tegen het lijf, waaronder nog een paar clubgenoten. (echte atleten )
14.45u dan de start. Het plan was om niet te snel te starten. (Zoals altijd het plan is, maar ja ...!) Eerste km 4'52" Het voelde trager aan, maar dat is typisch voor wedstrijden, dus ... even wat gas teruggenomen en de 2e afgelegd in 5'29". Kilometer 3 in 5'13" en dan weer 5'23" Toen ging de km aanduiding even de mist in. De halve marathon kwam daar ook op de ronde en alle aandacht ging daarheen. Ik heb wel nog de tijd van de laatste km : 5'21" Met dank aan mijn haas Dirk, die steeds het juiste tempo aangaf. Dus eigenlijk vrij vlak gelopen. Eindtijd: 35' 17"70 - 78 plaats op 158 en 12e vrouw overall. Er waren wel verschillende "jonge dingskes" voor mij Maar daar er geen jaartallen bijstaan, weet ik mijn uitslag als master niet. Jammer. Gemiddelde HR was 151 max HR 169 Ontspannen lopen was de boodschap. Dus ook deze opdracht is geslaagd.
Erik deed het ook heel goed, hij finishte in 37'00"22! Na een nachtelijke uitstap en een middagmaal bij Mc Donalds helemaal niet slecht! En dat vertellen ze dan zonder blikken of blozen tegen hun coach!!! Mia, Patrice en Suzy werden begeleid (of was het ongekeerd) door DJ John Kooiman, Stilaan een legende aan het worden in Zele. Ze eindigden allen samen in 44' ! Chapeau super gelopen alle 4! Ook Steven overtrof zichzelf in de halve marathon 1u45'.
Na een paar leffes terug richting Zele. Na de teleurstelling van vorige zaterdag heb ik nu een heel ander gevoel
Op naar de Hollewegen jogging in Hoegaarden!
Uiteindelijk hebben mijn knieen zich goed gehouden, ik heb ze zelfs niet gevoeld, alleen een beetje tijdens de opwarming.
4 op een rij ... nee, niet het spelletje, dat vind ik niet zo leuk, ik verlies daar altijd mee!
Wel 4 dagen na elkaar gelopen. Dat is geleden van ... ja van wanneer? Van in de "goeie tijd!" Nu afwachten hoe ik dit verteer. Het voelde in elk gevoel goed aan. Hoewel ik vertrok met benen die niet zo soepel aanvoelden en vrij stijven knieën, liep het na een 2 tal km vlot. Uiteindelijk 6 km rustig gelopen, daarin verdeeld 4 korte versnellingen (in km 3 en 4) tijd/km: 5'46" - 5'50" - 5'43" - 5'40" - 5'50" - 5'59" totaal 34'51
Morgen dan rustdag en zaterdag de wedstrijd in Evergem. Ik vrees dat het niet zo vlot zal gaan, daar ik vrij veel gelopen heb deze week. Veel, voor mij dan, want ik zie sommigen hun wenkbrauwen fronsen! Maar ik ben al dik tevreden met het resultaat! 4 maand geleden lag ik nog plat! We zien wel wat het wordt. Ik ga er in elk geval voor. En wie mij kent weet dat ik altijd tot het uiterste wil gaan, eerder ben ik niet tevreden!
Vandaag terug een leuke training achter de rug. Rustig 11 km gelopen. In groep, samen met mijn Kloddejoggers. Wie deze groep niet kent zou raar opkijken als hij ons voorbij ziet (en vooral hoort) komen! Er zijn enkele "exemplaren" bij die de groep enorm kunnen annimeren.
Ik vreesde dat het niets zou worden na de versnellingen van gisteren, maar het ging heel soepel. Heel lang geleden dat het zo vlot ging. Het lag misschien ook aan het gezelschap. In een groep gaat het nu eenmaal altijd nog iets beter.
Het werd uitzindelijk 11 km in 1u07 . Gemid HR 145
Vandaag 1 september, eerste schooldag. Terug kennis gemaakt met de leerlingen De kop is er af, of zoals ze op Q-music zegden nog 300 dagen ...! Vanavond dan training. Ik verwachtte er niet veel van, want ik moest me naar boven slepen om me om te kleden. Net ervoor zelfs even in slaap gevallen. Maar 'k had er toch zin in.
Op het programma 20 x 30" versnellen (soepel lopen met aandacht voor loopstijl en ademhaling) rust 1' rustig lopen. 'k vond het zelf veel, vooral dat getal 20 Dus ... verdeelde ik het in 4 x 5 (dat lijkt minder en telt makkelijker!) Maar het ging supergoed. Eerst in het park begonnen en dan verder gedaan op de piste.
2 bosronden loslopen - 2km 20 x 30" - 1" rust - 2 bosronden + 8 pisteronden (5,2 km) 1 bosronde uitlopen: 1 km _____ 8,2 km
Zelfs het uitlopen ging nog aan 5.30/km , een tempo waar ik anders moeite moet voor doen.
Met zo'n gevoel had ik zelfs spijt dat ik moest stoppen.
Vandaag op school mijn klas volledig in orde gezet. Het is het eerste jaar dat ik start met een gevoel van een nette klas, met alles wat ik nodig heb (allé alles is relatief!) Maar het geeft een goed gevoel Eigenlijk was het een leuke werkdag, met als aperitief een glaasje CAVA van de baas en 's middags een broodje op een zonnig terras met een paar collega's. Laat de leerlingen maar komen morgen!
Vanavond dan gelopen. 5 km in 29'30". Het ging vrij vlot HR gem 147 De ontgoocheling van zaterdag is ermee vergeten. Zalig gelopen.
'k ga mijn boekentas klaarmaken ... ja zo ben ik ... waarom moet dat vroeger als het 's avonds ook kan!
gisteren 29/8 gestart in de Krakjogging. Hier wordt geen uitslag gemaakt, je loopt voor het goede doel. Per afgelegde ronde krijg je een armbandje dat je kan omwisselen voor een flesje krakbier. Per flesje gaat dan een bedrag naar MPI Hagewinde.
Ik had een goed gevoel, en startte voor 10 km, 4 ronden van 2,5 km. Het was wel heel warm, maar na deze zomer dacht ik daar al aan gewoon te zijn. De 2 eerste ronden gingen nog redelijk, maar de 3e ronde heb ik 2,5 km lopen denken, komaan, dit is de laatste! En idd na die 3e ronde liep ik dus naar rechts, richting aankomst ipv links te blijven voor de volgende ronde. 42' op 7,5 km. Op zich niet zo heel slecht na mijn operatie eind april en amper 3 maand training, maar 'k had toch beter verwacht. Ik was vooral ontgoocheld en boos op mezelf omdat ik die 4e ronde er niet bij gedaan heb. Ik deed dus wat ik nooit dacht te doen ... opgeven!
Ik wil deze loop (en volledig deze dag) zo vlug mogelijk vergeten. Wat die dag maar kon tegen gaan, ging ook tegen!
Herkansing zaterdag in Evergem, al zie ik er tegen op. Het is terug 7 km. En na gisteren is het duidelijk dat ik nog niet klaar ben voor wedstrijden van die afstand.
Vandaag zoals gezegd moest ik dus naar Gent en ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om eens in een andere omgeving te lopen. Watersportbaan en Blaarmeersen. Doel was 1u30'. Maar ik zou wel zien onderweg.
Ik ben dus gestart met een rondje rond de watersportbaan, dat was al 1/3 van mijn doel (of 30' en 5 km) Op dat moment ging het niet bijster goed. Het was al vrij warm om 9.30u. Even vlug aan de auto voorbijgelopen voor een slokje drinken en dan mijn toer verder gezet op de Blaarmeesren. Zalig gewoon om daar te lopen! Er zijn prachtige baantjes en heel mooie dreven. Een ronde daar (langs het stand, de vijvers, de kamping en een soort dijk, verder door de bossen) bracht me op een uur. Het werd lastiger, maar eens dat uur voorbij zou ik mijn doel halen. Een 2e ronde dan iets korter genomen, want ik moest ook de uitgang nog zien terug te vinden. (en wie mijn oriëntatievermogen een beetje kent weet dat ik dan al gauw op 2u30' zou kunnen uitkomen als het tegenzit )
Precies op 1u33' stond ik aan de auto. Gelukt! Ja zelfs de uitgang heb ik zonder problemen gevonden! Al kwam ik wel aan een andere uitgang dan ik dacht ...(dus toch!) ik zat voorbij de topsporthal ipv ervoor. But who cares ! Mooi meegenomen is dat je dan in de topsporthal kan douchen, al raad ik je aan om niet te veel op de bel te drukken aan de aanmeldbalie ... Ik denk dat ze me tot op de Groentemarkt gehoord hebben !!!
Nog even iets gegeten en gedronken op een terras rechtover de topsporthal en naar huis. Mijn laatste verlofdag zit erop ... het is mooi geweest, heel mooi! CLW (centrum leren en werken / St- Niklaas) morgen ben ik weer paraat ... laat 1 september maar komen.
Morgen is mijn vakantie ten einde. Nog 2 klusjesdagen op school en volgende week vliegen we er weer in. Deze zomer brachten we 2 weekjes door in St. Pons de Thomières. Een zalige streek. Mooi weer, niet ver van Carcassonne en midden in een natuurpark. Bomen en groen in de 4 windstreken. Lopen konden we daar doen op de "Piste verte". Een oude spoorwegbaan die 100n kilomers doorliep. Dus marathonlopers ... the place to be. Het baantje liep zachtjes omhoog (en natuurlijk omlaag) Een andere trainingsroute was rond een meer. (zie foto) Dit lag op 1000m hoogte. Mooie ongeving, maar door de vele boomwortels en stenen wel gevaarlijk voor de voeten. Je kon zelfs op de col lopen, maar dat hield ik na 1 x voor bekeken. Ik reed hem wel de laatste dag nog op met de fiets. Dit ging veel beter dan ik verwachtte. Gemmiddeld 9/u is voor mij vrij vlot ... anderen reden ondertussen nog een 2e maal naar boven But who cares!
Naast lopen, fietsen, zwemmen en wandelen was kayaken die 5e sport op ons programma.
Na 2 weken, lichamelijk zalig moe, maar mentaal opgeladen, terug naar Zele ... en lopen ... blijft de constante factor.
Vandaag loop ik niet. Morgen wil ik immers een lange duurloop proberen. Ik moet in Gent zijn en het is leuk als je lang gaat lopen, dat er eens een andere omgeving is. Hier op het sportplein zijn de rondjes max 1 km en ik deed er al heeeeeeeeeeeeeeeeeeel veel hier. We zien wel wat het wordt. Niets MOET alles KAN. Leuk toch
De 2 dagen rechtstaan tijdens de wedstrijden in Zele (als speaker) lieten zijn sporen na op de training van vandaag! Zware benen en een kuit op het randje van de kramp waren mijn gezellen. Het werd uiteindelijk 6 km aan een rustig tempo (36') HR <145 Woensdag terug eens een lange proberen om mijn vakantie af te sluiten ... het is dan mijn laatste verlofdag !!!!
Door in december weer last te krijgen van mijn knie, en daarna in april een operatie (voor weer wat anders) was het vele maanden geleden dat ik nog eens iets anders deed dan gewoon loslopen. Gisteren al de hele dag zin om er weer eens in te vliegen. Voor mijn atleten stond 5 tot 10 x 200 op het programma. Ik zou meedoen en kijken hoe ver ik kwam. Ik wou me er vooraf geen 10 opleggen, want als ik er dan maar 6 kon, zou ik ontgoocheld zijn.
Beginnen met 1 ... zalig, de benen gingen soepel, en na 200m loslopen was ik gerecupereerd. Dan maar nr 2 ... mijn knie protesteerde niet, dus ... er volgede een 3e ... en uiteindelijk werden het er 10! Yes, I did it!
Heel snel was het niet in verhouding met vroeger, maar zoals ik gisteren zei tegen mijn medelopers: "de mentale knop van "sneller moeten" is omgedraaid" Ik ben veel te blij dat ik terug kan lopen.
Vandaag de warmste dag van het jaar (tot nu toe!) Wie gaat er dan lopen ...!!! Oké, ikke (en ik durf wedden jij ook!) Slechts 5 km gelopen, de benen wilden echt niet mee. Maar toch blij dat ik het deed. Een paar liter water en een frisse douche later, was ik er weer door. Klaar om me te verdiepen in het bloggen. Gelukkig heb ik nog vakantie en dus tijd om dit onder de knie te krijgen. Naast netlog en faceboek weer een amusement rijker (ja, ik weet anders niet wat te doen hé )
vandaag vertrokken voor een uurtje. De temperatuur was aangenaam om te lopen! Omdat ik eens op het gras wou blijven, had ik weinig keuze, en werden het de rondjes rond de piste (500m) Doel was om te lopen met een HR < 145 Na een uurtje ging het nog vrij goed, en met de woorden van Frank De Boosere in mijn hoofd (woensdag wordt het heet!) besloot ik er nog wat bij te doen. Het werd uiteindelijk 1u20' of 13 km. Nog geen tijd om over naar huis te schrijven, maar ik was heel blij met het resultaat. Langzaam maar zeker gaat het weer beter.
Na de wedstrijd van gisteren was het vandaag recupereren. 5 bosronden in het park, dus zo'n 5 km aan HR <140 Ben blij dat ik geen last heb van mijn knie na die wedstrijd. Het was tenslotte sneller dan ik gewoon ben en op straat. Weer een grote stap verder dus!
pas vorige woensdag heb ik beslist om deel te nemen. Ik ben pas een 2 tal maanden terug aan het lopen, en voel me totaal nog niet gereed voor een "wedstrijd" Maar Sofie loopt mee, ik ga dus toch kijken ... dan kan ik evengoed meedoen ... toch? Ik voelde me even zenuwachtig als toen ik vroeger een BK meedeed.
Het was verschrikkelijk warm, en voldoende drinken was dus de boodschap. Water natuurlijk
Even opwarmen (wat een woord bij 30°) , oranje kloddejoggers t-shirt aan, nummer op ... wat was het zalig weer eens dat ritueel te kunnen meemaken, en naar de start. In goed gezelschap, dat wel ... Sofie, Lynn, Alexandra ... de podiumplaatsen lagen al vast! Ze moesten alleen nog onderling verdeeld worden. Ook van Tim zou ik alleen de hielen zien, wist ik.
Een startschot klinkt nog altijd anders als je achter de startlijn staat, tegenover dat je aan de kant staat. Na dat schot zijn alle zenuwen plots weg, net als vroeger Amai, wat een start ... ik denk dat er zijn die dachten dat ze een 100m liepen!
Omdat ik mezelf ken, en dus te snel durf gaan van in het begin, op HR gelopen. Op de rechte stukken kon ik de koplopers zien lopen, pf, moest ik nog zo ver? Maar het ging uiteindelijk vlotter dan ik gehoopt had. Omdat ik dacht tegen 5'30"/km te lopen probeerde ik zo mijn afstand in te schatten. ik kende immers de omloop niet. Groot was mijn verrassing toen Ronny plots riep ... nog 300 m !!! Blijkbaar liep ik 5'05"/km en zat ik veel verder dan ik dacht. Eindtijd 15'15" en 2e master !!! Yes! Daar kon ik zeker mee leven!
hey iedereen, dat je hier bent wil zeggen dat je net als ik van de atletiekmicrobe gebeten bent. Geniet gerust mee van mijn foto's en verhalen. Heb je tips, aanvullingen of opmerkingen, laat het me weten in een mailtje. Voel je ook vrij om iets in het gastenboek te kriebelen.
Lopen is altijd mijn grote passie geweest. Gestart als 10 jarige, heb ik alle categoriën "doorlopen". Na een paar jaar inactiviteit terug de draad opgenomen als master, wat resulteerde in een Belgische titel op de 2000m steeple. Daarna sloeg het noodlot toe. Een zware knieoperatie zette me buiten spel. Maar ... een winnaar geeft nooit op, opgevers winnen nooit! Ik krabbelde overeind en 4,5 jaar later liep (lees: jog) ik terug. Een paar maanden later kwam al terug de "goesting" om eens een halve marathon te proberen. De kilometers werden opgebouwd, tot april '09 ... terug onder het mes. Nee niet de knie, die blijft voorbeeldig. Na 7 weken, nogmaals herbegonnen ..
Ik durf me geen verre doelen meer te stellen. Ik loop van dag tot dag en zie wel wat er komt. Maar opgeven ... dat nooit !!!
Met mijn verhalen hoop ik andere lopers aan te sporen om te blijven doorgaan! Op het einde komt alles goed , en als het niet zo is ... was het niet het einde ...!
Ik ben Karine Van Hecke
Ik ben een vrouw en woon in Zele (België) en mijn beroep is kinesitherapeute.
Ik ben geboren op 16/02/1963 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: atletiek, roparun, fietsen, klimmen, lezen, PC, .
Gehuwd met Dirk en moeder van Sofie, Ilse en Tim. 41 jaar lid van AC Zele.
Coach van de Kloddejoggers
)
Mijn knieen protesteerden dan ook deze morgen. Ik was niet gerust in een goeie afloop.
)
But who cares!
Vandaag de warmste dag van het jaar (tot nu toe!) Wie gaat er dan lopen ...!!! Oké, ikke (en ik durf wedden jij ook!)
hey iedereen, dat je hier bent wil zeggen dat je net als ik van de atletiekmicrobe gebeten bent. Geniet gerust mee van mijn foto's en verhalen. Heb je tips, aanvullingen of opmerkingen, laat het me weten in een mailtje. Voel je ook vrij om iets in het gastenboek te kriebelen.
